بيگم (بادشاهه جي) ڳالهه ٻڌي ڊڄي وئي
۽ سندس مغرور دوست به ٽٽي پيو.
(۽ چوڻ لڳو) هاڻي مون کي بادشاهه پڪڙيندو
۽ هو هن جنگل ۾ ماريندو. 16.
عورت عاشق کي چيو ته (تون) دل ۾ نه ڊڄ.
اهو ڪر جيڪو چتر (I) توهان کي ٻڌائي.
(هن) هاٿي کي هڪ پل جي هيٺان ٻاهر ڪڍيو
۽ سندس دوست کيس (برچ) سان چمڪيو. 17.
هوءَ پنهنجي پيءُ وٽ آئي
۽ (شڪار ۾) ڪيترائي رڇ، هرڻ ۽ هرڻ ماري ڇڏيائون.
هن کي ڏسي بادشاهه چپ ٿي ويو
۽ اُن نوڪريءَ مون کي جيڪو چيو سو ڪوڙ هو. 18.
ان جي برعڪس، ساڳئي سخي کي (بادشاهه هٿان) قتل ڪيو ويو.
ته هن مون کي ڪوڙ چيو.
بادشاهه شڪار کيڏڻ کان پوءِ گهر آيو.
(ڪنواريءَ) هاٿي کي ان پل هيٺان لنگهيو. 19.
ثابت قدم:
هن جو هٿ پڪڙي، پريتم کي هاٿي تي کنيو
۽ خوشيءَ سان امبريءَ ۾ شادي ڪيائين.
(اهي) ٻئي مسڪرائيندي رتڪيرا ڪري رهيا هئا
(۽ سوچي رهيا هئا ته) بادشاهه اسان جو راز ڳولي نه سگهيو. 20.
ٻٽي
پهرين هن کي برچ تي ويهاريو ۽ پوءِ گهر وٺي آيو.
نوڪر جنهن اهو راز ٻڌايو، ان جي ابتڙ کيس ڪوڙو قرار ڏنو ويو. 21.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 374 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي.374.6781. هلي ٿو
چوويهه:
جتي تمبول نالي هڪ شهر هو.
اسڪ تمبول نالي هڪ بادشاهه هو.
کيس شگر متي نالي هڪ زال هئي.
برهما هن جيتري سهڻي ٻي ڪا عورت پيدا نه ڪئي هئي. 1.
ثابت قدم:
سندس ڌيءَ کي جگ جوبن جي (دي) سڏيو ويندو هو.
هو دنيا ۾ ٻئي راس جي روپ ۾ مشهور هو.
هو پاڻيءَ ۾ پنهنجي خوبين لاءِ مشهور هو.
ڪا به عورت يا ناگن هن جهڙو نه سمجهيو ويندو هو. 2.
ٻٽي
هڪ صراف جو پٽ هو، جيڪو ڏاڍو سهڻو هو.
جيڪڏهن ڪا عورت (ان سان) نڪاح ڪري ته پوءِ پاڪائيءَ کان سواءِ گهر نه وڃي سگهندي. 3.
چوويهه:
راج ڪماري (هڪ ڀيري) سندس تصوير ڏٺي
۽ سوچڻ، ڳالهائڻ ۽ عمل کان پوء، هن پنهنجي ذهن ۾ ائين چوڻ شروع ڪيو.
جيڪڏهن مان ان کي هڪ ڀيرو پڪڙي گهر وٺي وڃان،
تنهن ڪري مون کي دلچسپيءَ سان مزو ڏيو. 4.
هڪ ڏينهن سڄي ڳالهه هڪ نوڪرياڻي کي
ڪيترن ئي طريقن سان وضاحت ڪرڻ کان پوء هن ڏانهن موڪليو.
هن (غربت) کي وسريو ته کيس تمام گهڻو مال ڏنو.
(هوءَ) هن ڪمار کي ڪيئن آندو. 5.
بنا ڪنهن خوف جي