پر بيوقوف بادشاهه ڪو به راز سمجهي نه سگهيو. 22.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 166 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، سڀ خير آهي. 166.3296. هلي ٿو
ٻٽي
بنس برلي ۾ دين رائو نالي هڪ وڏو جنگجو رهندو هو.
سندس زال جو نالو شاهه پياري هو، جنهن جي سڀ عزت ڪندا هئا. 1.
چوويهه:
بادشاهه وٽ هڪ فاحشي ('پترا') آئي
جنهن کي خوبصورت زيورن ۽ زيورن سان سينگاريو ويو هو.
بادشاهه هن سان پيار ۾ پئجي ويو
۽ راڻيءَ کي وساري ڇڏيو. 2.
ٻٽي
بادشاهه جو هڪ ڀاءُ هو، جيڪو تمام سهڻو هو.
شاهه پياري بادشاهه جي خوف کان بيزار ٿي ساڻس گڏ هليو ويو. 3.
چوويهه:
راڻي کيس روز سڏڻ لڳي.
هن سان کيڏڻ لڳو.
(هن) بادشاهه کي دل مان وساري ڇڏيو
(۽ دل ۾) فيصلو ڪيائين ته کيس بادشاهي ڏيندس. 4.
هاڻي مان توکي بادشاهي ڏيندس
۽ تو مون کي پنهنجي زال بڻائي ڇڏيو.
جيڪو مان توکي چوان سو ڪر
۽ هن بادشاهه کان نه ڊڄ. 5.
ويهه من ۽ هڪ زهر گهريو
۽ ان کي سڀني جي کاڌي ۾ وجھو.
راجا سميت سڀ اچي کائيندا
۽ هڪ ڦاٽ ۾ سڀ مري ويندا. 6.
ٻٽي
انھن کي پھريائين ماريو پوءِ بادشاھت تي قبضو ڪر
۽ ملڪ جو مالڪ ٿي مون سان خوشيون حاصل ڪر. 7.
چوويهه:
پوءِ سندس دوست به ساڳيو ڪم ڪيو
۽ بادشاهه کي لشڪر سميت موڪليو.
سڀني جي کاڌي ۾ زهر وجهڻ
۽ طوائف سميت سڀني کي کارايو. 8.
بادشاهه لشڪر سان ماني کاڌي
۽ اهي هڪ ڪلاڪ ۾ مري ويا.
جيڪي بچيا تن کي پڪڙي ماريو ويو.
انهن مان هڪ به بچي نه سگهيو. 9.
انهن کي قتل ڪري، هن سلطنت تي قبضو ڪيو
۽ هن کي پنهنجي راڻي بنايو.
جنهن به هٿ مٿي ڪيو (يعني هٿيار بلند ڪيو) تنهن کي قتل ڪيو ويو.
جيڪو سندس پيرن تي ڪري پيو، ان ۾ شامل ٿيو. 10.
هن قسم جو ڪردار هڪ عورت ڪيو هو
۽ سندس مڙس کي قتل ڪيو.
ٻين هيروز کي پڻ قتل ڪيو
۽ بادشاهي پنهنجي دوست کي ڏني. 11.
ٻٽي
ان ڪردار سان، عورت پنهنجي مڙس کي قتل ڪيو