ٻارهن سورن پنهنجا ڪمان ڪڍيا ۽ پنهنجن تيرن کي قيامت جي بادلن وانگر ڇڏي ڏنو. 1664.
DOHRA
تير سان تيرن کي ڪٽي ڇڏيو آهي ۽ ٻئي اکيون ڪاوڙ سان مٿي ٿي ويون آهن.
بادشاھه تير سان تيرن کي روڪيو ۽ ڪاوڙ مان ڏسندي ڪرشن کي چيو، 1665
سويا
”اي ڪرشن! تون غيرتمند ڇو آهين؟ مان توکي جنگ جي ميدان مان ڀڄائي ڇڏيندس بس جوءِ
تون منهنجي مخالفت ڇو ڪري رهيو آهين؟ مان توکي وري تنهنجي وارن کان پڪڙيندس
”اي گجر! ڇا توهان کي ڊپ نه ٿو لڳي؟ مان توکي جيئرو وڃڻ نه ڏيندس ۽
اندرا، برهما، ڪبير، ورون، چندر، شيو وغيره سميت سڀني کي مارڻ“ 1666.
ان وقت زبردست جنگجو ڪتا سنگهه جي ذهن ۾ ڪاوڙ اچي وئي ۽
بي خوفيءَ سان پنهنجي تلوار هٿ ۾ کڻي، بادشاهه تي ڪري پيو، ٻنهي ۾ خوفناڪ جنگ لڳي،
انهن مان ڪو به هڪ قدم به پوئتي نه هٽيو
نيٺ خارگ سنگهه پنهنجي تلوار سان هڪ ڌڪ هنيو ۽ کيس بي جان ڪري زمين تي ڪري پيو. 1667.
سندس اها حالت ڏسي ڀرسان بيٺو بچيترا سنگهه ناراض ٿي مٿس حملو ڪيو.
هن کي اها حالت ڏسي، ويچاري سنگهه، جيڪو اتي بيٺو هو، اڳتي آيو ۽ پنهنجي ڪمان ۽ تيرن سان بادشاهه سان خوفناڪ جنگ ڪئي.
زبردست خرگ سنگهه، پنهنجي ڪمان کي ڇڪيندي ۽ ڏاڍي ناراض ٿي، هڪ طاقتور تير مارايو.
زبردست جنگجو خرگ سنگهه، ڪاوڙ ۾ پنهنجي ڪمان کي ڇڪيو ۽ پنهنجو تير اهڙيءَ ريت ڪڍيو جو هن جي دل تي پيو ۽ سندس مٿو ڦاٽي پيو ۽ هيٺ ڪري پيو.
چوپي
پوءِ اجيت سنگهه پاڻ تي حملو ڪيو
پوءِ اجيت سنگهه پاڻ پنهنجو ڪمان ۽ تير کڻي جنگ جي ميدان ۾ پهتو
هن اهي ڳالهيون بادشاهه کي ٻڌايون
هن بادشاهه کي چيو ته، ”شيو مون کي رڳو توکي مارڻ لاءِ پيدا ڪيو آهي“.
اجيت سنگهه اهڙيون ڳالهيون ڪيون
اجيت سنگهه اهڙيءَ طرح چيو، ”خرگ سنگهه کي وڙهڻ لاءِ چيلنج ڪيو
راجا (خرگ سنگهه) اهي ڳالهيون ٻڌي نه ڊڄي،
اھو ٻڌي بادشاھه نه ڊڄي، ۽ اھو زورآور آيو.
(اهي) اجيت سنگهه جي حفاظت لاءِ ڊوڙيا آهن.
اجيت سنگهه جي حفاظت لاءِ يارنهن رودر ۽ سوريا اتي پهچي ويا
اندرا، ڪرشن، ياما ۽ اٺن بَسُ،
اندرا، ڪرشن، يما، ورون، ڪبير وغيره سڀ سندس چوڌاري گهيريل هئا.
سويا
(شاعر) شيام چوي ٿو ته، جڏهن اجيت سنگهه، خرگ سنگهه سان خوفناڪ جنگ وڙهي.
جڏهن اجيت سنگهه، خرگ سنگهه سان خوفناڪ جنگ ڪئي، تڏهن سندس ساڻ آيل سڀني طاقتور ويڙهاڪن جهڙوڪ شيو وغيره، دشمن کي مارڻ لاءِ پنهنجا هٿيار هٿ ڪيا.
جنگ جي ميدان ۾ تيرن جي بارش ڪئي وئي، پر بادشاهه، ڪاوڙ ۾، سڀني تيرن کي روڪي ڇڏيو.
انهيءَ زبردست ويڙهاڪ پنهنجي ڪمان ۽ تير کڻي ڪنهن کي به نه ڇڏيو ۽ سڀني ويڙهاڪن کي ماري ڇڏيو.
چوپي
جڏهن اجيت سنگهه کي قتل ڪيو ويو.
(پوءِ) سڀيئي ويڙهاڪ ۽ (سڀئي) ڊڄي ويا.
پوءِ بادشاهه تخت تي ويٺو.
جڏهن اجيت سنگهه ويڙهاڪن کي ماري وڌو، تڏهن ٻين ويڙهاڪن جي ذهنن ۾ خوف طاري ٿي ويو، بادشاهه وري پنهنجي تلوار ڪڍي، سڀ ماڻهو هن جي جنگ ۾ حيران ٿي ويا ۽ پنهنجي همت وڃائي ويٺا.
پوءِ وشنو، شيو ۽ برهما صلاح ڪئي
اهو (اُهو) نه مرندو آهي ۽ نه باهه ۾ سڙي ويندو آهي.
تنهنڪري ٻي ڪوشش ڪرڻ گهرجي،
پوءِ ڪرشن ۽ برهما پاڻ ۾ صلاح ڪئي ۽ چيو ته، ”هي راجا به ٻرندڙ باهه ۾ نه ماريندو، تنهنڪري ڪوشش ڪري هن کي قتل ڪيو وڃي.
برهما چيو هي طريقو ڪر
جيڪڏهن هن جي ذهن تي قبضو ڪيو ويندو ته پوء (سندس) طاقت کسي ويندي.
جڏهن اسان ڏسون ٿا ته هن بادشاهه کي گر ٿي ويو،
برهما چيو ته، ”جڏهن هو آسماني ڇوڪرين جي لالچ ۾ اچي پنهنجي طاقت وڃائي ويهندو ۽ اهڙيءَ طرح جڏهن اسان کيس زوال پذير ٿيندي ڏسنداسين، تڏهن کيس يما جي گهر ڏانهن موڪليو ويندو.