تنهن ڪري اي بيوقوف مخلوق! تون هينئر به هوشيار ٿي وڃ، ڇو ته رڳو لباس پائڻ سان تون ان بي حساب رب کي سڃاڻي نه سگهندين.
پٿرن جي پوڄا ڇو ٿا ڪريو؟
توهان صرف ان جي عبادت ڪري سگهو ٿا، جنهن جي عبادت گناهن جي ڪلچر کي ختم ڪري ٿي
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان، سڀ ڏک جا لاڳاپا ٽٽي ويندا آهن
اُن رب جي وچ ۾ ڪڏھن به ثالثي ڪجو، ڇاڪاڻ ته ڪوڙو مذھب ڪو به ميوو نه ڏيندو.20.
ڪوڙو دين بيڪار ٿي ويو ۽ اي وجود! تو پٿرن جي پوڄا ڪري ڪروڙين سال ضايع ڪيا
پٿرن جي پوڄا سان طاقت نه ملندي، طاقت ۽ شان ۾ صرف گهٽتائي ٿيندي
اهڙيءَ طرح وقت ضايع ٿي ويو ۽ ڪجهه به حاصل نه ٿيو ۽ توهان کي شرم نه آئي
اي بي عقل! توهان رب کي ياد نه ڪيو آهي ۽ پنهنجي زندگي اجايو برباد ڪيو آهي.
توهان هڪ عمر تائين تپش به ڪري سگهو ٿا، پر اهي پٿر توهان جي خواهش پوري نه ڪندا ۽ توهان کي خوش نه ڪندا
اهي پنهنجا هٿ نه کڻندا ۽ توهان کي برڪت ڏيندا
انهن تي اعتبار نه ٿو ڪري سگهجي، ڇاڪاڻ ته ڪنهن به مشڪل وقت ۾، اهي توهان تائين پهچي نه سگهندا ۽ توهان کي بچائيندا، تنهنڪري،
اي جاهل ۽ مستقل وجود! تون ٿي سگهي ٿو هوشيار ٿي وڃ، اهي ڪوڙي مذهبي رسمون تنهنجي عزت کي برباد ڪنديون.22.
سڀ جاندار موت جي نڪ ۾ ڦاٿل آهن ۽ ڪو به رام يا رسول ان کان بچي نه سگهيو.
انهيءَ پالڻهار ڊيمن، ديوتائن ۽ زمين تي رهندڙ ٻين سڀني جاندارن کي پيدا ڪيو ۽ انهن کي به تباهه ڪري ڇڏيو
جيڪي دنيا ۾ اوتار طور سڃاتا وڃن ٿا، انهن به آخر ۾ توبه ڪئي ۽ گذري ويا
تنهن ڪري، اي منهنجا ذهن! تون ڊوڙي ڇو نه ٿو ان عظيم قل يعني رب جا پير پڪڙين.
برهما ڪل (موت) جي قبضي ۾ آيو ۽ پنهنجي لٺ ۽ ٿانءَ کي هٿ ۾ کڻي ڌرتيءَ تي چڙهڻ لڳو.
شيو پڻ ڪال جي قبضي ۾ هو ۽ پري ۽ ويجھي ملڪن ۾ گھميو
ڪل جي قبضي هيٺ دنيا به ناس ٿي وئي، تنهن ڪري سڀ ان ڪل کان واقف آهن
تنهن ڪري، سڀ ان KAL کان واقف آهن، تنهن ڪري، ويد ۽ ڪتب جي فرق کي ڇڏي، صرف KAL کي رب جي طور تي قبول ڪيو.
اي بيوقوف! توهان پنهنجو وقت مختلف خواهشن ۾ ضايع ڪيو آهي ۽ دل ۾ ياد نه ڪيو آهي ته اهو مهربان ڪال يا رب
اي بي شرم! پنھنجي ڪوڙي شرم کي ڇڏي ڏيو، ڇاڪاڻتہ اھو رب سڀني جي ڪم کي تبديل ڪري ڇڏيو آھي، سٺي ۽ خراب جي سوچ کي ڇڏي ڏنو آھي.
اي بيوقوف! هاٿين ۽ گهوڙن تي سوار ٿيڻ بدران مايا جي گدا تي سواري ڪرڻ جو ڇو ٿو سوچين؟