شري دسم گرنتھ

صفحو - 1230


ਛਿਤ ਮੈ ਡਾਰਿ ਸ੍ਰੋਣ ਕੇ ਰੰਗਾ ॥੧੦॥
chhit mai ddaar sron ke rangaa |10|

۽ رت جهڙو رنگ ڌرتيءَ تي ڇائنجي ويو. 10.

ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਥ ਸਜਨ ਕੇ ਗਈ ॥
jab triy saath sajan ke gee |

جڏهن راڻي صاحب سان گڏ هليو ويو،

ਤਬ ਅਸ ਸਖੀ ਪੁਕਾਰਤ ਭਈ ॥
tab as sakhee pukaarat bhee |

پوءِ سخي ائين سڏڻ لڳو

ਲਏ ਸਿੰਘ ਰਾਨੀ ਕਹ ਜਾਈ ॥
le singh raanee kah jaaee |

ته راڻي کي شينهن کڻي وڃڻ وارو آهي،

ਕੋਊ ਆਨਿ ਲੇਹੁ ਛੁਟਕਾਈ ॥੧੧॥
koaoo aan lehu chhuttakaaee |11|

ڪو آيو ۽ (ان کان) بچائي ورتو. 11.

ਸੂਰਨ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
sooran singh naam sun paayo |

ويڙهاڪن جڏهن شينهن جو نالو ٻڌو.

ਤ੍ਰਸਤ ਭਏ ਅਸ ਕਰਨ ਉਚਾਯੋ ॥
trasat bhe as karan uchaayo |

سو ڊڄي ويا ۽ تلوارون هٿ ۾ کنيون.

ਜਾਇ ਭੇਦ ਰਾਜਾ ਤਨ ਦਯੋ ॥
jaae bhed raajaa tan dayo |

(اهي) ويا ۽ سڄي ڳالهه بادشاهه کي ٻڌايائون

ਲੈ ਕਰਿ ਸਿੰਘ ਰਾਨਿਯਹਿ ਗਯੋ ॥੧੨॥
lai kar singh raaniyeh gayo |12|

ته راڻي کي شينهن کڻي ويو آهي. 12.

ਨ੍ਰਿਪ ਧੁਨਿ ਸੀਸ ਬਾਇ ਮੁਖ ਰਹਾ ॥
nrip dhun sees baae mukh rahaa |

بادشاهه پنهنجو ڪنڌ ڌوڻيو ۽ بيهي رهيو.

ਹੋਨਹਾਰ ਭਯੋ ਹੋਤ ਸੁ ਕਹਾ ॥
honahaar bhayo hot su kahaa |

(چوندي) هوءَ باصلاحيت ٿي وئي آهي، (هاڻي) ڇا ٿي سگهي ٿو.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
bhed abhed kachhoo neh paayo |

(انهيءَ ڳالهه جو) راز ڪنهن کي به نه مليو آهي.

ਲੈ ਰਾਨੀ ਕਹ ਜਾਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥੧੩॥
lai raanee kah jaar sidhaayo |13|

۽ دوست راڻي کي وٺي هليو ويو. 13.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕ੍ਰਯਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੧॥੫੫੪੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau ikrayaanavo charitr samaapatam sat subham sat |291|5549|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 291 هين ڪردار جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 291.5549. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਉਤਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥
autar singh nripat ik bhaaro |

اتر سنگهه نالي هڪ وڏو بادشاهه هو

ਉਤਰ ਦਿਸਿ ਕੋ ਰਹਤ ਨ੍ਰਿਪਾਰੋ ॥
autar dis ko rahat nripaaro |

هو اتر طرف رهندو هو.

ਉਤਰ ਮਤੀ ਧਾਮ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
autar matee dhaam tih naaree |

سندس گهر ۾ اتر متي نالي هڪ عورت هئي.

ਜਾ ਸਮ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥੧॥
jaa sam kaan sunee na nihaaree |1|

جنهن جهڙو نه ڪنن ٻڌو آهي ۽ نه ڏٺو آهي (اکين سان). 1.

ਤਹਾ ਲਹੌਰੀ ਰਾਇਕ ਆਯੋ ॥
tahaa lahauaree raaeik aayo |

اتي لاهوري راءِ نالي هڪ شخص آيو.

ਰੂਪਵਾਨ ਸਭ ਗੁਨਨ ਸਵਾਯੋ ॥
roopavaan sabh gunan savaayo |

جيڪو تمام سهڻو ۽ تمام خوبين جو مالڪ هو.

ਜਬ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਹੇਰਤ ਭਈ ॥
jab abalaa tih herat bhee |

جڏهن عورت کيس ڏٺو

ਤਤਛਿਨ ਸਭ ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਤਜਿ ਦਈ ॥੨॥
tatachhin sabh sudh budh taj dee |2|

پوءِ ان مهل هن سڀ خالص عقل وساري ڇڏيو. 2.

ਉਰ ਅੰਚਰਾ ਅੰਗਿਯਾ ਨ ਸੰਭਾਰੈ ॥
aur ancharaa angiyaa na sanbhaarai |

(هن کان) سيني جو ڪپڙو ۽ اعضن جا هٿيار محفوظ نه رهيا.

ਕਹਬ ਕਛੂ ਹ੍ਵੈ ਕਛੂ ਉਚਾਰੈ ॥
kahab kachhoo hvai kachhoo uchaarai |

(هن) ڪجهه چوڻ چاهيو ۽ ڪجهه چيو.

ਪਿਯ ਪਿਯ ਰਟਤ ਸਦਾ ਮੁਖ ਰਹੈ ॥
piy piy rattat sadaa mukh rahai |

هوءَ هميشه پنهنجي وات مان ’پريا پريا‘ چوندي هئي

ਨਿਸ ਦਿਨ ਜਲ ਅਖਿਯਾ ਤੇ ਬਹੈ ॥੩॥
nis din jal akhiyaa te bahai |3|

۽ رات ڏينهن اکين مان پاڻي وهندو رهيو. 3.

ਪੂਛਨ ਤਾਹਿ ਰਾਇ ਜਬ ਆਵੈ ॥
poochhan taeh raae jab aavai |

بادشاهه جڏهن کانئس پڇڻ آيو ته:

ਮੁਹੌ ਨ ਭਾਖਿ ਉਤਰਹਿ ਦ੍ਰਯਾਵੈ ॥
muhau na bhaakh utareh drayaavai |

تنهن ڪري هوءَ ڪو به جواب نه ڏيندي هئي ته اها ڳالهه پنهنجي وات مان نڪرندي هئي.

ਝੂਮ ਝੂਮਿ ਝਟ ਦੈ ਛਿਤ ਝਰੈ ॥
jhoom jhoom jhatt dai chhit jharai |

(هو) زور سان زمين تي ڪري پيو

ਬਾਰ ਬਾਰ ਪਿਯ ਸਬਦ ਉਚਰੈ ॥੪॥
baar baar piy sabad ucharai |4|

۽ بار بار ’محبوب‘ جو لفظ چوندو هو. 4.

ਅਦਭੁਤ ਹੇਰਿ ਰਾਇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੈ ॥
adabhut her raae hvai rahai |

اهو ڏسي بادشاهه حيران ٿي ويو.

ਸਖਿਯਨ ਸੌ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਕਹੈ ॥
sakhiyan sau aaisee bidh kahai |

۽ نوڪرن کي ائين چوندا هئا

ਯਾ ਅਬਲਾ ਕੌ ਕਸ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
yaa abalaa kau kas hvai gayo |

هن ابلا کي ڇا ٿي ويو آهي

ਜਾ ਤੇ ਹਾਲ ਐਸ ਇਹ ਭਯੋ ॥੫॥
jaa te haal aais ih bhayo |5|

جنهن سبب هي حال بڻجي ويو آهي. 5.

ਯਾ ਕੌ ਕੌਨ ਜਤਨ ਤਬ ਕਰੈ ॥
yaa kau kauan jatan tab karai |

پوءِ ان بابت ڇا ڪرڻ گهرجي؟

ਜਾ ਤੇ ਯਹ ਰਾਨੀ ਨਹਿ ਮਰੈ ॥
jaa te yah raanee neh marai |

جنهن ڪري هي راڻي مري نه وئي.

ਜੋ ਵਹ ਮਾਗੈ ਸੋ ਮੈ ਦੈ ਹੌ ॥
jo vah maagai so mai dai hau |

جيڪو (مفاهمت ڪندڙ) گهرندو سو ئي ڏيندس.

ਰਾਨੀ ਨਿਮਿਤਿ ਕਰਵਤਹਿ ਲੈ ਹੌ ॥੬॥
raanee nimit karavateh lai hau |6|

(مان) راڻي لاءِ آري سان ڪٽڻ لاءِ تيار آهيان. 6.

ਸਿਰ ਕਰਿ ਤਿਹ ਆਗੈ ਜਲ ਭਰੌ ॥
sir kar tih aagai jal bharau |

مان هن جي مٿي تي پاڻي ڀريندس

ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਪਰੌ ॥
baar baar taa ke pag parau |

۽ بار بار سندس پيرن تي ڪري پوندو.

ਜੋ ਰਾਨੀ ਕਾ ਰੋਗ ਮਿਟਾਵੈ ॥
jo raanee kaa rog mittaavai |

راڻيءَ جي مرض جو علاج ڪير ڪندو،

ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ ਰਾਜ ਕਹ ਪਾਵੈ ॥੭॥
raanee sahit raaj kah paavai |7|

کيس راڻي سميت (منهنجي) بادشاهي ملي. 7.

ਜੋ ਰਾਨੀ ਕਾ ਰੋਗੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥
jo raanee kaa rog mittaavai |

جنهن سان راڻي جي مرض جو علاج ٿيندو.

ਸੋ ਨਰ ਹਮ ਕਹ ਬਹੁਰਿ ਜਿਯਾਵੈ ॥
so nar ham kah bahur jiyaavai |

اھو ماڻھو مون کي وري زندگي ڏيندو.

ਅਰਧ ਰਾਜ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਲੇਈ ॥
aradh raaj raanee jut leee |

(انهن به) راڻيءَ سان اڌ بادشاهت کسي ورتي.

ਏਕ ਰਾਤ੍ਰਿ ਹਮ ਕਹ ਤ੍ਰਿਯ ਦੇਈ ॥੮॥
ek raatr ham kah triy deee |8|

هڪ رات لاءِ (هو) مون کي هڪ عورت جي رحمت ڏي. 8.

ਏਕ ਦਿਵਸ ਵਹੁ ਰਾਜ ਕਰਾਵੈ ॥
ek divas vahu raaj karaavai |

(جيڪو راڻي کي شفا ڏيندو) ته هوءَ هڪ ڏينهن حڪومت ڪري