۽ بادشاهه کي پنهنجو ارادو ٻڌايو. 5.
ڪمپارٽمينٽ:
اي پيارا دوست! گهوڙي تان هيٺ لهڻ، اسان جي پاسي واري رستي تي بيهي وڃڻ ۽ ظالم ۽ باهه ٻنهي کي ماپڻ (جهڙوڪ جلڻ).
سُورما رکي ۽ سَنَ تي نين روپا بانَ جو نذرانو ڏيئي ۽ شراب پيئڻ سان منهنجي خوشي تمام گهڻي وڌي.
اسان کي (توهان جو) منهن ڏيکارڻ، سيني تي رکڻ ۽ نينهن کي نينهن سان ملائي اهڙي روش اختيار ڪرڻ.
خط پڙهندي اچ، مون سان ملڻ کان سواءِ نه نڪرو ۽ مون وٽ ئي اچو (يعني ضرور اچو) 2.6.
ٻٽي
ڪماري گولي ۾ هڪ پيغام لکي موڪليو ۽ (پريا ڏانهن).
ڪافي نه هئي ته (گولي) بادشاهه وٽ پهتي.7.
چوويهه:
خط کولڻ کان پوءِ پريا ڇا ڏٺو؟
ان ۾ عورت لکيو آهي.
هن گولي ۾ جلدي ويھ
۽ اي راجن! (ڪجهه قسم جي) چٽ بابت گهڻو پريشان نه ٿيو. 8.
يا گڏي تي اچو،
ٻي صورت ۾ ٽنگ جي هيٺان گذري.
جيڪڏهن تون زمين تي ڪر،
سو واقعي جنت جا رهاڪو نه ٿيو. 9.
ٻٽي
(منهنجا) ست قبيلا منهنجي ماءُ جي پاسي کان ۽ ست ئي قبيلا منهنجي ڏاڏي جي طرف کان دوزخ ۾ پوندا.
جيڪڏهن تون گولي تان زمين تي ڪرين. 10.
چوويهه:
اي پيارا! ان کي قدر نه وٺو.
ان کي پنڊال طور سڃاڻو.
توهان جا وار به خراب نه ٿيندا.
(تون) ان ۾ بيٺو ۽ ڏس. 11.
ٻٽي
مون ان کي (پنهنجي) منتر جي طاقت سان پينگهو بڻائي ڇڏيو آهي.
اي بادشاهن جا بادشاهه! اچو ته گڏجي هلون. 12.
چوويهه:
جڏهن بادشاهه اهڙي (ڳالهه) ٻڌي (يا پڙهي)
ان ڪري ذهن مان سڀ لرزش دور ٿي وئي.
هو گهوڙي تان لٿو ۽ رسيءَ تي ويٺو.
ذهن ۾ خوشي تمام گهڻي وڌي وئي. 13.
ثابت قدم:
ڪنور ڪماري وٽ آيو
۽ (انهن) خوشيءَ سان زنا ڪيو.
ايتري ۾ شاهه به درگاهه تي پهچي ويو.
پوءِ عاشق اکين ۾ ڳوڙها آڻيندي ڪماري کي چيو. 14.
اي پيارا! تنهنجو بادشاهه هاڻي مون کي پڪڙي ماريندو
۽ مون کي هن محل مان اڇلائي ڇڏيندو.
منهنجون سڀ رڙيون ٽٽي وينديون.
اسان کي توسان ملڻ جو اهو ميوو ملندو. 15.
(راڻي چيو) اي بادشاهه! پنهنجي ذهن ۾ فڪر نه ڪريو.
(تون) هاڻي منهنجو ڪردار ڏسندين.
تنهنجو هڪ بال به نه وڍبو.
تون مون سان ويهڻ کان پوءِ کلندي گهر ويندين. 16.
منتر جي طاقت سان هو رام بڻجي ويو ('هنڊيا').
۽ ڪنن کان وٺي پنهنجي مڙس کي ڏيکاريائين.
پوءِ (هن) بادشاهه کي قلعي ۾ بند ڪيو.
پوءِ کيس اٿاريائين ۽ سندس گهر (’سودس‘) ڏانهن موڪليائين. 17.
شاهه کي ڏسي، (عورت) گڏي پيش ڪئي.
بادشاھھ کي ھڪ (گوليءَ) تي ڦوڪيو ويو.
پريتم کي پنهنجي مڙس سان ڏسندي گهر وٺي وئي.
اهو بيوقوف فرق کي سڃاڻي نه سگهيو. 18.
ٻٽي
شاهه جي ڌيءَ گڏي کي ڌماڪي سان اڏائي ڇڏيو جڏهن هن جو مڙس ڏسي رهيو هو.
مٿس لڳل گھنٽيون وڄڻ لڳيون. 19.
پريتم کي (پنهنجي گهر) آڻڻ کان پوءِ راڻي کلندي پنهنجي مڙس کي چيو.
اسان جو دوست اهو شاهه آهي جيڪو ڍول وڄي رهيو آهي. 20.
چوويهه:
انهيءَ چال سان هو مترا کي (پنهنجي) گهر وٺي آيو.
ايستائين جو سندس وارن کي به اُڇلڻ نه ڏنو ويو.
سندس مڙس اهو راز نه سمجهي سگهيو.
پوءِ شاعر مڪمل ڪيو. 21.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 228 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، سڀ خير آهي. 228.4334. هلي ٿو
چوويهه:
پالوال ملڪ ۾ (الف) ڇتراڻي رهندو هو.
ماڻهو کيس ٻڌمتي سڏيندا هئا.
جڏهن سندس جسم پوڙهو ٿي ويو.
پوءِ هن هڪ ڪردار ادا ڪيو.1.
(هن) ٻن سينن کي جوتن سان ڀريو