جنهن جهڙو ڪو به خوبصورت ديوتا ۽ ديوتا نه هو. 4.
ثابت قدم:
راج ڪماري کيس ڏسي حيران ٿي وئي
۽ ذهن ۾ (هڪ) ڪردار سوچيندي، هوءَ حيران ٿي وئي.
هڪ نوڪر کيس ملڻ جي اميد سان سندس گهر موڪليو ويو.
(هن جي لاءِ ذهن ۾) اهڙي چانهه پيدا ٿي ڄڻ تبديليءَ جي پائپ جي اڃ. 5.
ٻٽي
دل جو دوست ملڻ تي هوءَ چٽ ۾ ڏاڍي خوش ٿي وئي
۽ (انهيءَ) ٻانهيءَ جي غربت، هڪ چيلهه ۾ ڌوئي ڇڏي. 6.
چوويهه:
جڏهن ته راج ڪماريءَ کي شاهه جو پٽ مليو
سو هن کي ڀاڪر پاتو.
سڄي رات راند کيڏندي گذاريائين
۽ چئن واچن جي ڊگھي رات ۾، چار لمحا (ڊگها) سمجھيا ويا.
جڏهن رات جو آخري وقت بچيو هو
تڏهن راج ڪماريءَ کيس (شاهه جو پٽ) چيو ته:
اچو ته ٻئي (هتان) ڀڄي وڃون.
۽ ٻئي ملڪ هليا ويا. 8.
مون کي توهان جو ڪو به قرض نه آهي.
مان توهان جي ذهن جو امن چاهيان ٿو.
ائين چئي ٻنهي ڄڻن کي ڀاڪر پائي ورتو
۽ ٻئي ملڪ ڏانهن هليو ويو. 9.
(اهو) هوشيار بابا هڪ راز سوچيو.
سندس گهر کي باهه ڏني وئي.
هن راڻيءَ کي راج ڪماري جي زوال جي خبر ڏني
۽ هوءَ روئيندي بادشاهه ڏانهن وئي. 10.
راجا کي ٻڌايو ته راج ڪماري سڙيل آهي.
توهان هن جو ڪو به نوٽيس نه ورتو.
ھاڻي وڃ ۽ سندس خاڪ کڻي اچ
۽ ماڻھوءَ کي گنگا ڏانھن موڪليو. 11.
اهو ٻڌي بادشاهه جلدي ڀڄي ويو
۽ اتي آيو جتي گهر سڙي رهيو هو.
هن روئڻ شروع ڪيو ته راج ڪماري کي ٻاهر ڪڍيو وڃي
۽ کيس ٻرندڙ باهه کان بچاءِ. 12.
(سڀني کي) خبر پئي ته راج ڪماري باهه ۾ سڙي وئي آهي.
(پر ڪنهن به) دل ۾ اهو نه سوچيو ته (هوءَ) هلي وئي آهي.
(بادشاهه) دل ۾ وڏو غم محسوس ڪيو
۽ عوام سميت ڪنهن به حقيقت کي نه سمجهيو. 13.
(هر ڪو چوڻ لڳو ته) راج ڪماريءَ جو مذهب برڪت وارو آهي
اهڙي بهادري ڪنهن ڪئي آهي.
هُن پنهنجي جان به لوهار لاءِ ڏني.
هوءَ سڙي مري وئي، پر رڙ به نه ڪيائين. 14.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 269 هين چترڪاري ختم ٿئي ٿي، تمام سٺو آهي. 269.5243. هلي ٿو
چوويهه:
مورانگ (نيپال جي اڀرندي حصي) جي طرف هڪ بادشاهه رهندو هو.
سندس چمڪندڙ چهرو روشن هو.
سندس زال جو نالو پورب ديئي (Purb Dei) هو.
ڪهڙي عورت کي ان (خوبصورت) سان ڀيٽيو وڃي (يعني هن جهڙو سهڻو ٻيو ڪو نه هو)؟