شري دسم گرنتھ

صفحو - 405


ਕੇਹਰਿ ਜਿਉ ਅਰੇ ਕੇਤੇ ਖੇਤ ਦੇਖਿ ਡਰੇ ਕੇਤੇ ਲਾਜ ਭਾਰਿ ਭਰੇ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਅਰਿਰਾਇ ਕੈ ॥੧੦੭੪॥
kehar jiau are kete khet dekh ddare kete laaj bhaar bhare daur pare ariraae kai |1074|

ڪيترن کي گدڙ کائي ويو آهي ۽ ڪيترائي زخمي ٿي ڪري هيٺ لهي ويا آهن، ڪيترائي شينهن وانگر مضبوطيءَ سان بيٺا آهن، ڪيترائي جنگ ۾ خوفزده آهن ۽ ڪيترائي شرمسار ٿي روئي روئي رهيا آهن.1074

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਹੁਇ ਉਠ ਕੈ ਫਿਰਿ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਪਧਾਰੇ ॥
bhoom gire bhatt ghaaeil hue utth kai fir judh ke kaaj padhaare |

زخمي، وري اٿڻ لاءِ وڙهڻ لاءِ اڳتي وڌي رهيا آهن

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਾ ਦੁਰ ਕੈ ਜੁ ਰਹੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪੁਕਾਰੇ ॥
sayaam kahaa dur kai ju rahe at kop bhare ih bhaat pukaare |

شاعر چوي ٿو ته جيڪي لڪندا هئا، اهي هاڻي رڙ ٻڌي ڪاوڙجي پيا آهن

ਯੌ ਉਨ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਭਯੋ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹਿ ਖਗ ਸੰਭਾਰੇ ॥
yau un kai mukh te sun bain bhayo har saamuhi khag sanbhaare |

هنن جون ڳالهيون ٻڌي ڪرشن پنهنجي تلوار کي مضبوطيءَ سان جهليو ۽ هنن جو مقابلو ڪري، سندن مٿو ڪٽي ڇڏيو

ਦਉਰ ਕੈ ਸੀਸ ਕਟੇ ਨ ਹਟੇ ਰਿਸ ਕੈ ਬਲਿਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੦੭੫॥
daur kai sees katte na hatte ris kai balibeer kee or sidhaare |1075|

پوءِ به واپس نه موٽيا ۽ ڄڻ ته مٿي کان سواءِ ٽڪنڊي بلرام ڏانهن وڌيا.1075.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰ ਤਬੈ ਰਨ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥
maar hee maar pukaar tabai ran mai as lai lalakaar pare |

”مار، مار“ جو نعرو هڻي، ويڙهاند تلوارون کڻي، وڙهڻ لڳا

ਹਰਿ ਰਾਮ ਕੋ ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਚਹੁੰ ਓਰ ਤੈ ਮਲਹਿ ਕੀ ਪਿਰ ਸੋਭ ਧਰੇ ॥
har raam ko gher layo chahun or tai maleh kee pir sobh dhare |

هنن بلرام ۽ ڪرشن کي چئني پاسن کان ائين گهيرو ڪيو، جيئن پهلوانن جو ميدان

ਧਨੁ ਬਾਨ ਜਬੈ ਕਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਲਖਿ ਕਾਤੁਰ ਖੇਤ ਹੂੰ ਤੇ ਬਿਡਰੇ ॥
dhan baan jabai kar sayaam layo lakh kaatur khet hoon te biddare |

جڏهن ڪرشن پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿ ۾ کنيو، تڏهن ويڙهاڪن بيوس محسوس ڪري جنگ جي ميدان مان ڀڄي وڃڻ شروع ڪيو.

ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਕੋ ਮਾਨੋ ਉਝਾਰ ਭਯੋ ਚਲੇ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨਹਾਰ ਘਰੇ ॥੧੦੭੬॥
rang bhoom ko maano ujhaar bhayo chale kautuk dekhanahaar ghare |1076|

ميدان ويران ۽ ويران لڳي رهيو هو ۽ اهڙي محفل ڏسي پنهنجي گهرن ڏانهن موٽڻ لڳا.

ਜੇ ਭਟ ਲੈ ਅਸਿ ਹਾਥਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹਰਿ ਊਪਰ ਧਾਵੈ ॥
je bhatt lai as haathan mai at kop bhare har aoopar dhaavai |

ويڙهاڪ جيڪو سري ڪرشن تي حملو ڪري ٿو جنهن جي هٿ ۾ تلوار آهي ۽ ڪاوڙ سان ڀريل آهي.

ਕਉਤਕ ਸੋ ਦਿਖ ਕੈ ਸਿਵ ਕੇ ਗਨ ਆਨੰਦ ਸੋ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥
kautak so dikh kai siv ke gan aanand so mil mangal gaavai |

جڏهن به ڪو ويڙهاڪ پنهنجي تلوار هٿ ۾ کڻي ڪرشن تي اچي بيهندو آهي ته اهو تماشو ڏسي گانن يعني شيو جي حاضرين خوش ٿي ويندا آهن ۽ خوشي جا گيت ڳائڻ لڳندا آهن.

ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਜਿਤ ਹੈ ਕੋਊ ਇਉ ਕਹਿ ਏ ਜਿਤ ਹੈ ਬਹਸਾਵੈ ॥
koaoo kahai har joo jit hai koaoo iau keh e jit hai bahasaavai |

ڪو چوي ٿو ته ڪرشن جي فتح ٿيندي ۽ ڪو چوي ته اهي جنگجو فتح حاصل ڪندا

ਰਾਰਿ ਕਰੈ ਤਬ ਲਉ ਜਬ ਲਉ ਉਨ ਕਉ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ਨ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥੧੦੭੭॥
raar karai tab lau jab lau un kau har maar na bhoom giraavai |1077|

اهي ان وقت تائين جهڳڙا ڪندا آهن، جڏهن ڪرشن کين مارائي زمين تي اڇلائي ڇڏيندو آهي.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪيبٽ

ਬਡੇ ਈ ਬਨੈਤ ਬੀਰ ਸਬੈ ਪਖਰੈਤ ਗਜ ਦਲ ਸੋ ਅਰੈਤ ਧਾਏ ਤੁਰੰਗਨ ਨਚਾਇ ਕੈ ॥
badde ee banait beer sabai pakharait gaj dal so arait dhaae turangan nachaae kai |

هاٿين سان گڏ وڏا وڏا هٿيار پهريل، زبردست جنگجو، پنهنجن گھوڙن کي ناچ ڪري، اڳتي وڌڻ لڳا.

ਜੁਧ ਮੈ ਅਡੋਲ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਰਜੀ ਅਮੋਲ ਅਤਿ ਗੋਲ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਲਰੇ ਦੁੰਦਭਿ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥
judh mai addol svaam kaarajee amol at gol te nikas lare dundabh bajaae kai |

اُھي ميدان جنگ ۾ ثابت قدم رھيا ۽ پنھنجي مالڪن جي مفاد خاطر، پنھنجن احاطي مان نڪرندا ۽ ننڍڙا ڊرم وڄائيندا،

ਸੈਥਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਮਾਰ ਮਾਰ ਹੀ ਉਚਾਰਿ ਐਸੇ ਪਰੇ ਰਨਿ ਆਇ ਕੈ ॥
saithan sanbhaar kai nikaar kai kripaan maar maar hee uchaar aaise pare ran aae kai |

اهي پنهنجا خنجر ۽ تلوارون مضبوطيءَ سان هٿ ۾ کڻي ميدان جنگ ۾ پهتا ۽ ”مارو، مارو“ جو نعرو هڻي رهيا هئا.

ਹਰਿ ਜੂ ਸੋ ਲਰੇ ਤੇ ਵੈ ਠਉਰ ਤੇ ਨ ਟਰੇ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਹੂੰ ਮੈ ਪਰੇ ਉਠਿ ਅਰੇ ਘਾਇ ਖਾਇ ਕੈ ॥੧੦੭੮॥
har joo so lare te vai tthaur te na ttare gir bhoom hoon mai pare utth are ghaae khaae kai |1078|

ڪرشن سان وڙھي رھيا آھن، پر پنھنجن ماڳن تان ھٽڻ وارا نه آھن، ڌرتيءَ تي ڪري پيا آھن، پر زخمن سان وري اُٿي پيا آھن. 1078.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕੋਪ ਭਰੇ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ ਨ ਡਰੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਥਿਯਾਰ ਕਰੇ ਹੈ ॥
kop bhare araraae pare na ddare har siau hathiyaar kare hai |

ڪاوڙ ۾ اهي روئي رهيا آهن ۽ پنهنجي هٿيارن سان بي خوفيءَ سان وڙهندا رهيا آهن

ਘਾਇ ਭਰੇ ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਝਰੇ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਧਰੇ ਬਲ ਕੈ ਜੁ ਅਰੇ ਹੈ ॥
ghaae bhare bahu sraun jhare as paan dhare bal kai ju are hai |

انهن جا جسم زخمن سان ڀريل آهن ۽ انهن مان رت وهي رهيو آهي، تڏهن به اهي هٿ ۾ تلوارون کڻي پوري طاقت سان وڙهندا رهيا آهن.

ਮੂਸਲ ਲੈ ਬਲਦੇਵ ਤਬੈ ਸਬੈ ਚਾਵਰ ਜਿਉ ਰਨ ਮਾਹਿ ਛਰੇ ਹੈ ॥
moosal lai baladev tabai sabai chaavar jiau ran maeh chhare hai |

ساڳئي وقت بلراما موهلا (پنهنجي هٿ ۾) ورتو ۽ (انهن کي) چانورن وانگر پکيڙي ڇڏيو.

ਫੇਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਯੋ ਹਲ ਸੋ ਮਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਨਹੀ ਸਾਸ ਭਰੇ ਹੈ ॥੧੦੭੯॥
fer prahaar keeyo hal so mar bhoom gire nahee saas bhare hai |1079|

بلرام انهن کي چانورن وانگر ٿلهي سان ماريو آهي ۽ وري انهن کي پنهنجي هلت سان ماريو آهي، جنهن جي ڪري اهي زمين تي ڪري پيا آهن. 1079.