بادشاهه سميت سڀني ماڻهن ان ڪردار کي ڏٺو
۽ پنھنجن ھٿن کي ڏندن سان ڪٽيندي چوڻ لڳا ته (گھوڙو اسان پنھنجي ھٿن سان ڏنو آھي).
اسان جي عقل کي ڇا ٿيو؟
ته رستو چور گم ٿي ويو، پر اسان (پاڻ) سورت ڏني آهي. 25.
ٻٽي
سوارن منجهري گهوڙا چوري ڪري ميتر کي ڏنائين
۽ چتر راجا جي پٽ (نالو) سان خوشيء سان شادي ڪئي. 26.
دل ۾ خوشيءَ کي وڌائيندي، هن سان گڏ مختلف قسم جا رامن ڪرايا.
ان عورت اهو ڪردار دهليءَ جي بادشاهه شير شاهه کي ڏيکاريو. 27.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 246 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 246.4636. هلي ٿو
چوويهه:
بير تلڪ نالي هڪ بادشاهه هو.
(سندس) زال پوپ منجري نالي هڪ سهڻي عورت هئي.
هن جي خوبصورتي کي مان بيان نٿو ڪري سگهان.
ڪم ديو رات جي روپ ۾ کيس ڏسندو رهيو. 1.
سورتن سنگهه سندس پٽ هو
(جنهن کي) ڄڻ ته ودادتا هڪ ٻيو اندرا پيدا ڪيو هو.
جڏهن (پيءُ) کيس جوان ٿيندي ڏٺو
پوءِ پيءُ سندس شادي ڪرائي. 2.
ڪشمير ۾ هڪ طاقتور بادشاهه رهندو هو
جيڪو سهڻو ۽ مالدار هو ۽ جنگ ۾ (هميشه) غير متحرڪ هو.
هڪ ڌيءَ کيس گهر ۾ ٻڌندي هئي
جيڪو سڀني خوبين سان ڀريل هو. 3.
بهترين برهمڻن کي سڏي (سندس شاديءَ جو) ڪلاڪ مقرر ڪيو.
۽ سندس شادي راجا جي پٽ (بير تلڪ) سان ڪيائين.
هن ڏانهن ڪافي پئسا موڪليا ويا
۽ ان کي شاديءَ جي وقت تي غور ڪري موڪليو. 4.
جنهن ڏينهن هن پنهنجي ڌيءَ سان شادي ڪرڻ جو فيصلو ڪيو
ان ڪري سموريون گهٽيون ۽ بازارون هٿيارن سان سينگاريل هيون.
عورتون گهر گهر گيت ڳائڻ لڳيون
۽ گھنٽيون وڄڻ لڳيون. 5.
شاديءَ جون سموريون رسمون پوريون ڪيائين
۽ برهمڻن کي گهڻو خيرات وغيره ڏنائين.
سڀ فقير بادشاهه ٿي ويا
۽ پوءِ ڪيڏانهن به ويا ته بهار. 6.
ٻٽي
شاديءَ جون سڀ رسمون ادا ڪرڻ کان پوءِ (ڇوڪرن) بارات تيار ڪئي ۽ مٿي چڙهندا.
ڪنوار مختلف قسم جا سينگار ٺاهيا، (جنهن جي) خوبصورتي بيان نه ٿي ڪري سگهجي.
چوويهه:
جڏهن هو ڪشمير پهتو.
پوءِ بيشمار گھنٽيون وڄڻ لڳيون.
اپار ۽ انوپم (خوبصورت) طوائف رقص ڪري رهيا هئا.
(انهن جا) روپ سون ۽ باھ جي شعلن وانگر هئا.
سموريون گهٽيون ۽ بازارون هٿيارن سان سينگاريل آهن
۽ اگرر ۽ صندل جو ڪاٺ رستي ۾ اڇلايو ويو.
سڀ گهرن جي (دروازن تي) بند ٿيل هئا
۽ خوبصورت عورتون گيت ڳائي پاڻ کي سينگارينديون هيون. 9.
پونئيرن کي وٺي آيو
۽ عزت سان ڪنور کي گهر وٺي آيو.
(انهن) هر طرح سان تسبيح ڪئي،
ڄڻ ته (ڪنهن) غريب کي مال جو خزانو ملي ويو آهي. 10.
ثابت قدم:
پوءِ جيس تلڪ مانجهري سڏيو ويو
۽ سٺي رسم سان (هوء) بادشاهه جي پٽ سان شادي ڪئي وئي.
(انهن کي) ڏاج ۽ بي حساب پئسو ڏئي موڪلايو ويو
۽ برجاوتي شهر ۾ آيا. 11.
چوويهه:
(انهن کي) هڪ شاهه جي گهر ۾ لاٿو ويو
ته جڏهن ستارو ظاهر ٿيندو تڏهن (اهي) گهر هليا ويندا.
ڪماري ڏٺو (جڏهن) شاهه جو پٽ،
پوءِ ڪم ديو هڪ تير هن جي جسم ۾ وڌو. 12.
ٻٽي
(هوءَ شاهه جي پٽ جي) تصوير ڏٺي ۽ دل ۾ خيال ڪرڻ لڳي
ته هاڻي مان بادشاهه جي پٽ سان نه ويندس ۽ هي (بادشاهه جو پٽ) منهنجو دوست هوندو. 13.
چوويهه:
کيس پنهنجي رهائش جي دعوت ڏني.
هن سان کلندو ۽ راند ڪندو هو.
گھڻيون ڀاڪر پاتيون ۽ چميون
۽ ڪيترن ئي قسمن جي پوزيشن ڏني. 14.
ثابت قدم:
کلندا ۽ کلندا، ٻئي دوست تمام گهڻو سڪون ڪندا هئا
۽ ڪوڪا شاستر جي نظريي جو مختلف طريقن سان تلفظ ڪندا هئا.