شري دسم گرنتھ

صفحو - 319


ਕਾਨਰ ਕੀ ਬਿਨਤੀ ਕਰੋ ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ॥੨੬੪॥
kaanar kee binatee karo keeno ihai bichaar |264|

سڀني فيصلو ڪيو ته، ”ٺيڪ آهي، اچو ته پاڻيءَ مان نڪري پوءِ ڪرشن کي عرض ڪريون.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਦੈ ਅਗੂਆ ਪਿਛੂਆ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਜਲ ਤਿਆਗਿ ਖਰੀ ਹੈ ॥
dai agooaa pichhooaa apune kar pai sabh hee jal tiaag kharee hai |

اهي سڀئي پاڻي مان ٻاهر نڪتا، پنهنجن ڳجهن حصن کي پنهنجن هٿن سان لڪائيندا هئا

ਕਾਨ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰੀ ਬਹੁ ਬਾਰਨ ਅਉ ਬਿਨਤੀ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਕਰੀ ਹੈ ॥
kaan ke paae paree bahu baaran aau binatee bahu bhaat karee hai |

اهي ڪرشن جي پيرن تي ڪري پيا ۽ کيس مختلف طريقن سان عرض ڪيو

ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੀ ਸਰ੍ਰਹੀਆ ਤੁਮ ਜੋ ਕਰਿ ਕੈ ਛਲ ਸਾਥ ਹਰੀ ਹੈ ॥
dehu kahiyo hamaree sarraheea tum jo kar kai chhal saath haree hai |

۽ کيس چوري ٿيل ڪپڙا واپس ڪرڻ لاءِ چيو

ਜੇ ਕਹਿ ਹੋ ਮਨਿ ਹੈ ਹਮ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸਭ ਸੀਤਹਿ ਸਾਥ ਠਰੀ ਹੈ ॥੨੬੫॥
je keh ho man hai ham so at hee sabh seeteh saath ttharee hai |265|

� �اسان چيو آهي ته اسان جي ذهن ۾ جيڪو هو سو اسان کي جلدي ڪپڙا ڏيو، اسان ٿڌي کان ٿڌا پيا آهيون.� �265.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

ڪرشن جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਬਾਤ ਤਿਨੈ ਕਹਿ ਹੈ ਹਮ ਜੋ ਤੁਮ ਸੋ ਮਨ ਹੋ ॥
kaanrah kahee has baat tinai keh hai ham jo tum so man ho |

ڪرشن چيو، ”ڏسو، هاڻي مان جيڪو ڪجهه چوندس، توهان سڀني کي اهو قبول ڪرڻو پوندو

ਸਭ ਹੀ ਮੁਖ ਚੂਮਨ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਚੁਮ ਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਤੁਮ ਹੂੰ ਗਨਿ ਹੋ ॥
sabh hee mukh chooman dehu kahiyo chum hai ham hoon tum hoon gan ho |

مون کي سڀني جي منهن کي چمي ڏي، مان چوندس ۽ توهان شمار ڪيو، توهان سڀني کي

ਅਰੁ ਤੋਰਨ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਕੁਚ ਨਾਤਰ ਹਉ ਤੁਮ ਕੋ ਹਨਿ ਹੋ ॥
ar toran dehu kahiyo sabh hee kuch naatar hau tum ko han ho |

مون کي پنهنجي سيني جي نپل کي ڇهڻ ڏي، نه ته توسان وڌيڪ خراب سلوڪ ڪندس.

ਤਬ ਹੀ ਪਟ ਦੇਉ ਸਭੈ ਤੁਮਰੇ ਇਹ ਝੂਠ ਨਹੀ ਸਤਿ ਕੈ ਜਨਿ ਹੋ ॥੨੬੬॥
tab hee patt deo sabhai tumare ih jhootth nahee sat kai jan ho |266|

مان سچ ٿو چوان ته هي سڀ ڪرڻ کان پوءِ ئي توکي ڪپڙا ڏيندس.

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਜੀ ਸੁਨਿ ਰੀ ਇਕ ਬਾਤ ਕਹੋ ਸੰਗ ਤੇਰੇ ॥
fer kahee mukh te har jee sun ree ik baat kaho sang tere |

تڏهن ڪرشن کلڻ لڳو ۽ پنهنجي وات سان اها ڳالهه چوڻ لڳو ته اي پيارا! مون کي توکي هڪ ڳالهه چوڻي آهي، ٻڌ.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਕਰ ਸੋ ਤੁਮ ਕਾਮ ਕਰਾ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ॥
jor pranaam karo kar so tum kaam karaa upajee jeea mere |

ڪرشنا وري چيو، منهنجي هڪ ڳالهه ٻڌو ۽ منهنجي اڳيان هٿ جهلي سجدو ڪر، ڇاڪاڻ ته توهان سڀ هن وقت منهنجي دل ۾ محبت جي ديوي جي مافوق الفطرت طاقتن وانگر ويٺا آهيو.

ਤੌ ਹਮ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤੁਮ ਸੋ ਜਬ ਘਾਤ ਬਨੀ ਸੁਭ ਠਉਰ ਅਕੇਰੇ ॥
tau ham baat kahee tum so jab ghaat banee subh tthaur akere |

� � � مون توهان سڀني کي اهو چيو آهي ته اهو ڪرڻ لاء، مناسب موقعي ۽ ان جي اڪيلائي کي ڏسي

ਦਾਨ ਲਹੈ ਜੀਅ ਕੋ ਹਮ ਹੂੰ ਹਸਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਤੁਮਰੋ ਤਨ ਹੇਰੇ ॥੨੬੭॥
daan lahai jeea ko ham hoon has kaanrah kahee tumaro tan here |267|

توهان کي ڏسي ۽ توهان سڀني کان حسن جو عطيو حاصل ڪري منهنجي دل مطمئن ٿي وئي آهي.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥
kabiyo baach doharaa |

شاعر جو ڪلام: DOHRA

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜਬੈ ਗੋਪੀ ਸਭੈ ਦੇਖਿਯੋ ਨੈਨ ਨਚਾਤ ॥
kaanrah jabai gopee sabhai dekhiyo nain nachaat |

جڏهن ڪرشن سڀني گوپين سان ملاقات ڪئي

ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਕਹਨੇ ਲਗੀ ਸਭੈ ਸੁਧਾ ਸੀ ਬਾਤ ॥੨੬੮॥
hvai prasan kahane lagee sabhai sudhaa see baat |268|

جڏهن ڪرشن گوپين ڏانهن ڏٺو ته سندس اکين جي ناچ جو سبب بڻجي ويو، تڏهن سڀئي خوش ٿي، امبروسيا جهڙا مٺا لفظ چوڻ لڳا.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
gopee baach kaanrah so |

ڪرشن کي خطاب ڪندي گوپين جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਹਿਕ੍ਰਮ ਥੋਰੀ ਤੁਮੈ ਖੇਲਹੁ ਨ ਅਪਨੋ ਘਰ ਕਾਹੋ ॥
kaanrah bahikram thoree tumai khelahu na apano ghar kaaho |

اي ڪرشنا! اڳي ئي توھان کي گھٽ سمجھ آھي، توھان ھاڻي پنھنجي گھر ۾ راند ڪري سگھو ٿا

ਨੰਦ ਸੁਨੈ ਜਸੁਧਾ ਤਪਤੈ ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਏ ਹਰਕਾ ਹੋ ॥
nand sunai jasudhaa tapatai tih te tum kaanrah bhe harakaa ho |

جڏھن نند ۽ يشھودا ٻڌندا، تڏھن شرم کان وڌيڪ گھٽتائي محسوس ڪندا

ਨੇਹੁੰ ਲਗੈ ਨਹ ਜੋਰ ਭਏ ਤੁਮ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਬਰ ਕਾਹੋ ॥
nehun lagai nah jor bhe tum nehu lagaavat ho bar kaaho |

محبت (ڪڏھن) زور سان نه ٿي ٿئي، (پر تون) زور سان ناخن ڇو ٿو ھڻين.

ਲੇਹੁ ਕਹਾ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਰਸ ਜਾਨਤ ਕਾ ਅਜਹੂੰ ਲਰਕਾ ਹੋ ॥੨੬੯॥
lehu kahaa in baatan te ras jaanat kaa ajahoon larakaa ho |269|

محبت زور سان نٿي ٿي سگهي، تون اهو سڀ ڇو ڪري رهيو آهين؟ تون هاڻي اهڙين ڳالهين ۾ خوش نه ٿي سگهين، ڇو ته تون اڃا ڇوڪرو آهين. ���269.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪيبٽ

ਕਮਲ ਸੇ ਆਨਨ ਕੁਰੰਗਨ ਸੇ ਨੇਤ੍ਰਨ ਸੋ ਤਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਮੈ ਸਾਰੇ ਭਾਵਨ ਸੋ ਭਰੀਆ ॥
kamal se aanan kurangan se netran so tan kee prabhaa mai saare bhaavan so bhareea |

(جنهن جو) چهرو ڪنول جهڙو، اکيون هرڻ جهڙو، جسم جو حسن سڀني ماڻهن سان ڀريل آهي.

ਰਾਜਤ ਹੈ ਗੁਪੀਆ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਈ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਚਰ੍ਰਹੈ ਤੇ ਜਿਉ ਬਿਰਾਜੈ ਸੇਤ ਹਰੀਆ ॥
raajat hai gupeea prasan bhee aaisee bhaat chandramaa charrahai te jiau biraajai set hareea |

گوپيون ڪنول جھڙا منهن، ڊوءَ جھڙا اکيون ۽ جذبن سان ڀريل جسمن سان، چنڊ جي اڀرڻ تي سائي ۽ سفيد رنگن وانگر شاندار نظر اچي رهيون هيون.

ਰਸ ਹੀ ਕੀ ਬਾਤੈ ਰਸ ਰੀਤਿ ਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਹੂੰ ਮੈ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਾਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਖਰੀਆ ॥
ras hee kee baatai ras reet hee ke prem hoon mai kahai kab sayaam saath kaanrah joo ke khareea |

اهي ڪرشن سان گڏ بيٺا آهن، جڏهن ته ناچ ۽ شوقين تفريح بابت ڳالهائي رهيا آهن

ਮਦਨ ਕੇ ਹਾਰਨ ਬਨਾਇਬੇ ਕੇ ਕਾਜ ਮਾਨੋ ਹਿਤ ਕੈ ਪਰੋਵਤ ਹੈ ਮੋਤਿਨ ਕੀ ਲਰੀਆ ॥੨੭੦॥
madan ke haaran banaaeibe ke kaaj maano hit kai parovat hai motin kee lareea |270|

اُھي بيٺا آھن، اُھي جيڪي بيٺا آھن، اُن لاءِ بيٺا آھن جواھرن جو ھار braiding لاءِ in order to vest the god of love.270.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਾਹੇ ਕੋ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਤਨ ਕੇ ਧਨੁ ਭਉਹੈ ॥
kaahe ko kaanrah joo kaam ke baan lagaavat ho tan ke dhan bhauhai |

او منهنجا رب! ڀونءَ جي روپ ۾ ڪمان ٺاهي خواهشن جا تير ڇو ٿا مارن؟

ਕਾਹੇ ਕਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਮੁਸਕਾਵਤ ਹੋ ਚਲਿ ਆਵਤ ਸਉਹੈ ॥
kaahe kau nehu lagaavat ho musakaavat ho chal aavat sauhai |

اي ڪرشنا! تون پنهنجي ابرو جي ڪمان مان پيار جي ديوتا جا تير ڇو ڪڍي رهيو آهين؟ تون اسان ڏانهن ڇو وڌي رهيو آهين پيار سان مسڪرائيندي؟

ਕਾਹੇ ਕਉ ਪਾਗ ਧਰੋ ਤਿਰਛੀ ਅਰੁ ਕਾਹੇ ਭਰੋ ਤਿਰਛੀ ਤੁਮ ਗਉਹੈ ॥
kaahe kau paag dharo tirachhee ar kaahe bharo tirachhee tum gauhai |

هو ٿلهي پگڙي (سُر تي) ڇو ٺاهيندو آهي ۽ (هنن جي اکين سان) ٿلهي پگڙي ڇو ٺاهيندو آهي؟

ਕਾਹੇ ਰਿਝਾਵਤ ਹੌ ਮਨ ਭਾਵਤ ਆਹਿ ਦਿਵਵਾਤ ਹੈ ਹਮ ਸਉਹੈ ॥੨੭੧॥
kaahe rijhaavat hau man bhaavat aaeh divavaat hai ham sauhai |271|

���� تون پگھلنگ پگھلين کي پگھلين ڪرين ٿو ۽ تون به ڇو هلين ٿو؟ تون اسان سڀني کي ڇو موهي رهيو آهين؟ اي موهيندڙ! تون اسان کي تمام سٺو لڳين ٿو، جيتوڻيڪ تو ان بابت قسم کنيو هو. ���271.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਜਬ ਸ੍ਰਉਨਨ ਰੀਝ ਹਸੀ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਮੈ ॥
baat sunee har kee jab sraunan reejh hasee sabh hee brij baamai |

(جڏهن) سري ڪرشن جا لفظ پنهنجن ڪنن سان ٻڌي، برج ڀومي جون سڀئي عورتون کلڻ لڳيون.

ਠਾਢੀ ਭਈ ਤਰੁ ਤੀਰ ਤਬੈ ਹਰੂਏ ਹਰੂਏ ਚਲ ਕੈ ਗਜ ਗਾਮੈ ॥
tthaadtee bhee tar teer tabai harooe harooe chal kai gaj gaamai |

برجا جون عورتون جڏهن ڪرشن جون ڳالهيون ٻڌيون ته دل ۾ خوش ٿي ويون ۽ آهستي آهستي اهي هاٿي جي چَرَ کڻي ان وڻ هيٺان اچي پهتيون، جنهن تي ڪرشن ويٺو هو.

ਬੇਰਿ ਬਨੇ ਤਿਨ ਨੇਤ੍ਰਨ ਕੇ ਜਨੁ ਮੈਨ ਬਨਾਇ ਧਰੇ ਇਹ ਦਾਮੈ ॥
ber bane tin netran ke jan main banaae dhare ih daamai |

انهن جون اکيون مسلسل ڪرشن کي ڏسڻ لڳيون اهي هوس جي روشني وانگر ظاهر ٿيا

ਸ੍ਯਾਮ ਰਸਾਤੁਰ ਪੇਖਤ ਯੌ ਜਿਮ ਟੂਟਤ ਬਾਜ ਛੁਧਾ ਜੁਤ ਤਾਮੈ ॥੨੭੨॥
sayaam rasaatur pekhat yau jim ttoottat baaj chhudhaa jut taamai |272|

ڪرشن، انهن عورتن کي ڏسي، ڏاڍو بيزار ٿي، بکايل بازن وانگر مٿن ڪري پيو.

ਕਾਮ ਸੇ ਰੂਪ ਕਲਾਨਿਧਿ ਸੇ ਮੁਖ ਕੀਰ ਸੇ ਨਾਕ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਨੈਨਨ ॥
kaam se roop kalaanidh se mukh keer se naak kurang se nainan |

(جيڪو شري ڪرشن) ڪاما جهڙو روپ، چهرو چنڊ جهڙو، نڪ طوطي جهڙو ۽ اکيون هيرن جهڙو.

ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਦਾਰਿਮ ਦਾਤ ਕਪੋਤ ਸੇ ਕੰਠ ਸੁ ਕੋਕਿਲ ਬੈਨਨ ॥
kanchan se tan daarim daat kapot se kantth su kokil bainan |

انهن گوپين کي عشق جي ديوي جو حسن، چهرا چنڊ جهڙو، نڪ طوطي جهڙو، اکيون ٻوٽي جهڙو، جسم سون جهڙو، ڏند انار جهڙو، ڳليون ڪبوتر جهڙيون ۽ مٺيون ڳالهيون راتيون جهڙيون.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਲਗਿਯੋ ਕਹਨੇ ਤਿਨ ਸੋ ਹਸਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਇਕ ਧੈਨਨ ॥
kaanrah lagiyo kahane tin so has kai kab sayaam sahaaeik dhainan |

شاعر شيام چوي ٿو ته، ڳئون جا حاضرين کلڻ لڳا ۽ چوڻ لڳا ته، (اي گوپي!)

ਮੋਹਿ ਲਯੋ ਸਭ ਹੀ ਮਨੁ ਮੇਰੋ ਸੁ ਭਉਹ ਨਚਾਇ ਤੁਮੈ ਸੰਗ ਸੈਨਨ ॥੨੭੩॥
mohi layo sabh hee man mero su bhauh nachaae tumai sang sainan |273|

ڪرشن انهن کي مسڪرائيندي چيو ته توهان ماڻهن پنهنجي نشانين ۽ ابرو جي ناچ ڪري منهنجي ذهن تي جادو ڪيو آهي.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੇ ਰਸ ਕੇ ਹਿਰੀਆ ਸਬ ਹੀ ਜਲ ਬੀਚ ਅਚਾਨਕ ਹੇਰੀ ॥
kaanrah badde ras ke hireea sab hee jal beech achaanak heree |

ڪنڌ رس جو وڏو غلبو آهي. (جڏهن) هن اوچتو سڀني (گوپين) کي پاڻي ۾ (ننڍي غسل ڪندي) ڏٺو (هو انهن جي مٿي تي چڙهي ويو).

ਸਉਹ ਤੁਮੈ ਜਸੁਧਾ ਕਹੁ ਬਾਤ ਕਿਸਾਰਥ ਕੌ ਇਹ ਜਾ ਹਮ ਘੇਰੀ ॥
sauh tumai jasudhaa kahu baat kisaarath kau ih jaa ham gheree |

ڪرشن کين هڪ ذائقيدار شخص وانگر ظاهر ٿيو ۽ اهي هن سان چمڪندا رهيا، چيائون. توکي يشودا جو قسم کڻڻو پوندو ته تون ڪنهن کي به نه ٻڌائيندين ته تو اسان کي اهڙي طرح ڦاسايو آهي

ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਹਮਰੇ ਪਟ ਹੋਹਿਾਂ ਸਭੈ ਤੁਮਰੀ ਹਮ ਚੇਰੀ ॥
dehu kahiyo sabh hee hamare patt hohiaan sabhai tumaree ham cheree |

هنن وڌيڪ چيو ته اسان اوهان جا غلام آهيون مهرباني ڪري اسان جا ڪپڙا واپس ڪر

ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੈ ਤੁਮ ਕੋ ਅਤਿ ਲਾਜ ਕਰੈ ਹਰਿ ਜੀ ਹਮ ਤੇਰੀ ॥੨੭੪॥
kaise pranaam karai tum ko at laaj karai har jee ham teree |274|

اي ڪرشن، اسان کي ڪيئن سجدو ڪرڻ گهرجي؟ اسان کي ڏاڍي شرم محسوس ٿي رهي آهي.���274.

ਪਾਪ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੈ ਤੁਮਰੇ ਪਟ ਅਉ ਤਰੁ ਪੈ ਚੜਿ ਸੀਤ ਸਹਾ ਹੈ ॥
paap kariyo har kai tumare patt aau tar pai charr seet sahaa hai |

”مون تنهنجا ڪپڙا چوري ڪيا آهن ۽ هاڻي تون بيڪار سردي برداشت ڪري رهيو آهين