شري دسم گرنتھ

صفحو - 388


ਸੋਊ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੨॥
soaoo layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |912|

ائين ڪرڻ سان هن جي دل ۾ نه ڪو درد پيدا ٿيو ۽ نه وري ان قصاب جي دل ۾ درد پيدا ٿيو.

ਰਾਤਿ ਬਨੀ ਘਨ ਕੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
raat banee ghan kee at sundar sayaam seegaar bhalee chhab paaee |

(هڪ ڀيري) ڏاڍي سهڻي ڪاري رات هئي ۽ ڪاري (ڪرشن جي) زينت به ڏاڍي سهڻي هئي.

ਸ੍ਯਾਮ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਰਏ ਇਹ ਜਾ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਈ ॥
sayaam bahai jamunaa tare ih jaa bin ko nahee sayaam sahaaee |

گجگوڙ واري رات جو سينگار سهڻو نظر اچي رهيو آهي، ڪاري رنگ جي جمنا ندي وهي رهي آهي، جنهن لاءِ ڪرشن کان سواءِ ٻيو ڪو به مددگار ڪونهي.

ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੈਨ ਲਗਿਯੋ ਦੁਖ ਦੇਵਨ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨਹਿ ਜਾਈ ॥
sayaameh main lagiyo dukh devan aaise kahiyo brikhabhaaneh jaaee |

راڌا چيو ته ڪرشن ڪمپڊ جي حيثيت ۾ انتهائي ڪاوڙ پيدا ڪري رهيو هو ۽ ڪرشن کي ڪبجا طرفان وڍيو ويو آهي

ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸਿ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੩॥
sayaam layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |913|

ائين ڪرڻ سان نه هن جي دل ۾ درد پيدا ٿيو ۽ نه وري ان قصاب جي دل ۾ درد پيدا ٿيو.

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਿਗਰੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਤਰੁ ਫੂਲ ਲਤਾ ਤਿਨ ਸੋ ਲਪਟਾਈ ॥
fool rahe sigare brij ke tar fool lataa tin so lapattaaee |

برجا جي ملڪ ۾ سڀ وڻ گلن سان ڀريل آهن ۽ لڙڪ به انهن سان جڙيل آهن.

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਰਿ ਸਾਰਸ ਸੁੰਦਰ ਸੋਭ ਸਮੂਹ ਬਢੀ ਅਧਿਕਾਈ ॥
fool rahe sar saaras sundar sobh samooh badtee adhikaaee |

ٽينڪن ۽ انهن جي اندر، ٽينڪ ۽ انهن جي اندر سارس خوبصورت نظر اچن ٿا، هر طرف شانت وڌي رهي آهي.

ਚੇਤ ਚੜਿਯੋ ਸੁਕ ਸੁੰਦਰ ਕੋਕਿਲਕਾ ਜੁਤ ਕੰਤ ਬਿਨਾ ਨ ਸੁਹਾਈ ॥
chet charriyo suk sundar kokilakaa jut kant binaa na suhaaee |

چتر جو سهڻو مهينو شروع ٿي ويو آهي، جنهن ۾ رات جي اونداهي جو آواز گونجي رهيو آهي

ਦਾਸੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਹੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੪॥
daasee ke sang rahiyo geh ho ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |914|

پر هي سڀ ڪجهه ڪرشن کان سواءِ دلڪش نه ٿو لڳي، هن جي خدمتگار سان رهڻ ڪري هن ڪرشن جي دل ۾ نه ڪو درد پيدا ٿيو ۽ نه دل ۾ درد پيدا ٿيو.

ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਅਕਾਸ ਮਿਲੀ ਅਰੁ ਬਾਸਤ ਭੂਮਿ ਮਹਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
baas subaas akaas milee ar baasat bhoom mahaa chhab paaee |

سٺي خوشبو آسمان تائين پکڙجي وئي ۽ سڄي زمين عاليشان نظر آئي

ਸੀਤਲ ਮੰਦ ਸੁਗੰਧਿ ਸਮੀਰ ਬਹੈ ਮਕਰੰਦ ਨਿਸੰਕ ਮਿਲਾਈ ॥
seetal mand sugandh sameer bahai makarand nisank milaaee |

ٿڌي هوا تيزيءَ سان وهي رهي آهي ۽ ان ۾ گلن جا امرت ملن ٿا

ਪੈਰ ਪਰਾਗ ਰਹੀ ਹੈ ਬੈਸਾਖ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥
pair paraag rahee hai baisaakh sabhai brij logan kee dukhadaaee |

(واسخ جي مهيني ۾) هر طرف گلن جي مٽي پکڙيل آهي، (پر) برج وارن لاءِ ڏکوئيندڙ آهي.

ਮਾਲਿਨ ਲੈਬ ਕਰੋ ਰਸ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੫॥
maalin laib karo ras ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |915|

بيساخ جي مهيني ۾، ڪرشن کان سواءِ برجا جي ماڻهن لاءِ گلن جي مٽيءَ جي مٽي هاڻي بيحد ڏکوئيندڙ لڳي ٿي، ڇاڪاڻ ته اتي شهر ۾ باغبانيءَ کان گل وٺندي، ان لاتعلق ڪرشن جي دل ۾ ڪو درد نه ٿو پيدا ٿئي.

ਨੀਰ ਸਮੀਰ ਹੁਤਾਸਨ ਕੇ ਸਮ ਅਉਰ ਅਕਾਸ ਧਰਾ ਤਪਤਾਈ ॥
neer sameer hutaasan ke sam aaur akaas dharaa tapataaee |

پاڻي ۽ هوا باهه وانگر نظر اچن ٿا ۽ زمين ۽ آسمان ٻرندڙ آهن

ਪੰਥ ਨ ਪੰਥੀ ਚਲੈ ਕੋਊਓ ਤਰੁ ਤਾਕਿ ਤਰੈ ਤਨ ਤਾਪ ਸਿਰਾਈ ॥
panth na panthee chalai koaooo tar taak tarai tan taap siraaee |

رستي ۾ ڪو به مسافر نه ٿو هلي ۽ وڻن کي ڏسي مسافر پنهنجي جلن جو احساس ڪري رهيا آهن.

ਜੇਠ ਮਹਾ ਬਲਵੰਤ ਭਯੋ ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਜੀਯ ਮਹਾ ਰਤਿ ਪਾਈ ॥
jetth mahaa balavant bhayo at biaakul jeey mahaa rat paaee |

جئه جو مهينو انتهائي گرم هوندو آهي ۽ هر ڪنهن جو ذهن پريشان ٿي ويندو آهي

ਐਸੇ ਸਕ੍ਯੋ ਧਸਕ੍ਯੋ ਸਸਕ੍ਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੬॥
aaise sakayo dhasakayo sasakayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |916|

اهڙي موسم ۾ اُن لاتعلق ڪرشن جو ذهن نه ٽُٽندو آهي ۽ نه وري ان ۾ ڪو درد پيدا ٿيندو آهي.

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹੈ ਅਤਿ ਤਾਪਤ ਚੰਚਲ ਚਿਤਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਧਾਈ ॥
paun prachandd bahai at taapat chanchal chit daso dis dhaaee |

هوا تيز رفتاري سان وهي رهي آهي ۽ دماغي دماغ چارئي طرف ڊوڙي رهيو آهي.

ਬੈਸ ਅਵਾਸ ਰਹੈ ਨਰ ਨਾਰਿ ਬਿਹੰਗਮ ਵਾਰਿ ਸੁ ਛਾਹ ਤਕਾਈ ॥
bais avaas rahai nar naar bihangam vaar su chhaah takaaee |

سڀ مرد ۽ عورتون پنهنجن گهرن ۾ آهن ۽ سڀئي پکي وڻن جي حفاظت ڪري رهيا آهن

ਦੇਖਿ ਅਸਾੜ ਨਈ ਰਿਤ ਦਾਦੁਰ ਮੋਰਨ ਹੂੰ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥
dekh asaarr nee rit daadur moran hoon ghanaghor lagaaee |

عصر جي هن موسم ۾ ڏيڏر ۽ مور جا وڏا آواز ٻڌڻ ۾ اچن ٿا

ਗਾਢ ਪਰੀ ਬਿਰਹੀ ਜਨ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੭॥
gaadt paree birahee jan ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |917|

اهڙي ماحول ۾ جيڪي ماڻهو جدائي جي اذيتن کي محسوس ڪري رهيا آهن، سي بيحد پريشان آهن، پر ان لاتعلق ڪرشن کي نه ته رحم اچي رهيو آهي ۽ نه وري هن جي ذهن ۾ ڪا تڪليف پيدا ٿي آهي.

ਤਾਲ ਭਰੇ ਜਲ ਪੂਰਨ ਸੋ ਅਰੁ ਸਿੰਧੁ ਮਿਲੀ ਸਰਿਤਾ ਸਭ ਜਾਈ ॥
taal bhare jal pooran so ar sindh milee saritaa sabh jaaee |

ٽانڪي پاڻيءَ سان ڀرجي ويا آهن ۽ پاڻيءَ جا نالا ٽانڪي ۾ ضم ٿي رهيا آهن

ਤੈਸੇ ਘਟਾਨਿ ਛਟਾਨਿ ਮਿਲੀ ਅਤਿ ਹੀ ਪਪੀਹਾ ਪੀਯ ਟੇਰ ਲਗਾਈ ॥
taise ghattaan chhattaan milee at hee papeehaa peey tter lagaaee |

ڪڪرن جي ڪري مينهن وسڻ لڳا آهن ۽ مينهن پکي پنهنجو راڳ ٻڌائڻ لڳو آهي.

ਸਾਵਨ ਮਾਹਿ ਲਗਿਓ ਬਰਸਾਵਨ ਭਾਵਨ ਨਾਹਿ ਹਹਾ ਘਰਿ ਮਾਈ ॥
saavan maeh lagio barasaavan bhaavan naeh hahaa ghar maaee |

اي ماءُ! ساون جو مهينو اچي ويو آهي، پر اهو موهيندڙ ڪرشن منهنجي گهر ۾ ناهي

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਪੁਰ ਭਾਮਿਨ ਸੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੮॥
laag rahiyo pur bhaamin so ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |918|

اهو ڪرشن شهر ۾ عورتن سان گڏ گهمي رهيو آهي ۽ ائين ڪرڻ سان ان لاتعلق ۽ بي رحم ماڻهوءَ جي دل ۾ درد نه ٿو پيدا ٿئي.

ਭਾਦਵ ਮਾਹਿ ਚੜਿਯੋ ਬਿਨੁ ਨਾਹ ਦਸੋ ਦਿਸ ਮਾਹਿ ਘਟਾ ਘਰਹਾਈ ॥
bhaadav maeh charriyo bin naah daso dis maeh ghattaa gharahaaee |

منهنجو رب هتي نه آهي ۽ ڀادن جو مهينو شروع ٿي چڪو آهي

ਦ੍ਯੋਸ ਨਿਸਾ ਨਹਿ ਜਾਨ ਪਰੈ ਤਮ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ਰਵਿ ਕੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
dayos nisaa neh jaan parai tam bij chhattaa rav kee chhab paaee |

ڏهن طرفن کان ڪڪر گڏ ٿي رهيا آهن، ڏينهن ۽ رات ۾ ڪو به فرق نظر نٿو اچي ۽ اوندهه ۾ سج وانگر روشني چمڪي رهي آهي.

ਮੂਸਲਧਾਰ ਛੁਟੈ ਨਭਿ ਤੇ ਅਵਨੀ ਸਗਰੀ ਜਲ ਪੂਰਨਿ ਛਾਈ ॥
moosaladhaar chhuttai nabh te avanee sagaree jal pooran chhaaee |

آسمان مان ٻلين ۽ ڪتن جي بارش ٿي رهي آهي ۽ پاڻي سڄي زمين تي پکڙجي ويو آهي

ਐਸੇ ਸਮੇ ਤਜਿ ਗਯੋ ਹਮ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੯॥
aaise same taj gayo ham ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |919|

اهڙي وقت ۾ بي رحم ڪرشن اسان کي ڇڏي ويو آهي ۽ هن جي دل ۾ ڪوبه درد پيدا نه ٿيو آهي.

ਮਾਸ ਕੁਆਰ ਚਢਿਯੋ ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਪੁਕਾਰ ਰਹੀ ਨ ਮਿਲੇ ਸੁਖਦਾਈ ॥
maas kuaar chadtiyo bal dhaar pukaar rahee na mile sukhadaaee |

ڪوار جو طاقتور مهينو (آسوج) شروع ٿي چڪو آهي ۽ اهو راحت ڏيندڙ ڪرشن اڃا تائين اسان سان نه مليو آهي.

ਸੇਤ ਘਟਾ ਅਰੁ ਰਾਤਿ ਤਟਾ ਸਰ ਤੁੰਗ ਅਟਾ ਸਿਮਕੈ ਦਰਸਾਈ ॥
set ghattaa ar raat tattaa sar tung attaa simakai darasaaee |

سفيد ڪڪر، رات جي روشني ۽ جبلن وانگر حويليون نظر اچي رهيون آهن

ਨੀਰ ਬਿਹੀਨ ਫਿਰੈ ਨਭਿ ਛੀਨ ਸੁ ਦੇਖਿ ਅਧੀਨ ਭਯੋ ਹੀਯਰਾਈ ॥
neer biheen firai nabh chheen su dekh adheen bhayo heeyaraaee |

اهي ڪڪر آسمان ۾ بي آبي هوا هلي رهيا آهن ۽ انهن کي ڏسي اسان جي دل وڌيڪ بيقرار ٿي وئي آهي

ਪ੍ਰੇਮ ਤਕੀ ਤਿਨ ਸੋ ਬਿਥਕ੍ਰਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੦॥
prem takee tin so bithakrayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |920|

اسان محبت ۾ جذب ٿي ويا آهيون، پر اسان ان ڪرشن کان تمام گهڻو پري ٿي ويا آهيون ۽ ان بي رحم قصائي جي دل ۾ ڪنهن به قسم جو درد ناهي.

ਕਾਤਿਕ ਮੈ ਗੁਨਿ ਦੀਪ ਪ੍ਰਕਾਸਿਤ ਤੈਸੇ ਅਕਾਸ ਮੈ ਉਜਲਤਾਈ ॥
kaatik mai gun deep prakaasit taise akaas mai ujalataaee |

ڪارتڪ مهيني ۾ آسمان ۾ ڏيئا ٻاري جي روشنيءَ وانگر روشني هوندي آهي

ਜੂਪ ਜਹਾ ਤਹ ਫੈਲ ਰਹਿਯੋ ਸਿਗਰੇ ਨਰ ਨਾਰਿਨ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥
joop jahaa tah fail rahiyo sigare nar naarin khel machaaee |

نشئي ٽولا اُتي ۽ اُتي مردن ۽ عورتن جي راند ۾ ڦاٿل آهن

ਚਿਤ੍ਰ ਭਏ ਘਰ ਆਂਙਨ ਦੇਖਿ ਗਚੇ ਤਹ ਕੇ ਅਰੁ ਚਿਤ ਭ੍ਰਮਾਈ ॥
chitr bhe ghar aangan dekh gache tah ke ar chit bhramaaee |

گهر ۽ صحن کي ڏسي سڀ نقش نگاريءَ وانگر متوجه ٿي رهيا آهن

ਆਯੋ ਨਹੀ ਮਨ ਭਾਯੋ ਤਹੀ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੧॥
aayo nahee man bhaayo tahee ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |921|

اهو ڪرشن نه آيو آهي ۽ هن جو ذهن ان ۾ ڪٿي سمائجي ويو آهي، ائين ڪرڻ سان ان بي رحم ڪرشن جي ذهن ۾ ٿوري به تڪليف نه آئي آهي.

ਬਾਰਿਜ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਰਿ ਪੁੰਜ ਸੁਗੰਧ ਸਨੇ ਸਰਿਤਾਨ ਘਟਾਈ ॥
baarij fool rahe sar punj sugandh sane saritaan ghattaaee |

ٽانڪي ۾ لوٽس جو ميڙ پنهنجي خوشبو پکيڙي رهيو آهي

ਕੁੰਜਤ ਕੰਤ ਬਿਨਾ ਕੁਲਹੰਸ ਕਲੇਸ ਬਢੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮਾਈ ॥
kunjat kant binaa kulahans kales badtai sun kai tih maaee |

سوان کانسواءِ ٻيا سڀ پکي کيڏي رهيا آهن ۽ انهن جو آواز ٻڌي ذهن ۾ جذبو اڃا به وڌي ٿو.

ਬਾਸੁਰ ਰੈਨਿ ਨ ਚੈਨ ਕਹੂੰ ਛਿਨ ਮੰਘਰ ਮਾਸਿ ਅਯੋ ਨ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥
baasur rain na chain kahoon chhin manghar maas ayo na kanrahaaee |

مهينو مهينو ۾ ڪرشن به نه آيو آهي، تنهن ڪري ڏينهن ۽ رات جو ڪو به آرام نه آهي

ਜਾਤ ਨਹੀ ਤਿਨ ਸੋ ਮਸਕ੍ਰਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੨॥
jaat nahee tin so masakrayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |922|

هن کان سواءِ ذهن ۾ سڪون نه آهي، پر ان لاتعلق ڪرشن جي دل ۾ نه ڪو درد پيدا ٿئي ٿو ۽ نه ئي ڪو درد پيدا ٿئي ٿو.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਅਵਾਸ ਸੁ ਬਾਸੁ ਉਦਾਸਿ ਬਢੀ ਅਤਿ ਸੀਤਲਤਾਈ ॥
bhoom akaas avaas su baas udaas badtee at seetalataaee |

زمين، آسمان، گهر ۽ صحن ۾ اداسي جو ماحول آهي

ਕੂਲ ਦੁਕੂਲ ਤੇ ਸੂਲ ਉਠੈ ਸਭ ਤੇਲ ਤਮੋਲ ਲਗੈ ਦੁਖਦਾਈ ॥
kool dukool te sool utthai sabh tel tamol lagai dukhadaaee |

درياهه جي ڪنارن ۽ ٻين هنڌن تي ڪنڊن جهڙو دردناڪ درد اُڀري رهيو آهي ۽ تيل ۽ شاديءَ جون محفلون سڀ دردناڪ نظر اچي رهيون آهن.

ਪੋਖ ਸੰਤੋਖ ਨ ਹੋਤ ਕਛੂ ਤਨ ਸੋਖਤ ਜਿਉ ਕੁਮਦੀ ਮੁਰਝਾਈ ॥
pokh santokh na hot kachhoo tan sokhat jiau kumadee murajhaaee |

جهڙيءَ طرح پوڙ جي مهيني ۾ للي سڪي ويندي آهي، تيئن اسان جو جسم سڪي ويو آهي

ਲੋਭਿ ਰਹਿਯੋ ਉਨ ਪ੍ਰੇਮ ਗਹਿਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੩॥
lobh rahiyo un prem gahiyo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |923|

انهيءَ ڪري ڪرشن اُتي ڪنهن لالچ هيٺ پنهنجي محبت جو مظاهرو ڪيو آهي ۽ ائين ڪرڻ سان هن جي دل ۾ ڪا به تڪليف يا درد پيدا نه ٿيو آهي.

ਮਾਹਿ ਮੈ ਨਾਹ ਨਹੀ ਘਰਿ ਮਾਹਿ ਸੁ ਦਾਹ ਕਰੈ ਰਵਿ ਜੋਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
maeh mai naah nahee ghar maeh su daah karai rav jot dikhaaee |

منهنجو محبوب منهنجي گهر ۾ ناهي، تنهن ڪري سج، پنهنجي جوهر ڏيکاري، مون کي ساڙڻ چاهي ٿو.

ਜਾਨੀ ਨ ਜਾਤ ਬਿਲਾਤਤ ਦ੍ਰਯੋਸਨ ਰੈਨਿ ਕੀ ਬ੍ਰਿਧ ਭਈ ਅਧਿਕਾਈ ॥
jaanee na jaat bilaatat drayosan rain kee bridh bhee adhikaaee |

ڏينهن اڻڄاڻائيءَ سان گذري ٿو ۽ رات جو وڌيڪ اثر ٿئي ٿو

ਕੋਕਿਲ ਦੇਖਿ ਕਪੋਤਿ ਸਿਲੀਮੁਖ ਕੂੰਜਤ ਏ ਸੁਨਿ ਕੈ ਡਰ ਪਾਈ ॥
kokil dekh kapot sileemukh koonjat e sun kai ddar paaee |

ڪبوتر هن وٽ اچي ٿو ۽ هن جي جدائي جي درد کي ڏسي، هو ڊڄي ٿو.