اهي مختلف پوزيشنون ڪندا هئا
۽ ٻئي هڪ ٻئي کي گلا ملائي تمام گهڻي خوشي حاصل ڪندا هئا. 15.
ڪم ڪندي سمهي پوندو هو ۽ پوءِ اٿندو هو ۽ رتي ڪم ڪرڻ لڳندو هو.
هو هڪ ٻئي جي باري ۾ چٽي ڳالهه ڪندا هئا.
جڏهن نوجوان مرد ۽ عورتون ملن ٿا، انهن مان ڪو به نه وڃائي ٿو.
ويدن، شاسترن ۽ سمرتن ۾ اهڙي قسم جو ذڪر ڪيو ويو آهي. 16.
عورت چيو:
چوويهه:
مان بادشاهه جي پٽ سان نه ويندس.
مون کي بي قيمت سندس هٿن ۾ وڪرو ڪيو ويو آهي.
پوءِ ڪماري دائي جي ڌيءَ کي ’ڌائي‘ سڏيو.
کيس پالڪي ۾ ويهاريو. 17.
سج لهي ويو
۽ چنڊ اوڀر کان اڀريو.
بادشاهه جي پٽ کي راز سمجهه ۾ نه آيو
۽ (روشنيءَ کي) رڳو تارن جو پاڇو سمجهيو (يعني اها رڳو رات جي وقت ڏني وئي). 18.
هو ٻئي عورت سان گڏ گهر ويو
۽ اهو بيوقوف ڪجهه به سمجهي نه سگهيو.
جڏهن دائي کي (اها ڳالهه) معلوم ٿي ته هوءَ ڏاڍي خوش ٿي
ته منهنجي ڌيءَ کي ڪنوار راڻي بڻائي ڇڏيو آهي. 19.
ٻٽي
راج ڪماري شاهه جي پٽ جي گهر ۾ خوشيءَ سان رهندي هئي
۽ دائي جي ڌيءَ کي پالڪي ۾ ويهاريو. 20.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 247 هين ڪردار جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 247.4656. هلي ٿو
ٻٽي
نربتا نديءَ جي ڀرسان چترارٿ نالي هڪ راجا رهندو هو
جنهن کي ملڪ جا بادشاهه اٺ اوڻا ڏيندا هئا (يعني فرمانبرداري قبول ڪندا هئا).1.
چوويهه:
چترا منجاري سندس سهڻي راڻي هئي،
جنهن جي خوبصورتي سج وانگر آهي.
کيس چار سهڻا پٽ هئا.
هو ڏاڍو مضبوط، بهادر ۽ سخت عقل هو. 2.
ٻٽي
چتر ڪيتو، بچيترا ڌوج، سسي ڌوج ۽ روي ڌوج (نالو)
ويڙهاڪن جي ڪنارن جي ٽنگن جو آواز دنيا ۾ گونجي رهيو هو. 3.
چوويهه:
ان شهر ۾ هڪ نوال شاهه رهندو هو.
هن جي گهر ۾ چنڊ جهڙي حسن جهڙي ڇوڪري هئي.
سندس بي حساب حسن دنيا ۾ مشهور هو.
ديوتا ۽ ديوان سندس واٽ تان ٿڪجي پوندا هئا. 4.
ٻٽي
بادشاهه جي چئن پٽن سندس حسن کي ڏٺو
ذهن، فرار ۽ ڪم ڪري چت ۾ رهندا هئا. 5.
چوويهه:
بادشاهه جي پٽن اتي هڪ قاصد موڪليو.
هن (شاهه جي) ڌيءَ کي هر طرح وساري ڇڏيو.
اهڙيءَ ريت چارئي اٿيا ۽ ڀڄي ويا
۽ اھي چارئي ويا ۽ سندس گھر آيا. 6.