ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري دسم گرنتھ
صفحو - 390
ਗੋਪਿਨ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥
gopin baach aoodhav so |گوپين جو خطاب اُڌاوا ڏانهن:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਮਿਲ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਸੁਨ ਊਧਵ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ॥
mil kai tin aoodhav sang kahiyo har so sun aoodhav yau kaheeyo |انهن (گوپين) گڏجي ادھوءَ کي چيو، اي ادھو! سري ڪرشن کي ائين چئي ٻڌ.
ਕਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਜਿਤੋ ਪਠਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਸਭ ਹੀ ਗਹੀਯੋ ॥
keh kai kar aoodhav gayaan jito patthiyo titano sabh hee gaheeyo |سڀني گڏجي اُڌھو کي چيو، ”اي ادھو! تون ڪرشن سان اهڙيءَ طرح ڳالهائي سگهين ٿو، جيڪي هن تنهنجي ذريعي موڪليا هئا، سي اسان جي هٿ ۾ اچي ويا آهن.
ਸਭ ਹੀ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਹਿਤ ਆਖਨ ਸੋ ਚਹੀਯੋ ॥
sabh hee in gvaaran pai kab sayaam kahiyo hit aakhan so chaheeyo |شاعر شيام چوي ٿو ته، انهن سڀني گوپين جو پيار کيس چوڻو آهي.
ਇਨ ਕੋ ਤੁਮ ਤਿਆਗ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਲੇਤ ਸਦਾ ਰਹੀਯੋ ॥੯੨੯॥
ein ko tum tiaag ge mathuraa hamaree sudh let sadaa raheeyo |929|� �اي ادھو! اسان جي ڀلائي کي نظر ۾ رکندي ڪرشن کي ضرور ٻڌاءِ ته هو اسان کي ڇڏي ماتورا هليو ويو آهي، پر اتي به اسان سان رابطو رکي.
ਜਬ ਊਧਵ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਊਧਵ ਕੋ ਮਨ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥
jab aoodhav so ih bhaat kahiyo tab aoodhav ko man prem bhariyo hai |جڏهن گوپين اهو سڀ ڪجهه اوڌو کي چيو، تڏهن هو به پيار سان ڀرجي ويو
ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਗ੍ਯਾਨ ਹੁਤੋ ਸੁ ਟਰਿਯੋ ਹੈ ॥
aaur gee sudh bhool sabhai man te sabh gayaan huto su ttariyo hai |هو پنهنجي هوش وڃائي ويٺو ۽ عقل جي روشني سندس ذهن مان ختم ٿي وئي
ਸੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੰਗਿ ਢਰਿਯੋ ਹੈ ॥
so mil kai sang gvaaran ke at preet kee baat ke sang dtariyo hai |هو گوپين سان ملي ويو ۽ انتهائي پيار جون ڳالهيون ڪرڻ لڳو. (ظاهر ٿئي)
ਗ੍ਯਾਨ ਕੇ ਡਾਰ ਮਨੋ ਕਪਰੇ ਹਿਤ ਕੀ ਸਰਿਤਾ ਹਿਤ ਮਹਿ ਕੂਦ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੩੦॥
gayaan ke ddaar mano kapare hit kee saritaa hit meh kood pariyo hai |930|هن گوپين جي صحبت ۾ به عشق جون ڳالهيون ڪرڻ شروع ڪيون ته معلوم ٿيو ته هو عقل جا ڪپڙا لاهي عشق جي وهڪري ۾ ٻڏي ويو آهي.
ਯੌ ਕਹਿ ਸੰਗਿ ਗੁਆਰਨਿ ਕੇ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਿਤ ਚੀਨੋ ॥
yau keh sang guaaran ke jab hee sabh gvaaran ko hit cheeno |جڏهن اُڌاوا گوپين جي محبت کي سڃاڻي ورتو، تڏهن هن به گوپين سان عشق جي ڳالهه ڪرڻ شروع ڪئي
ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਦਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੇਮ ਕੋ ਸੰਗ੍ਰਹ ਕੀਨੋ ॥
aoodhav gayaan dayo taj kai man mai jab prem ko sangrah keeno |ادھو پنھنجي دماغ ۾ پيار گڏ ڪيو ۽ پنھنجي عقل کي ڇڏي ڏنو
ਹੋਇ ਗਯੋ ਤਨਮੈ ਹਿਤ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਹੀਨੋ ॥
hoe gayo tanamai hit so ih bhaat kahiyo su kariyo brij heeno |هن جو ذهن محبت سان ايترو ته ڀرجي ويو جو هن اهو به چيو ته برجا کي ڇڏي ڪري ڪرشن برجا کي ڏاڍو غريب ڪري ڇڏيو هو.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਤੁਮ ਕੋ ਮਥਰਾ ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਕਾਮ ਸਖੀ ਘਟ ਕੀਨੋ ॥੯੩੧॥
tayaag ge tum ko matharaa tih te har kaam sakhee ghatt keeno |931|پر اي دوستو! جنهن ڏينهن ڪرشن ماٿرا ويو، ان ڏينهن سندس جنسي جبلت خراب ٿي وئي.
ਊਧਵ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥
aoodhav baach gopin so |گوپين کي خطاب ڪندي اُڌاوا جو خطاب:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |سويا
ਜਾਇ ਕੈ ਹਉ ਮਥਰਾ ਮੈ ਸਖੀ ਹਰਿ ਤੇ ਤੁਮ ਲਯੈਬੇ ਕੋ ਦੂਤ ਪਠੈ ਹੋਂ ॥
jaae kai hau matharaa mai sakhee har te tum layaibe ko doot patthai hon |اي نوجوانو! متورا پهچندي، مان ڪرشن جي معرفت هڪ نمائندو موڪليندس ته توکي متورا وٺي
ਬੀਤਤ ਜੋ ਤੁਮ ਪੈ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਪਾਸ ਕਹੈ ਹੋਂ ॥
beetat jo tum pai birathaa sabh hee jaduraae ke paas kahai hon |جيڪي به مشڪلاتون درپيش آهن، مان انهن کي ڪرشن سان ٻڌايان ٿو
ਕੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਉਹ ਪੈ ਬਿਧਿ ਜਾ ਰਿਝ ਹੈ ਬਿਧਿ ਤਾ ਰਿਝਵੈ ਹੋਂ ॥
kai tumaree binatee uh pai bidh jaa rijh hai bidh taa rijhavai hon |مان ڪوشش ڪندس ته ڪرشن کي خوش ڪرڻ جي هر ممڪن طريقي سان توهان جي درخواست کان پوء
ਪਾਇਨ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਲਿਯੈ ਹੋਂ ॥੯੩੨॥
paaein pai kab sayaam kahai har kau brij bheetar fer liyai hon |932|مان کيس ٻيهر برجا وٽ آڻيندس، جيتوڻيڪ سندس پيرن تي ڪري.
ਯੌ ਜਬ ਊਧਵ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਠਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗਤ ਭੀ ਤਬ ਸੋਊ ॥
yau jab aoodhav baat kahee utth paaein laagat bhee tab soaoo |جڏهن اُڌاو اهي لفظ چيا ته سڀئي گوپيون سندس پيرن کي ڇهڻ لاءِ اُٿيون
ਦੂਖ ਘਟਿਓ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਆਨੰਦ ਹੋਊ ॥
dookh ghattio tin ke man te at hee man bheetar aanand hoaoo |سندن ذهن جو غم گهٽجي ويو ۽ سندن اندر جي خوشي وڌي وئي
ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਉਚਰੋਊ ॥
kai binatee sang aoodhav ke kab sayaam kahai bidh yaa ucharoaoo |شاعر شيام چوي ٿو، اُدوا وڌيڪ عرض ڪيو (انهن گوپين) اهڙيءَ طرح چيو.
ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜਾਇ ਕੈ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਕਰਿ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤ੍ਯਾਗਤ ਕੋਊ ॥੯੩੩॥
sayaam so jaae kai yau kaheeyo kar kai kahiyo preet na tayaagat koaoo |933|اُدھوا کي عرض ڪندي چيائون ته اي اُڌھو! جڏهن توهان اتي وڃو ته توهان ڪرشن کي ٻڌائي سگهو ٿا ته پيار ۾ پئجي وڃڻ کان پوء، ڪو به ان کي نه ڇڏيندو.933.
ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲਤ ਹੀ ਸਭ ਹੀ ਮਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਰਿਓ ॥
kunj galeen mai khelat hee sabh hee man gvaaran ko hario |تون ڪنج جي گهٽين ۾ کيڏندي سڀني گوپين جون دليون کٽي ورتي آهين.
ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਲੋਗਨ ਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਸਤ੍ਰਨ ਸੋ ਲਰਿਓ ॥
jin ke hit logan haas sahiyo jin ke hit satran so lario |اي ڪرشن، الڪوف ۾ راند ڪندي، توهان سڀني گوپين جي ذهن کي موڙي ڇڏيو، جن لاء توهان ماڻهن جي ٺٺوليون برداشت ڪيو ۽ جن لاء توهان دشمنن سان جنگ ڪئي.
ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ਕੈ ਇਮ ਉਚਰਿਓ ॥
sang aoodhav ke kab sayaam kahai binatee kar kai im uchario |شاعر شيام جو چوڻ آهي ته، (گوپين) التجا ڪندي اُڍوءَ سان ائين ڳايو.
ਹਮ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਮਥਰਾ ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮ ਕਾਮ ਬੁਰੋ ਕਰਿਓ ॥੯੩੪॥
ham tayaag ge brij mai matharaa tih te tum kaam buro kario |934|گوپيون اُڌاوا کي منٿ ڪندي ائين چون ٿيون، ”اي ڪرشن! اسان کي ڇڏي تون ماترا هليو ويو، اهو تنهنجو تمام خراب ڪم هو.934.
ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥
brij baasan tayaag ge mathuraa pur baasin ke ras bheetar paagio |برجا جي رهاڪن کي ڇڏي، تون هليو ويو ۽ پاڻ کي متورا جي رهاڪن جي محبت ۾ جذب ڪيو.
ਪ੍ਰੇਮ ਜਿਤੋ ਪਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਥੋ ਉਨ ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਇਨ ਤੇ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥
prem jito par gvaaran tho un sang rache in te sabh bhaagio |جيڪا محبت توکي گوپين سان هئي، سا ئي هاڻي ڇڏي وئي آهي.
ਦੈ ਤੁਹਿ ਹਾਥਿ ਸੁਨੋ ਬਤੀਯਾ ਹਮ ਜੋਗ ਕੇ ਭੇਖ ਪਠਾਵਨ ਲਾਗਿਓ ॥
dai tuhi haath suno bateeyaa ham jog ke bhekh patthaavan laagio |۽ اهو هاڻي ماتورا جي رهاڪن سان لاڳاپيل آهي
ਤਾ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤੁਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸਭੈ ਅਬ ਤ੍ਯਾਗਿਓ ॥੯੩੫॥
taa sang aoodhav yau kaheeyo har joo tum prem sabhai ab tayaagio |935|اي ادھو! هن اسان ڏانهن يوگا جي روپ ۾ موڪليو آهي، اي ادوه! ڪرشن کي ٻڌايو ته هن وٽ اسان لاءِ ڪو به پيار نه آهي.
ਊਧਵ ਜੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਚਲਿ ਕੈ ਜਬ ਹੀ ਮਥੁਰਾ ਪੁਰਿ ਜਈਯੈ ॥
aoodhav jo taj kai brij ko chal kai jab hee mathuraa pur jeeyai |اي ادھو! جڏهن (توهان) برج کي ڇڏي ماترا نگر ڏانهن وڃو.
ਪੈ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਹਿਤ ਕੈ ਹਮ ਓਰ ਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪਈਯੈ ॥
pai apune chit mai hit kai ham or te sayaam ke paaein peeyai |� �اي ادھو! برجا کي ڇڏڻ کان پوءِ، جڏهن تون ماترا ڏانهن وڃين، تڏهن اسان جي طرف کان پيار سان سندس پيرن تي ڪر
ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਨਤੀ ਤਿਹ ਪੈ ਫਿਰ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਤਰ ਦਈਯੈ ॥
kai at hee binatee tih pai fir kai ih bhaat so utar deeyai |�پوءِ کيس وڏي عاجزي سان چئو ته جيڪڏهن ڪنهن کي پيار ٿئي ته ان کي آخر تائين کڻي
ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਬਾਹੀਯੈ ਤਉ ਕਰੀਯੈ ਪਰ ਯੌ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਈਯੈ ॥੯੩੬॥
preet nibaaheeyai tau kareeyai par yau nahee kaahoon so preet kareeyai |936|جيڪڏهن ڪو نه ٿو ڪري سگهي ته پوءِ پيار ڪرڻ جو ڪهڙو فائدو.936.
ਊਧਵ ਮੋ ਸੁਨ ਲੈ ਬਤੀਯਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਜਬੈ ਕਰਿ ਹੋਂ ॥
aoodhav mo sun lai bateeyaa jadubeer ko dhayaan jabai kar hon |� �اي ادھو! اسان کي ٻڌ
ਬਿਰਹਾ ਤਬ ਆਇ ਕੈ ਮੋਹਿ ਗ੍ਰਸੈ ਤਿਹ ਕੇ ਗ੍ਰਸਏ ਨ ਜੀਯੋ ਮਰਿ ਹੋਂ ॥
birahaa tab aae kai mohi grasai tih ke grase na jeeyo mar hon |اسان جڏهن به ڪرشن تي غور ڪندا آهيون، تڏهن اسان کي جدائي جي باهه جي تڪليف تمام گهڻي لڳندي آهي، جنهن ۾ اسين نه زنده آهيون ۽ نه مئل آهيون.
ਨ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਮੋ ਤਨ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਹ੍ਵੈ ਬਿਸੁਧੀ ਝਰਿ ਹੋਂ ॥
n kachhoo sudh mo tan mai reh hai dharanee par hvai bisudhee jhar hon |اسان کي پنهنجي جسم جو هوش به نه رهيو آهي ۽ اسين بيهوش ٿي زمين تي ڪريون ٿا
ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਹੀਐ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਧੀਰਜ ਹਉ ਧਰਿ ਹੋਂ ॥੯੩੭॥
tih te ham ko brithaa kaheeai kih bhaat so dheeraj hau dhar hon |937|هن کي اسان جي پريشاني ڪيئن بيان ڪجي؟ توهان اسان کي ٻڌايو ته اسان ڪيئن صبر ڪري سگهون ٿا. ���937.
ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋਊ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਥੀ ਅਤਿ ਹੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
deen hvai gvaaran soaoo kahai kab sayaam ju thee at hee abhimaanee |جن گوپين کي اڳيئي فخر ياد ڏياريندا هئا، تن وڏي عاجزي سان اهي ڳالهيون چيو
ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਕੰਜ ਮੁਖੀ ਜੋਊ ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਰਤਿ ਕੀ ਫੁਨਿ ਸਾਨੀ ॥
kanchan se tan kanj mukhee joaoo roop bikhai rat kee fun saanee |اهي اهي ئي گوپيون آهن، جن جو جسم سون جهڙو، منهن ڪنول جهڙو ۽ حسن ۾ رتي جهڙو هو.
ਯੌ ਕਹੈ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਬਤੀਯਾ ਕਬਿ ਨੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥
yau kahai bayaakul hvai bateeyaa kab ne tih kee upamaa pahichaanee |اهڙيءَ طرح اهي ويچاري انداز ۾ ڳالهائين ٿا، شاعر کي ان (نظر) جو اهو نمونو مليو آهي.
ਊਧਵ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸਫਰੀ ਸਭ ਨਾਮ ਲੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਜੀਵਤ ਪਾਨੀ ॥੯੩੮॥
aoodhav gvaaraneeyaa safaree sabh naam lai sayaam ko jeevat paanee |938|اھي اھي ڳالھيون چئي رھيا آھن، بيزار ٿي پوندا آھن ۽ شاعر جي چوڻ موجب اھا مڇيءَ وانگر اُڌھو کي نظر اينديون آھن، جيڪي رڳو ڪرشن جي پاڻيءَ ۾ ئي جيئري رھنديون آھن. 938.
ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਇਮ ਬੈਨਾ ॥
aatur hvai brikhabhaan sutaa sang aoodhav ke su kahiyo im bainaa |غمگين ٿي، راڌا اوڌو کي اهڙا لفظ چيو.
ਭੂਖਨ ਭੋਜਨ ਧਾਮ ਜਿਤੋ ਹਮ ਕੇ ਜਦੁਬੀਰ ਬਿਨਾ ਸੁ ਰੁਚੈ ਨਾ ॥
bhookhan bhojan dhaam jito ham ke jadubeer binaa su ruchai naa |ناراض ٿي، راڌا اُڌاوا کي چيو، ”اي ادھو! اسان کي ڪرشن کان سواءِ زيور، کاڌو، گهر وغيره پسند نه آهن
ਯੌਂ ਕਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਯੋਗ ਬਿਖੈ ਬਸਿ ਗੇ ਕਬਿ ਨੇ ਜਸ ਯੌ ਉਚਰੈਨਾ ॥
yauan keh sayaam biyog bikhai bas ge kab ne jas yau ucharainaa |ائين چئي راڌا کي جدائي جي تڪليف محسوس ٿي ۽ روئڻ ۾ به ڏاڍي تڪليف محسوس ٿي
ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਜੁ ਹੁਤੇ ਮਨੋ ਬਾਲ ਕੇ ਕੰਜਨ ਨੈਨਾ ॥੯੩੯॥
rovat bhee at hee dukh so ju hute mano baal ke kanjan nainaa |939|ان نوجوان ڇوڪريءَ جون اکيون ڪنول جي گل وانگر ظاهر ٿيڻ لڳيون.