ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 390

ਗੋਪਿਨ ਬਾਚ ਊਧਵ ਸੋ ॥

gopin baach aoodhav so |

உத்தவனை நோக்கி கோபியர்களின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਮਿਲ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਸੁਨ ਊਧਵ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ॥

mil kai tin aoodhav sang kahiyo har so sun aoodhav yau kaheeyo |

அவர்கள் (கோபிகள்) உத்தவனிடம், ஓ உதவ்! கேளுங்கள், ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் இவ்வாறு கூறுங்கள்.

ਕਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਜਿਤੋ ਪਠਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਸਭ ਹੀ ਗਹੀਯੋ ॥

keh kai kar aoodhav gayaan jito patthiyo titano sabh hee gaheeyo |

அவர்கள் அனைவரும் கூட்டாக உத்தவனை நோக்கி, "ஓ உத்தவா! கிருஷ்ணர் உங்கள் மூலம் அனுப்பிய அனைத்து ஞான வார்த்தைகளும் எங்களால் உறிஞ்சப்பட்டுவிட்டன என்று நீங்கள் அவருடன் பேசலாம்.

ਸਭ ਹੀ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਹਿਤ ਆਖਨ ਸੋ ਚਹੀਯੋ ॥

sabh hee in gvaaran pai kab sayaam kahiyo hit aakhan so chaheeyo |

இந்தக் கோபியர்கள் அனைவரின் அன்பையும் அவருக்குச் சொல்ல வேண்டும் என்கிறார் கவிஞர் ஷியாம்.

ਇਨ ਕੋ ਤੁਮ ਤਿਆਗ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਲੇਤ ਸਦਾ ਰਹੀਯੋ ॥੯੨੯॥

ein ko tum tiaag ge mathuraa hamaree sudh let sadaa raheeyo |929|

ஓ உத்தவா! எங்கள் நலனைக் கருத்தில் கொண்டு, கிருஷ்ணரிடம் எங்களைக் கைவிட்டு அவர் மதுராவுக்குச் சென்றுவிட்டார் என்று உறுதியாகச் சொல்லுங்கள், ஆனால் அங்கேயும் அவர் எங்களுடன் தொடர்பில் இருக்க வேண்டும்.

ਜਬ ਊਧਵ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਊਧਵ ਕੋ ਮਨ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥

jab aoodhav so ih bhaat kahiyo tab aoodhav ko man prem bhariyo hai |

கோபியர்கள் இதையெல்லாம் உத்தவனிடம் சொன்னபோது, அவனும் அன்பினால் நிறைந்தான்

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਗ੍ਯਾਨ ਹੁਤੋ ਸੁ ਟਰਿਯੋ ਹੈ ॥

aaur gee sudh bhool sabhai man te sabh gayaan huto su ttariyo hai |

அவர் சுயநினைவை இழந்தார், ஞானத்தின் புத்திசாலித்தனம் அவர் மனதில் முடிந்தது

ਸੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੰਗਿ ਢਰਿਯੋ ਹੈ ॥

so mil kai sang gvaaran ke at preet kee baat ke sang dtariyo hai |

கோபியர்களுடன் பழகி அதீத அன்பைப் பேசி பழகினார். (தோற்றத்தில்)

ਗ੍ਯਾਨ ਕੇ ਡਾਰ ਮਨੋ ਕਪਰੇ ਹਿਤ ਕੀ ਸਰਿਤਾ ਹਿਤ ਮਹਿ ਕੂਦ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੩੦॥

gayaan ke ddaar mano kapare hit kee saritaa hit meh kood pariyo hai |930|

அவனும் கோபிகைகளின் சகவாசத்தில் காதலைப் பற்றிப் பேசத் தொடங்கினான், அவன் ஞான ஆடைகளைக் களைந்து காதல் நீரோட்டத்தில் மூழ்கிவிட்டான் என்று தோன்றியது.930.

ਯੌ ਕਹਿ ਸੰਗਿ ਗੁਆਰਨਿ ਕੇ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਿਤ ਚੀਨੋ ॥

yau keh sang guaaran ke jab hee sabh gvaaran ko hit cheeno |

உத்தவன் கோபியர்களின் அன்பை அறிந்ததும், அவனும் கோபியர்களுடன் காதலைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்தான்

ਊਧਵ ਗ੍ਯਾਨ ਦਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਪ੍ਰੇਮ ਕੋ ਸੰਗ੍ਰਹ ਕੀਨੋ ॥

aoodhav gayaan dayo taj kai man mai jab prem ko sangrah keeno |

உத்தவன் தன் மனதில் அன்பைத் திரட்டி, தன் ஞானத்தைக் கைவிட்டான்

ਹੋਇ ਗਯੋ ਤਨਮੈ ਹਿਤ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਹੀਨੋ ॥

hoe gayo tanamai hit so ih bhaat kahiyo su kariyo brij heeno |

பிரஜாவை துறந்த கிருஷ்ணர் பிரஜாவை மிகவும் ஏழையாக்கி விட்டார் என்றும் கூறும் அளவுக்கு அவருடைய மனம் அன்பால் நிறைந்திருந்தது.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਤੁਮ ਕੋ ਮਥਰਾ ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਕਾਮ ਸਖੀ ਘਟ ਕੀਨੋ ॥੯੩੧॥

tayaag ge tum ko matharaa tih te har kaam sakhee ghatt keeno |931|

ஆனால் நண்பரே! கிருஷ்ணன் மதுராவுக்குச் சென்ற நாள், அவனது பாலியல் உள்ளுணர்வு மோசமடைந்தது.931.

ਊਧਵ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥

aoodhav baach gopin so |

கோபியர்களிடம் உத்தவனின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜਾਇ ਕੈ ਹਉ ਮਥਰਾ ਮੈ ਸਖੀ ਹਰਿ ਤੇ ਤੁਮ ਲਯੈਬੇ ਕੋ ਦੂਤ ਪਠੈ ਹੋਂ ॥

jaae kai hau matharaa mai sakhee har te tum layaibe ko doot patthai hon |

ஓ இளம் பெண்களே! மதுராவை அடைந்ததும், உங்களை மதுராவிற்கு அழைத்துச் செல்ல கிருஷ்ணர் மூலம் ஒரு தூதரை அனுப்புகிறேன்

ਬੀਤਤ ਜੋ ਤੁਮ ਪੈ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਪਾਸ ਕਹੈ ਹੋਂ ॥

beetat jo tum pai birathaa sabh hee jaduraae ke paas kahai hon |

என்ன சிரமங்களை அனுபவித்தாலும், நான் அவற்றை கிருஷ்ணரிடம் கூறுவேன்

ਕੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਉਹ ਪੈ ਬਿਧਿ ਜਾ ਰਿਝ ਹੈ ਬਿਧਿ ਤਾ ਰਿਝਵੈ ਹੋਂ ॥

kai tumaree binatee uh pai bidh jaa rijh hai bidh taa rijhavai hon |

உங்கள் கோரிக்கையை தெரிவித்த பிறகு கிருஷ்ணரை எந்த வழியிலும் திருப்திப்படுத்த முயற்சிப்பேன்

ਪਾਇਨ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਲਿਯੈ ਹੋਂ ॥੯੩੨॥

paaein pai kab sayaam kahai har kau brij bheetar fer liyai hon |932|

நான் அவரை மீண்டும் பிரஜாவிடம் அழைத்து வருவேன், அவர் காலில் விழுந்தாலும் கூட.

ਯੌ ਜਬ ਊਧਵ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਠਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗਤ ਭੀ ਤਬ ਸੋਊ ॥

yau jab aoodhav baat kahee utth paaein laagat bhee tab soaoo |

உத்தவன் இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்னதும், கோபியர்கள் அனைவரும் அவருடைய பாதத்தைத் தொட எழுந்தனர்

ਦੂਖ ਘਟਿਓ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਆਨੰਦ ਹੋਊ ॥

dookh ghattio tin ke man te at hee man bheetar aanand hoaoo |

அவர்கள் மனதின் துக்கம் குறைந்து உள் மகிழ்ச்சி பெருகியது

ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਉਚਰੋਊ ॥

kai binatee sang aoodhav ke kab sayaam kahai bidh yaa ucharoaoo |

கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார், உத்தவன் மேலும் கெஞ்சினான் (அந்த கோபிகள்) இவ்வாறு கூறினார்,

ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜਾਇ ਕੈ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਕਰਿ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤ੍ਯਾਗਤ ਕੋਊ ॥੯੩੩॥

sayaam so jaae kai yau kaheeyo kar kai kahiyo preet na tayaagat koaoo |933|

உத்தவாவை வேண்டிக்கொண்டு, அவர்கள், �� உதவா| நீங்கள் அங்கு செல்லும்போது கிருஷ்ணரிடம் காதலில் விழுந்த பிறகு யாரும் அதை கைவிடுவதில்லை என்று சொல்லலாம்.933.

ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲਤ ਹੀ ਸਭ ਹੀ ਮਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਹਰਿਓ ॥

kunj galeen mai khelat hee sabh hee man gvaaran ko hario |

குஞ்ச் தெருக்களில் விளையாடி அனைத்து கோபியர்களின் மனதையும் வென்றாய்.

ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਲੋਗਨ ਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਜਿਨ ਕੇ ਹਿਤ ਸਤ੍ਰਨ ਸੋ ਲਰਿਓ ॥

jin ke hit logan haas sahiyo jin ke hit satran so lario |

ஓ கிருஷ்ணா, அல்கோவில் விளையாடும் போது, அனைத்து கோபியர்களின் மனதையும் கவர்ந்தாய், அதற்காக மக்களின் ஏளனத்தை சகித்து, யாருக்காக எதிரிகளுடன் போரிட்டாய்.

ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ਕੈ ਇਮ ਉਚਰਿਓ ॥

sang aoodhav ke kab sayaam kahai binatee kar kai im uchario |

கவிஞர் ஷ்யாம் கூறுகிறார், (கோபிகைகள்) உத்தவ்வுடன் இவ்வாறு மன்றாடினார்கள்.

ਹਮ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਮਥਰਾ ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮ ਕਾਮ ਬੁਰੋ ਕਰਿਓ ॥੯੩੪॥

ham tayaag ge brij mai matharaa tih te tum kaam buro kario |934|

கோபியர்கள் இவ்வாறு கூறுகிறார்கள், உத்தவரிடம் மன்றாடும் போது, "ஓ கிருஷ்ணா! எங்களைக் கைவிட்டு, நீங்கள் மதுராவுக்குச் சென்றீர்கள், இது உங்கள் மிக மோசமான செயல்.934.

ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥

brij baasan tayaag ge mathuraa pur baasin ke ras bheetar paagio |

பிரஜாவில் வசிப்பவர்களைத் துறந்து, மதுரா வாசிகளின் அன்பில் மூழ்கிவிட்டாய்.

ਪ੍ਰੇਮ ਜਿਤੋ ਪਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਥੋ ਉਨ ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਇਨ ਤੇ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥

prem jito par gvaaran tho un sang rache in te sabh bhaagio |

கோபியர்களிடம் நீ கொண்டிருந்த அன்பு எல்லாம் இப்போது துறந்துவிட்டது.

ਦੈ ਤੁਹਿ ਹਾਥਿ ਸੁਨੋ ਬਤੀਯਾ ਹਮ ਜੋਗ ਕੇ ਭੇਖ ਪਠਾਵਨ ਲਾਗਿਓ ॥

dai tuhi haath suno bateeyaa ham jog ke bhekh patthaavan laagio |

மேலும் இது இப்போது மதுராவில் வசிப்பவர்களுடன் தொடர்புடையது

ਤਾ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤੁਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸਭੈ ਅਬ ਤ੍ਯਾਗਿਓ ॥੯੩੫॥

taa sang aoodhav yau kaheeyo har joo tum prem sabhai ab tayaagio |935|

ஓ உத்தவா! அவர் யோகத்தின் வேடத்தை எங்களுக்கு அனுப்பினார், ஓ உத்தவா! கிருஷ்ணரிடம் நம்மிடம் அன்பு இல்லை என்று சொல்லுங்கள்.

ਊਧਵ ਜੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਚਲਿ ਕੈ ਜਬ ਹੀ ਮਥੁਰਾ ਪੁਰਿ ਜਈਯੈ ॥

aoodhav jo taj kai brij ko chal kai jab hee mathuraa pur jeeyai |

ஓ உத்தவா! (நீங்கள்) பிரஜை விட்டு மதுரா நகருக்குச் செல்லும்போது.

ਪੈ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਹਿਤ ਕੈ ਹਮ ਓਰ ਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪਈਯੈ ॥

pai apune chit mai hit kai ham or te sayaam ke paaein peeyai |

ஓ உத்தவா! பிரஜாவை விட்டு நீங்கி, மதுராவுக்குச் செல்லும் போது, எங்கள் பக்கம் அன்புடன் அவர் காலில் விழுங்கள்

ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਬਿਨਤੀ ਤਿਹ ਪੈ ਫਿਰ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਤਰ ਦਈਯੈ ॥

kai at hee binatee tih pai fir kai ih bhaat so utar deeyai |

’

ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਬਾਹੀਯੈ ਤਉ ਕਰੀਯੈ ਪਰ ਯੌ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਈਯੈ ॥੯੩੬॥

preet nibaaheeyai tau kareeyai par yau nahee kaahoon so preet kareeyai |936|

ஒருவனால் செய்ய முடியாவிட்டால், காதலில் விழுந்து என்ன பயன்.936.

ਊਧਵ ਮੋ ਸੁਨ ਲੈ ਬਤੀਯਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਜਬੈ ਕਰਿ ਹੋਂ ॥

aoodhav mo sun lai bateeyaa jadubeer ko dhayaan jabai kar hon |

ஓ உத்தவா! நாங்கள் சொல்வதைக் கேளுங்கள்

ਬਿਰਹਾ ਤਬ ਆਇ ਕੈ ਮੋਹਿ ਗ੍ਰਸੈ ਤਿਹ ਕੇ ਗ੍ਰਸਏ ਨ ਜੀਯੋ ਮਰਿ ਹੋਂ ॥

birahaa tab aae kai mohi grasai tih ke grase na jeeyo mar hon |

நாம் எப்பொழுது கிருஷ்ணரைத் தியானம் செய்கின்றோமோ, அப்போது நாம் உயிருடன் இருக்கவும் இல்லை, இறந்திருக்கவும் இல்லை.

ਨ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਮੋ ਤਨ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਹ੍ਵੈ ਬਿਸੁਧੀ ਝਰਿ ਹੋਂ ॥

n kachhoo sudh mo tan mai reh hai dharanee par hvai bisudhee jhar hon |

நம் உடலைப் பற்றிய உணர்வு கூட நமக்கு இல்லை, நாம் தரையில் மயங்கி விழுகிறோம்

ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਹੀਐ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਧੀਰਜ ਹਉ ਧਰਿ ਹੋਂ ॥੯੩੭॥

tih te ham ko brithaa kaheeai kih bhaat so dheeraj hau dhar hon |937|

அவருக்கு நம் குழப்பத்தை எப்படி விவரிப்பது? நாங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும் என்பதை நீங்கள் எங்களிடம் கூறலாம்.

ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋਊ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਥੀ ਅਤਿ ਹੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥

deen hvai gvaaran soaoo kahai kab sayaam ju thee at hee abhimaanee |

முன்பு பெருமையை நினைவுகூர்ந்த அந்த கோபியர்கள், மிகவும் பணிவுடன் இவற்றைச் சொன்னார்கள்

ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਕੰਜ ਮੁਖੀ ਜੋਊ ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਰਤਿ ਕੀ ਫੁਨਿ ਸਾਨੀ ॥

kanchan se tan kanj mukhee joaoo roop bikhai rat kee fun saanee |

தங்கம் போன்ற உடலும், முகம் தாமரை போன்றும், அழகில் ரதியைப் போன்றும் இருந்த அதே கோபியர்கள் அவர்கள்.

ਯੌ ਕਹੈ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਬਤੀਯਾ ਕਬਿ ਨੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥

yau kahai bayaakul hvai bateeyaa kab ne tih kee upamaa pahichaanee |

இப்படி அவர்கள் கலங்கிப் பேசுகிறார்கள், அந்தக் (பார்வையின்) இந்த உவமையைக் கவிஞர் கண்டிருக்கிறார்.

ਊਧਵ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸਫਰੀ ਸਭ ਨਾਮ ਲੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਜੀਵਤ ਪਾਨੀ ॥੯੩੮॥

aoodhav gvaaraneeyaa safaree sabh naam lai sayaam ko jeevat paanee |938|

அவர்கள் இவற்றைச் சொல்லி, மனம் தளர்ந்து, கவியின் கூற்றுப்படி, கிருஷ்ணா நீரில் மட்டுமே உயிர்வாழும் உத்தவனுக்கு மீன் போல் தோன்றுகிறார்கள்.938.

ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਇਮ ਬੈਨਾ ॥

aatur hvai brikhabhaan sutaa sang aoodhav ke su kahiyo im bainaa |

வருத்தமடைந்த ராதா, உத்தவ்விடம் இப்படிப்பட்ட வார்த்தைகளைக் கூறினார்.

ਭੂਖਨ ਭੋਜਨ ਧਾਮ ਜਿਤੋ ਹਮ ਕੇ ਜਦੁਬੀਰ ਬਿਨਾ ਸੁ ਰੁਚੈ ਨਾ ॥

bhookhan bhojan dhaam jito ham ke jadubeer binaa su ruchai naa |

கலவரமடைந்த ராதா, உத்தவனிடம், ஓ உத்தவா! கிருஷ்ணன் இல்லாத ஆபரணங்கள், உணவுகள், வீடுகள் போன்றவை நமக்குப் பிடிக்காது

ਯੌਂ ਕਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਯੋਗ ਬਿਖੈ ਬਸਿ ਗੇ ਕਬਿ ਨੇ ਜਸ ਯੌ ਉਚਰੈਨਾ ॥

yauan keh sayaam biyog bikhai bas ge kab ne jas yau ucharainaa |

இதைச் சொல்லும் போது ராதா பிரிவின் வேதனையை உணர்ந்தாள், அழுகையிலும் கூட மிகுந்த சிரமத்தை உணர்ந்தாள்

ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਜੁ ਹੁਤੇ ਮਨੋ ਬਾਲ ਕੇ ਕੰਜਨ ਨੈਨਾ ॥੯੩੯॥

rovat bhee at hee dukh so ju hute mano baal ke kanjan nainaa |939|

அந்த இளம் பெண்ணின் கண்கள் தாமரை மலர் போல் தோன்றின.939.

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428