ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 391

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧਿਆਨ ਲਗੈ ਕੈ ॥

brikhabhaan sutaa at prem chhakee man mai jadubeer ko dhiaan lagai kai |

ராதா காதலில் மிகவும் மூழ்கியிருந்தாள், அவள் மனம் கிருஷ்ணனை நோக்கியே இருந்தது.

ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਸੰਗ ਕਾਜਰ ਨੀਰ ਗਿਰਿਯੋ ਢਰ ਕੈ ਕੈ ॥

rovat bhee at hee dukh so sang kaajar neer giriyo dtar kai kai |

கிருஷ்ணரின் அன்பில் ஆழ்ந்து ஆழ்ந்திருந்த ராதை, மிகுந்த துயரத்தில் அழத் தொடங்கினாள், அவளது கண்ணீருடன், கண்களின் ஆண்டிமனியும் வெளியே வந்தது.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab sayaam kahiyo mukh te umagai kai |

அந்த உருவத்தின் உயரிய மற்றும் பெரிய வெற்றியை கவிஞர் ஷ்யாம் தன் முகத்திலிருந்து இப்படிச் சொன்னார்.

ਚੰਦਹਿ ਕੋ ਜੁ ਕਲੰਕ ਹੁਤੋ ਮਨੋ ਨੈਨਨਿ ਪੈਡ ਚਲ੍ਯੋ ਨਿਚੁਰੈ ਕੈ ॥੯੪੦॥

chandeh ko ju kalank huto mano nainan paidd chalayo nichurai kai |940|

கவிஞன் மனத்தில் மகிழ்ந்து, நிலவின் கரிய கறையை, கழுவி, கண்களின் நீரால் வழிகிறது என்று கூறுகிறார்.940.

ਗਹਿ ਧੀਰਜ ਊਧਵ ਸੋ ਬਚਨਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥

geh dheeraj aoodhav so bachanaa brikhabhaan sutaa ih bhaat uchaare |

பொறுமையாக ராதா உத்தவ்விடம் இப்படிப் பேசினாள்.

ਨੇਹੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੂ ਜਾਨਤ ਦੋਖ ਬਿਚਾਰੇ ॥

nehu tajiyo brij baasan so tih te kachhoo jaanat dokh bichaare |

உத்தவனுடன் பேசியதன் மூலம் சகிப்புத்தன்மையின் வலிமையைப் பெற்ற ராதா, "ஒருவேளை கிருஷ்ணர் சில குறைகள் காரணமாக பிரஜாவில் வசிப்பவர்கள் மீதான தனது அன்பை கைவிட்டிருக்கலாம்.

ਬੈਠਿ ਗਏ ਰਥ ਭੀਤਰ ਆਪ ਨਹੀ ਇਨ ਕੀ ਸੋਊ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥

baitth ge rath bheetar aap nahee in kee soaoo or nihaare |

புறப்பட்டுச் செல்லும் போது, பிரஜா வாசிகளை நோக்கிக் கூட பார்க்காமல், தேரில் அமைதியாக அமர்ந்தார்.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੯੪੧॥

tayaag ge brij ko mathuraa ham jaanat hai ghatt bhaag hamaare |941|

பிரஜாவைத் துறந்து கிருஷ்ணர் மதுராவுக்குச் சென்றது நமது துரதிர்ஷ்டம் என்பதை நாம் அறிவோம்.941.

ਜਬ ਜੈਹੋ ਕਹਿਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਪੈ ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਜੋ ॥

jab jaiho kahiyo mathuraa kai bikhai har pai hamaree binatee ih keejo |

ஓ உத்தவா! நீங்கள் மதுராவுக்குச் செல்லும்போது, எங்கள் பக்கத்திலிருந்து அவரிடம் ஒரு பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்

ਪਾਇਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਰਹੀਯੋ ਘਟਕਾ ਦਸ ਜੋ ਮੁਹਿ ਨਾਮਹਿ ਲੀਜੋ ॥

paaein ko geh kai raheeyo ghattakaa das jo muhi naameh leejo |

கிருஷ்ணரின் பாதத்தில் சில மணிநேரம் சாஷ்டாங்கமாகப் படுத்து, தொடர்ந்து என் பெயரைக் கூப்பிடு

ਤਾਹੀ ਕੇ ਪਾਛੇ ਤੇ ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈ ਇਹ ਭਾਤਹਿ ਸੋ ਉਚਰੀਜੋ ॥

taahee ke paachhe te mo bateeyaa sun lai ih bhaateh so uchareejo |

அதன் பிறகு நான் சொல்வதைக் கவனமாகக் கேட்டு இப்படிச் சொல்லுங்கள்.

ਜਾਨਤ ਹੋ ਹਿਤ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਕਬਹੂੰ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਜੋ ॥੯੪੨॥

jaanat ho hit tayaag ge kabahoon hamare hit ke sang bheejo |942|

இதற்குப் பிறகு என் தரப்பிலிருந்து இதை அவரிடம் சொல்லுங்கள், ஓ கிருஷ்ணா! நீங்கள் எங்களிடம் அன்பை விட்டுவிட்டீர்கள், இப்போது மீண்டும் எங்களுடன் அன்பில் உங்களை உள்வாங்கிக் கொள்ளுங்கள்.

ਊਧਵ ਕੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥

aoodhav ko brikhabhaan sutaa bachanaa ih bhaat so uchariyo hai |

ராதா உத்தவ்விடம் இவ்வாறு பேசினார்.

ਤਿਆਗ ਦਈ ਜਬ ਅਉਰ ਕਥਾ ਮਨ ਜਉ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥

tiaag dee jab aaur kathaa man jau sang sayaam ke prem bhariyo hai |

ராதா உத்தவனிடம் இப்படிப் பேசினாள், ஓ உத்தவா! கிருஷ்ணரின் அன்பில் மூழ்கி, மற்ற அனைத்தையும் துறந்துவிட்டேன்

ਤਾ ਸੰਗ ਸੋਊ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਜੋਊ ਸੰਗਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥

taa sang soaoo kaho bateeyaa ban mai hamaro joaoo sang ariyo hai |

நான் உன்னிடம் மிகுந்த விடாமுயற்சியை வெளிப்படுத்தினேன் என்று காட்டில் எனக்கு ஏற்பட்ட அதிருப்தியை அவருக்கு நினைவூட்டுங்கள்.

ਮੈ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੪੩॥

mai tumare sang maan kariyo tum hoon hamare sang maan kariyo hai |943|

அதே விடாமுயற்சியை இப்போது என்னிடம் காட்டுகிறீர்களா? 943.

ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਮਨ ਮੈ ਅਬ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥

ban mai hamaro sang kel kare man mai ab so jadubeer chitaaro |

யாதவர்களின் வீரனே! காட்டில் நீ என்னுடன் காதல் விளையாட்டில் ஈடுபட்ட அந்த சந்தர்ப்பங்களை நினைவில் கொள்

ਮੋਰੇ ਜੁ ਸੰਗਿ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਿਤ ਕੀ ਸੋਈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥

more ju sang kahee bateeyaa hit kee soee apane chit nihaaro |

உங்கள் மனதில் காதல் பற்றிய பேச்சை நினைவில் கொள்ளுங்கள்

ਤਾਹੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੋ ਕਿਹ ਹੇਤ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਔ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਪਧਾਰੋ ॥

taahee ko dhayaan karo kih het tajiyo brij aau mathuraa ko padhaaro |

அவற்றில் கவனம் செலுத்துங்கள். எதற்காக பிரஜையை கைவிட்டு மதுரா சென்றாய்?

ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਛੁ ਦੋਸ ਨਹੀ ਕਛੁ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੋ ॥੯੪੪॥

jaanat hai tumaro kachh dos nahee kachh hai ghatt bhaag hamaaro |944|

இதைப் பற்றி யோசித்து, நீங்கள் ஏன் பிரஜாவைத் துறந்து மதுராவுக்குச் சென்றீர்கள் என்பதற்கான காரணத்தைச் சொல்லுங்கள்? இதைச் செய்வதில் நீங்கள் தவறில்லை என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் எங்கள் அதிர்ஷ்டம் நன்றாக இல்லை.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਊਧਵ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸੰਗ ਤੇਰੈ ॥

yau sun utar det bhayo aoodhav preet ghanee har kee sang terai |

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட உத்தவன், "ஓ ராதா! உன்னுடன் கிருஷ்ணரின் அன்பு மிகவும் ஆழமானது

ਜਾਨਤ ਹੋ ਅਬ ਆਵਤ ਹੈ ਉਪਜੈ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥

jaanat ho ab aavat hai upajai ih chint kahiyo man merai |

அவர் இப்போது வருவார் என்று என் மனம் சொல்கிறது

ਕਿਉ ਮਥਰਾ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਫਿਰੈ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੇਰੈ ॥

kiau matharaa taj aavat hai ju firai neh gvaaran ke fun ferai |

ராதா மீண்டும் கூறுகிறார், கிருஷ்ணர் கோபியர்களின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்கவில்லை, இப்போது மதுராவை விட்டு இங்கு வந்ததன் நோக்கம் என்னவாக இருக்கும்?

ਜਾਨਤ ਹੈ ਹਮਰੇ ਘਟਿ ਭਾਗਨ ਆਵਤ ਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਡੇਰੈ ॥੯੪੫॥

jaanat hai hamare ghatt bhaagan aavat hai har joo fir dderai |945|

அவர் எங்கள் ஏலத்தில் நிற்கவில்லை, இப்போது அவர் தனது வீட்டிற்குத் திரும்பினால், எங்கள் அதிர்ஷ்டம் அவ்வளவு வலுவாக இல்லை என்பதை நாங்கள் ஒப்புக் கொள்ள மாட்டோம்.945.

ਯੌ ਕਹਿ ਰੋਵਤ ਭੀ ਲਲਨਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਸੋਕ ਬਢਾਯੋ ॥

yau keh rovat bhee lalanaa apane man mai at sok badtaayo |

இவ்வாறு கூறி, மிகுந்த துக்கத்தில் இருந்த ராதா, கதறி அழ ஆரம்பித்தார்

ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਰ ਸੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਆਨੰਦ ਥੋ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

jhoom giree prithamee par so hridai aanand tho titano bisaraayo |

மனதின் மகிழ்ச்சியைத் துறந்து, அவள் மயக்கமடைந்து பூமியில் விழுந்தாள்

ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਬੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥

bhool gee sudh aaur sabai har ke man dhayaan bikhai tin laayo |

அவள் மற்ற அனைத்தையும் மறந்து கிருஷ்ணனிடம் மனம் லயித்துக் கொண்டிருந்தாள்

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨਿ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੬॥

yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |946|

அவள் மீண்டும் உரத்த குரலில் உத்தவனிடம், ஐயோ! கிருஷ்ணா என் வீட்டிற்கு வரவில்லை.946.

ਜਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਸੁਨੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥

jaahee ke sang suno mil kai ham kunj galeen mai khel machaayo |

(ஓ உத்தவா!) கேள், நாம் யாருடன் குறுகிய தெருக்களில் விளையாடினோம்.

ਗਾਵਤ ਭਯੋ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਹਮਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਤਹ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

gaavat bhayo soaoo tthaur tahaa hamahoon mil kai tah mangal gaayo |

யாருடன் நாங்கள் அல்கோவ்ஸில் விளையாடினோமோ, அவருடன் சேர்ந்து நாங்கள் புகழ்ப் பாடல்களைப் பாடினோம்.

ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਮਨੂਆ ਉਚਟਾਯੋ ॥

so brij tayaag ge mathuraa in gvaaran te manooaa uchattaayo |

அதே கிருஷ்ணன், பிரஜாவைத் துறந்து மதுராவுக்குச் சென்றான், அவன் மனம் கோபியர்களிடம் அதிருப்தி அடைந்தான்.

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੭॥

yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |947|

இவ்வாறு கூறி ராதை உத்தவனை நோக்கி, ஐயோ! கிருஷ்ணா என் வீட்டிற்கு வரவில்லை.947.

ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਯੋ ਮਥਰਾ ਕੋ ਸੋਊ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥

brij tayaag gayo matharaa ko soaoo man te sabh hee brijanaath bisaaree |

அவர் பிரஜாவைத் துறந்து மதுராவுக்குச் சென்றார், பிரஜாவின் எஜமானர் அனைவரையும் மறந்தார்.

ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਜਾਨਿ ਪਿਆਰੀ ॥

sang rache pur baasin ke kab sayaam kahai soaoo jaan piaaree |

நகரவாசிகளின் அன்பில் மூழ்கியிருந்தான்

ਊਧਵ ਜੂ ਸੁਨੀਯੈ ਬਿਰਥਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥

aoodhav joo suneeyai birathaa tih te at bayaakul bhee brij naaree |

ஹே உத்தவ்! (எங்கள்) சோகமான நிலையைக் கேளுங்கள், இதனால் பிரஜ் பெண்கள் அனைவரும் மிகவும் கவலையடைந்துள்ளனர்.

ਕੰਚੁਰੀ ਜਿਉ ਅਹਿਰਾਜ ਤਜੈ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਤਜੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰ ਮੁਰਾਰੀ ॥੯੪੮॥

kanchuree jiau ahiraaj tajai tih bhaat tajee brij naar muraaree |948|

ஓ உத்தவா! கேள், பிரஜாவின் பெண்கள் மிகவும் கவலைப்படுகிறார்கள், ஏனென்றால் பாம்பு தனது சதையை கைவிடுவது போல் கிருஷ்ணர் அவர்களைக் கைவிட்டார்.

ਊਧਵ ਕੇ ਫਿਰਿ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਜਈ ਹੈ ॥

aoodhav ke fir sang kahiyo kab sayaam kahai brikhabhaan jee hai |

கவிஞர் ஷ்யாம் கூறுகிறார், ராதா மீண்டும் உத்தவனிடம் (இவ்வாறு) பேசினார்.

ਜਾ ਮੁਖ ਕੇ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨਹੁ ਰੂਪਮਈ ਹੈ ॥

jaa mukh ke sam chandr prabhaa ju tihoon pur maanahu roopamee hai |

ராதை மீண்டும் உத்தவனை நோக்கி, "எவனுடைய முகத்தின் மகிமை சந்திரனைப் போன்றது, மூன்று உலகங்களுக்கும் அழகைக் கொடுப்பவன்.

ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਚਿਤ ਭਈ ਹੈ ॥

sayaam gayo taj kai brij ko tih te at bayaakul chit bhee hai |

அந்த கிருஷ்ணர் பிரஜாவைத் துறந்து சென்றுவிட்டார்

ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਹੂੰ ਨ ਲਈ ਹੈ ॥੯੪੯॥

jaa din ke mathuraa mai ge bin tvai hamaree sudh hoon na lee hai |949|

கிருஷ்ணன் பிரஜாவைத் துறந்து மதுராவுக்குச் சென்ற நாளே, ஓ உத்தவா! உங்களைத் தவிர யாரும் எங்களைப் பற்றி விசாரிக்க வரவில்லை.949.

ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬਿਨ ਤ੍ਵੈ ਕੋਊ ਮਾਨਸ ਹੂੰ ਨ ਪਠਾਯੋ ॥

jaa din ke brij tayaag ge bin tvai koaoo maanas hoon na patthaayo |

கிருஷ்ணன் பிரஜாவை விட்டு வெளியேறிய நாள் முதல் உன்னைத் தவிர வேறு யாரையும் அனுப்பவில்லை

ਹੇਤ ਜਿਤੋ ਇਨ ਊਪਰ ਥੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

het jito in aoopar tho kab sayaam kahai titano bisaraayo |

அவர் எங்களிடம் என்ன அன்பு செலுத்தினார், அதையெல்லாம் மறந்துவிட்டார், கவிஞர் ஷ்யாமின் கூற்றுப்படி, மதுரா நகர மக்களுடன் அவர் மூழ்கியிருந்தார்.

ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੈ ਉਨ ਕੋ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥

aap rache pur baasin so in ko dukh dai un ko rijhavaayo |

அவர்களை மகிழ்விப்பதற்காக, அவர் பிரஜாவின் மக்களைத் துன்புறுத்தினார்

ਤਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮਰੇ ਕਹੁ ਕਾ ਜੀਯ ਆਯੋ ॥੯੫੦॥

taa sang jaae ko yau kaheeyo har jee tumare kahu kaa jeey aayo |950|

ஓ உத்தவா! நீங்கள் அங்கு செல்லும்போது, அவரிடம் அன்பாகச் சொல்லுங்கள், ஓ கிருஷ்ணா! நீங்கள் அதையெல்லாம் செய்தீர்கள் என்று உங்கள் மனதில் என்ன தோன்றியது.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਚਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਆਪ ਨਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਆਏ ॥

tayaag ge mathuraa brij kau chal kai fir aap nahee brij aae |

பிரஜாவை விட்டு மதுராவுக்குச் சென்ற அவர் அன்று முதல் இன்றுவரை பிரஜாவுக்குத் திரும்பவில்லை.

ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥

sang rache purabaasin ke kab sayaam kahai man aanand paae |

மகிழ்ச்சியடைந்த அவர், மதுரா வாசிகளுடன் லயிக்கிறார்

ਦੈ ਗਯੋ ਹੈ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖ ਊਧਵ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਏ ॥

dai gayo hai in ko dukh aoodhav pai man mai na hulaas badtaae |

அவர் பிரஜா வாசிகளின் மகிழ்ச்சியை அதிகரிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பங்களை மட்டுமே கொடுத்தார்

ਆਪ ਨ ਥੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਉਪਜੇ ਇਨ ਸੋ ਸੁ ਭਏ ਛਿਨ ਬੀਚ ਪਰਾਏ ॥੯੫੧॥

aap na the brij mai upaje in so su bhe chhin beech paraae |951|

பிரஜாவில் பிறந்த கிருஷ்ணர் நமக்குச் சொந்தக்காரர், ஆனால் இப்போது அவர் மற்றவர்களுக்குச் சொந்தமாகிவிட்டார்.

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428