ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Páxina - 391
ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧਿਆਨ ਲਗੈ ਕੈ ॥
brikhabhaan sutaa at prem chhakee man mai jadubeer ko dhiaan lagai kai |Radha estaba moi absorta no amor e a súa mente estaba centrada en Krishna.
ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਸੰਗ ਕਾਜਰ ਨੀਰ ਗਿਰਿਯੋ ਢਰ ਕੈ ਕੈ ॥
rovat bhee at hee dukh so sang kaajar neer giriyo dtar kai kai |Estando profundamente absorta no amor de Krishna, Radha comezou a chorar cunha gran aflicción e coas súas bágoas tamén saíu o antimonio dos ollos.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab sayaam kahiyo mukh te umagai kai |O alto e grande éxito daquela imaxe, dixo o poeta Shyam dende o seu rostro así.
ਚੰਦਹਿ ਕੋ ਜੁ ਕਲੰਕ ਹੁਤੋ ਮਨੋ ਨੈਨਨਿ ਪੈਡ ਚਲ੍ਯੋ ਨਿਚੁਰੈ ਕੈ ॥੯੪੦॥
chandeh ko ju kalank huto mano nainan paidd chalayo nichurai kai |940|O poeta, contentándose na súa mente, di que a mancha negra da lúa, sendo lavada, está a fluír coa auga dos ollos.940.
ਗਹਿ ਧੀਰਜ ਊਧਵ ਸੋ ਬਚਨਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥
geh dheeraj aoodhav so bachanaa brikhabhaan sutaa ih bhaat uchaare |Tendo paciencia, Radha falou con Udhav así.
ਨੇਹੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੂ ਜਾਨਤ ਦੋਖ ਬਿਚਾਰੇ ॥
nehu tajiyo brij baasan so tih te kachhoo jaanat dokh bichaare |Conseguindo forza de resistencia coa súa charla con Udhava, Radha dixo: ���Quizais Krishna abandonou o seu amor polos veciños de Braja debido a algún defecto.
ਬੈਠਿ ਗਏ ਰਥ ਭੀਤਰ ਆਪ ਨਹੀ ਇਨ ਕੀ ਸੋਊ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
baitth ge rath bheetar aap nahee in kee soaoo or nihaare |���Mentres marchaba, sentou en silencio no carro e nin sequera mirou para os veciños de Braja.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੯੪੧॥
tayaag ge brij ko mathuraa ham jaanat hai ghatt bhaag hamaare |941|Sabemos que esta é a nosa desgraza que renunciando a Braja, Krishna foi a Matura.941.
ਜਬ ਜੈਹੋ ਕਹਿਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਪੈ ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਜੋ ॥
jab jaiho kahiyo mathuraa kai bikhai har pai hamaree binatee ih keejo |���O Udhava! Cando vaias a Matura, faille unha súplica do noso lado
ਪਾਇਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਰਹੀਯੋ ਘਟਕਾ ਦਸ ਜੋ ਮੁਹਿ ਨਾਮਹਿ ਲੀਜੋ ॥
paaein ko geh kai raheeyo ghattakaa das jo muhi naameh leejo |Déixate postrado aos pés de Krishna durante unhas horas e continúa gritando o meu nome
ਤਾਹੀ ਕੇ ਪਾਛੇ ਤੇ ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈ ਇਹ ਭਾਤਹਿ ਸੋ ਉਚਰੀਜੋ ॥
taahee ke paachhe te mo bateeyaa sun lai ih bhaateh so uchareejo |Despois escoitame atentamente e di así.
ਜਾਨਤ ਹੋ ਹਿਤ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਕਬਹੂੰ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਜੋ ॥੯੪੨॥
jaanat ho hit tayaag ge kabahoon hamare hit ke sang bheejo |942|���Despois disto, dille isto do meu lado: ���Oh Krishna! renunciaches ao amor por nós, agora enmórate de nós algunha vez outra vez.��� ���942.
ਊਧਵ ਕੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥
aoodhav ko brikhabhaan sutaa bachanaa ih bhaat so uchariyo hai |Radha falou con Udhav deste xeito.
ਤਿਆਗ ਦਈ ਜਬ ਅਉਰ ਕਥਾ ਮਨ ਜਉ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥
tiaag dee jab aaur kathaa man jau sang sayaam ke prem bhariyo hai |Radha falou con Udhava deste xeito: ���O Udhava! Absorbíndome no amor de Krishna, abandonei todo o demais
ਤਾ ਸੰਗ ਸੋਊ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਜੋਊ ਸੰਗਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥
taa sang soaoo kaho bateeyaa ban mai hamaro joaoo sang ariyo hai |���Lémbralle o meu descontento no bosque dicindo que tiña mostrado unha gran persistencia contigo
ਮੈ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੪੩॥
mai tumare sang maan kariyo tum hoon hamare sang maan kariyo hai |943|Estás mostrando agora a mesma persistencia comigo? 943.
ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਮਨ ਮੈ ਅਬ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥
ban mai hamaro sang kel kare man mai ab so jadubeer chitaaro |���O heroe de Yadavas! lembra aquelas ocasións, nas que te entregaches comigo a un deporte amoroso no bosque
ਮੋਰੇ ਜੁ ਸੰਗਿ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਿਤ ਕੀ ਸੋਈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥
more ju sang kahee bateeyaa hit kee soee apane chit nihaaro |Lembra a fala do amor na túa mente
ਤਾਹੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੋ ਕਿਹ ਹੇਤ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਔ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਪਧਾਰੋ ॥
taahee ko dhayaan karo kih het tajiyo brij aau mathuraa ko padhaaro |Preste atención a eles. Para que abandonaches a Braj e fuches a Mathura?
ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਛੁ ਦੋਸ ਨਹੀ ਕਛੁ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੋ ॥੯੪੪॥
jaanat hai tumaro kachh dos nahee kachh hai ghatt bhaag hamaaro |944|���Pensando niso, por favor dígame o motivo polo que renunciaches a Braja e marchaches a Matura? Sei que non tes a culpa ao facer isto, pero a nosa fortuna non é boa.���944.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਊਧਵ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸੰਗ ਤੇਰੈ ॥
yau sun utar det bhayo aoodhav preet ghanee har kee sang terai |Ao escoitar estas palabras, Udhava respondeu: ���Oh Radha! o amor de Krishna contigo é extremadamente profundo
ਜਾਨਤ ਹੋ ਅਬ ਆਵਤ ਹੈ ਉਪਜੈ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥
jaanat ho ab aavat hai upajai ih chint kahiyo man merai |A miña mente di que virá agora,���
ਕਿਉ ਮਥਰਾ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਫਿਰੈ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੇਰੈ ॥
kiau matharaa taj aavat hai ju firai neh gvaaran ke fun ferai |Radha volve dicir que Krishna non se detivo por orde das gopis, cal pode ser agora o seu propósito de deixar Mathura e vir aquí?
ਜਾਨਤ ਹੈ ਹਮਰੇ ਘਟਿ ਭਾਗਨ ਆਵਤ ਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਡੇਰੈ ॥੯੪੫॥
jaanat hai hamare ghatt bhaagan aavat hai har joo fir dderai |945|Non parou a nosa orde e se agora volve a sa casa, pois non estaremos de acordo en que a nosa fortuna non sexa tan contundente.945.
ਯੌ ਕਹਿ ਰੋਵਤ ਭੀ ਲਲਨਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਸੋਕ ਬਢਾਯੋ ॥
yau keh rovat bhee lalanaa apane man mai at sok badtaayo |Dicindo así, Radha, en gran pena, comezou a chorar amargamente
ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਰ ਸੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਆਨੰਦ ਥੋ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥
jhoom giree prithamee par so hridai aanand tho titano bisaraayo |Abandonando a felicidade do seu corazón, quedou inconsciente e caeu sobre a terra
ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਬੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥
bhool gee sudh aaur sabai har ke man dhayaan bikhai tin laayo |Ela esqueceu todas as outras cousas e a súa mente estaba absorbida en Krishna
ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨਿ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੬॥
yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |946|Ela volveu dicir en voz alta a Udhava: ���Ai! Krishna non chegou á miña casa.946.
ਜਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਸੁਨੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥
jaahee ke sang suno mil kai ham kunj galeen mai khel machaayo |(O Udhava!) Escoita, con quen xogabamos nas rúas estreitas.
ਗਾਵਤ ਭਯੋ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਹਮਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਤਹ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥
gaavat bhayo soaoo tthaur tahaa hamahoon mil kai tah mangal gaayo |���El, con quen nos divertimos nas alcobas e xunto con el, adoitabamos cantar cantos de loanza,
ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਮਨੂਆ ਉਚਟਾਯੋ ॥
so brij tayaag ge mathuraa in gvaaran te manooaa uchattaayo |���O mesmo Krishna, renunciando a Braja, foi a Matura e a súa mente está descontenta coas gopis
ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੭॥
yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |947|��� Dicindo isto, Radha díxolle a Udhava: ���Ai! Krishna non chegou á miña casa.947.
ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਯੋ ਮਥਰਾ ਕੋ ਸੋਊ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥
brij tayaag gayo matharaa ko soaoo man te sabh hee brijanaath bisaaree |���Renuncia a Braja e foi a Matura e o señor de Braja esqueceu de todos
ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਜਾਨਿ ਪਿਆਰੀ ॥
sang rache pur baasin ke kab sayaam kahai soaoo jaan piaaree |Estaba absorto no amor dos veciños da cidade
ਊਧਵ ਜੂ ਸੁਨੀਯੈ ਬਿਰਥਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥
aoodhav joo suneeyai birathaa tih te at bayaakul bhee brij naaree |Ola Udhav! Escoita a (a nosa) triste condición, debido á cal todas as mulleres Braj están a estar moi preocupadas.
ਕੰਚੁਰੀ ਜਿਉ ਅਹਿਰਾਜ ਤਜੈ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਤਜੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰ ਮੁਰਾਰੀ ॥੯੪੮॥
kanchuree jiau ahiraaj tajai tih bhaat tajee brij naar muraaree |948|���O Udhava! escoita, as mulleres de Braja estiveron preocupadas tanto porque Krishna as abandonou así como a serpe abandona o seu pantano.���948.
ਊਧਵ ਕੇ ਫਿਰਿ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਜਈ ਹੈ ॥
aoodhav ke fir sang kahiyo kab sayaam kahai brikhabhaan jee hai |O poeta Shyam di: Radha volveu falar (así) a Udhava,
ਜਾ ਮੁਖ ਕੇ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨਹੁ ਰੂਪਮਈ ਹੈ ॥
jaa mukh ke sam chandr prabhaa ju tihoon pur maanahu roopamee hai |Radha volveu dicir a Udhava: "El, cuxa gloria é como a lúa e que é doador de beleza para os tres mundos".
ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਚਿਤ ਭਈ ਹੈ ॥
sayaam gayo taj kai brij ko tih te at bayaakul chit bhee hai |���Ese Krishna renunciou a Braja e foise
ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਹੂੰ ਨ ਲਈ ਹੈ ॥੯੪੯॥
jaa din ke mathuraa mai ge bin tvai hamaree sudh hoon na lee hai |949|Esta é a razón pola que estamos preocupados, o día no que Krihsna abandonou Braja e foi a Mathura, O Udhava! ninguén agás ti veu a preguntar por nós.949.
ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬਿਨ ਤ੍ਵੈ ਕੋਊ ਮਾਨਸ ਹੂੰ ਨ ਪਠਾਯੋ ॥
jaa din ke brij tayaag ge bin tvai koaoo maanas hoon na patthaayo |���Desde o día en que Krishna deixou Braja, non enviou a ninguén excepto a ti
ਹੇਤ ਜਿਤੋ ਇਨ ਊਪਰ ਥੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥
het jito in aoopar tho kab sayaam kahai titano bisaraayo |Calquera que sexa o amor que nos estendeu, esqueceuse de todo iso, segundo o poeta Shyam, el mesmo estaba absorto coa xente da cidade de Mathura,
ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੈ ਉਨ ਕੋ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥
aap rache pur baasin so in ko dukh dai un ko rijhavaayo |para agradalos, ten acosado aos braixeses
ਤਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮਰੇ ਕਹੁ ਕਾ ਜੀਯ ਆਯੋ ॥੯੫੦॥
taa sang jaae ko yau kaheeyo har jee tumare kahu kaa jeey aayo |950|���O Udhava! Cando vaias alí, dille amablemente: ���Oh Krishna! o que ocorrera na túa mente que fixeches todo iso.���950.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਚਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਆਪ ਨਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਆਏ ॥
tayaag ge mathuraa brij kau chal kai fir aap nahee brij aae |���Deixando Braja, foi a Mathura e dende ese día ata hoxe non volveu a Braja
ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥
sang rache purabaasin ke kab sayaam kahai man aanand paae |Estando satisfeito, está absorto cos veciños de Mathura
ਦੈ ਗਯੋ ਹੈ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖ ਊਧਵ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਏ ॥
dai gayo hai in ko dukh aoodhav pai man mai na hulaas badtaae |���Non aumentou a felicidade dos habitantes de Braja, senón que lles daba só sufrimentos
ਆਪ ਨ ਥੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਉਪਜੇ ਇਨ ਸੋ ਸੁ ਭਏ ਛਿਨ ਬੀਚ ਪਰਾਏ ॥੯੫੧॥
aap na the brij mai upaje in so su bhe chhin beech paraae |951|Krishna nacido en Braja era o noso, pero agora nun instante pertence aos demais.���951.