Sri Dasam Granth

Páxina - 490


ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਸਭ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਪੁਰਿ ਛਾਡਿ ਨਹੀ ਅਨਤੈ ਕਉ ਸਿਧਈਯੈ ॥
kai ih ko sabh jaae milai pur chhaadd nahee anatai kau sidheeyai |

Ou debemos ir a recibilo ou saír da cidade, fuxir a outro lugar

ਬਾਤ ਕੁਪੇਚ ਬਨੀ ਸਭ ਹੀ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਧੌ ਕਹਾ ਅਬ ਕਈਯੈ ॥੧੯੨੮॥
baat kupech banee sabh hee in baatan te dhau kahaa ab keeyai |1928|

Este é un asunto moi serio, nada resultará dunha mera conversación agora.” 1928.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORTHA

ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ਪੁਰਿ ਤਜਿ ਕੈ ਅਨਤੈ ਬਸਹਿ ॥
keeno ihai bichaar pur taj kai anatai baseh |

Todos pensaban que debían abandonar a cidade e instalarse noutro lugar.

ਨਾਤਰ ਡਾਰੈ ਮਾਰਿ ਜਰਾਸੰਧਿ ਭੂਪਤਿ ਪ੍ਰਬਲ ॥੧੯੨੯॥
naatar ddaarai maar jaraasandh bhoopat prabal |1929|

Finalmente decidiuse abandonar a cidade e morar nalgún outro lugar, se non, o poderoso rei Jarasandh mataría a todos.1929.

ਕੀਜੋ ਸੋਊ ਬਿਚਾਰ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸਭ ਜਨਨ ਮਨਿ ॥
keejo soaoo bichaar jo bhaavai sabh janan man |

Só se debe tomar esa decisión, que gusta a todos

ਅਪੁਨੇ ਚਿਤਹ ਬਿਚਾਰਿ ਬਾਤ ਨ ਕੀਜੈ ਠਾਨਿ ਹਠ ॥੧੯੩੦॥
apune chitah bichaar baat na keejai tthaan hatth |1930|

Non se debe aceptar só a persistencia da mente.1930.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਸਤ੍ਰ ਸੁ ਲੈ ਕੇ ਕੁਟੰਬਨ ਜਾਦੋ ਪਰਾਏ ॥
taj kai mathuraa sun kai ih satr su lai ke kuttanban jaado paraae |

Ao escoitar sobre a chegada do inimigo, os Yadavas comezaron a saír de Matura coas súas familias.

ਏਕ ਬਡੋ ਗਿਰਿ ਥੋ ਤਿਹ ਭੀਤਰ ਨੈਕੁ ਟਿਕੇ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
ek baddo gir tho tih bheetar naik ttike chit mai sukh paae |

Gustáballes esconderse nunha gran montaña

ਘੇਰਤ ਭਯੋ ਨਗ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥
gherat bhayo nag sandh jaraa tih kee upamaa kab sayaam sunaae |

Jarasandha rodeou esa montaña. O poeta Shyam narra o seu símil. (parece ser)

ਪਾਤਨ ਕੇ ਜਨ ਭਛਨ ਕਉ ਭਟਵਾ ਨਹਿ ਬਾਦਰ ਹੀ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥੧੯੩੧॥
paatan ke jan bhachhan kau bhattavaa neh baadar hee mil aae |1931|

O rei Jarasandh asediou a montaña e parecía que para destruír a xente que esperaba na beira para cruzar o río, os guerreiros das nubes corrían cara a eles dende arriba.1931.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜਰਾਸੰਧਿ ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀਅਨ ਸੰਗਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥
jaraasandh tab mantreean sang yau kahiyo sunaae |

Entón Jarasandh díxolles aos ministros:

ਨਗ ਭਾਰੀ ਇਹ ਸੈਨ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਸੋਧਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੯੩੨॥
nag bhaaree ih sain te naik na sodhiyo jaae |1932|

Entón Jarasandh díxolles aos seus ministros: “Esta é unha montaña moi grande e o exército non poderá ascender por ela.1932.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORTHA

ਦੀਜੈ ਆਗਿ ਲਗਾਇ ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਤੇ ਘੇਰਿ ਗਿਰਿ ॥
deejai aag lagaae daso disaa te gher gir |

“Asedia a montaña dende as dez direccións e prenda lume

ਆਪਨ ਹੀ ਜਰਿ ਜਾਇ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੁਟੰਬ ਸਨਿ ॥੧੯੩੩॥
aapan hee jar jaae sree jadubeer kuttanb san |1933|

E con este lume arderán todas as familias dos Yadavas.” 1933.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦਈ ਆਗਿ ਲਗਾਈ ॥
gher daso dis te gir kau kab sayaam kahai dee aag lagaaee |

O poeta Shyam di que rodeando a montaña dende as dez direccións, foi incendiada

ਤੈਸੇ ਹੀ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹਿਯੋ ਤਿਹ ਪਉਨ ਸੋ ਆਗਿ ਘਨੀ ਹਹਰਾਈ ॥
taise hee paun prachandd bahiyo tih paun so aag ghanee haharaaee |

Co soprado do vento poderoso, o lume estalou en chamas

ਜੀਵ ਬਡੋ ਤ੍ਰਿਨ ਰੂਖ ਘਨੇ ਛਿਨ ਬੀਚ ਦਏ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਜਰਾਈ ॥
jeev baddo trin rookh ghane chhin beech de fun taeh jaraaee |

Soprou no aire pólas, criaturas e herbas moi grandes.

ਤਉਨ ਘਰੀ ਤਿਨ ਲੋਗਨ ਪੈ ਫੁਨਿ ਹੋਤ ਭਈ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੧੯੩੪॥
taun gharee tin logan pai fun hot bhee at hee dukhadaaee |1934|

Cando as pallas, as árbores, os seres etc foron todos destruídos nun instante, aqueles momentos foron moi angustiosos para os yadavas.1934.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

CHAUPAI