Non só para falar dos habitantes da auga, da terra e dos vagabundos do ceo, todos aqueles creados polo deus da morte serán finalmente devorados (destruídos) por el.
Así como a luz fundiuse na escuridade e a escuridade na luz, todos os seres creados xerados polo Señor finalmente fundiranse nel. 18.88.
Moitos claman andando vagando, moitos choran e moitos morren moitos afogan na auga e moitos son queimados no lume.
Moitos viven nas ribeiras do Ganxes e moitos residen na Meca e Medina, moitos converténdose en eremitas, dedícanse a vagar.
Moitos soportan a agonía da serra, moitos son enterrados na terra, moitos son colgados no patíbulo e moitos sofren grandes angustias.
Moitos voan no ceo, moitos viven na auga e moitos sen coñecemento. Na súa desviación quéimanse ata morrer. 19.89.
Os deuses cansáronse de facer ofrendas de fragrâncias, os demos antagónicos cansáronse, os sabios coñecedores cansáronse e os adoradores do bo entendemento tamén se cansaron.
Os que fregan o sándalo cansáronse, os aplicadores de fino aroma (otto) cansáronse, os adoradores da imaxe e os que fan ofrendas de curry doce tamén se cansaron.
Os visitantes dos cemiterios cansáronse, os adoradores de ermidas e monumentos cansáronse os que ensucian as paredes as imaxes e tamén os que imprimen con selo en relevo.