ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 490
ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਸਭ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਪੁਰਿ ਛਾਡਿ ਨਹੀ ਅਨਤੈ ਕਉ ਸਿਧਈਯੈ ॥
कै इह को सभ जाइ मिलै पुरि छाडि नही अनतै कउ सिधईयै ॥एकतर आपण त्याला स्वीकारायला जावे किंवा शहर सोडून दुसऱ्या ठिकाणी पळून जावे
ਬਾਤ ਕੁਪੇਚ ਬਨੀ ਸਭ ਹੀ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਧੌ ਕਹਾ ਅਬ ਕਈਯੈ ॥੧੯੨੮॥
बात कुपेच बनी सभ ही इन बातन ते धौ कहा अब कईयै ॥१९२८॥ही अत्यंत गंभीर बाब आहे, आता केवळ बोलून काहीही निष्पन्न होणार नाही.” १९२८.
ਸੋਰਠਾ ॥
सोरठा ॥सोर्था
ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ਪੁਰਿ ਤਜਿ ਕੈ ਅਨਤੈ ਬਸਹਿ ॥
कीनो इहै बिचार पुरि तजि कै अनतै बसहि ॥शहर सोडून दुसऱ्या ठिकाणी स्थायिक व्हावे, असे प्रत्येकाला वाटले.
ਨਾਤਰ ਡਾਰੈ ਮਾਰਿ ਜਰਾਸੰਧਿ ਭੂਪਤਿ ਪ੍ਰਬਲ ॥੧੯੨੯॥
नातर डारै मारि जरासंधि भूपति प्रबल ॥१९२९॥शेवटी शहर सोडून इतर ठिकाणी राहण्याचा निर्णय घेण्यात आला, अन्यथा शक्तिशाली राजा जरासंध सर्वांचा वध करील.१९२९.
ਕੀਜੋ ਸੋਊ ਬਿਚਾਰ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸਭ ਜਨਨ ਮਨਿ ॥
कीजो सोऊ बिचार जो भावै सभ जनन मनि ॥फक्त तोच निर्णय घ्यावा, जो सर्वांना आवडेल
ਅਪੁਨੇ ਚਿਤਹ ਬਿਚਾਰਿ ਬਾਤ ਨ ਕੀਜੈ ਠਾਨਿ ਹਠ ॥੧੯੩੦॥
अपुने चितह बिचारि बात न कीजै ठानि हठ ॥१९३०॥नुसती मनाची चिकाटी स्वीकारू नये.1930.
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਸਤ੍ਰ ਸੁ ਲੈ ਕੇ ਕੁਟੰਬਨ ਜਾਦੋ ਪਰਾਏ ॥
तजि कै मथुरा सुनि कै इह सत्र सु लै के कुटंबन जादो पराए ॥शत्रू येत असल्याची बातमी ऐकून यादव कुटुंबासह मातुरा सोडू लागले
ਏਕ ਬਡੋ ਗਿਰਿ ਥੋ ਤਿਹ ਭੀਤਰ ਨੈਕੁ ਟਿਕੇ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
एक बडो गिरि थो तिह भीतर नैकु टिके चित मै सुखु पाए ॥एका मोठ्या डोंगरावर लपून राहण्यात त्यांना आनंद झाला
ਘੇਰਤ ਭਯੋ ਨਗ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥
घेरत भयो नग संधि जरा तिह की उपमा कबि स्याम सुनाए ॥जरासंधाने त्या पर्वताला वेढा घातला आहे. कवी श्याम त्याचे उपमा सांगतात. (असे दिसते)
ਪਾਤਨ ਕੇ ਜਨ ਭਛਨ ਕਉ ਭਟਵਾ ਨਹਿ ਬਾਦਰ ਹੀ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥੧੯੩੧॥
पातन के जन भछन कउ भटवा नहि बादर ही मिलि आए ॥१९३१॥जरासंध राजाने पर्वताला वेढा घातला आणि असे दिसून आले की नदी ओलांडण्याची वाट पाहत असलेल्या लोकांचा नाश करण्यासाठी ढगांचे योद्धे त्यांच्याकडे वरून धावत आहेत.1931.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा
ਜਰਾਸੰਧਿ ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀਅਨ ਸੰਗਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥
जरासंधि तब मंत्रीअन संगि यौ कहियो सुनाइ ॥मग जरासंध मंत्र्यांना असे म्हणाला,
ਨਗ ਭਾਰੀ ਇਹ ਸੈਨ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਸੋਧਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੯੩੨॥
नग भारी इह सैन ते नैकु न सोधियो जाइ ॥१९३२॥मग जरासंध आपल्या मंत्र्यांना म्हणाला, “हा खूप मोठा पर्वत आहे आणि सैन्य त्यावर चढू शकणार नाही.1932.
ਸੋਰਠਾ ॥
सोरठा ॥सोर्था
ਦੀਜੈ ਆਗਿ ਲਗਾਇ ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਤੇ ਘੇਰਿ ਗਿਰਿ ॥
दीजै आगि लगाइ दसो दिसा ते घेरि गिरि ॥“दहा दिशांनी पर्वताला वेढा घाला आणि त्याला आग लावा
ਆਪਨ ਹੀ ਜਰਿ ਜਾਇ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੁਟੰਬ ਸਨਿ ॥੧੯੩੩॥
आपन ही जरि जाइ स्री जदुबीर कुटंब सनि ॥१९३३॥आणि या आगीने यादवांची सर्व कुटुंबे जळून खाक होतील.” १९३३.
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦਈ ਆਗਿ ਲਗਾਈ ॥
घेरि दसो दिस ते गिरि कउ कबि स्याम कहै दई आगि लगाई ॥कवी श्याम म्हणतो की, दहाही दिशांनी पर्वताला प्रदक्षिणा घालत ती पेटली
ਤੈਸੇ ਹੀ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹਿਯੋ ਤਿਹ ਪਉਨ ਸੋ ਆਗਿ ਘਨੀ ਹਹਰਾਈ ॥
तैसे ही पउन प्रचंड बहियो तिह पउन सो आगि घनी हहराई ॥जोरदार वाऱ्याच्या झोताने आगीने पेट घेतला
ਜੀਵ ਬਡੋ ਤ੍ਰਿਨ ਰੂਖ ਘਨੇ ਛਿਨ ਬੀਚ ਦਏ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਜਰਾਈ ॥
जीव बडो त्रिन रूख घने छिन बीच दए फुनि ताहि जराई ॥त्याने खूप मोठ्या फांद्या, प्राणी आणि गवत हवेत उडवले आहे.
ਤਉਨ ਘਰੀ ਤਿਨ ਲੋਗਨ ਪੈ ਫੁਨਿ ਹੋਤ ਭਈ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੧੯੩੪॥
तउन घरी तिन लोगन पै फुनि होत भई अति ही दुखदाई ॥१९३४॥जेव्हा पेंढा, झाडे, प्राणी इत्यादी सर्व काही क्षणात नष्ट झाले, तेव्हा ते क्षण यादवांसाठी खूप वेदनादायक होते.1934.
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपाई