श्री दसाम ग्रंथ

पान - 402


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

डोहरा

ਦੇਖਿ ਚਮੂੰ ਸਭ ਜਾਦਵੀ ਹਰਿ ਜੂ ਅਪੁਨੇ ਸਾਥ ॥
देखि चमूं सभ जादवी हरि जू अपुने साथ ॥

यादवांचे संपूर्ण सैन्य त्याच्याबरोबर असलेले पाहून

ਘਨ ਸੁਰ ਸਿਉ ਸੰਗ ਸਾਰਥੀ ਬੋਲਿਯੋ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੦੪੬॥
घन सुर सिउ संग सारथी बोलियो स्री ब्रिजनाथ ॥१०४६॥

यादवांचे सैन्य आपल्या बरोबर असलेले पाहून कृष्ण आपल्या सारथीशी मोठ्याने बोलला.1046

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਦਾਰੁਕ ਸੋ ॥
कान्रह जू बाच दारुक सो ॥

दारुक यांना उद्देशून कृष्णाचे भाषण

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

स्वय्या

ਹਮਰੋ ਰਥ ਦਾਰੁਕ ਤੈ ਕਰਿ ਸਾਜ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸਿਉ ਅਬ ਤਾ ਰਨ ਕਉ ॥
हमरो रथ दारुक तै करि साज भली बिधि सिउ अब ता रन कउ ॥

हे सारथी! आता (तयार करा) माझा रथ त्या युद्धासाठी सुशोभित करा ('ता धावा').

ਅਸਿ ਤਾ ਮਹਿ ਚਕ੍ਰ ਗਦਾ ਧਰੀਯੋ ਰਿਪੁ ਕੀ ਧੁਜਨੀ ਸੁ ਬਿਦਾਰਨ ਕਉ ॥
असि ता महि चक्र गदा धरीयो रिपु की धुजनी सु बिदारन कउ ॥

���हे दारुक! माझा रथ खूप छान सजवा आणि त्यामध्ये चकती आणि गदा आणि शत्रूच्या ध्वजाचा नाश करणारी सर्व शस्त्रे आणि शस्त्रे ठेवा.

ਸਬ ਜਾਦਵ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਹਉ ਸੁ ਪਧਾਰਤ ਦੈਤ ਸੰਘਾਰਨ ਕਉ ॥
सब जादव लै अपने संग हउ सु पधारत दैत संघारन कउ ॥

�� मी सर्व उडावांना घेऊन राक्षसांचा नाश करणार आहे

ਕਿਹ ਹੇਤ ਚਲਿਯੋ ਸੁਨ ਲੈ ਹਮ ਪੈ ਅਪੁਨੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਦੁਖ ਟਾਰਨ ਕਉ ॥੧੦੪੭॥
किह हेत चलियो सुन लै हम पै अपुने न्रिप के दुख टारन कउ ॥१०४७॥

मी माझ्या राजाचे दु:ख दूर करणार आहे हे तुला कळले पाहिजे.���1047.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

डोहरा

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਗੋਬਿੰਦ ਤਬਿ ਕਟ ਸਿਉ ਕਸਿਯੋ ਨਿਖੰਗ ॥
यौ कहि कै गोबिंद तबि कट सिउ कसियो निखंग ॥

असे सांगून श्रीकृष्णाने मग भत्ता लकाशी बांधला.

ਹਲ ਮੂਸਲ ਹਲਧਰਿ ਗਹਿਯੋ ਕਛੁ ਜਾਦਵ ਲੈ ਸੰਗਿ ॥੧੦੪੮॥
हल मूसल हलधरि गहियो कछु जादव लै संगि ॥१०४८॥

असे म्हणत कृष्णाने कंबरेला कंबरेला कंबर बांधली आणि काही यादवांना बरोबर घेऊन बलरामांनी नांगर आणि पेंढाही नेला.1048.

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

स्वय्या

ਦੈਤਨ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲੇ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗ ਲੈ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਦਾਨੀ ॥
दैतन मारन हेत चले अपुने संग लै सभ ही भट दानी ॥

राक्षसांना मारण्यासाठी कृष्ण योद्ध्यांसह पुढे सरसावले

ਸ੍ਰੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰਹਿ ਸੰਗ ਲਏ ਜਿਹ ਕੇ ਬਲ ਕੀ ਗਤਿ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥
स्री बलिभद्रहि संग लए जिह के बल की गति स्रीपति जानी ॥

त्याने बलरामलाही सोबत घेतले, ज्याच्या शक्तीचे मोजमाप फक्त देवालाच माहीत आहे

ਕੋ ਸਮ ਭੀਖਮ ਹੈ ਇਨ ਕੇ ਅਰੁ ਕੋ ਭ੍ਰਿਗੁ ਨੰਦਨੁ ਰਾਵਨੁ ਬਾਨੀ ॥
को सम भीखम है इन के अरु को भ्रिगु नंदनु रावनु बानी ॥

तितकेच भीष्म पिताम काय आणि परशुराम आणि धनुर्धारी रावण काय.

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੇ ਮੁਸਲੀ ਧਰਿ ਜੂ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੧੦੪੯॥
सत्रन के बध कारन स्याम चले मुसली धरि जू अभिमानी ॥१०४९॥

त्यांच्यासारखा भयंकर आणि परशुरामांसारखा त्यांची प्रतिज्ञा पूर्ण करणारा कोण आहे? बलराम आणि कृष्ण शत्रूंना मारण्यासाठी अभिमानाने पुढे सरसावले.1049.

ਬਾਧਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਚੜਿ ਸਯੰਦਨ ਪੈ ਜਦੁਬੀਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥
बाधि क्रिपान सरासन लै चड़ि सयंदन पै जदुबीर सिधारे ॥

तलवारी (धनुष्याला बांधलेले) आणि धनुष्यबाण (हातात) घेऊन श्रीकृष्ण रथावर निघाले आहेत.

ਭਾਖਤ ਬੈਨ ਸੁਧਾ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁ ਕਹਾ ਹੈ ਸਭੈ ਸੁਤ ਬੰਧ ਹਮਾਰੇ ॥
भाखत बैन सुधा मुख ते सु कहा है सभै सुत बंध हमारे ॥

कृष्ण धनुष्यबाण आणि तलवार घेऊन पुढे सरसावले आणि रथावर आरूढ होऊन सर्व साथीदार आपले भाऊ आहेत असे गोड, अमृतसमान शब्द बोलले.

ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰਭ ਪਾਇਨ ਕੇ ਸਬ ਸਾਥ ਸੁ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਇਕ ਬੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ॥
स्री प्रभ पाइन के सब साथ सु यौ कहि कै इक बीर पुकारे ॥

(म्हणून) एका वीराने हाक मारली, सर्व श्रीप्रभूंच्या चरणी आहेत.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਅਰਿ ਕੇ ਦਲ ਮੈ ਬਲਿ ਸਿਉ ਬਲਿਦੇਵ ਹਲਾਯੁਧ ਧਾਰੇ ॥੧੦੫੦॥
धाइ परे अरि के दल मै बलि सिउ बलिदेव हलायुध धारे ॥१०५०॥

कृष्णाच्या चरणांचा आधार घेऊन सर्व योद्धे सिंहाप्रमाणे भयंकर गर्जना करू लागले आणि बलराम इत्यादी शस्त्रास्त्रांसह शत्रूच्या सैन्यावर तुटून पडले.1050.

ਦੇਖਤ ਹੀ ਅਰਿ ਕੀ ਪਤਨਾ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਮੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ॥
देखत ही अरि की पतना हरि जू मन मो अति कोप भरे ॥

शत्रूचे सैन्य पाहून कृष्ण अत्यंत क्रोधित झाला

ਸੁ ਧਵਾਇ ਤਹਾ ਰਥੁ ਜਾਇ ਪਰੇ ਧੁਜਨੀ ਪਤ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ॥
सु धवाइ तहा रथु जाइ परे धुजनी पत ते नही नैकु डरे ॥

त्याने आपल्या सारथीला पुढे जाण्याचा आदेश दिला आणि त्याद्वारे शत्रूच्या सैन्याच्या सेनापतीवर त्याचा परिणाम झाला

ਸਿਤ ਬਾਨਨ ਸੋ ਗਜ ਬਾਜ ਹਨੇ ਜੋਊ ਸਾਜ ਜਰਾਇਨ ਸਾਥ ਜਰੇ ॥
सित बानन सो गज बाज हने जोऊ साज जराइन साथ जरे ॥

त्याने लाकडी उपकरणांनी जडलेल्या धारदार बाणांनी (गवतावर बसवलेले) हत्ती आणि घोडे मारले.