श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1050


ਸਾਤ ਪੂਤ ਹਨਿ ਪਤਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
सात पूत हनि पतहि संघारियो ॥

सात पुत्रांना मारून तिने आपल्या पतीची शोभा वाढवली.

ਬਹੁਰਿ ਮੂੰਡ ਅਪਨੋ ਕਟਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
बहुरि मूंड अपनो कटि डारियो ॥

मग त्याचे डोके कापले.

ਰਾਵ ਚਕ੍ਰਯੋ ਕੌਤਕ ਜਬ ਲਹਿਯੋ ॥
राव चक्रयो कौतक जब लहियो ॥

कौटकाला पाहून राजाला धक्काच बसला.

ਸੋਈ ਖੜਗ ਹਾਥ ਮੈ ਗਹਿਯੋ ॥੧੨॥
सोई खड़ग हाथ मै गहियो ॥१२॥

(त्याने) ती तलवार हातात धरली. 12.

ਸਾਤ ਪੂਤ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਮਾਰੇ ॥
सात पूत हमरे हित मारे ॥

(राजा म्हणाला की या स्त्रीने) माझ्यासाठी (प्रथम) सात पुत्र मारले.

ਬਹੁਰਿ ਆਪੁਨੇ ਨਾਥ ਸੰਘਾਰੇ ॥
बहुरि आपुने नाथ संघारे ॥

आणि मग त्याचा नाथ मारला.

ਪੁਨਿ ਇਨ ਦੇਹ ਨੇਹ ਮਮ ਦਿਯੋ ॥
पुनि इन देह नेह मम दियो ॥

मग माझ्या प्रेमासाठी शरीराचा त्याग केला.

ਧ੍ਰਿਗ ਇਹ ਰਾਜ ਹਮਾਰੋ ਕਿਯੋ ॥੧੩॥
ध्रिग इह राज हमारो कियो ॥१३॥

असे राज्य करणे माझ्यासाठी घृणास्पद आहे. 13.

ਸੋਈ ਖੜਗ ਕੰਠੀ ਪਰ ਧਰਿਯੋ ॥
सोई खड़ग कंठी पर धरियो ॥

तीच तलवार (त्याने) मानेवर धरली

ਮਾਰਨ ਅਪਨੋ ਆਪੁ ਬਿਚਰਿਯੋ ॥
मारन अपनो आपु बिचरियो ॥

आणि स्वतःला मारण्याचा विचार केला.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਤਬ ਤਾਹਿ ਭਵਾਨੀ ॥
क्रिपा करी तब ताहि भवानी ॥

मग भवानी त्याला विनवणी केली

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ਬਾਨੀ ॥੧੪॥
ऐसी भाति बखानी बानी ॥१४॥

आणि असे शब्द उच्चार. 14.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਇਨ ਕੌ ਲੇਹੁ ਜਿਯਾਇ ਨ ਨਿਜੁ ਬਧ ਕੀਜਿਯੈ ॥
इन कौ लेहु जियाइ न निजु बध कीजियै ॥

(हे राजा!) त्यांना जिवंत धरा आणि स्वतःला मारू नका.

ਰਾਜ ਬਰਿਸ ਬਹੁ ਕਰੌ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਜੀਜੀਯੈ ॥
राज बरिस बहु करौ बहुत दिन जीजीयै ॥

दीर्घकाळ राज्य करा आणि दीर्घायुष्य करा.

ਤਬ ਦੁਰਗਾ ਤੈ ਸਭ ਹੀ ਦਏ ਜਿਯਾਇ ਕੈ ॥
तब दुरगा तै सभ ही दए जियाइ कै ॥

तेव्हा दुर्गेला राजाचे प्रेम दिसले

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੧੫॥
हो निरखि न्रिपति की प्रीति हरख उपजाइ कै ॥१५॥

आनंदाने सर्वांना जिवंत केले. १५.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਐਸੋ ਢੀਠ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰਿਯੋ ॥
ऐसो ढीठ तवन त्रिय करियो ॥

त्या प्रकारची स्त्री हट्टी होती.

ਪਤਿ ਪੂਤਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨਨ ਹਰਿਯੋ ॥
पति पूतन के प्रानन हरियो ॥

त्यांनी पती आणि मुलाचा जीव घेतला.

ਬਹੁਰੋ ਬਧ ਅਪਨੋ ਕਹੂੰ ਕੀਨੋ ॥
बहुरो बध अपनो कहूं कीनो ॥

नंतर आत्महत्या केली.

ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੧੬॥
प्रान बचाइ न्रिपति को लीनो ॥१६॥

राजाचे प्राण वाचवले. 16.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਨਿਰਖਿ ਸਤਤਾ ਸਭਨ ਕੀ ਜਗ ਜਨਨੀ ਹਰਖਾਇ ॥
निरखि सतता सभन की जग जननी हरखाइ ॥

सर्वांचा प्रामाणिकपणा पाहून जग जननी (देवी) प्रसन्न झाली

ਸਾਤ ਪੂਤ ਪਤਿ ਕੇ ਸਹਿਤ ਤਿਹ ਜੁਤ ਦਏ ਜਿਯਾਇ ॥੧੭॥
सात पूत पति के सहित तिह जुत दए जियाइ ॥१७॥

त्याने त्या महिलेला तिचा पती आणि सात मुलांसह वाचवले. १७.

ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦੁਹਕਰਿ ਕਰਿਯੋ ਜੈਸੋ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
त्रिय चरित्र दुहकरि करियो जैसो करै न कोइ ॥

कोणीही करू शकत नाही म्हणून त्या महिलेने एक अतिशय कठीण पात्र साकारले.

ਪੁਰੀ ਚਤ੍ਰਦਸ ਕੇ ਬਿਖੈ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਿਹ ਹੋਇ ॥੧੮॥
पुरी चत्रदस के बिखै धंन्य धंन्य तिह होइ ॥१८॥

चौदा लोकांमध्ये त्याचे भाग्य धन्य होऊ लागले. १८.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸਾਤ ਪੂਤ ਮੂਏ ਜਿਯਰਾਏ ॥
सात पूत मूए जियराए ॥

त्याला सात मुलगे होते.

ਅਪਨੀ ਦੇਹ ਸਹਿਤ ਪਤਿ ਪਾਏ ॥
अपनी देह सहित पति पाए ॥

तिच्या देहासह पतीला प्राप्त झाले.

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਡੀ ਆਰਬਲ ਹੋਈ ॥
न्रिप की बडी आरबल होई ॥

राजाचे आयुष्य मोठे झाले.

ਐਸੋ ਕਰਤ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ ਕੋਈ ॥੧੯॥
ऐसो करत चरित्र न कोई ॥१९॥

असे चरित्र कोणीही करू शकत नाही. 19.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਪੈਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੫॥੩੨੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ पैसठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६५॥३२७४॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या १६५ व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. १६५.३२७४. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਸਿੰਘ ਸੂਰੋ ਬਡੋ ਸੂਰਤਿ ਕੋ ਨਰਪਾਲ ॥
सुक्रित सिंघ सूरो बडो सूरति को नरपाल ॥

सुकृत सिंग हा सुरतचा (शहर) महान योद्धा राजा होता.

ਜੁਬਨ ਕਲਾ ਰਾਨੀ ਰਹੈ ਜਾ ਕੇ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥੧॥
जुबन कला रानी रहै जा के नैन बिसाल ॥१॥

त्याची राणी जुबान कला होती जिचे डोळे मोठे होते. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਤਾ ਕੇ ਏਕ ਪੂਤ ਗ੍ਰਿਹ ਭਯੋ ॥
ता के एक पूत ग्रिह भयो ॥

त्याला मुलगा झाला.

ਸਵਤਿਨ ਡਾਰਿ ਸਿੰਧੁ ਮੈ ਦਯੋ ॥
सवतिन डारि सिंधु मै दयो ॥

(त्याला) स्लीपरने ('स्वातिन') समुद्रात फेकले.

ਕਹਿਯੋ ਕਿ ਇਹ ਭਿਰਟੀ ਲੈ ਗਈ ॥
कहियो कि इह भिरटी लै गई ॥

म्हणाला की त्याला लांडग्याने ('भिर्टी') नेले आहे.

ਇਹੈ ਖਬਰਿ ਰਾਜਾ ਕਹ ਭਈ ॥੨॥
इहै खबरि राजा कह भई ॥२॥

हीच बातमी (त्याने) राजालाही सांगितली. 2.

ਰਾਨੀ ਅਧਿਕ ਸੋਕ ਤਬ ਕੀਨੋ ॥
रानी अधिक सोक तब कीनो ॥

तेव्हा राणी खूप दुःखी झाली

ਮਾਥੋ ਫੋਰਿ ਭੂੰਮਿ ਤਨ ਦੀਨੋ ॥
माथो फोरि भूंमि तन दीनो ॥

आणि पृथ्वीला नमस्कार केला आणि एक उकळी घेतली.

ਤਬ ਰਾਜਾ ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
तब राजा ता के ग्रिह आयो ॥

मग राजा आपल्या महालात आला

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਤਾਪ ਮਿਟਾਯੋ ॥੩॥
भाति भाति तिह ताप मिटायो ॥३॥

आणि त्याचे दु:ख अनेक प्रकारे दूर केले. 3.

ਰੀਤਿ ਕਾਲ ਕੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥
रीति काल की किनूं न जानी ॥

(राजा म्हणाला) काळाची प्रथा कोणालाच कळली नाही.

ਊਚ ਨੀਚ ਕੇ ਸੀਸ ਬਿਹਾਨੀ ॥
ऊच नीच के सीस बिहानी ॥

उच्च हे खालच्या (सर्वांच्या) डोक्यावर येते.

ਏਕੈ ਬਚਤ ਕਾਲ ਸੇ ਸੋਊ ॥
एकै बचत काल से सोऊ ॥

फक्त एकच (देव) वेळ टिकतो.