श्री दसाम ग्रंथ

पान - 392

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਨ ਲਈ ਇਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਹੋਤ ਕਛੂ ਮਨਿ ਮੋਹ ਤੁਹਾਰੇ ॥

त्यागि गए न लई इन की सुधि होत कछू मनि मोह तुहारे ॥

��तुम्ही ब्रजाच्या या रहिवाशांशी अजिबात संवाद साधला नाही

ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਇਨ ਕੇ ਸਭ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥

आप रचे पुर बासिन सो इन के सभ प्रेम बिदा करि डारे ॥

तुमच्या मनात आसक्ती निर्माण होत नाही का? तू स्वत: शहरवासीयांमध्ये लीन झाला होतास आणि या लोकांचे सर्व प्रेम सोडून दिले होते.

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਫਿਰਿ ਆਵਹੁ ਜੀਤਤ ਭੇ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮ ਹਾਰੇ ॥

ता ते न मान करो फिरि आवहु जीतत भे तुम हूं हम हारे ॥

�हे कृष्णा! आता टिकू नका

ਤਾ ਤੇ ਤਜੋ ਮਥੁਰਾ ਫਿਰਿ ਆਵਹੁ ਹੇ ਸਭ ਗਊਅਨ ਕੇ ਰਖਵਾਰੇ ॥੯੫੨॥

ता ते तजो मथुरा फिरि आवहु हे सभ गऊअन के रखवारे ॥९५२॥

तू जिंकलास आणि आमचा पराभव झाला असे म्हणणे योग्यच आहे, हे गायींचे रक्षण करणाऱ्या कृष्णा! आता मथुरा सोडून पुन्हा इथे ये.��952.

ਸ੍ਯਾਮ ਚਿਤਾਰ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਮੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਦੁਖ ਪਾਵੈ ॥

स्याम चितार कै स्याम कहै मन मै सभ ग्वारनीया दुख पावै ॥

कृष्णाचे स्मरण करून कवी म्हणतो की सर्व गोपींना त्रास होत आहे

ਏਕ ਪਰੈ ਮੁਰਝਾਇ ਧਰਾ ਇਕ ਬਿਯੋਗ ਭਰੀ ਗੁਨ ਬਿਯੋਗ ਹੀ ਗਾਵੈ ॥

एक परै मुरझाइ धरा इक बियोग भरी गुन बियोग ही गावै ॥

बेशुद्ध झाल्यावर कोणीतरी वियोग होत आहे

ਕੋਊ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਬਾਤ ਤਹਾ ਏਊ ਧਾਵੈ ॥

कोऊ कहै जदुरा मुख ते सुनि स्रउनन बात तहा एऊ धावै ॥

कोणीतरी तोंडातून 'हे कृष्ण' म्हणतो आणि (दुसरी गोपी) ती कानांनी ऐकते आणि पळून जाते.

ਜਉ ਪਿਖਵੈ ਨ ਤਹਾ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁ ਕਹੈ ਹਮ ਕੋ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ॥੯੫੩॥

जउ पिखवै न तहा तिन को सु कहै हम को हरि हाथि न आवै ॥९५३॥

कोणीतरी इकडे तिकडे धावत आहे कृष्णाच्या नावाचा जयजयकार करत आहे आणि तिच्या कानांनी त्याच्या चालत्या पावलांचा आवाज ऐकत आहे आणि जेव्हा त्याला दिसत नाही तेव्हा ती आपल्या चिंतेच्या अवस्थेत म्हणते की ती कृष्णाकडे येत नाही.953.