तिने जे काही पुरस्कार दिले, ते प्रत्येकाने स्वीकारले आणि कोणीही अवज्ञा दाखवली नाही.(२५)
दोहिरा
मुरारी (विष्णू) ने स्वतःला सुंदर स्त्री म्हणून झाकून ठेवले होते.
आणि लगेच भुतांना फसवले.(26)(1)
राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची 123 वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (१२३)(२४१४)
दोहिरा
नारनौल देशात विजयसिंह नावाचा राजा राहत होता.
तो बहुतेक वेळ फुलमातीशी पडून असायचा.(1)
विजय सिंह ज्या व्यक्तीला दिवसातील आठही घड्याळे मानत असत.
फुल मती होती आणि ती फुलांच्या गुच्छासारखी होती.(2)
एके दिवशी विजयसिंह शिकार करण्याच्या उद्देशाने बाहेर पडला.
तेथे त्याला एक भरम कला भेटली आणि त्याला तिच्याबद्दल तीव्र इच्छा वाटली.
चौपायी
तिथे लग्न करून त्याने महिलेला घरी आणले.
तिच्याशी लग्न करा आणि तिला घरी आणा, कारण ती राजालाही चरबी होती.
फुल मती (नव्या लग्नाची चर्चा) खूप चिडली.
हे कळल्यावर फुल मती रागावली पण तिचे आदरपूर्वक स्वागत केले.(4)
त्याने (फुल मती) त्याच्यावर खूप आपुलकी दाखवली
तिने तिला उत्कट प्रेम दिले आणि तिला आपली सत्पुरुष-बहीण म्हणून हाक मारली.
पण (त्या) स्त्रीने (फुल मती) मनात खूप राग ठेवला.
ती आतून चिडली होती आणि तिने तिचा नायनाट करण्याचा निर्णय घेतला होता.(5)
त्या स्त्रीला (म्हणजे झोप) जिच्या उपासकाला माहीत होते,
ज्याचा ती आदर करत होती, तिला संपवण्याचे तिने ठरवले.
(त्याने) रुद्राचे मंदिर बांधले
खूप पैसा खर्च करून तिला शिवमंदिर बांधले.(६)
दोन्ही स्लीपर तिकडे जायचे
दोन्ही सह-पत्नी तेथे गेल्या आणि शिवाची पूजा केली.
मंदिर ('मुट'-मठ) खूप चांगले होते आणि त्याला सुशोभित करणारा उंच ध्वज होता
मंदिराचा शिखर खूप उंच होता आणि देव, भूत आणि सर्व ओथड यांनी त्याचे कौतुक केले.(७)
दोहिरा
गावातील सर्व स्त्रिया त्या मंदिरात गेल्या.
आणि शिवाची मूर्ती करून आपापल्या घरी परतले.(८)
अरिल
एके दिवशी राणी त्याला (भ्रमर कला) तिथे घेऊन गेली
एके दिवशी राणी तिला तिथे घेऊन गेली, हातात तलवार घेऊन तिने तिचे डोके कापले.
मस्तक कापून शिवाच्या मूर्तीवर घाला
कापलेले शीर तिने शिवाला दिले आणि तिने स्वतः येऊन राजाला सांगितले.
दोहिरा
'धार्मिक बहिणीने मला मंदिरात नेले आहे.
'आणि तिथे तिने आपले डोके कापून शिवाला सादर केले.'(10)
चौपायी
हे ऐकून राजा तेथे आला.
हे समजल्यावर राजा तिचं छिन्नविछिन्न मुंडकं पडलेल्या ठिकाणी आला.
हे पाहून (राजा) मनात आश्चर्यचकित झाला.
तो चकित झाला पण त्याने स्त्रीशी वाद घातला नाही.(11)
दोहिरा
(तो म्हणाला,) 'ज्या स्त्रीने आपले मस्तक कापले आहे आणि स्वतःच्या हातांनी शिवाला सादर केले आहे.
'ती आणि तिचे पालक सन्मानास पात्र आहेत.'(12)