श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1115


ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਕਰੈ ਹੇਰਿ ਹੇਰਿ ਮੁਖ ਯਾਰ ॥੫॥
लपटि लपटि आसन करै हेरि हेरि मुख यार ॥५॥

मैत्रिणीचा चेहरा पाहून ती हाताची घडी घालून मुद्रा करायची. ५.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥
रैनि दिवस ता सौ रति करै ॥

त्याच्यासोबत रात दाल खेळायची.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤੈ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰੈ ॥
मात पिता तै चित मै डरै ॥

पण चितेत आई बाबांना घाबरत होती.

ਪਿਯ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਕਰ ਲੀਜੈ ॥
पिय मुहि कहियो संगि कर लीजै ॥

(एक दिवस त्याने) प्रीतमला मला सोबत घेऊन जाण्यास सांगितले

ਅਵਰੈ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਜੈ ॥੬॥
अवरै देस पयानो कीजै ॥६॥

दुसऱ्या देशात जा. 6.

ਦ੍ਵੈ ਬਾਜਨ ਆਰੂੜਿਤ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ॥
द्वै बाजन आरूड़ित ह्वैहैं ॥

(आम्ही) दोन घोड्यांवर स्वार होऊ

ਪਿਤੁ ਕੋ ਸਕਲ ਖਜਾਨ ਲੈਹੈਂ ॥
पितु को सकल खजान लैहैं ॥

आणि बापाचा सर्व खजिना घेईल.

ਮਨ ਭਾਵਤ ਤੋ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿ ਹੌ ॥
मन भावत तो सौ रति करि हौ ॥

मी माझ्या मनापासून तुझ्याबरोबर खेळेन,

ਸਕਲ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੇ ਹਰਿ ਹੌ ॥੭॥
सकल द्रप कंद्रप के हरि हौ ॥७॥

ज्याने कामदेवाचा सर्व अभिमान नष्ट होईल. ७.

ਭਲੀ ਭਲੀ ਤਬ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
भली भली तब ताहि बखान्यो ॥

मग (मैत्रिणीचे बोलणे ऐकून त्या माणसाने) तिला चांगलेच सांगितले

ਤਾ ਕੋ ਬਚਨ ਸਤ੍ਯ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
ता को बचन सत्य करि मान्यो ॥

आणि त्याचे म्हणणे खरे मानले.

ਪਿਤੁ ਕੋ ਲੇਤ ਖਜਾਨਾ ਭਈ ॥
पितु को लेत खजाना भई ॥

(त्याने) वडिलांचा खजिना हिसकावून घेतला

ਚਾਦਾ ਛੋਰਿ ਦਛਿਨਹਿ ਗਈ ॥੮॥
चादा छोरि दछिनहि गई ॥८॥

आणि चंदा शहर सोडून दक्षिणेत गेली. 8.

ਲੇਖਤ ਇਹੈ ਭਵਨ ਮੈ ਭਈ ॥
लेखत इहै भवन मै भई ॥

ती घरी लिहून निघून गेली

ਹੌ ਤੀਰਥ ਨ੍ਰਹੈਬੇ ਕੋ ਗਈ ॥
हौ तीरथ न्रहैबे को गई ॥

की मी तीर्थस्नान करायला गेलो आहे.

ਮਿਲਿਹੋਂ ਤੁਮੈ ਜਿਯਤ ਜੌ ਆਈ ॥
मिलिहों तुमै जियत जौ आई ॥

तू जिवंत परत आलास तर येशील.

ਜੌ ਮਰਿ ਗਈ ਤ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥੯॥
जौ मरि गई त राम सहाई ॥९॥

ती मेली तर राम अनेक गोष्टी करील. ९.

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਕਲ ਦਰਬੁ ਸੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥
ग्रिह को सकल दरबु संग लै कै ॥

घरातील सर्व संपत्तीसह

ਉਧਰਿ ਚਲੀ ਤਾ ਸੌ ਹਿਤ ਕੈ ਕੈ ॥
उधरि चली ता सौ हित कै कै ॥

ती त्याच्या प्रेमात पडली आणि निघून गेली.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥
लपटि लपटि ता सौ रति करै ॥

ती त्याच्यासोबत खेळायची

ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰੈ ॥੧੦॥
द्रप कंद्रप को सभ ही हरै ॥१०॥

आणि काम देवाचा सर्व अभिमान दूर करेल. 10.

ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਬਹੁਤ ਜਬ ਭਏ ॥
बीतत बरख बहुत जब भए ॥

जेव्हा बरीच वर्षे गेली

ਸਭ ਹੀ ਖਾਇ ਖਜਾਨੋ ਗਏ ॥
सभ ही खाइ खजानो गए ॥

आणि सर्व खजिना खाल्ले.

ਭੂਖੀ ਮਰਨ ਤਰੁਨਿ ਜਬ ਲਾਗੀ ॥
भूखी मरन तरुनि जब लागी ॥

जेव्हा स्त्रिया उपाशी मरतात.

ਤਬ ਹੀ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ ਭਾਗੀ ॥੧੧॥
तब ही छोरि प्रीतमहि भागी ॥११॥

त्यानंतर ती प्रियकराला सोडून पळून गेली. 11.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਬਹੁਰਿ ਸਹਿਰ ਚਾਦਾ ਮੈ ਪਹੁਚੀ ਆਇ ਕੈ ॥
बहुरि सहिर चादा मै पहुची आइ कै ॥

नंतर चंदा नगरला आले

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੇ ਪਗਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
मात पिता के पगन रही लपटाइ कै ॥

आणि आई बाबांच्या पायाला चिकटली.

ਮੈ ਜੁ ਤੀਰਥਨ ਧਰਮ ਕਰਿਯੋ ਸੋ ਲੀਜਿਯੈ ॥
मै जु तीरथन धरम करियो सो लीजियै ॥

(तो म्हणू लागला) मी देवस्थानांवर जे केले ते (तुम्ही) घ्या.

ਹੋ ਅਰਧ ਪੁੰਨ੍ਯ ਦੈ ਮੋਹਿ ਅਸੀਸਾ ਦੀਜਿਯੈ ॥੧੨॥
हो अरध पुंन्य दै मोहि असीसा दीजियै ॥१२॥

आणि (त्याच्या) योग्यतेचा अर्धा भाग देऊन मला आशीर्वाद द्या. 12.

ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚਨ ਰੀਝਿ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
सुनि सुनि ऐसे बचन रीझि राजा रहियो ॥

असे शब्द ऐकून राजाला आनंद झाला

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਨਾਰਿ ਸਹਿਤ ਕਹਿਯੋ ॥
धंन्य धंन्य दुहिता को नारि सहित कहियो ॥

आणि (त्याच्या) पत्नीसह मुलगी धन्य आहे.

ਤੀਰਥ ਸਕਲ ਅਨ੍ਰਹਾਇ ਮਿਲੀ ਮੁਹਿ ਆਇ ਕੈ ॥
तीरथ सकल अन्रहाइ मिली मुहि आइ कै ॥

(तो) सर्व तीर्थांना स्नान करून माझ्याकडे आला आहे

ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਪਾਪਨ ਦਯੋ ਮਿਟਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
हो जनम जनम के पापन दयो मिटाइ कै ॥१३॥

(आणि माझी) जन्माची पापे नष्ट झाली आहेत. 13.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਭੋਗ ਪ੍ਰਥਮ ਕਰਿ ਜਾਰ ਤਜ ਤਹੀ ਪਹੂਚੀ ਆਇ ॥
भोग प्रथम करि जार तज तही पहूची आइ ॥

तिच्या मैत्रिणीशी (मग) लिप्त झाल्यावर ती त्याला सोडून (तिच्या घरी) आली.

ਭੇਦ ਮੂੜ ਨ੍ਰਿਪ ਨ ਲਹਿਯੋ ਲਈ ਗਰੇ ਸੌ ਲਾਇ ॥੧੪॥
भेद मूड़ न्रिप न लहियो लई गरे सौ लाइ ॥१४॥

मूर्ख राजाला फरक समजला नाही आणि त्याने त्याला मिठी मारली. 14.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚੌਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੪॥੪੧੧੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ चौदस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१४॥४११०॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या २१४ व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. 214.4110. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਦਛਿਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਸੰਭਾ ਨਾਮ ਸੁ ਬੀਰ ॥
दछिन को राजा बडो संभा नाम सु बीर ॥

दक्षिणेचा संभा नावाचा एक महान योद्धा राजा होता

ਔਰੰਗ ਸਾਹ ਜਾ ਸੋ ਸਦਾ ਲਰਤ ਰਹਤ ਰਨਧੀਰ ॥੧॥
औरंग साह जा सो सदा लरत रहत रनधीर ॥१॥

ज्याच्याशी औरंगजेब नेहमीच लढत होता. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸੰਭਾ ਪੁਰ ਸੁ ਨਗਰ ਇਕ ਤਹਾ ॥
संभा पुर सु नगर इक तहा ॥

संभापूर नावाचे एक नगर होते

ਰਾਜ ਕਰਤ ਸੰਭਾ ਜੂ ਜਹਾ ॥
राज करत संभा जू जहा ॥

जिथे संभाजी राज्य करत होते.

ਇਕ ਕਵਿ ਕਲਸ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਵਾ ਕੇ ॥
इक कवि कलस रहत ग्रिह वा के ॥

त्यांच्या घरी एक शिरोमणी ('कलस') कवी राहत होता.

ਪਰੀ ਸਮਾਨ ਸੁਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾ ਕੈ ॥੨॥
परी समान सुता ग्रिह ता कै ॥२॥

ज्याच्या घरी परीसारखी मुलगी होती. 2.

ਜਬ ਸੰਭਾ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
जब संभा तिह रूप निहारियो ॥

जेव्हा संभाने त्याचे रूप पाहिले