क्रोधित होऊन कल्किने आपली कुऱ्हाड आपल्या लांब हातांमध्ये धरली आणि त्याच्या किंचित प्रहाराने चारशे योद्धे मरण पावले आणि खाली पडले.188.
भरतुआ श्लोक
ढोल वाजवले जातात.
(योद्धा) लढा.
घोडे उड्या मारतात.
ढोल वाजले, घोडे वाजले आणि योद्धे गर्जले.189.
बाण सोडले जातात.
योद्धा आव्हान.
ढाल उतार (आदळणे).
गर्जना करणाऱ्या योद्ध्यांनी बाण सोडले, त्यांच्या ढाल उंचावल्या आणि लयबद्ध आवाज ऐकू आला.190.
तलवारी चमकतात.
घंटा वाजते.
बंदुका निघतात.
खंजीर चमकले, धगधगते शेकोटी पेटली आणि ज्वाला उंच वाढल्या.191.
रक्तस्त्राव (जखमा पासून).
चाऊ (योद्धांचा) (त्यांच्या तोंडातून) परावर्तित होतो.
योद्धे पडतात.
जखमांमधून रक्त वाहू लागले, ज्याने योद्धांचा आवेश दाखवला, ते धावत आले आणि लोकसमुदायामध्ये पडले.192.
डोक्याचे हेल्मेट ('होल') तुटलेले आहेत.
ढोल ताशे.
लय (शस्त्रांची) तुटते.
शिरस्त्राण तुटले, ढोल वाजले आणि स्वर्गीय कुमारिका सुरात नाचल्या.193.
(योद्ध्यांची) अंगे गळून पडतात.
युद्धात (ओठ) कापले जात आहेत.
बाण चालतात.
हातपाय कापले गेले, ते खाली पडले आणि सोडलेल्या बाणांमुळे, योद्धे हिंसकपणे फेकले गेले.194.
योद्धा लढतात.
भ्याड पळून जातात.
(योद्धा) राग.
योद्धे शौर्याने लढले आणि डरपोक पळून गेले, वीर योद्धे क्रोध आणि द्वेषाने भरले होते.195.
बाण सोडले जातात.
भ्याड पळतात.
जखमांमधून रक्त वाहत आहे.
बाण सोडल्याबरोबर डरपोक पळून गेले आणि वाहत्या जखमांनी आवेश प्रदर्शित झाला.196.
(विच्छेदन) हातपाय दुखतात.
(योद्धे) युद्धात गुंतलेले आहेत.
लोथवर लोथ चढला आहे.
युद्धात गुंतलेल्या योद्ध्यांचे हातपाय आणि प्रेत खाली पडले.197.
ढाल उतार (आदळणे).
(शिव-गण पोरांच्या माळा घालतात).
चिरलेली डोकी (माला घातलेली)
ढाल चमकल्या आणि चिरलेली मुंडकी पाहून शिव नाचू लागले आणि कवटीच्या जपमाळ घालू लागले.198.
घोडे उड्या मारतात.
शूर योद्ध्यांच्या (जखमा) वाहतात.
चिठ्ठ्या टाकल्या जात आहेत.
घोडे उफाळून आले आणि शव आणि चिरलेली मुंडके पाहून योद्धे प्रसन्न झाले.199.
तलवारी गरम केल्या जातात (गरम रक्ताने).
आणि वेगाने चमकते.