ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 460
ਮਾਰਤ ਹਉ ਹਠਿ ਕੈ ਸਠਿ ਤੋ ਕਹੁ ਕਾ ਭਯੋ ਜੁ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
मारत हउ हठि कै सठि तो कहु का भयो जु अति जुधु मचायो ॥आता मी तुला ताकदीने मारीन
ਏਕ ਘਰੀ ਲਰਿ ਲੈ ਮਰਿ ਹੈ ਅਬ ਜਾਨਤ ਹਉ ਤੁਯ ਕਾਲ ਹੀ ਆਯੋ ॥
एक घरी लरि लै मरि है अब जानत हउ तुय काल ही आयो ॥“तुम्ही एक घारी (थोड्या कालावधीसाठी) लढू शकता, कारण मला माहित आहे की तुझा मृत्यू अगदी जवळ आला आहे आणि तुला मरायचे आहे.
ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਜਉ ਚਿਤ ਮੈ ਹਰਿ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥੧੬੩੦॥
चेत रे चेत अजउ चित मै हरि इउ कहि कै धनु बान चलायो ॥१६३०॥त्याला सावध राहण्यास सांगून कृष्णाने बाण सोडला.१६३०.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा
ਆਵਤ ਸਰ ਸੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਰਿਸਿ ਬੋਲਿਯੋ ਖੜਗੇਸ ॥
आवत सर सो काटि कै रिसि बोलियो खड़गेस ॥(बाणाकडे) येऊन बाणाने कापले गेल्याने खरगसिंह रागाने बोलला
ਮੁਹਿ ਪਉਰਖ ਜਾਨਤ ਸਕਲ ਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਮਹੇਸ ॥੧੬੩੧॥
मुहि पउरख जानत सकल सेस सुरेस महेस ॥१६३१॥येणारा बाण अडवून खरगसिंग रागाने म्हणाला, “शेषनागा, इंद्र आणि शिव यांना माझ्या शौर्याबद्दल चांगलेच माहीत आहे.1631.
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कबिट
ਭਖ ਜੈਹਉ ਭੂਤਨ ਭਜਾਇ ਦੈਹੋ ਸੁਰਾਸੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਪਟਿਕੈ ਹੋ ਭੂਮਿ ਭੁਜਾ ਅਸਿ ਜੋ ਗਹਉ ॥
भख जैहउ भूतन भजाइ दैहो सुरासुर स्याम पटिकै हो भूमि भुजा असि जो गहउ ॥मी भूतांना खाऊन टाकीन
ਭੈਰਵ ਨਚੈਹਉ ਭਾਰੀ ਜੁਧਹਿ ਮਚੈਹਉ ਪੁਨਿ ਭਾਜ ਹੂੰ ਨ ਜੈਹਉ ਸੁਨਿ ਸਾਚੀ ਹਰਿ ਹਉ ਕਹਉ ॥
भैरव नचैहउ भारी जुधहि मचैहउ पुनि भाज हूं न जैहउ सुनि साची हरि हउ कहउ ॥मी देव आणि दानवांना पळवून लावीन आणि कृष्णाला जमिनीवर फेकून देईन, माझ्या बाहूंमध्ये अशी शक्ती आहे, भयंकर युद्ध करून, मी भैरवाला नाचवायला लावीन, हे कृष्णा, मी सत्य सांगत आहे की मी असे करणार नाही. युद्धक्षेत्रातून पळून जा
ਕਹਾ ਦ੍ਰਉਣ ਦਿਜ ਕਉ ਸੰਘਾਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਪਲ ਮਾਰੋ ਦਲ ਬਲਿ ਇੰਦ੍ਰ ਜਮ ਰੁਦ੍ਰ ਜੋ ਚਹਉ ॥
कहा द्रउण दिज कउ संघारत न लागै पल मारो दल बलि इंद्र जम रुद्र जो चहउ ॥द्रोणाचार्य मारायला क्षणापेक्षा जास्त वेळ लागणार नाही
ਰਾਧਿਕਾ ਰਵਨ ਤਉ ਤੇਰੇ ਰਨ ਜੁਰੇ ਆਜੁ ਛਤ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਹੁਇ ਕੈ ਐਸੋ ਬੋਲ ਹਉ ਸਹਉ ॥੧੬੩੨॥
राधिका रवन तउ तेरे रन जुरे आजु छत्री खड़गेस हुइ कै ऐसो बोल हउ सहउ ॥१६३२॥मी इंद्र किंवा यम यांना त्यांच्या सैन्य सामर्थ्याने मारू शकतो, ज्याला मला मारायचे आहे, हे कृष्णा! तुझे सर्व क्षत्रिय युद्धात गुंतले आहेत, मी त्या सर्वांना मारून टाकू शकतो, पण खरगसिंग असल्याने मला तुझे हे जग सहन होत नाही.” 1632.
ਛਪੈ ਛੰਦ ॥
छपै छंद ॥छपाई
ਤਬਹਿ ਦ੍ਰਉਣ ਰਿਸ ਕੋ ਬਢਾਇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਉਹੈ ਧਾਯੋ ॥
तबहि द्रउण रिस को बढाइ न्रिप सउहै धायो ॥तेव्हा संतापलेले द्रोणाचार्य राजासमोर (खड़गसिंह) आले.
ਅਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਨਿ ਬਹੁਤੁ ਬਿਧਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
असत्र ससत्र गहि पानि बहुतु बिधि जुध मचायो ॥तेव्हा द्रोणाचार्य रागाने राजासमोर आले आणि त्यांनी शस्त्रे हातात धरून भयंकर युद्ध केले.
ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਉਣ ਤਨ ਭਰੇ ਲਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਐਸੇ ॥
अधिक स्रउण तन भरे लरे भट घाइल ऐसे ॥(दोन्ही) योद्धे लढले आणि अशा प्रकारे जखमी झाले की त्यांचे शरीर रक्ताने माखले होते.
ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਭਰੇ ਪਟਿ ਖੇਲਤ ਚਾਚਰ ਜੈਸੇ ॥
लाल गुलाल भरे पटि खेलत चाचर जैसे ॥योद्धे, जखमी होऊन त्यांच्या शरीरातून बरेच रक्त वाहून गेले, ते लाल रंगाची होळी खेळताना दिसतात आणि लाल वस्त्रे परिधान करतात.
ਤਬ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਯੌ ਕਹੈ ਧਨਿ ਦਿਜ ਧਨਿ ਸੁ ਭੂਪ ਤੁਅ ॥
तब देखि सभै सुर यौ कहै धनि दिज धनि सु भूप तुअ ॥तेव्हा सर्व देवांनी पाहिले आणि म्हणाले की द्रोणाचार्य ब्राह्मण धन्य आहेत आणि राजा खरगसिंह तुम्हीही धन्य आहात.
ਜੁਗ ਚਾਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਕਹੂੰ ਐਸੇ ਜੁਧ ਨ ਭਯੋ ਭੁਅ ॥੧੬੩੩॥
जुग चारन मै अब लउ कहूं ऐसे जुध न भयो भुअ ॥१६३३॥हे पाहून देवतांनी द्रोणाचार्य आणि राजा खरगसिंग यांचे कौतुक केले आणि असेही सांगितले की, “असे युद्ध चार युगात पृथ्वीवर झाले नाही.” १६३३.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा
ਘੇਰਿਓ ਤਬ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਪਾਡਵ ਸੈਨ ਰਿਸਾਇ ॥
घेरिओ तब खड़गेस कउ पाडव सैन रिसाइ ॥तेव्हा पांडव सैन्य संतापले
ਪਾਰਥ ਭੀਖਮ ਭੀਮ ਦਿਜ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੁਰ ਰਾਇ ॥੧੬੩੪॥
पारथ भीखम भीम दिज द्रउण क्रिपा कुर राइ ॥१६३४॥तेव्हा अत्यंत क्रोधित होऊन पांडव सैन्यातील अर्जुन, भीष्म, भीम, द्रोणाचार्य, कृपाचार्य आणि दुर्योधन इत्यादींनी खरगसिंगला वेढा घातला.१६३४.
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कबिट
ਜੈਸੇ ਬਾਰ ਖੇਤ ਕਉ ਜੁ ਕਾਲ ਫਾਸ ਚੇਤ ਕਉ ਸੁ ਭਿਛ ਦਾਨ ਦੇਤ ਕਉ ਸੁ ਕੰਕਨ ਜਿਉ ਕਰ ਕੋ ॥
जैसे बार खेत कउ जु काल फास चेत कउ सु भिछ दान देत कउ सु कंकन जिउ कर को ॥ज्याप्रमाणे कुंपणाने शेताला वेढले आहे, दाताला मृत्यू घेरतो आणि हाताला बांगडी घेरते
ਜੈਸੇ ਦੇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਕਉ ਪ੍ਰਵੇਖ ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਕਉ ਅਗਿਆਨ ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਕਉ ਸੁ ਗੋਪੀ ਜੈਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ॥
जैसे देह प्रान कउ प्रवेख ससि भानु कउ अगिआन जैसे गिआन कउ सु गोपी जैसे हरि को ॥ज्याप्रमाणे शरीराने प्राण शक्तीला वेढले आहे, सूर्य आणि चंद्राच्या गोलाभोवती प्रकाश आहे, ज्ञानाने ज्ञानाला वेढले आहे आणि गोपींनी कृष्णाला वेढले आहे.