ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 460
ਮਾਰਤ ਹਉ ਹਠਿ ਕੈ ਸਠਿ ਤੋ ਕਹੁ ਕਾ ਭਯੋ ਜੁ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
maarat hau hatth kai satth to kahu kaa bhayo ju at judh machaayo |હવે હું તને શક્તિશાળી રીતે મારીશ
ਏਕ ਘਰੀ ਲਰਿ ਲੈ ਮਰਿ ਹੈ ਅਬ ਜਾਨਤ ਹਉ ਤੁਯ ਕਾਲ ਹੀ ਆਯੋ ॥
ek gharee lar lai mar hai ab jaanat hau tuy kaal hee aayo |"તમે એક ઘર (ટૂંકા સમય માટે) લડી શકો છો, કારણ કે હું જાણું છું કે તમારું મૃત્યુ ખૂબ નજીક છે અને તમારે મરવાનું છે.
ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਜਉ ਚਿਤ ਮੈ ਹਰਿ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥੧੬੩੦॥
chet re chet ajau chit mai har iau keh kai dhan baan chalaayo |1630|તેને સાવધ રહેવાનું કહીને કૃષ્ણએ પોતાનું તીર છોડ્યું.1630.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દોહરા
ਆਵਤ ਸਰ ਸੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਰਿਸਿ ਬੋਲਿਯੋ ਖੜਗੇਸ ॥
aavat sar so kaatt kai ris boliyo kharrages |(તીર પાસે) આવીને તીરથી કપાઈ જતા ખડગસિંહ ગુસ્સામાં બોલ્યા
ਮੁਹਿ ਪਉਰਖ ਜਾਨਤ ਸਕਲ ਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਮਹੇਸ ॥੧੬੩੧॥
muhi paurakh jaanat sakal ses sures mahes |1631|આવતા તીરને અટકાવીને ખડગ સિંહે ગુસ્સાથી કહ્યું, “શેષનાગ, ઇન્દ્ર અને શિવ મારી બહાદુરી વિશે સારી રીતે જાણે છે.1631.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |કબિટ
ਭਖ ਜੈਹਉ ਭੂਤਨ ਭਜਾਇ ਦੈਹੋ ਸੁਰਾਸੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਪਟਿਕੈ ਹੋ ਭੂਮਿ ਭੁਜਾ ਅਸਿ ਜੋ ਗਹਉ ॥
bhakh jaihau bhootan bhajaae daiho suraasur sayaam pattikai ho bhoom bhujaa as jo ghau |હું ભૂતોને ખાઈ જઈશ
ਭੈਰਵ ਨਚੈਹਉ ਭਾਰੀ ਜੁਧਹਿ ਮਚੈਹਉ ਪੁਨਿ ਭਾਜ ਹੂੰ ਨ ਜੈਹਉ ਸੁਨਿ ਸਾਚੀ ਹਰਿ ਹਉ ਕਹਉ ॥
bhairav nachaihau bhaaree judheh machaihau pun bhaaj hoon na jaihau sun saachee har hau khau |હું દેવો અને દાનવોને ભાગી જઈશ અને કૃષ્ણને જમીન પર ફેંકી દઈશ, મારા હાથમાં એવી શક્તિ છે, ભયંકર યુદ્ધ કરીને હું ભૈરવને નાચવા લાવીશ, હે કૃષ્ણ, હું સત્ય કહું છું કે હું નાચીશ. યુદ્ધના મેદાનમાંથી ભાગી જાઓ
ਕਹਾ ਦ੍ਰਉਣ ਦਿਜ ਕਉ ਸੰਘਾਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਪਲ ਮਾਰੋ ਦਲ ਬਲਿ ਇੰਦ੍ਰ ਜਮ ਰੁਦ੍ਰ ਜੋ ਚਹਉ ॥
kahaa draun dij kau sanghaarat na laagai pal maaro dal bal indr jam rudr jo chhau |દ્રોણાચાર્યને મારવામાં એક ક્ષણથી વધુ સમય લાગશે નહીં
ਰਾਧਿਕਾ ਰਵਨ ਤਉ ਤੇਰੇ ਰਨ ਜੁਰੇ ਆਜੁ ਛਤ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਹੁਇ ਕੈ ਐਸੋ ਬੋਲ ਹਉ ਸਹਉ ॥੧੬੩੨॥
raadhikaa ravan tau tere ran jure aaj chhatree kharrages hue kai aaiso bol hau shau |1632|હું ઇન્દ્ર અથવા યમને તેમની લશ્કરી શક્તિથી મારી શકું છું, જેને મારે મારવું હોય, હે કૃષ્ણ! તમારા બધા ક્ષત્રિયો યુદ્ધમાં રોકાયેલા છે, હું તે બધાને મારી શકું છું, પરંતુ ખડગસિંહ હોવાને કારણે, હું તમારી આ દુનિયાને સહન કરી શકતો નથી." 1632.
ਛਪੈ ਛੰਦ ॥
chhapai chhand |છપાઈ
ਤਬਹਿ ਦ੍ਰਉਣ ਰਿਸ ਕੋ ਬਢਾਇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਉਹੈ ਧਾਯੋ ॥
tabeh draun ris ko badtaae nrip sauhai dhaayo |પછી ગુસ્સે ભરાયેલા દ્રોણાચાર્ય રાજા (ખડગ સિંહ) સમક્ષ આવ્યા.
ਅਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਨਿ ਬਹੁਤੁ ਬਿਧਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
asatr sasatr geh paan bahut bidh judh machaayo |પછી દ્રોણાચાર્ય ગુસ્સામાં રાજા સમક્ષ આવ્યા અને તેમણે પોતાનાં શસ્ત્રો અને શસ્ત્રો પકડીને ભયંકર યુદ્ધ કર્યું.
ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਉਣ ਤਨ ਭਰੇ ਲਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਐਸੇ ॥
adhik sraun tan bhare lare bhatt ghaaeil aaise |(બંને) યોદ્ધાઓ લડ્યા અને એવી રીતે ઘાયલ થયા કે તેમના શરીર લોહીથી ઢંકાઈ ગયા.
ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਭਰੇ ਪਟਿ ਖੇਲਤ ਚਾਚਰ ਜੈਸੇ ॥
laal gulaal bhare patt khelat chaachar jaise |યોદ્ધાઓ, ઘાયલ થયા અને તેમના શરીરમાંથી ઘણું લોહી નીકળ્યું, તેઓ લાલ રંગની હોળી રમતા દેખાય છે અને લાલ વસ્ત્રો પણ પહેરે છે.
ਤਬ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਯੌ ਕਹੈ ਧਨਿ ਦਿਜ ਧਨਿ ਸੁ ਭੂਪ ਤੁਅ ॥
tab dekh sabhai sur yau kahai dhan dij dhan su bhoop tua |ત્યારે બધા દેવતાઓએ જોયું અને કહ્યું કે દ્રોણાચાર્ય બ્રાહ્મણ ધન્ય છે અને રાજા ખડગ સિંહ તમે પણ ધન્ય છો.
ਜੁਗ ਚਾਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਕਹੂੰ ਐਸੇ ਜੁਧ ਨ ਭਯੋ ਭੁਅ ॥੧੬੩੩॥
jug chaaran mai ab lau kahoon aaise judh na bhayo bhua |1633|આ જોઈને દેવતાઓએ દ્રોણાચાર્ય અને રાજા ખડગ સિંહની પ્રશંસા કરી અને એમ પણ કહ્યું કે, “આટલું યુદ્ધ પૃથ્વી પર ચાર યુગમાં થયું નથી.” 1633.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દોહરા
ਘੇਰਿਓ ਤਬ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਪਾਡਵ ਸੈਨ ਰਿਸਾਇ ॥
gherio tab kharrages kau paaddav sain risaae |ત્યારે પાંડવ સેના ગુસ્સે થઈ ગઈ
ਪਾਰਥ ਭੀਖਮ ਭੀਮ ਦਿਜ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੁਰ ਰਾਇ ॥੧੬੩੪॥
paarath bheekham bheem dij draun kripaa kur raae |1634|પછી ખૂબ જ ગુસ્સે થઈને, પાંડવ સેનાના અર્જુન, ભીષ્મ, ભીમ, દ્રોણાચાર્ય, કૃપાચાર્ય અને દુર્યોધન વગેરેએ ખડગ સિંહને ઘેરી લીધો. 1634.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |કબિટ
ਜੈਸੇ ਬਾਰ ਖੇਤ ਕਉ ਜੁ ਕਾਲ ਫਾਸ ਚੇਤ ਕਉ ਸੁ ਭਿਛ ਦਾਨ ਦੇਤ ਕਉ ਸੁ ਕੰਕਨ ਜਿਉ ਕਰ ਕੋ ॥
jaise baar khet kau ju kaal faas chet kau su bhichh daan det kau su kankan jiau kar ko |જેમ ખેતરને વાડ ઘેરી લે છે, તેમ મૃત્યુ દાતાને ઘેરે છે અને હાથને બંગડી ઘેરી લે છે
ਜੈਸੇ ਦੇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਕਉ ਪ੍ਰਵੇਖ ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਕਉ ਅਗਿਆਨ ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਕਉ ਸੁ ਗੋਪੀ ਜੈਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ॥
jaise deh praan kau pravekh sas bhaan kau agiaan jaise giaan kau su gopee jaise har ko |જેમ શરીર પ્રાણની પ્રાણશક્તિને ઘેરી લે છે, તેમ સૂર્ય અને ચંદ્રના ગોળાઓને પ્રકાશ ઘેરી લે છે, અજ્ઞાન જ્ઞાનને ઘેરે છે અને ગોપીઓ કૃષ્ણને ઘેરી લે છે.