અને વરસાદના વાવાઝોડાની જેમ તીર છોડવા લાગ્યા.(84)
ઝડપથી તેના હાથને જમણી અને ડાબી તરફ ખસેડીને,
તેણે ચાઈનીઝ ધનુષ્યનો ઉપયોગ કર્યો, જે આકાશમાં ગર્જના કરતું હતું.(85)
કોણ-ક્યારેય તેના ભાલા વડે મારવામાં આવ્યો હતો,
તેના બે અથવા ચાર ટુકડા કરવામાં આવ્યા હતા.(86)
તે તેને પકડવા માંગતી હતી જેમ ગીધ તેના શિકારને પકડે છે,
અને લાલ સરિસૃપ એક બહાદુર માણસની આસપાસ આવરિત છે.(87)
તીરની તીવ્રતા એટલી મહાન હતી,
કે માટી લોહીથી ભીંજાઈ ગઈ.(88)
આખો દિવસ તીરો વરસ્યા,
પરંતુ કોઈ પણ વિજયી બનવા માટે બહાર ન આવ્યું.(89)
બહાદુરો થાકથી કંટાળી ગયા,
અને ઉજ્જડ જમીન પર સપાટ પડવા લાગ્યો.(90)
સમ્રાટ, મહાન, રોમ (સૂર્ય) એ તેનો ચહેરો ઢાંક્યો,
અને અન્ય રાજા (ચંદ્ર)એ ઠંડીથી શાસન સંભાળ્યું.(91)
આ યુદ્ધમાં, કોઈને આરામ મળ્યો નહીં,
અને બંને પક્ષો મૃતદેહોની જેમ સપાટ પડી રહ્યા હતા.(92)
પણ બીજે દિવસે ફરી બંને ઉત્સાહી બન્યા,
અને મગરોની જેમ એકબીજા પર ત્રાટકી.(93)
બંને પક્ષોના મૃતદેહ ફાટી ગયા હતા,
અને તેમની છાતી લોહીથી લદાયેલી હતી.(94)
તેઓ કાળા મગરની જેમ નાચતા આવ્યા,
અને બંગશ દેશના ઓક્ટોપસ.(95)
એકબાજુ, કાળા અને સ્પોટેડ ઘોડાઓ,
મોરની જેમ નાચતા આવ્યા.(96)
વિવિધ પ્રકારના બખ્તર,
લડાઈમાં ટુકડા થઈ ગયા.(97)
તીરની તીવ્રતા એટલી ભીષણ હતી,
તે અગ્નિ ઢાલમાંથી નીકળવા લાગ્યો.(98)
બહાદુરોએ સિંહોની જેમ નાચવાનું શરૂ કર્યું,
અને ઘોડાઓના ખુરથી માટી દીપડાની પીઠ જેવી દેખાતી હતી.(99)
તીરોની આટલી વર્ષાથી આગ છૂટી ગઈ,
કે બુદ્ધિએ મનનો ત્યાગ કર્યો, અને ઇન્દ્રિયોએ તેમની રજા લીધી.(100)
બંને પક્ષો એટલી હદે સમાઈ ગયા હતા,
કે તેમના સ્કેબાર્ડ્સ તલવાર વગરના બની ગયા અને કવર્સ બધા ખાલી થઈ ગયા.(101)
સવારથી સાંજ સુધી તેઓ લડતા રહ્યા,
તેમની પાસે ભોજન લેવાનો સમય ન હોવાથી તેઓ સપાટ પડી ગયા.(102)
અને થાકે તેમને સંપૂર્ણપણે હાંકી કાઢ્યા હતા,
કારણ કે તેઓ બે સિંહ, બે ગીધ કે બે દીપડાની જેમ લડતા હતા.(103)
જ્યારે સ્લેવ સોનેરી ક્રેસ્ટ (સૂર્ય સેટ) લઈ ગયો.
અને બ્રહ્માંડ અંધકારમાં ઘેરાયેલું હતું, (104)
પછી ત્રીજા દિવસે સૂર્ય વિજયી થયો અને બહાર આવ્યો,
અને, ચંદ્રની જેમ, બધું દૃશ્યમાન બન્યું. (105)
ફરી એકવાર, યુદ્ધના સ્થળે, તેઓ સચેત થયા,
અને તીર ફેંકવા અને બંદૂકો મારવાનું શરૂ કર્યું.(106)
લડાઈ ફરી ભડકી,
અને બાર હજાર હાથીઓનો નાશ થયો.(107)
સાત લાખ ઘોડાઓ માર્યા ગયા,