ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 480
ਧੀਰ ਤਬੈ ਲਖਿ ਹੋ ਤੁਮ ਕੋ ਜਬ ਭੀਰ ਪਰੈ ਇਕ ਤੀਰ ਚਲੈਹੋਂ ॥
dheer tabai lakh ho tum ko jab bheer parai ik teer chalaihon |ત્યારે હું તમારી સહનશક્તિની કસોટી કરીશ, જ્યારે તમે મુશ્કેલીમાં હશો અને એક તીર પણ છોડવા માટે સમર્થ હશો નહિ
ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਅਬ ਹੀ ਛਿਤ ਮੈ ਗਿਰਹੋਂ ਨਹਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਮੈ ਠਹਰੈਹੋਂ ॥
moorachh hvai ab hee chhit mai girahon neh sayandan mai tthaharaihon |"તમે હમણાં જ બેભાન થઈને જમીન પર પડી જશો અને તમારા રથમાં નિશ્ચિતપણે રહી શકશો નહીં
ਏਕਹ ਬਾਨ ਲਗੇ ਹਮਰੋ ਨਭ ਮੰਡਲ ਪੈ ਅਬ ਹੀ ਉਡ ਜੈਹੋਂ ॥੧੮੨੯॥
ekah baan lage hamaro nabh manddal pai ab hee udd jaihon |1829|મારા એક તીરના ફટકાથી તમે આકાશમાં ઉડી જશો.” 1829.
ਇਉ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੇ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਤਉ ਮਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥
eiau jab bain kahe brijabhookhan tau man mai nrip kop badtaayo |આમ જ્યારે શ્રી કૃષ્ણ બોલ્યા ત્યારે રાજા ગુસ્સે થઈ ગયા.
ਸਾਰਥੀ ਆਪਨ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈ ਰਥ ਤਉ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਓਰ ਧਵਾਯੋ ॥
saarathee aapan ko keh kai rath tau jaduraae kee or dhavaayo |જ્યારે કૃષ્ણએ આ કહ્યું, ત્યારે રાજાના મનમાં ગુસ્સો આવ્યો અને તેણે પોતાનો રથ કૃષ્ણ તરફ હાંક્યો
ਚਾਪ ਚਢਾਇ ਮਹਾ ਰਿਸ ਖਾਇ ਕੈ ਲੋਹਤਿ ਬਾਨ ਸੁ ਖੈਚ ਚਲਾਯੋ ॥
chaap chadtaae mahaa ris khaae kai lohat baan su khaich chalaayo |ધનુષ્ય તૈયાર કરીને અને ખૂબ ગુસ્સે થઈને, તેણે લાલ તીરને કડક રીતે માર્યું.
ਸ੍ਰੀ ਗਰੁੜਾਸਨਿ ਜਾਨ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਮਨੋ ਦੁਰਬੇ ਕਹੁ ਤਛਕ ਧਾਯੋ ॥੧੮੩੦॥
sree garurraasan jaan kai sayaam mano durabe kahu tachhak dhaayo |1830|ધનુષ્ય ખેંચીને તેણે એવું તીર છોડ્યું કે જાણે સર્પ તક્ષક ગરુડને બાંધવા આવી રહ્યો હોય.1830.
ਆਵਤ ਤਾ ਸਰ ਕੋ ਲਖਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਪਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
aavat taa sar ko lakh kai brij naaeik aapane sasatr sanbhaare |એ તીરને આવતું જોઈ શ્રીકૃષ્ણે પોતાનું બખ્તર હાથમાં લીધું
ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਇ ਦਏ ਜਿਨ ਕੇ ਪਰ ਕਾਰੇ ॥
kaan pramaan lau khaich kamaan chalaae de jin ke par kaare |એ તીર આવતા જોઈને કૃષ્ણે પોતાનાં શસ્ત્રો પકડી રાખ્યાં અને ધનુષ્યને કાન સુધી ખેંચીને તીર છોડ્યાં.
ਭੂਪ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਢਾਲ ਲਈ ਤਿਹ ਮਧ ਲਗੇ ਨਹਿ ਜਾਤ ਨਿਕਾਰੇ ॥
bhoop sanbhaar kai dtaal lee tih madh lage neh jaat nikaare |રાજાએ તેની ઢાલ પકડી, તીર તેના પર વાગ્યું, જે પ્રયત્નો કરવા છતાં પણ ખેંચી શકાયું નહીં,
ਮਾਨਹੁ ਸੂਰਜ ਕੇ ਗ੍ਰਸਬੇ ਕਹੁ ਰਾਹੁ ਕੇ ਬਾਹਨ ਪੰਖ ਪਸਾਰੇ ॥੧੮੩੧॥
maanahu sooraj ke grasabe kahu raahu ke baahan pankh pasaare |1831|એવું લાગતું હતું કે રાહુના વાહને સૂર્યને ગળી જવા માટે તેની પાંખો ફેલાવી દીધી હતી.1831.
ਭੂਪਤਿ ਪਾਨਿ ਕਮਾਨ ਲਈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕਉ ਲਖਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
bhoopat paan kamaan lee brij naaeik kau lakh baan chalaae |(ભગવાન કૃષ્ણને તીર મારતા જોઈને) રાજાએ હાથમાં ધનુષ્ય લીધું અને ભગવાન કૃષ્ણને જોઈને (તેમના પર) તીર છોડ્યું.
ਇਉ ਛੁਟਕੇ ਕਰ ਕੇ ਬਰ ਤੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥
eiau chhuttake kar ke bar te upamaa tih kee kab sayaam sunaae |રાજાએ ધનુષ અને બાણ હાથમાં લીધા અને કૃષ્ણને પોતાનું નિશાન બનાવીને તીર છોડ્યા.
ਮੇਘ ਕੀ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਬਰਖੇ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਬਿਜ ਨਾਥ ਕੇ ਊਪਰਿ ਆਏ ॥
megh kee boondan jiau barakhe sar sree bij naath ke aoopar aae |રાજાએ એવી રીતે બાણ માર્યા અને વાદળોમાંથી વરસાદના ટીપાંની જેમ કૃષ્ણ પર વરસ્યા.
ਮਾਨਹੁ ਸੂਰ ਨਹੀ ਸਰ ਸੋ ਤਿਹ ਭਛਨ ਕੋ ਸਲਭਾ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥੧੮੩੨॥
maanahu soor nahee sar so tih bhachhan ko salabhaa mil dhaae |1832|એવું લાગતું હતું કે યોદ્ધાઓના ક્રોધની આગને ખાવા માટે તીર શલભની જેમ દોડી રહ્યા હતા.1832.
ਜੋ ਸਰ ਭੂਪ ਚਲਾਵਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਇਕ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰੇ ॥
jo sar bhoop chalaavat hai tin ko brijanaaeik kaatt utaare |રાજા દ્વારા છોડવામાં આવેલા તમામ તીરો કૃષ્ણ દ્વારા અટકાવવામાં આવ્યા હતા
ਫੋਕਨ ਤੇ ਫਲ ਤੇ ਮਧਿ ਤੇ ਪਲ ਮੈ ਕਰਿ ਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕੈ ਡਾਰੇ ॥
fokan te fal te madh te pal mai kar khanddan khandd kai ddaare |અને તે તીરોના બ્લેડ અને વચ્ચેના ભાગોને એક ક્ષણમાં ટુકડાઓમાં કાપી રહ્યો છે
ਐਸੀਯ ਭਾਤਿ ਪਰੇ ਛਿਤ ਮੈ ਮਨੋ ਬੀਜ ਕੋ ਈਖ ਕਿਸਾਨ ਨਿਕਾਰੇ ॥
aaiseey bhaat pare chhit mai mano beej ko eekh kisaan nikaare |તે વાવણી માટે ખેડૂત દ્વારા કાપેલા શેરડીના ભાગો જેવો દેખાય છે
ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਸਿਚਾਨ ਸਮਾਨ ਮਨੋ ਅਰਿ ਬਾਨ ਬਿਹੰਗ ਸੰਘਾਰੇ ॥੧੮੩੩॥
sayaam ke baan sichaan samaan mano ar baan bihang sanghaare |1833|કૃષ્ણના તીર બાજ જેવા છે જે પક્ષીઓની જેમ દુશ્મનોનો નાશ કરે છે.1833.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દોહરા
ਏਕ ਓਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਲਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੇ ਸੰਗਿ ॥
ek or sree har lare jaraasandh ke sang |એક બાજુ શ્રી કૃષ્ણ જરાસંધ સાથે લડી રહ્યા છે
ਦੁਤੀ ਓਰਿ ਬਲਿ ਹਲ ਗਹੇ ਹਨੀ ਸੈਨ ਚਤੁਰੰਗ ॥੧੮੩੪॥
dutee or bal hal gahe hanee sain chaturang |1834|એક તરફ કૃષ્ણ જરાસંધ સાથે લડી રહ્યા છે અને બીજી બાજુ બળવાન બલરામ હાથમાં હળ લઈને સેનાનો નાશ કરી રહ્યા છે.1834.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |સ્વય્યા
ਬਲਿ ਪਾਨਿ ਲਏ ਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੰਘਾਰਤ ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥ ਪੈਦਲ ਆਯੋ ॥
bal paan le su kripaan sanghaarat baaj karee rath paidal aayo |બલરામે તલવાર હાથમાં લઈને પગપાળા ઘોડા, હાથી અને સૈનિકોને મારી નાખ્યા અને રથોને ચકનાચૂર કરી નાખ્યા.