ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 1359
ਨ ਹਾਥੈ ਪਸਾਰਾ ਤਹਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਆਵੈ ॥
n haathai pasaaraa tahaa drisatt aavai |લંબાયેલો હાથ ત્યાં દેખાતો ન હતો.
ਕਛੂ ਭੂਮਿ ਆਕਾਸ ਹੇਰੋ ਨ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥
kachhoo bhoom aakaas hero na jaavai |25|ધરતી અને આકાશે પણ કશું દેખાડ્યું નહિ. 25.
ਅੜਿਲ ॥
arril |અડગ
ਤੀਸ ਸਹਸ ਛੂਹਨਿ ਦਲ ਜਬ ਜੂਝਤ ਭਯੋ ॥
tees sahas chhoohan dal jab joojhat bhayo |જ્યારે ત્રીસ હજાર અસ્પૃશ્ય લડતા લડતા મરી ગયા,
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਕੇ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਹੀ ਭਯੋ ॥
duhoon nripan ke kop adhik tab hee bhayo |ત્યારે બંને રાજાઓનો ક્રોધ ખૂબ જ વધી ગયો.
ਪੀਸਿ ਪੀਸਿ ਰਦਨਛਦ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰਹੀ ॥
pees pees radanachhad bisikh prahaarahee |(તેઓ) દાંત પીસીને તીર મારતા હતા
ਹੋ ਜੋ ਜੀਯ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਸੁ ਪ੍ਰਗਟ ਦਿਖਾਰਹੀ ॥੨੬॥
ho jo jeey bheetar kop su pragatt dikhaarahee |26|અને મનનો આક્રોશ વ્યક્ત કરતા હતા. 26.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਬੀਸ ਬਰਸ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਰਨ ਕਰਾ ॥
bees baras nis din ran karaa |તેઓ વીસ વર્ષ સુધી રાત-દિવસ લડ્યા.
ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਨ ਤੇ ਏਕ ਨ ਟਰਾ ॥
duhoon nripan te ek na ttaraa |પણ બંને રાજાઓમાંથી એકેય નમતું નહોતું.
ਅੰਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਦੁਹੂੰ ਖਪਾਯੋ ॥
ant kaal tin duhoon khapaayo |અંતે, દુકાળે બંનેનો નાશ કર્યો.
ਉਹਿ ਕੌ ਇਹ ਇਹ ਕੌ ਉਹਿ ਘਾਯੋ ॥੨੭॥
auhi kau ih ih kau uhi ghaayo |27|તેણે તેને મારી નાખ્યો અને તેણે તેને મારી નાખ્યો. 27.
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |ભુજંગ શ્લોક:
ਜਬੈ ਛੂਹਨੀ ਤੀਸ ਸਾਹਸ੍ਰ ਮਾਰੇ ॥
jabai chhoohanee tees saahasr maare |જ્યારે ત્રીસ હજાર અસ્પૃશ્યોની હત્યા કરવામાં આવી હતી
ਦੋਊ ਰਾਵਈ ਰਾਵ ਜੂਝੇ ਕਰਾਰੇ ॥
doaoo raavee raav joojhe karaare |(પછી) બંને રાજાઓ (એકબીજા સાથે) ઉગ્રતાથી લડ્યા.
ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾਢੌ ਉਠੀ ਅਗਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥
machiyo loh gaadtau utthee agan jvaalaa |(પછી) ભયંકર યુદ્ધ થયું અને તેમાંથી અગ્નિ ઉત્પન્ન થયો.
ਭਈ ਤੇਜ ਤੌਨੇ ਹੁਤੇ ਏਕ ਬਾਲਾ ॥੨੮॥
bhee tej tauane hute ek baalaa |28|તે તેજમાંથી એક 'બાલા' (સ્ત્રી)નો જન્મ થયો. 28.
ਤਿਸੀ ਕੋਪ ਕੀ ਅਗਨਿ ਤੇ ਬਾਲ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
tisee kop kee agan te baal hvai kai |એ ક્રોધની અગ્નિમાંથી બાલાનો જન્મ થયો
ਹਸੀ ਹਾਥ ਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਔ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hasee haath mai sasatr aau asatr lai kai |અને હાથમાં હથિયાર લઈને હસવા લાગ્યો.
ਮਹਾ ਰੂਪ ਆਨੂਪ ਤਾ ਕੋ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mahaa roop aanoop taa ko biraajai |તેમનું મહાન સ્વરૂપ અનન્ય હતું.
ਲਖੇ ਤੇਜ ਤਾ ਕੋ ਸਸੀ ਸੂਰ ਲਾਜੈ ॥੨੯॥
lakhe tej taa ko sasee soor laajai |29|સૂર્ય અને ચંદ્ર પણ તેનું તેજ જોઈને શરમાતા હતા. 29.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਚਾਰਹੁ ਦਿਸਾ ਫਿਰੀ ਜਬ ਬਾਲਾ ॥
chaarahu disaa firee jab baalaa |જ્યારે બાળક ચારેય ચોગ્ગા પર ચાલવા લાગ્યો
ਜਾਨੋ ਨਾਗ ਰੂਪ ਕੀ ਮਾਲਾ ॥
jaano naag roop kee maalaa |(તે એવું દેખાતું હતું) જાણે સાપ-સ્વરૂપની માળા હોય (શાબ્દિક રીતે 'રાગ-સ્વરૂપ').
ਐਸ ਨ ਕਤਹੂੰ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
aais na katahoon purakh nihaaraa |એવો કોઈ માણસ ક્યાંય જોવા મળ્યો ન હતો.
ਨਾਥ ਕਰੈ ਜਿਹ ਆਪੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੩੦॥
naath karai jih aap sudhaaraa |30|જેને (તે) પોતાનો નાથ બનાવી શકે. 30.
ਫਿਰ ਜਿਯ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
fir jiy mai ih bhaat bichaaree |પછી તેના મનમાં આ વિચાર આવ્યો
ਬਰੌ ਜਗਤ ਕੇ ਪਤਿਹਿ ਸੁਧਾਰੀ ॥
barau jagat ke patihi sudhaaree |જગતના સ્વામી સાથે જ લગ્ન કરવા.
ਤਾ ਤੇ ਕਰੌ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਸੇਵਾ ॥
taa te karau deen hvai sevaa |જેથી હું (તેમની) સંપૂર્ણ નમ્રતાથી સેવા કરું
ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਾਲਿਕਾ ਦੇਵਾ ॥੩੧॥
hoe prasan kaalikaa devaa |31|(જે કરવાથી) મહાકાલ ('કાલિકા દેવ') પ્રસન્ન થશે. 31.
ਅਧਿਕ ਸੁਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕੀਏ ਸੁਮੰਤ੍ਰਾ ॥
adhik suchit hvai kee sumantraa |તેણે વધુ ધ્યાનથી વિચાર્યું
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਜੰਤ੍ਰਾ ॥
bhaat bhaat tan likh likh jantraa |અને વિવિધ સાધનો લખ્યા.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗ ਮਾਤ ਭਵਾਨੀ ॥
kripaa karee jag maat bhavaanee |જગત માતા ભવાનીએ (તેમને) ભીખ માંગી.
ਇਹ ਬਿਧ ਬਤਿਯਾ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥੩੨॥
eih bidh batiyaa taeh bakhaanee |32|અને તેને આ રીતે સમજાવ્યું. 32.
ਕਰਿ ਜਿਨਿ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੈ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
kar jin sok hridai tai putree |(ભવાનીએ કહ્યું) હે દીકરી! તમારા હૃદયમાં ઉદાસી ન થાઓ.
ਨਿਰੰਕਾਰ ਬਰਿ ਹੈ ਤੁਹਿ ਅਤ੍ਰੀ ॥
nirankaar bar hai tuhi atree |નિરંકાર અસ્ત્રાધારી તમારી (આવશ) સાથે લગ્ન કરશે.
ਤਾ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਆਜੁ ਨਿਸਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥
taa kaa dhayaan aaj nis dhariyahu |તમે આજે રાત્રે તેની સંભાળ રાખો.
ਕਹਿਹੈ ਜੁ ਕਛੁ ਸੋਈ ਤੁਮ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੩॥
kahihai ju kachh soee tum kariyahu |33|તે જે કહે તે તમે પણ કરો. 33.
ਜਬ ਅਸ ਬਰ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਭਵਾਨੀ ॥
jab as bar tih diyo bhavaanee |જ્યારે ભવાનીએ તેને આવું વરદાન આપ્યું,
ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ਜਗਤ ਕੀ ਰਾਨੀ ॥
prafulit bhee jagat kee raanee |(પછી તે) જગતની રાણી ખુશ થઈ ગઈ.
ਅਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਿਸਿ ਹ੍ਵੈ ਛਿਤ ਸੋਈ ॥
at pavitr nis hvai chhit soee |તે અત્યંત પવિત્ર થઈ ગઈ અને રાત્રે જમીન પર સૂઈ ગઈ.
ਜਿਹ ਠਾ ਔਰ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥੩੪॥
jih tthaa aauar na doosar koee |34|જ્યાં બીજું કોઈ નહોતું. 34.
ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਬੀਤਤ ਭੀ ਜਬ ਹੀ ॥
aradh raatr beetat bhee jab hee |જ્યારે અડધી રાત વીતી ગઈ,
ਆਗ੍ਯਾ ਭਈ ਨਾਥ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ॥
aagayaa bhee naath kee tab hee |ત્યારે જ પ્રભુની અનુમતિ આવી.
ਸ੍ਵਾਸ ਬੀਰਜ ਦਾਨਵ ਜਬ ਮਰਿ ਹੈ ॥
svaas beeraj daanav jab mar hai |જ્યારે સ્વસ બિરજા નામના વિશાળને મારી નાખવામાં આવશે,
ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਸੁੰਦਰਿ ਮੁਹਿ ਬਰਿ ਹੈ ॥੩੫॥
tih paachhe sundar muhi bar hai |35|તે પછી, ઓહ સુંદરતા! (તમે) મને પ્રેમ કરશો. 35.
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਆਗ੍ਯਾ ਜਬ ਭਈ ॥
eih bidh tih aagayaa jab bhee |જ્યારે તેને આવી પરવાનગી મળી,
ਦਿਨਮਨਿ ਚੜਿਯੋ ਰੈਨਿ ਮਿਟਿ ਗਈ ॥
dinaman charriyo rain mitt gee |તેથી સૂર્ય ઉગ્યો અને રાત વીતી ગઈ.