શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1125


ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਸਮਾਨ ਕਹੋ ਕਿਹ ਰਾਖੀਐ ॥
taa kee prabhaa samaan kaho kih raakheeai |

તેની સુંદરતા જેવું કહો, કોણ કહેવું જોઈએ.

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਜਗਤ ਮੈ ਜਾਨਿਯੈ ॥
apramaan tih prabhaa jagat mai jaaniyai |

તેણીની સુંદરતા વિશ્વમાં અપ્રતિમ તરીકે જાણીતી હતી.

ਹੋ ਅਸੁਰੇਸ ਦਿਨ ਨਾਥ ਕਿ ਸਸਿ ਕਰਿ ਮਾਨਿਯੈ ॥੩॥
ho asures din naath ki sas kar maaniyai |3|

તેને રાક્ષસ સામ્રાજ્ય, સૂર્ય અને ચંદ્ર જેવા ગણવા જોઈએ. 3.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਭੋਗ ਮਤੀ ਨਿਰਖਤ ਤਿਹ ਭਈ ॥
bhog matee nirakhat tih bhee |

જ્યારે ભોગ મતિએ તેને જોયો

ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
man bach kram bas hvai gee |

(પછી) મોક્ષ કરીને મન તેનો વાસ થઈ ગયો.

ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਬਿਚਾਰਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
chit ke bikhai bichaar bichaariyo |

(તેણે) મનમાં વિચાર્યું

ਏਕਹਿ ਦੂਤਨ ਪ੍ਰਗਟ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੪॥
ekeh dootan pragatt uchaariyo |4|

અને (એક સંદેશવાહકને બોલાવીને) સ્પષ્ટપણે કહ્યું. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਸੁਨਹੁ ਸਖੀ ਗੁਲ ਮਿਹਰ ਕੌ ਦੀਜੈ ਮੋਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
sunahu sakhee gul mihar kau deejai mohi milaae |

ઓ સખી! સાંભળ, મને ગુલ મિહાર આપો.

ਜਨਮ ਜਨਮ ਦਾਰਿਦ੍ਰ ਤਵ ਦੈਹੋ ਸਕਲ ਮਿਟਾਇ ॥੫॥
janam janam daaridr tav daiho sakal mittaae |5|

હું તમારા જન્મોની ગરીબી કાપી નાખીશ. 5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਐਸੇ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਸਖੀ ਭਈ ॥
aaise bachan sunat sakhee bhee |

જ્યારે સખીએ આ સાંભળ્યું,

ਤਤਛਿਨ ਦੌਰਿ ਤਹਾ ਹੀ ਗਈ ॥
tatachhin dauar tahaa hee gee |

(પછી) તે તરત જ તેની પાસે દોડી ગઈ.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੌ ਸਮੁਝਾਯੋ ॥
bhaat bhaat taa kau samujhaayo |

તેને ઘણી રીતે સમજાવ્યું

ਆਨ ਹਿਤੂ ਕਹ ਮੀਤ ਮਿਲਾਯੋ ॥੬॥
aan hitoo kah meet milaayo |6|

અને આવીને પ્રિયાને પ્રેમ આપ્યો. 6.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਮਨ ਭਾਵੰਤਾ ਮੀਤ ਸੁਭ ਤਰੁਨਿ ਤਰੁਨ ਕੌ ਪਾਇ ॥
man bhaavantaa meet subh tarun tarun kau paae |

તે એક સુંદર મિત્ર મેળવીને સ્ત્રીને ખુશ કરે છે

ਰਸ ਤਾ ਕੇ ਰਸਤੀ ਭਈ ਅਕਬਰ ਦਯੋ ਭੁਲਾਇ ॥੭॥
ras taa ke rasatee bhee akabar dayo bhulaae |7|

તે તેના પ્રેમમાં મગ્ન બની અને અકબરને ભૂલી ગઈ.7.

ਤ੍ਰਿਯ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤ ਮੈ ਕਰੀ ਰਹੌਂ ਮੀਤ ਕੇ ਸਾਥ ॥
triy chintaa chit mai karee rahauan meet ke saath |

પેલી સ્ત્રીએ મનમાં વિચાર્યું કે તેના મિત્ર સાથે રહેવાનું

ਅਕਬਰ ਘਰ ਤੇ ਨਿਕਸਿਯੈ ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ॥੮॥
akabar ghar te nikasiyai kachh charitr ke saath |8|

અને કોઈ પાત્ર સાથે અકબરનું ઘર છોડી દો. 8.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਕਹਿਯੋ ਮੀਤ ਸੌ ਨਾਰਿ ਤਵਨਿ ਸਮਝਾਇ ਕਰਿ ॥
kahiyo meet sau naar tavan samajhaae kar |

પેલી સ્ત્રીએ મિત્રાને સમજાવીને કહ્યું.

ਪ੍ਰਗਟ ਕਹਿਯੋ ਪਿਯ ਸਾਥ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਇ ਕਰਿ ॥
pragatt kahiyo piy saath charitr dikhaae kar |

પ્રિય પાસને સૂક્ષ્મ રીતે (પાત્ર) પ્રગટ કરવાનું કહ્યું

ਆਪੁਨ ਮੈ ਸ੍ਵੈ ਇਕ ਦ੍ਰੁਮ ਮਾਝ ਗਡਾਇਹੌ ॥
aapun mai svai ik drum maajh gaddaaeihau |

કે હું મારી જાતને એક પુલ નીચે છુપાવીશ

ਹੋ ਤਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਸਜਨ ਤੁਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇਹੌ ॥੯॥
ho tah te nikas sajan tumare grih aaeihau |9|

અને ત્યાંથી, સાહેબ! હું તમારા ઘરે આવીશ. 9.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਮੀਤ ਬਿਹਸਿ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
meet bihas yau bachan uchaare |

મિત્રાએ હસીને કહ્યું,

ਤੁਮ ਐਹੋ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਹਮਾਰੇ ॥
tum aaiho kih bhaat hamaare |

તમે મારી પાસે કેવી રીતે આવશો?

ਤਨਿਕ ਭਨਕ ਅਕਬਰ ਸੁਨਿ ਲੈ ਹੈ ॥
tanik bhanak akabar sun lai hai |

જો અકબર જેટલો ખરાબ હતો

ਮੁਹਿ ਤੁਹਿ ਕੋ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠੈ ਹੈ ॥੧੦॥
muhi tuhi ko jam lok patthai hai |10|

પછી યમ તમને અને મને મોકલશે. 10.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਅਕਬਰ ਬਪੁਰੋ ਕਹਾ ਛਲਹਿ ਛਲਿ ਡਾਰਿਹੋਂ ॥
akabar bapuro kahaa chhaleh chhal ddaarihon |

(મહિલાએ કહ્યું) અકબર તો કી (હું) યુક્તિને પણ છેતરીશ.

ਭੇਦ ਪਾਇ ਨਿਕਸੌਗੀ ਤੁਮੈ ਬਿਹਾਰਿਹੋਂ ॥
bhed paae nikasauagee tumai bihaarihon |

(I) બહાર આવવાની અને તમારી સાથે મજા કરવાની તક લેશે.

ਯਾ ਮੂਰਖ ਕੇ ਸੀਸ ਜੂਤਿਯਨ ਝਾਰਿ ਕੈ ॥
yaa moorakh ke sees jootiyan jhaar kai |

તે મૂર્ખને માથામાં લાત મારીને

ਹੋ ਮਿਲਿਹੌ ਤੁਹਿ ਪਿਯ ਆਇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਰਿ ਕੈ ॥੧੧॥
ho milihau tuhi piy aae charitr dikhaar kai |11|

અને ચરિત્ર બતાવીને, પ્રિય! હું આવીને તમને મળીશ. 11.

ਜਾਨਿਕ ਬਡੇ ਚਿਨਾਰ ਤਰੇ ਸੋਵਤ ਭਈ ॥
jaanik badde chinaar tare sovat bhee |

તે જાણીજોઈને પોપ્લરના ઝાડની મોટી ડાળી નીચે સૂઈ ગઈ.

ਲਖਿ ਅਕਬਰ ਸੌ ਜਾਗਿ ਨ ਟਰਿ ਆਗੇ ਗਈ ॥
lakh akabar sau jaag na ttar aage gee |

અકબરને જોયા પછી અને જાગ્યા પછી, તેણી નેતૃત્વ માટે આગળ ન ગઈ.

ਯਾ ਦ੍ਰੁਮ ਕੀ ਮੁਹਿ ਛਾਹਿ ਅਧਿਕ ਨੀਕੀ ਲਗੀ ॥
yaa drum kee muhi chhaeh adhik neekee lagee |

(જ્યારે અકબર આવ્યો, ત્યારે તેણે (સ્ત્રીએ) કહ્યું) મને આ તલવારનો છાંયો ખૂબ જ ગમે છે.

ਹੋ ਪੌਢਿ ਰਹੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਨ ਤਜਿ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਜਗੀ ॥੧੨॥
ho pauadt rahee sukh paae na taj nindraa jagee |12|

(તેથી) હું સુખેથી સૂઈ રહ્યો છું અને ઊંઘમાંથી જાગ્યો નથી. 12.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਆਪੇ ਅਕਬਰ ਬਾਹ ਗਹਿ ਜੋ ਮੁਹਿ ਆਇ ਜਗਾਇ ॥
aape akabar baah geh jo muhi aae jagaae |

અકબર પોતે આવીને મારો હાથ પકડીને મને જગાડે તો

ਹੌ ਇਹ ਹੀ ਸੋਈ ਰਹੌ ਪਨ੍ਰਹਹਿਨ ਤਾਹਿ ਲਗਾਇ ॥੧੩॥
hau ih hee soee rahau panrahahin taeh lagaae |13|

આમ પણ હું મારા ચંપલ તેના પર રાખીને સૂતો રહીશ. 13.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਐਸੀ ਬਾਤ ਸਾਹ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
aaisee baat saah sun paaee |

જ્યારે રાજાએ આ સાંભળ્યું

ਲੈ ਪਨਹੀ ਤਿਹ ਓਰ ਚਲਾਈ ॥
lai panahee tih or chalaaee |

તેથી તેણીએ જૂતું લીધું અને તેને તેના પર મૂક્યું.

ਜੂਤੀ ਵਹੈ ਹਾਥ ਤਿਨ ਲਈ ॥
jootee vahai haath tin lee |

તેણે (સ્ત્રી) એ જ જૂતા પોતાના હાથમાં લીધા

ਬੀਸਕ ਝਾਰਿ ਅਕਬਰਹਿ ਗਈ ॥੧੪॥
beesak jhaar akabareh gee |14|

અને વીસ (જૂતા) અકબરને મારી નાખ્યા. 14.