શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 580


ਕਟੇ ਬੀਰ ਅਚੇਤੰ ॥੨੮੮॥
katte beer achetan |288|

યોદ્ધાઓ શસ્ત્રોની ધાર અને શસ્ત્રોના મારામારીથી કાપીને, લોહી વહેવડાવીને બેભાન થઈને નીચે પડી રહ્યા છે.288.

ਉਠੈ ਕ੍ਰੁਧ ਧਾਰੰ ॥
autthai krudh dhaaran |

ગુસ્સો વધે છે,

ਮਚੇ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥
mache sasatr jhaaran |

બખ્તરની ઘણી વખત, લોહી પીનારા છે

ਖਹੈ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
khahai khag khoonee |

ખડગ ખાય છે (પોતાની વચ્ચે),

ਚੜੈ ਚਉਪ ਦੂਨੀ ॥੨੮੯॥
charrai chaup doonee |289|

ક્રોધના પ્રવાહમાં વહેતા યોદ્ધાઓ ભયંકર રીતે તેમના શસ્ત્રો પર પ્રહારો કરી રહ્યા છે અને લોહિયાળ ખંજરની અથડામણથી તેઓ બમણા ઉત્સાહિત થઈ રહ્યા છે.289.

ਪਿਪੰ ਸ੍ਰੋਣ ਦੇਵੀ ॥
pipan sron devee |

દેવી લોહી પીવે છે,

ਹਸੈ ਅੰਸੁ ਭੇਵੀ ॥
hasai ans bhevee |

(જાણે કે) વીજળી ('અંસુ ભી') હસી રહી છે.

ਅਟਾ ਅਟ ਹਾਸੰ ॥
attaa att haasan |

(તે) તેજસ્વી હસે છે,

ਸੁ ਜੋਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸੰ ॥੨੯੦॥
su jotan prakaasan |290|

લોહીની તરસેલી દેવી હસી રહી છે અને તેનું હાસ્ય ચારેય બાજુઓ પર તેના પ્રકાશની જેમ વ્યાપી રહ્યું છે.290.

ਢੁਕੇ ਢੀਠ ਢਾਲੰ ॥
dtuke dteetth dtaalan |

ઢાલ સાથેની હટ્ટી (યોદ્ધાઓ) (નજીક) યોગ્ય છે.

ਨਚੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲੰ ॥
nache mundd maalan |

છોકરાઓ માળા પહેરાવી (શિવ) નૃત્ય કરે છે.

ਕਰੈ ਸਸਤ੍ਰ ਪਾਤੰ ॥
karai sasatr paatan |

(યોદ્ધાઓ) શસ્ત્રો પર હુમલો કરે છે,

ਉਠੈ ਅਸਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ॥੨੯੧॥
autthai asatr ghaatan |291|

નિર્ધારિત યોદ્ધાઓ તેમની ઢાલ લઈને લડી રહ્યા છે અને શિવ તેમની ખોપરીની માળા પહેરીને નૃત્ય કરી રહ્યા છે, શસ્ત્રો અને શસ્ત્રોના મારામારી થઈ રહી છે.291.

ਰੁਪੇ ਵੀਰ ਧੀਰੰ ॥
rupe veer dheeran |

દર્દી યોદ્ધાઓ વ્યસ્ત છે

ਤਜੈ ਤਾਣ ਤੀਰੰ ॥
tajai taan teeran |

અને તીર બળ સાથે મારે છે.

ਝਮੈ ਬਿਜੁ ਬੇਗੰ ॥
jhamai bij began |

તલવારો આ રીતે ચમકે છે

ਲਸੈ ਏਮ ਤੇਗੰ ॥੨੯੨॥
lasai em tegan |292|

ધીરજવાન યોદ્ધાઓ વારંવાર ધનુષ્ય ખેંચીને તીર છોડે છે અને તલવારો વીજળીના ચમકારાની જેમ અથડાઈ રહી છે.292.

ਖਹੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
khahe khag khoonee |

લોહી પીતી તલવાર ખાય છે,

ਚੜੈ ਚੌਪ ਦੂਨੀ ॥
charrai chauap doonee |

ચિતમાં ચૌ (યુદ્ધનો) બમણો થઈ રહ્યો છે,

ਕਰੈ ਚਿਤ੍ਰ ਚਾਰੰ ॥
karai chitr chaaran |

સુંદર પરાક્રમો થઈ રહ્યા છે,

ਬਕੈ ਮਾਰੁ ਮਾਰੰ ॥੨੯੩॥
bakai maar maaran |293|

લોહિયાળ ખંજર અથડાઈ રહ્યા છે અને બેવડા ઉત્તેજના સાથે, યોદ્ધાઓ લડી રહ્યા છે, તે ભવ્ય યોદ્ધાઓ “મારી નાખો, મારી નાખો” બૂમો પાડી રહ્યા છે.293.

ਅਪੋ ਆਪ ਦਾਬੈ ॥
apo aap daabai |

તેઓ પોતાનું કામ કરી રહ્યા છે,

ਰਣੰ ਬੀਰ ਫਾਬੈ ॥
ranan beer faabai |

યોદ્ધાઓ યુદ્ધના મેદાનમાં કલ્પિત છે,

ਘਣੰ ਘਾਇ ਪੇਲੈ ॥
ghanan ghaae pelai |

ઘણા ઘાયલ,

ਮਹਾ ਵੀਰ ਝੇਲੈ ॥੨੯੪॥
mahaa veer jhelai |294|

એક બીજાને દબાવીને, યોદ્ધાઓ ભવ્ય દેખાઈ રહ્યા છે અને મહાન યોદ્ધાઓ એકબીજા પર ઘા કરી રહ્યા છે.294.

ਮੰਡੇ ਵੀਰ ਸੁਧੰ ॥
mandde veer sudhan |

હીરો વીરતાથી ભરેલા છે,

ਕਰੈ ਮਲ ਜੁਧੰ ॥
karai mal judhan |

મલ્લ (કુસ્તીબાજો) કુસ્તી કરે છે.

ਅਪੋ ਆਪ ਬਾਹੈ ॥
apo aap baahai |

પોતાના દાવનો ઉપયોગ કરો,

ਉਭੈ ਜੀਤ ਚਾਹੈ ॥੨੯੫॥
aubhai jeet chaahai |295|

યોદ્ધાઓ કુસ્તીબાજોની જેમ એકબીજાની વચ્ચે વ્યસ્ત છે અને તેમના શસ્ત્રો પર પ્રહાર કરે છે જે તેઓ તેમની જીત માટે ઇચ્છતા હોય છે.295.

ਰਣੰ ਰੰਗ ਰਤੇ ॥
ranan rang rate |

(જેઓ) યુદ્ધમાં રોકાયેલા છે,

ਚੜੇ ਤੇਜ ਤਤੇ ॥
charre tej tate |

(તેઓ) ખૂબ જ ઝડપી છે.

ਖੁਲੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
khule khag khoonee |

લોહી તરસતી તલવારો છાતી વગરની છે,

ਚੜੇ ਚਉਪ ਦੂਨੀ ॥੨੯੬॥
charre chaup doonee |296|

યોદ્ધાઓ યુદ્ધથી રંગાયેલા છે અને બેવડા ઉત્તેજના સાથે, તેઓ તેમના લોહિયાળ ખંજર પર પ્રહાર કરી રહ્યા છે.296.

ਨਭੰ ਹੂਰ ਪੂਰੰ ॥
nabhan hoor pooran |

આકાશ હૂર્સથી ભરેલું છે,

ਭਏ ਵੀਰ ਚੂਰੰ ॥
bhe veer chooran |

(યુદ્ધમાં) યોદ્ધાઓના ટુકડા થઈ રહ્યા છે,

ਬਜੈ ਤੂਰ ਤਾਲੀ ॥
bajai toor taalee |

ટ્રમ્પેટ અને ધૂપદાની વાગે છે,

ਨਚੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲੀ ॥੨੯੭॥
nache mundd maalee |297|

સ્વર્ગીય કુમારિકાઓ આકાશ તરફ આગળ વધી રહી છે અને યોદ્ધાઓ, ખૂબ થાકેલા, નીચે પડી રહ્યા છે, તાળીઓનો અવાજ સંભળાઈ રહ્યો છે અને શિવ નૃત્ય કરી રહ્યા છે.297.

ਰਣੰ ਰੂਹ ਉਠੈ ॥
ranan rooh utthai |

યુદ્ધના મેદાનમાં કોલાહલ છે,

ਸਰੰ ਧਾਰ ਬੁਠੈ ॥
saran dhaar butthai |

તીરોનો ધસારો છે,

ਗਜੈ ਵੀਰ ਗਾਜੀ ॥
gajai veer gaajee |

બહાદુર યોદ્ધાઓ ગર્જના કરે છે,

ਤੁਰੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥੨੯੮॥
ture tund taajee |298|

યુદ્ધના મેદાનમાં વિલાપનો અવાજ વધી રહ્યો છે અને તેની સાથે બાણોનો વરસાદ પણ થઈ રહ્યો છે, યોદ્ધાઓ ગર્જના કરી રહ્યા છે અને ઘોડાઓ આ બાજુથી તે તરફ દોડી રહ્યા છે.298.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચૌપાઈ

ਭਇਓ ਘੋਰ ਆਹਵ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥
bheio ghor aahav bikaraaraa |

ખૂબ જ ભયંકર અને ભયંકર યુદ્ધ ચાલી રહ્યું છે.

ਨਾਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਬੈਤਾਰਾ ॥
naache bhoot pret baitaaraa |

ભૂત, પ્રેત અને બૈતાલ નાચે છે.

ਬੈਰਕ ਬਾਣ ਗਗਨ ਗਇਓ ਛਾਈ ॥
bairak baan gagan geio chhaaee |

આકાશ બેરેક (ધ્વજ અથવા તીર) થી ભરેલું છે.

ਜਾਨੁਕ ਰੈਨ ਦਿਨਹਿ ਹੁਇ ਆਈ ॥੨੯੯॥
jaanuk rain dineh hue aaee |299|

આ રીતે, એક ભયાનક યુદ્ધ થયું અને ભૂત, દાનવ અને બેતાલ નાચવા લાગ્યા, ભાલા અને તીરો આકાશમાં ફેલાયા, અને એવું લાગ્યું કે દિવસ દરમિયાન રાત પડી ગઈ છે.299.

ਕਹੂੰ ਪਿਸਾਚ ਪ੍ਰੇਤ ਨਾਚੈ ਰਣਿ ॥
kahoon pisaach pret naachai ran |

ક્યાંક અરણ્યમાં પિશાચ અને ભૂત નૃત્ય કરી રહ્યાં છે,

ਜੂਝ ਜੂਝ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਸੁਭਟ ਗਣ ॥
joojh joojh kahoon gire subhatt gan |

ક્યાંક યોદ્ધાઓની ટુકડીઓ લડ્યા પછી પડી રહી છે,