શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1214


ਤਾ ਕੇ ਸੰਗ ਰੋਸਨਾ ਰਾਈ ॥
taa ke sang rosanaa raaee |

રોશના રોય તેની સાથે સંમત થયા

ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਤਨ ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਈ ॥
bibidh bidhan tan preetupajaaee |

ઘણી રીતે પ્રેમ કર્યો.

ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਯੋ ॥
kaam bhog tih sang kamaayo |

તેની સાથે સેક્સ કર્યું,

ਤਾਹਿ ਪੀਰ ਅਪਨੋ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥੩॥
taeh peer apano tthahiraayo |3|

પણ તેણે ધીરજ બતાવી. 3.

ਔਰੰਗ ਸਾਹ ਭੇਦ ਨਹਿ ਜਾਨੈ ॥
aauarang saah bhed neh jaanai |

ઔરંગઝેબ (આ) રહસ્ય જાણતો ન હતો

ਵਹੈ ਮੁਰੀਦ ਭਈ ਤਿਹ ਮਾਨੈ ॥
vahai mureed bhee tih maanai |

અને તે માને છે કે તે (રોશનારા) તેની શિષ્યા બની ગઈ છે.

ਪੀਯ ਸਮੁਝਿ ਤਿਹ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
peey samujh tih bhog kamaavai |

(રૌશનારા) તેણીને તેણીની પ્રિય માની લેતી હતી,

ਪੀਰ ਭਾਖਿ ਸਭਹੂੰਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥੪॥
peer bhaakh sabhahoon sunaavai |4|

પણ તે બધાને પીર કહીને બોલાવતી. 4.

ਇਕ ਦਿਨ ਪੀਰ ਗਯੋ ਅਪਨੇ ਘਰ ॥
eik din peer gayo apane ghar |

એક દિવસ પીર તેમના ઘરે ગયા.

ਤਾਹਿ ਬਿਨਾ ਤਿਹ ਪਰਤ ਨ ਛਿਨ ਕਰ ॥
taeh binaa tih parat na chhin kar |

તેના વિના, તે ખૂબ થાકી ગયો હતો.

ਰੋਗਨਿ ਤਨ ਅਪਨੇ ਠਹਰਾਈ ॥
rogan tan apane tthaharaaee |

તેણે પોતાને બીમાર બનાવ્યો

ਵਾ ਪਹਿ ਬੈਠਿ ਸਾਢਨੀ ਆਈ ॥੫॥
vaa peh baitth saadtanee aaee |5|

અને પલંગ પર બેસીને તે તેની પાસે આવી. 5.

ਤਾ ਕੇ ਰਹਤ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਭਈ ॥
taa ke rahat bahut din bhee |

તે લાંબા સમય સુધી તેની સાથે રહ્યો.

ਬਹੁਰੌ ਸਹਿਰ ਦਿਲੀ ਮਹਿ ਗਈ ॥
bahurau sahir dilee meh gee |

પછી દિલ્હી શહેરમાં આવ્યા.

ਭਈ ਅਰੋਗਨਿ ਭਾਖਿ ਅਨਾਈ ॥
bhee arogan bhaakh anaaee |

આવીને (તેણે) કહ્યું કે (હવે) હું સ્વસ્થ થઈ ગયો છું.

ਬਾਤ ਭੇਦ ਕੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਪਾਈ ॥੬॥
baat bhed kee kinoo na paaee |6|

પરંતુ કોઈ (તેના) રહસ્યોને સમજી શક્યું નહીં. 6.

ਭ੍ਰਾਤ ਭਏ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
bhraat bhe ih bhaat uchaaree |

ભાઈ (ઔરંગઝેબ) ને આમ કહ્યું,

ਰੋਗ ਬਡਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰੀ ਹਮਾਰੀ ॥
rog baddaa prabh haree hamaaree |

(મને) એક મોટો રોગ હતો, ભગવાને મને (રોગમાંથી) મટાડ્યો છે.

ਬੈਦਨ ਅਧਿਕ ਇਨਾਮ ਦਿਲਾਯੋ ॥
baidan adhik inaam dilaayo |

(તેમણે) ચિકિત્સકને ખૂબ ઇનામ આપ્યું.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਔਰੰਗ ਪਾਯੋ ॥੭॥
bhed abhed na aauarang paayo |7|

ઔરંગઝેબ તેનું રહસ્ય શોધી શક્યો નહીં.7.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਠਹਤਰਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੮॥੫੩੫੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau atthahatar charitr samaapatam sat subham sat |278|5352|afajoon|

શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદના 278મા ચરિત્રનું અહીં સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 278.5352. ચાલે છે

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਪ੍ਰੇਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਰਾਜਤ ॥
premaavatee nagar ik raajat |

પ્રેમવતી નામનું એક નગર હતું,

ਪ੍ਰੇਮ ਸੈਨ ਜਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਿਰਾਜਤ ॥
prem sain jah nripat biraajat |

જ્યાં પ્રેમ સેન નામનો રાજા હતો.

ਪ੍ਰੇਮ ਮੰਜਰੀ ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਦਾਰਾ ॥
prem manjaree tih grih daaraa |

તેમના ઘરમાં પ્રેમ મંજરી નામની સ્ત્રી રહેતી હતી

ਜਾ ਸਮ ਦਿਤਿ ਨ ਅਦਿਤਿ ਕੁਮਾਰਾ ॥੧॥
jaa sam dit na adit kumaaraa |1|

જેમાં દેવતાઓ અને દૈત્યોની પત્નીઓ ન હતી. 1.

ਤਹਾ ਸਾਹੁ ਕੇ ਪੂਤ ਸੁਘਰ ਅਤਿ ॥
tahaa saahu ke poot sughar at |

ત્યાં શાહને (અ) ખૂબ જ સુંદર પુત્ર હતો

ਜਾ ਸਮ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਨ ਕਹੂੰ ਕਤ ॥
jaa sam raaj kuar na kahoon kat |

તેમના જેવો રાજકુમાર ક્યાંય નહોતો.

ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹਨ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥
jaa kee prabhaa kahan neh aavai |

તેની સુંદરતા વર્ણવી શકાતી નથી.

ਹੇਰੈ ਪਲਕ ਨ ਜੋਰੀ ਜਾਵੈ ॥੨॥
herai palak na joree jaavai |2|

તેને જોઈને પાંપણ ઝબકી ન હતી. 2.

ਜਬ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਕੀ ਦੁਤਿ ਲਹੀ ॥
jab raanee tih kee dut lahee |

જ્યારે રાણીએ તેની સુંદરતા જોઈ,

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਹੀ ॥
aaisee bhaat chit meh kahee |

તેથી મેં મારા મનમાં આવું વિચાર્યું.

ਕੈ ਇਹ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਊ ॥
kai ih ke sang bhog kamaaoo |

કાં તો હું તેમાં વ્યસ્ત છું,

ਨਾਤਰ ਹ੍ਵੈ ਜੋਗਨਿ ਬਨ ਜਾਊ ॥੩॥
naatar hvai jogan ban jaaoo |3|

નહિંતર, જાગો અને ઘરે જાઓ. 3.

ਏਕ ਸਹਚਰੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥
ek sahacharee tahaa patthaaee |

તેણે એક દાસીને ત્યાં મોકલી.

ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਿ ਤਹਾ ਲੈ ਆਈ ॥
taeh prabodh tahaa lai aaee |

તેને સમજાવ્યા પછી (દાસી) તેને ત્યાં લઈ આવી.

ਬਨਿ ਠਨਿ ਬੈਠ ਚੰਚਲਾ ਜਹਾ ॥
ban tthan baitth chanchalaa jahaa |

જ્યાં તે સ્ત્રીના વેશમાં બેઠી હતી.

ਲੈ ਆਈ ਸਹਚਰਿ ਤਿਹ ਜਹਾ ॥੪॥
lai aaee sahachar tih jahaa |4|

દાસી તેને ત્યાં લઈ આવી. 4.

ਆਤੁਰ ਕੁਅਰਿ ਤਾਹਿ ਲਪਟਾਈ ॥
aatur kuar taeh lapattaaee |

(વાસનાથી) આતુર રાણી તેને વળગી પડી

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਜ੍ਯੋ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਖਦਾਈ ॥
bahu bidh bhajayo mitr sukhadaaee |

અને સુખદ મિત્રો સાથે ઘણી રીતે વ્યસ્ત રહે છે.

ਚਤੁਰ ਪਹਰ ਰਜਨੀ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ॥
chatur pahar rajanee rat maanee |

(તે) ચાર કલાક સુધી રાત્રિની રમત રમી.

ਕਰਤ ਕਾਮ ਕੀ ਕੇਲ ਕਹਾਨੀ ॥੫॥
karat kaam kee kel kahaanee |5|

તેઓ (આખી રાત) કામ-કેલીની વાર્તા કહેતા રહ્યા. 5.

ਅਟਕਿ ਗਈ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਸੰਗਾ ॥
attak gee abalaa tih sangaa |

(તેણી) અબલા તેની સાથે અટકી ગઈ

ਰੰਗਿਤ ਭਈ ਉਹੀ ਕੇ ਰੰਗਾ ॥
rangit bhee uhee ke rangaa |

અને તે જ રંગમાં રંગાયેલ.

ਤਾ ਕਹ ਐਸ ਪ੍ਰਬੋਧ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥
taa kah aais prabodh drirraayo |

તેને આ રીતે સમજાવ્યું અને

ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਚਲਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥੬॥
aap nripeh chal sees jhukaayo |6|

(પછી) તેણે જઈને રાજાની સામે માથું નમાવ્યું.

ਜੋ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ਸੁਪਨ ਸੁਨੁ ਰਾਈ ॥
jo muhi bhayo supan sun raaee |

(અને કહેવા લાગ્યા) હે રાજન! મને (એ) સ્વપ્ન હતું,

ਸੋਵਤ ਰੁਦ੍ਰ ਜਗਾਇ ਪਠਾਈ ॥
sovat rudr jagaae patthaaee |

(તે) સાંભળો. શિવે (મને) ઊંઘમાં જગાડીને (તમારી પાસે) મોકલ્યો છે.