શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1124


ਹੋ ਆਸਫ ਖਾਨ ਬਿਸਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ਦੇਤ ਭੀ ॥੧੨॥
ho aasaf khaan bisaar hridai te det bhee |12|

(તે) અસફ ખાનને દિલથી ભૂલી ગયો. 12.

ਕਿਯ ਬਿਚਾਰ ਚਿਤ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪਿਯ ਕਉ ਪਾਇਯੈ ॥
kiy bichaar chit kih bidh piy kau paaeiyai |

(તેણે મનમાં વિચાર્યું કે) પ્રિયતમને કઈ પદ્ધતિથી મેળવવો જોઈએ.

ਅਸਫ ਖਾ ਕੇ ਘਰ ਤੇ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਜਾਇਯੈ ॥
asaf khaa ke ghar te kih bidh jaaeiyai |

અને આસફ ખાનના ઘરેથી કેવી રીતે ભાગી શકાય.

ਭਾਖਿ ਭੇਦ ਤਾ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥
bhaakh bhed taa kau grih dayo patthaae kai |

બધા રહસ્યો વિશે તેની (મિત્રા) સાથે વાત કર્યા પછી, તેને ઘરેથી મોકલ્યો

ਹੋ ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਹਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
ho soor soor keh bhoom giree murachhaae kai |13|

અને 'સુલ સુલ' કહીને તે જમીન પર બેહોશ થઈ ગઈ. 13.

ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਰਿ ਗਿਰੀ ਜਨੁਕ ਮਰਿ ਕੇ ਗਈ ॥
soor soor kar giree januk mar ke gee |

'સૂલ સૂલ' કહીને તે મરી ગયો હોય તેમ નીચે પડી ગયો.

ਡਾਰਿ ਸੰਦੂਕਿਕ ਮਾਝ ਗਾਡਿ ਭੂਅ ਮੈ ਦਈ ॥
ddaar sandookik maajh gaadd bhooa mai dee |

તેણે (ઘરવાળાઓએ) તેને છાતીમાં બાંધીને જમીનમાં દાટી દીધો.

ਕਾਢਿ ਸਜਨ ਲੈ ਗਯੋ ਤਹਾ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ॥
kaadt sajan lai gayo tahaa te aan kai |

સજ્જન આવીને તેને ત્યાંથી લઈ ગયા

ਹੋ ਲੈ ਅਪੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰੀ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥੧੪॥
ho lai apunee triy karee adhik ruch maan kai |14|

અને ખૂબ આનંદથી તેણે તેણીને તેની પત્ની બનાવી. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਕਛੁ ਤਾ ਕੋ ਸਕ੍ਯੋ ਪਛਾਨਿ ॥
bhed abhed na moorr kachh taa ko sakayo pachhaan |

(તે સ્ત્રીના પાત્રની) અજોડ મૂર્ખ (આસફ ખાન) કંઈપણ ઓળખી શક્યો નહીં.

ਜਾਨ੍ਯੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਿਯੋ ਸੁ ਭਿਸਤ ਪਯਾਨ ॥੧੫॥
jaanayo praanan chhaadd kai kiyo su bhisat payaan |15|

સમજાય છે કે તે મનુષ્યોને છોડીને સ્વર્ગમાં ગઈ છે. 15.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੦॥੪੨੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau bees charitr samaapatam sat subham sat |220|4218|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંવાદના 220મા અધ્યાયનું સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 220.4218. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਈਸਫ ਜੈਯਨ ਮੌਰ ਹੈ ਸੰਮਨ ਖਾਨ ਪਠਾਨ ॥
eesaf jaiyan mauar hai saman khaan patthaan |

સમ્માન ખાન પઠાણ ઈસાફ-ઝૈયાઓનો મુખ્ય હતો.

ਤੁਮਨ ਪਠਾਨਨ ਕੇ ਤਿਸੈ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੧॥
tuman patthaanan ke tisai sees jhukaavat aan |1|

પઠાણો ('તુમાન')ના આદિવાસીઓ આવીને તેમની પૂજા કરતા હતા. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
sree mrigaraaj matee taa kee triy |

તેમની પત્નીનું નામ મૃગરાજ મતિ હતું

ਬਸੀ ਰਹੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਜਿਯ ॥
basee rahai raajaa ke nit jiy |

જે હંમેશા રાજાના હ્રદયમાં રહેતો હતો.

ਪਰਮ ਰੂਪ ਤਨ ਤਾਹਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥
param roop tan taeh biraajai |

તેનું શરીર ખૂબ જ સુંદર હતું.

ਪਸੁਪਤਿ ਰਿਪੁ ਨਿਰਖਤ ਦੁਤਿ ਲਾਜੈ ॥੨॥
pasupat rip nirakhat dut laajai |2|

કામદેવ ('પસુપતિ રિપુ') પણ તેની સુંદરતા જોઈને શરમાતા હતા. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਸਾਦੀ ਖਾਨ ਤਹਾ ਹੁਤੋ ਇਕ ਪਠਾਨ ਕੋ ਪੂਤ ॥
saadee khaan tahaa huto ik patthaan ko poot |

શાદી ખાન નામનો એક પઠાણનો દીકરો હતો.

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੀ ਦਿਪੈ ਨਿਰਖਿ ਰਹਿਤ ਪੁਰਹੂਤ ॥੩॥
adhik prabhaa taa kee dipai nirakh rahit purahoot |3|

ઈન્દ્ર પણ તેની આત્યંતિક સુંદરતાનું તેજ જોતા હતા. 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਤਿਹ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
tih raanee taa ko grih liyo bulaae kai |

તે રાણીએ તેને (એક દિવસ) ઘરે બોલાવ્યો.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਰਮੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
lapatt lapatt tih saath ramee sukh paae kai |

તેણી તેની સાથે આનંદમય રમણ રાખવા લાગી.

ਤਬ ਹੀ ਲੋਕਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
tab hee lokeh kahiyo nripat sau jaae kar |

પછી લોકોએ જઈને રાજાને કહ્યું.

ਹੋ ਖੜਗ ਹਾਥ ਗਹਿ ਰਾਵ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥੪॥
ho kharrag haath geh raav pahoochayo aae kar |4|

રાજા હાથમાં તલવાર લઈને ત્યાં આવ્યો. 4.

ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਿ ਖੜਗ ਬਿਲੋਕ ਅਧਿਕ ਅਬਲਾ ਡਰੀ ॥
nrip kar kharrag bilok adhik abalaa ddaree |

રાજાના હાથમાં તલવાર જોઈને સ્ત્રી ખૂબ ડરી ગઈ

ਚਿਤ ਅਪਨੈ ਕੇ ਬੀਚ ਇਹੈ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ॥
chit apanai ke beech ihai chintaa karee |

અને મનમાં આ વિચાર્યું.

ਗਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤਤਕਾਲ ਮੀਤ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥
geh kripaan tatakaal meet ko maar kai |

(પછી તેણે) હાથમાં તલવાર લીધી અને મિત્રને મારી નાખ્યો

ਹੋ ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥੫॥
ho ttook ttook kar diyo deg mai ddaar kai |5|

અને તેના ટુકડા કરી વાસણમાં મૂકો. 5.

ਡਾਰਿ ਦੇਗ ਤਰ ਆਗ ਦਈ ਔਟਾਇ ਕੈ ॥
ddaar deg tar aag dee aauattaae kai |

તેણે તેને એક વાસણમાં નાખ્યો અને તેની નીચે આગ પ્રગટાવી.

ਬਹੁਰਿ ਸਗਲ ਤਿਹ ਭਖਿ ਗਈ ਮਾਸੁ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
bahur sagal tih bhakh gee maas banaae kai |

પછી તેણીએ (તેનું) બધુ માંસ રાંધ્યું અને ખાધું.

ਸਗਰੋ ਸਦਨ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
sagaro sadan nihaar chakrit raajaa rahiyo |

રાજાને આખો મહેલ (કોઈ વગરનો) જોઈને આશ્ચર્ય થયું.

ਹੋ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਹਨ੍ਯੋ ਝੂਠ ਇਨ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੬॥
ho bhed daaeikah hanayo jhootth in muhi kahiyo |6|

અને બાતમીદારને મારી સાથે જૂઠું બોલવાથી મારી નાખ્યો. 6.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਪ੍ਰਥਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਭਖਿ ਗਈ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਘਾਇ ॥
pratham bhog kar bhakh gee bhed daaeikah ghaae |

પ્રથમ મિજબાની કર્યા પછી, તેણીએ ખાધું (પછી મિત્ર) અને જેણે રહસ્ય કહ્યું તેની હત્યા કરી.

ਰਾਜਾ ਤੇ ਸਾਚੀ ਰਹੀ ਇਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥੭॥
raajaa te saachee rahee ih chhal chhidr banaae |7|

આ રીતે, કપટી હોવાનો ઢોંગ કરીને, (રાણી) રાજા પ્રત્યે સાચી પડી. ॥7॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੧॥੪੨੨੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau ikees charitr samaapatam sat subham sat |221|4225|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંવાદના 221મા અધ્યાયનું સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 221.4225. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਕਾਬਲ ਮੈ ਅਕਬਰ ਗਏ ਏਕ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਬਾਗ ॥
kaabal mai akabar ge ek bilokayo baag |

બાદશાહ અકબરે કાબુલના એક બગીચાની મુલાકાત લીધી.

ਹਰੀ ਭਈ ਆਂਖੈ ਨਿਰਖਿ ਰੋਸਨ ਭਯੋ ਦਿਮਾਗ ॥੧॥
haree bhee aankhai nirakh rosan bhayo dimaag |1|

(જેના) પાસે પહોંચવાથી તેની આંખો ઠંડી પડી ગઈ અને તેનું મન પ્રબુદ્ધ થઈ ગયું. 1.

ਭੋਗ ਮਤੀ ਇਕ ਭਾਮਨੀ ਅਕਬਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹਿ ॥
bhog matee ik bhaamanee akabar ke grih maeh |

અકબરના ઘરમાં ભોગ મતિ નામની સ્ત્રી (રહેતી) હતી.

ਤਾ ਕੀ ਸਮ ਤਿਹੁੰ ਲੋਕ ਮੈ ਰੂਪਵਤੀ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ॥੨॥
taa kee sam tihun lok mai roopavatee kahoon naeh |2|

ત્રણ લોકોમાં તેના જેવી સુંદર સ્ત્રી કોઈ ન હતી. 2.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਏਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਗੁਲ ਮਿਹਰ ਭਾਖੀਯੈ ॥
ek saah ko poot gul mihar bhaakheeyai |

ગુલ મિહાર નામનો શાહનો પુત્ર હતો.