ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 961
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોપાઈ
ਜਬ ਵਹੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਖੇਟਕ ਆਵੈ ॥
jab vahu nripat akhettak aavai |જ્યારે તે રાજા શિકાર કરવા જાય છે,
ਸ੍ਵਾਨਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਮ੍ਰਿਗਨ ਗਹਾਵੈ ॥
svaanan te bahut mrigan gahaavai |રાજા જ્યારે શિકાર કરવા જતા ત્યારે તે તેના કૂતરાઓ દ્વારા ઘણા હરણને મારી નાખતા.
ਬਾਜਨ ਸਾਥ ਆਬਿਯਨ ਲੇਹੀ ॥
baajan saath aabiyan lehee |તે બાજમાંથી મરઘી મેળવતો હતો
ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਹੁਸਨਾਕਨ ਦੇਹੀ ॥੩॥
amit darab husanaakan dehee |3|તે તેના બાજનો ઉપયોગ વોટર-ફાઉલ્સનો શિકાર કરવા અને સુંદર લોકોમાં ઘણી સંપત્તિ વહેંચવા માટે કરશે.(3)
ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਅਧਿਕ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੌ ਮਾਰੈ ॥
nitiprat adhik mrigan kau maarai |(તે) દરરોજ અનેક હરણો મારતો હતો
ਸਦਾ ਸੁ ਬਨ ਕੇ ਬੀਚ ਬਿਹਾਰੈ ॥
sadaa su ban ke beech bihaarai |હંમેશા જંગલમાં રહીને તે ઘણા હરણોને મારી નાખતો હતો.
ਦੁਹੂ ਹਾਥ ਸੌ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥
duhoo haath sau teer chalaavai |તે બંને હાથ વડે તીર મારતો હતો.
ਤਾ ਤੇ ਕਹਾ ਜਾਨ ਪਸੁ ਪਾਵੈ ॥੪॥
taa te kahaa jaan pas paavai |4|બંને હાથ વડે તીર ફેંકીને તે કોઈ પણ પ્રાણીને છટકી જવા દેતો ન હતો.(4)
ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਅਖਿਟ ਸਿਧਾਯੋ ॥
ek divas nrip akhitt sidhaayo |એક દિવસ રાજા શિકાર કરવા ગયો
ਕਾਰੋ ਹਰਿਨ ਹੇਰਿ ਲਲਚਾਯੋ ॥
kaaro harin her lalachaayo |એક દિવસ જ્યારે તે શિકારની પળોજણમાં હતો, ત્યારે તે કાળા હરણને શોધીને બેફામ બની ગયો.
ਸੀਂਗਨ ਤੇ ਜੀਯਤ ਗਹਿ ਲੈਹੌ ॥
seengan te jeeyat geh laihau |(તેને પકડવા માંગતો હતો) શિંગડાથી જીવતો હતો
ਯਾ ਕੌ ਘਾਇ ਨ ਲਾਗਨ ਦੈਹੌ ॥੫॥
yaa kau ghaae na laagan daihau |5|તેણે વિચાર્યું કે, તે તેને જીવતો પકડી લેશે અને તેના શરીર પર કોઈ ઈજા નહીં પહોંચાડશે.(5)
ਹੇਰਿ ਹਰਿਨ ਕਹ ਤੁਰੈ ਧਵਾਯੋ ॥
her harin kah turai dhavaayo |હરણને જોઈને (તેણે) ઘોડાનો પીછો કર્યો
ਪਾਛੋ ਚਲਿਯੋ ਤਵਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥
paachho chaliyo tavan ko aayo |તેને જોઈને તેણે પોતાનો ઘોડો દોડાવ્યો અને તેનો પીછો કર્યો.
ਜਬ ਪਰਦੇਸ ਗਯੋ ਚਲਿ ਸੋਈ ॥
jab parades gayo chal soee |જ્યારે તે (હરણ) પરદેસ (બિન-પ્રદેશ) પહોંચ્યા,
ਚਾਕਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਕੋਈ ॥੬॥
chaakar tahaa na pahoonchayo koee |6|જ્યારે તે બીજા પ્રદેશમાં પ્રવેશ્યો ત્યારે તેની સાથે કોઈ નોકર બાકી રહ્યો ન હતો.(6)
ਰਾਜ ਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥
raaj prabhaa ik raaj dulaaree |(ત્યાં) રાજ પ્રભા નામની રાજકુમારી હતી
ਰਾਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
raajaa ko praanan te payaaree |રાજ પ્રભા નામની એક રાજકુમારી હતી, જે રાજાને પોતાના આત્માથી પણ વધુ પ્રેમ કરતી હતી.
ਧੌਲਰ ਊਚ ਤਵਨ ਕੌ ਰਾਜੈ ॥
dhaualar aooch tavan kau raajai |તેમનો ઉંચો મહેલ સુંદર હતો
ਮਨੋ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੋਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੭॥
mano chandramaa kol biraajai |7|તેણીનો સાર્વભૌમ મહેલ ચંદ્રની ઊંચાઈઓને સર કરશે.(7)
ਤਪਤੀ ਨਦੀ ਤੀਰ ਤਿਹ ਬਹੈ ॥
tapatee nadee teer tih bahai |તેની નજીક તાપ્તી નદી વહેતી હતી.
ਸੂਰਜ ਸੁਤਾ ਤਾਹਿ ਜਗ ਕਹੈ ॥
sooraj sutaa taeh jag kahai |નજીકમાં જ એક વહેતી નદી વહેતી હતી જેનું નામ જમુના હતું.
ਪੰਛੀ ਤਹਾ ਚੁਗਤ ਅਤਿ ਸੋਹੈ ॥
panchhee tahaa chugat at sohai |ત્યાં પક્ષીઓ ચૂંટતી વખતે ખૂબ જ સુંદર હતા.
ਹੇਰਨਿਹਾਰਨ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥੮॥
heranihaaran ko man mohai |8|ત્યાં આસપાસ, પક્ષીઓ બીજ ઉપાડતા, હંમેશા મોહક દેખાતા હતા.(8)
ਸੁੰਦਰ ਤਾਹਿ ਝਰੋਖੇ ਜਹਾ ॥
sundar taeh jharokhe jahaa |જ્યાં સુંદર બારીઓ હતી (મહેલની),
ਕਾਢ੍ਯੋ ਆਨਿ ਰਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਤਹਾ ॥
kaadtayo aan raae mrig tahaa |સુંદર બારીઓ ધરાવતા મહેલમાં, હરણ રાજાને ત્યાં લઈ આવ્યો.
ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਸ੍ਰਮਿਤ ਤਿਹ ਕੀਨੋ ॥
turai dhavaae sramit tih keeno |રાજાએ તેને ઘોડો ભગાડીને થાક્યો
ਸ੍ਰਿੰਗਨ ਤੇ ਸ੍ਰਿੰਗੀ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੯॥
sringan te sringee geh leeno |9|રાજાએ હરણને થાકી દીધું હતું અને તેને શિંગડાથી પકડીને પકડી લીધું હતું.(9)
ਯਹ ਕੌਤਕ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਾ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
yah kauatak nrip sutaa nihaariyo |કૌતક રાજ કુમારીએ આ જોયું
ਯਹੈ ਆਪਨੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
yahai aapane hridai bichaariyo |રાજ કુમારીએ આ દ્રશ્ય જોયું અને મનમાં વિચાર્યું.
ਮੈ ਅਬ ਹੀ ਇਹ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਬਰੌ ॥
mai ab hee ih nrip kau barau |હું હવે આ રાજા સાથે લગ્ન કરીશ,
ਨਾਤਰ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੌ ॥੧੦॥
naatar maar kattaaree marau |10|'હું ફક્ત આ રાજા સાથે જ લગ્ન કરીશ, નહીં તો હું મારી જાતને ખંજરથી ખતમ કરીશ.(10)
ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਾਇ ਸੌ ਜੋਰੀ ॥
aaisee preet raae sau joree |તેણે રાજા સાથે એવો પ્રેમ કેળવ્યો
ਕਾਹੂ ਪਾਸ ਜਾਤ ਨਹਿ ਤੋਰੀ ॥
kaahoo paas jaat neh toree |તેણીએ એવો પ્રેમ વરસાવ્યો જે વિખેરાઈ ન શકે.
ਨੈਨ ਸੈਨ ਦੈ ਤਾਹਿ ਬਲਾਯੋ ॥
nain sain dai taeh balaayo |આંખ મીંચીને રાજાને બોલાવ્યો
ਮੈਨ ਭੋਗ ਤਹਿ ਸਾਥ ਕਮਾਯੋ ॥੧੧॥
main bhog teh saath kamaayo |11|તેણીના મોહક દેખાવ દ્વારા, તેણીએ રાજાને આમંત્રણ આપ્યું અને તેની સાથે પ્રેમ કર્યો.(11)
ਐਸੀ ਫਬਤ ਦੁਹੂੰਨ ਕੀ ਜੋਰੀ ॥
aaisee fabat duhoon kee joree |(તેમની) જોડી આમ ફેબી,
ਜਨੁਕ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕਿਸੋਰੀ ॥
januk krisan brikhabhaan kisoree |આ દંપતી એટલુ સુશોભિત હતું કે તેઓ કૃષ્ણ અને રાધાના પ્રતિક સમાન લાગતા હતા.
ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਤਿਹ ਕੁਚਨ ਮਰੋਰੈ ॥
duhoon haath tih kuchan marorai |(તે) તેના બંને હાથ વડે મુઠ્ઠી વળી રહ્યો હતો
ਜਨੁ ਖੋਯੋ ਨਿਧਨੀ ਧਨੁ ਟੋਰੈ ॥੧੨॥
jan khoyo nidhanee dhan ttorai |12|તેઓ એક ગરીબ માણસની જેમ તેમના હાથને સન્માનિત કરે છે જેણે તેમની છેલ્લી સંપત્તિની શોધમાં હાથ ખસેડવાનો પ્રયાસ કર્યો હતો.(12)
ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਿਹ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥
baar baar tih gare lagaavai |(રાજા) તેને વારંવાર ભેટી પડતો
ਜਨੁ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਦ੍ਰਪੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥
jan kandrap ko drap mittaavai |કામદેવના અભિમાનને બરબાદ કરવાનો પ્રયાસ કરતો હોય તેમ તેણે તેને વારંવાર ગળે લગાડ્યો.
ਭੋਗਤ ਤਾਹਿ ਜੰਘ ਲੈ ਕਾਧੇ ॥
bhogat taeh jangh lai kaadhe |(તેના) પગ ખભા પર રાખીને તે (આ રીતે પીડાતો હતો)
ਜਨੁ ਦ੍ਵੈ ਮੈਨ ਤਰਕਸਨ ਬਾਧੇ ॥੧੩॥
jan dvai main tarakasan baadhe |13|તેના પગને ખભા પર રાખીને પ્રેમ કરવો, તે ધનુષ્યમાં તીર લગાવતા કામદેવ જેવો દેખાતો હતો.(13)
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਚੁੰਬਨ ਕੀਨੇ ॥
bhaat bhaat sau chunban keene |ખૂબ ચુંબન કર્યું
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦੀਨੇ ॥
bhaat bhaat aasan triy deene |તેણે તેણીને ઘણી રીતે ચુંબન કર્યું અને તેણીને અનેક પ્રકારની મુદ્રાઓ આપી.
ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਸੋ ਗਰੇ ਲਗਾਈ ॥
geh geh taa so gare lagaaee |પકડો અને તેને આલિંગન આપો