શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 664


ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥
hatthavant bratee rikh atr sooan |356|

તેમનું હવે સંપૂર્ણ હતું અને શરીર વિશિષ્ટ હતું તેઓ સતત, વ્રત-નિરીક્ષક અને ઋષિ અત્રિના પુત્ર જેવા હતા.356.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸਰੰ ਕਰਿ ਧਿਆਨ ਜੁਤੰ ॥
avilok saran kar dhiaan jutan |

આ રીતે બાણ બનાવનાર જાટમાંથી બને છે

ਰਹਿ ਰੀਝ ਜਟੀ ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੰ ॥
reh reejh jattee hatthavant bratan |

ઋષિ દત્ત તેમના બાણો અને ધ્યાન જોઈને ખૂબ પ્રસન્ન થયા

ਗੁਰੁ ਮਾਨਿਸ ਪੰਚਦਸ੍ਵੋ ਪ੍ਰਬਲੰ ॥
gur maanis panchadasvo prabalan |

મનમાં (તેમને) પંદરમા મહાન ગુરુ તરીકે સ્વીકાર્યા.

ਹਠ ਛਾਡਿ ਸਬੈ ਤਿਨ ਪਾਨ ਪਰੰ ॥੩੫੭॥
hatth chhaadd sabai tin paan paran |357|

તેમને તેમના પંદરમા ગુરુ અપનાવીને અને તેમની તમામ દ્રઢતા છોડીને તેમણે તેમને તેમના ઉદ્ધારક તરીકે સ્વીકાર્યા.357.

ਇਮਿ ਨਾਹ ਸੌ ਜੋ ਨਰ ਨੇਹ ਕਰੈ ॥
eim naah sau jo nar neh karai |

જો કોઈ ભગવાનને આ રીતે પ્રેમ કરે છે ('ના')

ਭਵ ਧਾਰ ਅਪਾਰਹਿ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥
bhav dhaar apaareh paar parai |

આ રીતે, જે કોઈ પણ ભગવાનને પ્રેમ કરે છે, તે અસ્તિત્વના આ અનંત સાગરને પાર કરે છે

ਤਨ ਕੇ ਮਨ ਕੇ ਭ੍ਰਮ ਪਾਸਿ ਧਰੇ ॥
tan ke man ke bhram paas dhare |

શરીર અને મનના ભ્રમને બાજુ પર રાખો.

ਕਰਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵੋ ਗੁਰੁ ਪਾਨ ਪਰੇ ॥੩੫੮॥
kar pandrasavo gur paan pare |358|

પોતાના શરીર અને મનના ભ્રમને દૂર કરીને, દત્ત આ રીતે તેમના પંદરમા ગુરુના ચરણોમાં પડ્યા.358.

ਇਤਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵ ਗੁਰੂ ਬਾਨਗਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੫॥
eit pandrasav guroo baanagar samaapatan |15|

પંદરમા ગુરુ તરીકે તીર-નિર્માતાને અપનાવવાના વર્ણનનો અંત.

ਅਥ ਚਾਵਡਿ ਸੋਰਵੋ ਗੁਰੁ ਕਥਨੰ ॥
ath chaavadd soravo gur kathanan |

હવે સોળમા ગુરુ તરીકે ગીધને દત્તક લેવાનું વર્ણન શરૂ થાય છે

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ટોટક સ્ટેન્ઝા

ਮੁਖ ਬਿਭੂਤ ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਬਰੰ ॥
mukh bibhoot bhagave bhes baran |

(દત્તના) ચહેરા પર વિભૂતિ છે.

ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਚੇਲਕ ਸੰਗ ਨਰੰ ॥
subh sobhat chelak sang naran |

ઋષિ તેમના શિષ્યો સાથે તેમના ચહેરાને રાખથી મઢેલા હતા અને ઓચર રંગના વસ્ત્રો પહેર્યા હતા.

ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗੋਬਿੰਦ ਏਕ ਮੁਖੰ ॥
gun gaavat gobind ek mukhan |

તેઓ તેમના મુખથી ગોવિંદના ગુણ ગાય છે.

ਬਨ ਡੋਲਤ ਆਸ ਉਦਾਸ ਸੁਖੰ ॥੩੫੯॥
ban ddolat aas udaas sukhan |359|

તે પોતાના મોં વડે પ્રભુના ગુણગાન ગાતો હતો અને તમામ પ્રકારની ઈચ્છાઓથી અલિપ્ત થઈને ફરતો હતો.359.

ਸੁਭ ਸੂਰਤਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
subh soorat poorat naad navan |

સુંદર દેખાતા ઋષિ (દત્ત) જપ કરી રહ્યા છે.

ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਰਿਖੰ ॥
at ujal ang bibhoot rikhan |

મુખથી વિવિધ અવાજો ઉત્પન્ન થયા અને ઋષિ દત્તનું શરીર અનેક પ્રકારની ભવ્યતા સાથે જોડાયેલું હતું.

ਨਹੀ ਬੋਲਤ ਡੋਲਤ ਦੇਸ ਦਿਸੰ ॥
nahee bolat ddolat des disan |

તે બોલતો નથી (તેના મુખમાંથી કંઈપણ), તે જુદા જુદા દેશોમાં ભટકી રહ્યો છે.

ਗੁਨ ਚਾਰਤ ਧਾਰਤ ਧ੍ਯਾਨ ਹਰੰ ॥੩੬੦॥
gun chaarat dhaarat dhayaan haran |360|

તે દૂર અને નજીકના વિવિધ દેશોમાં શાંતિથી ફરતો હતો અને મનમાં ભગવાનનું ધ્યાન કરતો હતો.360.

ਅਵਿਲੋਕਯ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
avilokay chaavandd chaar prabhan |

(તેણે) એક સુંદર તેજસ્વી ઇલ (ચાવડ) જોયું.

ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਤ ਉਡੀ ਗਹਿ ਮਾਸੁ ਮੁਖੰ ॥
grihi jaat uddee geh maas mukhan |

ત્યાં તેણે એક ગીધને જોયો, જે માંસનો ટુકડો મોંમાં પકડીને ઉડી રહ્યો હતો

ਲਖਿ ਕੈ ਪਲ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਚਲੀ ॥
lakh kai pal chaavandd chaar chalee |

(તે) સુંદર ઈલને બીજાએ માંસનો ટુકડો લઈ જતા જોયો

ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੁਸਟ ਪ੍ਰਮਾਥ ਬਲੀ ॥੩੬੧॥
tih te at pusatt pramaath balee |361|

તેને જોઈને વધુ શક્તિશાળી ચાર ગીધ આગળ વધ્યા.361.

ਅਵਿਲੋਕਿਸ ਮਾਸ ਅਕਾਸ ਉਡੀ ॥
avilokis maas akaas uddee |

(તેને) માંસના ટુકડા સાથે આકાશમાં ઉડતા જોયા,

ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਤਹੀ ਤਿਹੰ ਸੰਗ ਮੰਡੀ ॥
at judh tahee tihan sang manddee |

તેઓ આકાશમાં ઉડ્યા અને ત્યાં તેઓ પેલા ગીધ સાથે લડવા લાગ્યા

ਤਜਿ ਮਾਸੁ ਚੜਾ ਉਡਿ ਆਪ ਚਲੀ ॥
taj maas charraa udd aap chalee |

(તેમને) મજબૂત હોવાનું જાણીને, સુંદર ઇલ ('ચડા') માંસનો ટુકડો કાપી નાખે છે

ਲਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਬਲੀ ॥੩੬੨॥
leh kai chit chaavandd chaar balee |362|

આ શક્તિશાળી ગીધને જોઈને તેણે માંસના ટુકડા ફેંકી દીધા અને ઉડી ગયા.362.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸੁ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਪਲੰ ॥
avilok su chaavandd chaar palan |

તે સુંદર માંસનો ટુકડો ('પાલન') જોઈને,

ਤਜਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਾਈ ਥਿਰ ਭੂਮਿ ਥਲੰ ॥
taj traas bhaaee thir bhoom thalan |

એ ચાર ગીધને જોઈને નીચેની ધરતી પણ તેમને જોઈને ભયથી સ્થિર થઈ ગઈ.

ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਮਨੰ ਮੁਨਿ ਚਉਕ ਰਹ੍ਯੋ ॥
lakh taas manan mun chauk rahayo |

તેને જોઈને મુનિ (દત્ત) મનમાં આઘાત પામે છે.

ਚਿਤ ਸੋਰ੍ਰਹਸਵੇ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕਹ੍ਯੋ ॥੩੬੩॥
chit sorrahasave gur taas kahayo |363|

ઋષિ ચોંકી ગયા અને તેમને (તેને) સોળમા ગુરુ તરીકે અપનાવ્યા.363.

ਕੋਊ ਐਸ ਤਜੈ ਜਬ ਸਰਬ ਧਨੰ ॥
koaoo aais tajai jab sarab dhanan |

જ્યારે વ્યક્તિ આ રીતે બધી સંપત્તિનો ત્યાગ કરે છે (દુઃખનું કારણ સમજીને).

ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਨੁ ਆਸ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥
kar kai bin aas udaas manan |

જો કોઈ વ્યક્તિ બધી જ ઈચ્છાઓથી અલિપ્ત થઈ જાય, તો તે બધી સંપત્તિનો ત્યાગ કરે છે

ਤਬ ਪਾਚਉ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਿਆਗ ਰਹੈ ॥
tab paachau indree tiaag rahai |

પછી પાંચ ઇન્દ્રિયો (પદાર્થોનો) ત્યાગ કરીને ગતિહીન બની જાય છે.

ਇਨ ਚੀਲਨ ਜਿਉ ਸ੍ਰੁਤ ਐਸ ਕਹੈ ॥੩੬੪॥
ein cheelan jiau srut aais kahai |364|

ત્યારે જ તેને તપસ્વી ગણી શકાય આ ગીધની જેમ તેની સમજણ બનાવો.364.

ਇਤਿ ਸੋਰ੍ਰਹਵੋ ਗੁਰੂ ਚਾਵੰਡਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੬॥
eit sorrahavo guroo chaavandd samaapatan |16|

સિદત્તમા ગુરુ તરીકે ગીધને દત્તક લેવાના વર્ણનનો અંત.

ਅਥ ਦੁਧੀਰਾ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ath dudheeraa sataaravo guroo kathanan |

હવે સત્તરમા ગુરુ તરીકે માછીમારી પક્ષીને દત્તક લેવાનું વર્ણન શરૂ થાય છે

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ટોટક સ્ટેન્ઝા

ਕਰਿ ਸੋਰਸਵੋ ਰਿਖਿ ਤਾਸੁ ਗੁਰੰ ॥
kar sorasavo rikh taas guran |

તેમને સોળમા ગુરુ બનાવીને

ਉਠਿ ਚਲੀਆ ਬਾਟ ਉਦਾਸ ਚਿਤੰ ॥
autth chaleea baatt udaas chitan |

ગીધને સત્તરમા ગુરુ તરીકે અસંબંધિત મનથી અપનાવ્યા પછી, દત્ત ફરીથી તેમના માર્ગ પર આગળ વધ્યા.

ਮੁਖਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦਿ ਨਿਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
mukh poorat naad ninaad dhunan |

(તેમનું) મોઢું સતત શબ્દોની ધૂનથી ભરાઈ ગયું હતું.

ਸੁਨਿ ਰੀਝਤ ਗੰਧ੍ਰਬ ਦੇਵ ਨਰੰ ॥੩੬੫॥
sun reejhat gandhrab dev naran |365|

તે પોતાના મુખમાંથી વિવિધ પ્રકારના અવાજો ઉત્પન્ન કરી રહ્યો હતો અને તે સાંભળીને દેવતાઓ, ગંધર્વો, સ્ત્રી-પુરુષો, બધા પ્રસન્ન થઈ રહ્યા હતા.365.

ਚਲਿ ਜਾਤ ਭਏ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟੰ ॥
chal jaat bhe saritaa nikattan |

જતાં જતાં તે નદીના કિનારે પહોંચ્યો

ਹਠਵੰਤ ਰਿਖੰ ਤਪਸਾ ਬਿਕਟ ॥
hatthavant rikhan tapasaa bikatt |

જે એક હઠીલા અને તપસ્વી તપસ્વી ઋષિ હતા.

ਅਵਿਲੋਕ ਦੁਧੀਰਯਾ ਏਕ ਤਹਾ ॥
avilok dudheerayaa ek tahaa |

(તેણે) ત્યાં એક 'દુધિરા' પક્ષી જોયું,

ਉਛਰੰਤ ਹੁਤੇ ਨਦਿ ਮਛ ਜਹਾ ॥੩੬੬॥
auchharant hute nad machh jahaa |366|

નિરંતર અને તપસ્વી ઋષિ એક પ્રવાહની નજીક પહોંચ્યા, જ્યાં તેમણે કૂદતી માછલી પાસે 'મહિગીર' નામનું ઉડતું પક્ષી જોયું.366.

ਥਰਕੰਤ ਹੁਤੋ ਇਕ ਚਿਤ ਨਭੰ ॥
tharakant huto ik chit nabhan |

(તે પક્ષી) શાંત અવસ્થામાં આકાશમાં લહેરાતું હતું.