શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1155


ਜੇ ਤਰੁਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਨਿਹਾਰਈ ॥
je tarunee nrip sut kee prabhaa nihaaree |

જે સ્ત્રીએ રાજાના પુત્રની સુંદરતા જોઈ,

ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਤਨ ਮਨ ਧਨ ਕਹ ਵਾਰਈ ॥
lok laaj taj tan man dhan kah vaaree |

તે લોકોની લૉજ છોડી દેતી અને તન, મન અને ધનનો ત્યાગ કરતી.

ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਤਨ ਬਿਧੀ ਮੁਗਧ ਹ੍ਵੈ ਝੂਲਹੀਂ ॥
birah baan tan bidhee mugadh hvai jhoolaheen |

તેઓને બિરહોનના તીરથી વીંધવામાં આવતા અને ઝૂલતા હતા

ਹੋ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪਤਿ ਸੁਤ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭੂਲਹੀਂ ॥੨॥
ho maat pitaa pat sut kee sabh sudh bhoolaheen |2|

અને માતા, પિતા, પતિ અને પુત્રના તમામ દેખાવ ભૂલી ગયા. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਛੇਮ ਕਰਨ ਇਕ ਸਾਹੁ ਕੀ ਸੁਤਾ ਰਹੈ ਸੁਕੁਮਾਰਿ ॥
chhem karan ik saahu kee sutaa rahai sukumaar |

છેમ કરણ નામના શાહની કોમળ પુત્રી (ત્યાં) રહેતી હતી.

ਉਰਝਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮੈ ਘਨੀ ਨਿਰਖਤ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰਿ ॥੩॥
aurajh rahee man mai ghanee nirakhat raaj dulaar |3|

(તેમને) જોઈને રાજકુમાર ખૂબ જ મૂંઝાઈ ગયા. (અર્થ મોહ પામ્યો) 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਸ੍ਵਰਨਿ ਮੰਜਰੀ ਅਟਕੀ ਕੁਅਰ ਨਿਹਾਰਿ ਕਰਿ ॥
svaran manjaree attakee kuar nihaar kar |

સ્વરણ મંજરી કુંવરને જોઈને મુગ્ધ થઈ ગઈ.

ਰੁਕਮ ਮੰਜਰੀ ਸਹਚਰਿ ਲਈ ਹਕਾਰਿ ਕਰਿ ॥
rukam manjaree sahachar lee hakaar kar |

(તેણે) રૂકુમ મંજરી નામની એક સખીને બોલાવી.

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੋ ਤਿਹ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥
nij man ko tih bhed sakal samajhaae kai |

તેને તમારા મનનું રહસ્ય કહીને

ਹੋ ਚਿਤ੍ਰ ਬਰਨ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਪਹਿ ਦਈ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥੪॥
ho chitr baran nrip sut peh dee patthaae kai |4|

આ તસવીર બરન નામના રાજાના પુત્રને મોકલવામાં આવી હતી. 4.

ਨਿਜ ਨਾਰੀ ਮੁਹਿ ਕਰਿਯੋ ਕੁਅਰ ਕਰੁ ਆਇ ਕਰਿ ॥
nij naaree muhi kariyo kuar kar aae kar |

(શાહની દીકરીએ મોકલીને) હે કુંવરજી! આવો મને તમારી પત્ની બનાવો

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਭਜੋ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥
bhaat bhaat sau bhajo param sukh paae kar |

અને એકબીજા સાથે (મારી સાથે) સંગ કરીને પરમ સુખ પ્રાપ્ત કરો.

ਭੂਪ ਤਿਲਕ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥
bhoop tilak kee kaan na chit meh keejiyai |

રાજા તિલકના મનની પરવા કરશો નહીં

ਹੋ ਮਨਸਾ ਪੂਰਨ ਮੋਰਿ ਸਜਨ ਕਰਿ ਦੀਜਿਯੈ ॥੫॥
ho manasaa pooran mor sajan kar deejiyai |5|

અને ઓહ માણસ! મારા હૃદયની ઈચ્છા પૂરી કર. 5.

ਕੁਅਰ ਬਾਚ ॥
kuar baach |

કુંવરે કહ્યું:

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਇਕ ਠਾ ਸੁਨੇ ਅਨੂਪਮ ਹਯ ਹੈ ॥
eik tthaa sune anoopam hay hai |

(મેં) સાંભળ્યું છે કે એક જગ્યાએ (બે) અનુપમ ઘોડા છે.

ਸੇਰ ਸਾਹਿ ਲੀਨੇ ਦ੍ਵੈ ਹੈ ਹੈ ॥
ser saeh leene dvai hai hai |

(તે) બંને ઘોડા શેરશાહે લઈ લીધા છે.

ਰਾਹੁ ਸੁਰਾਹੁ ਨਾਮ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ॥
raahu suraahu naam hai tin ke |

તેમના નામ રાહુ અને સુરાહુ છે

ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਬਨੇ ਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ॥੬॥
ang surang bane hai jin ke |6|

અને તેઓ ખૂબ સુંદર અંગો ધરાવે છે. 6.

ਜੌ ਤਾ ਤੇ ਦ੍ਵੈ ਹੈ ਹਰਿ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥
jau taa te dvai hai har layaavai |

(તમે) જો તમે ત્યાંથી બંને ઘોડા લાવો

ਬਹੁਰਿ ਆਹਿ ਮੁਰਿ ਨਾਰਿ ਕਹਾਵੈ ॥
bahur aaeh mur naar kahaavai |

(તો) પછી આવ અને મારી પત્નીને બોલાવ.

ਤਬ ਹਮ ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗ ਤੁਹਿ ਬਰਹੀ ॥
tab ham sank tayaag tuhi barahee |

પછી હું તમારી સાથે લગ્ન કરીશ

ਭੂਪ ਤਿਲਕ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਰਹੀ ॥੭॥
bhoop tilak kee kaan na karahee |7|

અને હું રાજા તિલકની પરવા નહીં કરું.7.

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਜਬ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪਾਵਾ ॥
saahu sutaa jab yau sun paavaa |

શાહની દીકરીએ આ સાંભળ્યું

ਚੰਡਾਰਿਨਿ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਵਾ ॥
chanddaarin ko bhes banaavaa |

તેથી તેણે ચૂરી ('ચંદારિણી')નો વેશ ધારણ કર્યો.

ਕਰ ਮੋ ਧਰਤ ਬੁਹਾਰੀ ਭਈ ॥
kar mo dharat buhaaree bhee |

બુહારીને હાથમાં પકડવા

ਸੇਰ ਸਾਹਿ ਕੇ ਮਹਲਨ ਗਈ ॥੮॥
ser saeh ke mahalan gee |8|

અને તે શેરશાહના મહેલોમાં ગયો. 8.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਹਜਰਤਿ ਕੇ ਘਰ ਮੋ ਧਸੀ ਐਸੋ ਭੇਸ ਬਨਾਇ ॥
hajarat ke ghar mo dhasee aaiso bhes banaae |

તેણીએ પોતાનો વેશ ધારણ કર્યો અને રાજાના ઘરમાં પ્રવેશ કર્યો.

ਰਾਹੁ ਸੁਰਾਹੁ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਤਹੀ ਪਹੂਚੀ ਜਾਇ ॥੯॥
raahu suraahu jahaa hute tahee pahoochee jaae |9|

જ્યાં રાહુ અને સુરાહુ (નામના ઘોડા) હતા, તે ત્યાં પહોંચી. 9.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਬੰਧੇ ਹੁਤੇ ਜਹ ਦ੍ਵੈ ਹੈ ਝਰੋਖਾ ਕੇ ਤਰੈ ॥
bandhe hute jah dvai hai jharokhaa ke tarai |

જ્યાં બારી નીચે બંને ઘોડા બાંધેલા હતા

ਜਹਾ ਨ ਚੀਟੀ ਪਹੁਚੈ ਪਵਨ ਨ ਸੰਚਰੈ ॥
jahaa na cheettee pahuchai pavan na sancharai |

અને જ્યાં કોઈ કીડી પહોંચી શકતી નથી અને પવન ફૂંકાઈ શકતો નથી,

ਤਹੀ ਤਰੁਨਿ ਇਹ ਭੇਸ ਪਹੂਚੀ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
tahee tarun ih bhes pahoochee jaae kar |

મહિલા આ વેશમાં ત્યાં પહોંચી હતી.

ਹੋ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਭੇ ਛੋਰਾ ਬਾਜ ਬਨਾਇ ਕਰਿ ॥੧੦॥
ho aradh raatr bhe chhoraa baaj banaae kar |10|

મધ્યરાત્રિએ ઘોડો ખોલ્યો. 10.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਛੋਰਿ ਅਗਾਰਿ ਪਛਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
chhor agaar pachhaar utaaree |

તેનો આગળ અને પાછળનો ભાગ ખોલીને ઉતારવામાં આવ્યો હતો

ਆਨਨ ਬਿਖੈ ਲਗਾਮੀ ਡਾਰੀ ॥
aanan bikhai lagaamee ddaaree |

અને લગામ મોઢામાં નાખો.

ਹ੍ਵੈ ਅਸਵਾਰ ਚਾਬੁਕਿਕ ਮਾਰਿਸਿ ॥
hvai asavaar chaabukik maaris |

સવારી (તેના પર) ચાબુક માર્યો

ਸਾਹੁ ਝਰੋਖਾ ਭਏ ਨਿਕਾਰਿਸਿ ॥੧੧॥
saahu jharokhaa bhe nikaaris |11|

અને શાહની બારીમાંથી બહાર કાઢ્યો. 11.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਸਾਹ ਝੋਰੋਖਾ ਕੇ ਭਏ ਪਰੀ ਤੁਰੰਗ ਕੁਦਾਇ ॥
saah jhorokhaa ke bhe paree turang kudaae |

ઘોડો રાજાની બારીમાંથી કૂદી પડ્યો

ਸੰਕਾ ਕਰੀ ਨ ਜਾਨ ਕੀ ਪਰੀ ਨਦੀ ਮੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥
sankaa karee na jaan kee paree nadee mo jaae |12|

અને પોતાના જીવની પરવા કર્યા વિના તે નદીમાં ગયો. 12.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਝਰਨਾ ਮਹਿ ਤੇ ਬਾਜਿ ਨਿਕਾਰਿਸਿ ॥
jharanaa meh te baaj nikaaris |

ઘોડાને બારીમાંથી બહાર કાઢ્યો