જે સ્ત્રીએ રાજાના પુત્રની સુંદરતા જોઈ,
તે લોકોની લૉજ છોડી દેતી અને તન, મન અને ધનનો ત્યાગ કરતી.
તેઓને બિરહોનના તીરથી વીંધવામાં આવતા અને ઝૂલતા હતા
અને માતા, પિતા, પતિ અને પુત્રના તમામ દેખાવ ભૂલી ગયા. 2.
દ્વિ:
છેમ કરણ નામના શાહની કોમળ પુત્રી (ત્યાં) રહેતી હતી.
(તેમને) જોઈને રાજકુમાર ખૂબ જ મૂંઝાઈ ગયા. (અર્થ મોહ પામ્યો) 3.
અડગ
સ્વરણ મંજરી કુંવરને જોઈને મુગ્ધ થઈ ગઈ.
(તેણે) રૂકુમ મંજરી નામની એક સખીને બોલાવી.
તેને તમારા મનનું રહસ્ય કહીને
આ તસવીર બરન નામના રાજાના પુત્રને મોકલવામાં આવી હતી. 4.
(શાહની દીકરીએ મોકલીને) હે કુંવરજી! આવો મને તમારી પત્ની બનાવો
અને એકબીજા સાથે (મારી સાથે) સંગ કરીને પરમ સુખ પ્રાપ્ત કરો.
રાજા તિલકના મનની પરવા કરશો નહીં
અને ઓહ માણસ! મારા હૃદયની ઈચ્છા પૂરી કર. 5.
કુંવરે કહ્યું:
ચોવીસ:
(મેં) સાંભળ્યું છે કે એક જગ્યાએ (બે) અનુપમ ઘોડા છે.
(તે) બંને ઘોડા શેરશાહે લઈ લીધા છે.
તેમના નામ રાહુ અને સુરાહુ છે
અને તેઓ ખૂબ સુંદર અંગો ધરાવે છે. 6.
(તમે) જો તમે ત્યાંથી બંને ઘોડા લાવો
(તો) પછી આવ અને મારી પત્નીને બોલાવ.
પછી હું તમારી સાથે લગ્ન કરીશ
અને હું રાજા તિલકની પરવા નહીં કરું.7.
શાહની દીકરીએ આ સાંભળ્યું
તેથી તેણે ચૂરી ('ચંદારિણી')નો વેશ ધારણ કર્યો.
બુહારીને હાથમાં પકડવા
અને તે શેરશાહના મહેલોમાં ગયો. 8.
દ્વિ:
તેણીએ પોતાનો વેશ ધારણ કર્યો અને રાજાના ઘરમાં પ્રવેશ કર્યો.
જ્યાં રાહુ અને સુરાહુ (નામના ઘોડા) હતા, તે ત્યાં પહોંચી. 9.
અડગ
જ્યાં બારી નીચે બંને ઘોડા બાંધેલા હતા
અને જ્યાં કોઈ કીડી પહોંચી શકતી નથી અને પવન ફૂંકાઈ શકતો નથી,
મહિલા આ વેશમાં ત્યાં પહોંચી હતી.
મધ્યરાત્રિએ ઘોડો ખોલ્યો. 10.
ચોવીસ:
તેનો આગળ અને પાછળનો ભાગ ખોલીને ઉતારવામાં આવ્યો હતો
અને લગામ મોઢામાં નાખો.
સવારી (તેના પર) ચાબુક માર્યો
અને શાહની બારીમાંથી બહાર કાઢ્યો. 11.
દ્વિ:
ઘોડો રાજાની બારીમાંથી કૂદી પડ્યો
અને પોતાના જીવની પરવા કર્યા વિના તે નદીમાં ગયો. 12.
ચોવીસ:
ઘોડાને બારીમાંથી બહાર કાઢ્યો