ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 1051
ਰਾਵ ਰੰਕ ਅਰੁ ਬਚਤ ਨ ਕੋਊ ॥੪॥
raav rank ar bachat na koaoo |4|રાજા રાંક અને બીજું કોઈ બચતું નથી. 4.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દ્વિ:
ਜੋ ਉਪਜਿਯੋ ਸੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥
jo upajiyo so binasiyo jiyat na rahasee koe |જે જન્મે છે તે નાશ પામશે, કોઈ બચશે નહિ.
ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਸੁਰ ਸੁਰਪਤਿ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥੫॥
aooch neech raajaa prajaa sur surapat koaoo hoe |5|(પછી) ઉંચા અને નીચા, રાજાઓ અને પ્રજા, દેવો કે ઈન્દ્ર, કોઈપણ (કેમ નહિ) ॥5॥
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਤੁਮ ਸੁੰਦਰਿ ਸਭ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਹੁ ॥
tum sundar sabh sok nivaarahu |(પછી રાજાએ કહ્યું) હે સુંદરી! તમે બધા દુઃખ દૂર કરો
ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕਹ ਹਿਯੈ ਸੰਭਾਰਹੁ ॥
sree jadupat kah hiyai sanbhaarahu |અને મનમાં શ્રી કૃષ્ણનું ધ્યાન કરો.
ਵਾ ਸੁਤ ਕੋ ਕਛੁ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥
vaa sut ko kachh sok na keejai |એ દીકરાને દુઃખ ન થવા દે
ਔਰ ਮਾਗਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤੇ ਸੁਤ ਲੀਜੈ ॥੬॥
aauar maag prabh te sut leejai |6|અને ભગવાન પાસે બીજા પુત્ર માટે પૂછો. 6.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દ્વિ:
ਅਵਰ ਤੁਮਾਰੇ ਧਾਮ ਮੈ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਪੂਤ ਅਪਾਰ ॥
avar tumaare dhaam mai hvai hai poot apaar |સૌમ્ય સુંદરતા! સાંભળો, તારા ઘરમાં બીજા ઘણા પુત્રો થશે.
ਵਾ ਕੋ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ਸੁਨ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁਕੁਮਾਰਿ ॥੭॥
vaa ko sok na keejiyai sun sundar sukumaar |7|તેથી તેના વિશે વધુ ચિંતા કરશો નહીં.7.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਜਬ ਰਾਜੈ ਯੌ ਤਿਹ ਸਮਝਾਯੋ ॥
jab raajai yau tih samajhaayo |જ્યારે રાજાએ તેને આ રીતે સમજાવ્યું.
ਤਬ ਰਾਨੀ ਸੁਤ ਸੋਕ ਮਿਟਾਯੋ ॥
tab raanee sut sok mittaayo |પછી રાણી પોતાના પુત્રનું દુઃખ ભૂલી ગઈ.
ਅਵਰ ਪੂਤ ਕੀ ਆਸਾ ਭਏ ॥
avar poot kee aasaa bhe |તેણીએ બીજા પુત્રની અપેક્ષા શરૂ કરી.
ਚੌਬਿਸ ਬਰਿਸ ਬੀਤਿ ਕਰਿ ਗਏ ॥੮॥
chauabis baris beet kar ge |8|(માત્ર આ આશામાં) ચોવીસ વર્ષ વીતી ગયા. 8.
ਅੜਿਲ ॥
arril |અડગ
ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਇਕ ਪੇਖਤ ਤਬ ਅਬਲਾ ਭਈ ॥
sundar nar ik pekhat tab abalaa bhee |પછી સ્ત્રીએ એક સુંદર માણસને જોયો.
ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧਿ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਤਬ ਹੀ ਗਈ ॥
grih kee sabh sudh bisar taeh tab hee gee |તે ક્ષણે તે ઘરની બધી અક્કલ ભૂલી ગયો.
ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕੌ ਲਿਯੋ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥
patthai sahacharee taa kau liyo mangaae kai |તેણે નોકરાણીને મોકલીને તેને બોલાવી.
ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਰਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੯॥
ho kaam kel tih sang kariyo sukh paae kai |9|તેની સાથે ખુશીથી રમ્યા. 9.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰੀ ॥
tab raanee yau hridai bichaaree |ત્યારે રાણીએ મનમાં આ વાત વિચારી.
ਬੋਲਿ ਜਾਰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਕਲ ਸਿਖਾਰੀ ॥
bol jaar prat sakal sikhaaree |મિત્રને આખી વાત શીખવી
ਲਰਿਕਾ ਹੁਤੋ ਜੋਗ੍ਰਯਹ ਹਰਿਯੋ ॥
larikaa huto jograyah hariyo |(કે જ્યારે હું) બાળક હતો, (એ) જોગી ચોરી કરે છે,
ਸੁੰਦਰ ਜਾਨਿ ਨ ਮੋ ਬਧਿ ਕਰਿਯੋ ॥੧੦॥
sundar jaan na mo badh kariyo |10|પરંતુ તે સુંદર છે એમ વિચારીને મને ન મારશો. 10.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દ્વિ:
ਥੋ ਬਾਲਕ ਜੋਗੀ ਹਰਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਕੇ ਭੇਸ ॥
tho baalak jogee hariyo hvai bhirattee ke bhes |(હું) એક બાળક હતો અને જોગીએ વરુનું રૂપ ધારણ કર્યું હતું.
ਮੈ ਜਾਨਤ ਨਹਿ ਕਵਨ ਸੁਤ ਬਸਤ ਕਵਨ ਸੇ ਦੇਸ ॥੧੧॥
mai jaanat neh kavan sut basat kavan se des |11|હું કોનો દીકરો છું અને કયા દેશનો છું તે મને ખબર નથી. 11.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਜਾਰ ਸੰਗ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਖਾਈ ॥
jaar sang ih bhaat sikhaaee |દોસ્તે આવું શીખવ્યું
ਆਪ ਰਾਵ ਸੋ ਜਾਇ ਜਤਾਈ ॥
aap raav so jaae jataaee |અને તેણે જઈને રાજાને કહ્યું
ਜੋ ਬਾਲਕ ਮੈ ਪੂਤ ਗਵਾਯੋ ॥
jo baalak mai poot gavaayo |કે જે શિશુ પુત્ર મેં ગુમાવ્યો હતો,
ਸੋ ਮੈ ਆਜੁ ਖੋਜ ਤੇ ਪਾਯੋ ॥੧੨॥
so mai aaj khoj te paayo |12|આજે શોધ કરીને તે મળ્યું છે. 12.
ਸੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਚਨ ਅਨੰਦਿਤ ਭਯੋ ॥
sun nrip bachan anandit bhayo |આ શબ્દો સાંભળીને રાજાને આનંદ થયો
ਤਾ ਕੋ ਬੋਲਿ ਨਿਕਟਿ ਤਬ ਲਯੋ ॥
taa ko bol nikatt tab layo |અને તેને પોતાની પાસે બોલાવ્યો.
ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
tab raanee ih bhaat uchaaro |ત્યારે રાણીએ આમ કહ્યું,
ਸੁਨੋ ਪੂਤ ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥੧੩॥
suno poot tum bachan hamaaro |13|ઓ પુત્ર! તમે અમારી વાત સાંભળો. 13.
ਸਕਲ ਬ੍ਰਿਥਾ ਅਪਨੀ ਤੁਮ ਕਹੋ ॥
sakal brithaa apanee tum kaho |તમે (અમને) તમારો આખો ભૂતકાળ કહો
ਹਮਰੇ ਸਭ ਸੋਕਨ ਕਹ ਦਹੋ ॥
hamare sabh sokan kah daho |અને અમારા બધા દુ:ખોને બાળી નાખો.
ਰਾਜਾ ਸੋਂ ਕਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਸੁਨਾਯੋ ॥
raajaa son keh pragatt sunaayo |રાજાને સ્પષ્ટ કહો
ਰਾਜਪੂਤ ਹ੍ਵੈ ਰਾਜ ਕਮਾਯੋ ॥੧੪॥
raajapoot hvai raaj kamaayo |14|અને રાજાના પુત્ર તરીકે શાસન કરો. 14.
ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਮੈ ਕਹਾ ਬਖਾਨੋ ॥
sun raanee mai kahaa bakhaano |ઓ રાણી! મારે જે કહેવું છે તે સાંભળો.
ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਕਛੂ ਨਹਿ ਜਾਨੋ ॥
baalak huto kachhoo neh jaano |હું બાળક હતો અને કંઈ જાણતો નહોતો.
ਜੋਗੀ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਤੁਮ ਤਨ ਕਹਿਹੌ ॥
jogee kahiyo su tum tan kahihau |જોગીએ જે કહ્યું તે હું તમને કહું છું
ਸੋਕ ਸੰਤਾਪ ਤਿਹਾਰੋ ਦਹਿਹੌ ॥੧੫॥
sok santaap tihaaro dahihau |15|અને તમારી પીડા અને દુઃખ દૂર કરો. 15.
ਇਕ ਦਿਨ ਯੌ ਜੌਗੀਸ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
eik din yau jauagees uchaariyo |એક દિવસ (તે) જોગીએ (મને) આમ કહ્યું
ਸੂਰਤਿ ਸਹਿਰ ਬਡੋ ਉਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥
soorat sahir baddo ujiyaariyo |તે એક મોટું સુંદર શહેર 'સુરત' છે.
ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਮੈ ਤਹਾ ਸਿਧਾਯੋ ॥
hvai bhirattee mai tahaa sidhaayo |હું ત્યાં વરુ તરીકે ગયો હતો
ਬਾਲਕ ਸੁਤ ਰਾਜਾ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥੧੬॥
baalak sut raajaa ko paayo |16|અને રાજાના શિશુ પુત્રને પ્રાપ્ત કર્યો. 16.
ਹ੍ਵੈ ਭਿਰਟੀ ਜਬ ਹੀ ਮੈ ਧਯੋ ॥
hvai bhirattee jab hee mai dhayo |જ્યારે હું વરુની જેમ દોડ્યો,
ਭਾਜਿ ਲੋਗ ਆਗੇ ਤੇ ਗਯੋ ॥
bhaaj log aage te gayo |જેથી લોકો આગળ દોડી આવ્યા હતા.
ਤੋਹਿ ਡਾਰਿ ਬਗਲੀ ਮਹਿ ਲੀਨੋ ॥
tohi ddaar bagalee meh leeno |(હું) તને બગલીમાં મૂકું
ਔਰੈ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਨੋ ॥੧੭॥
aauarai des payaano keeno |17|અને બીજા દેશમાં ગયો. 17.
ਚੇਲਾ ਅਵਰ ਭਛ ਤਬ ਲ੍ਯਾਏ ॥
chelaa avar bhachh tab layaae |પછી બીજા શિષ્યો ખાવા માટે (ભોજન) લાવ્યા.
ਤਾਹਿ ਖ੍ਵਾਇ ਕਰਿ ਨਾਥ ਰਿਝਾਏ ॥
taeh khvaae kar naath rijhaae |તેઓએ ભોજન કરીને પ્રભુને પ્રસન્ન કર્યા.
ਭਛਨ ਕਾਜਿ ਔਰ ਕੋਊ ਧਰਿਯੋ ॥
bhachhan kaaj aauar koaoo dhariyo |(તેઓએ) ખાવા માટે બીજું કંઈક રાખ્યું
ਰਾਵ ਪੂਤ ਲਖਿ ਮੋਹਿ ਉਬਰਿਯੋ ॥੧੮॥
raav poot lakh mohi ubariyo |18|અને તે રાજાનો પુત્ર છે એમ વિચારીને તેણે મને છોડી દીધો. 18.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દ્વિ:
ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਨੈਨਨ ਨੀਰੁ ਬਹਾਇ ॥
sun raanee aaise bachan nainan neer bahaae |આ સાંભળીને રાનીની આંખોમાંથી આંસુ વહી ગયા
ਨ੍ਰਿਪ ਦੇਖਤ ਸੁਤ ਜਾਰ ਕਹਿ ਲਯੋ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ ॥੧੯॥
nrip dekhat sut jaar keh layo gare so laae |19|અને જ્યારે રાજાએ તેને જોયો ત્યારે તેણે મિત્રને પોતાનો પુત્ર બોલાવ્યો અને તેને ભેટી પડ્યો. 19.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોવીસ:
ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਪੂਤ ਤਬ ਹਰਿਯੋ ॥
baalak huto poot tab hariyo |(જ્યારે) દીકરો બાળક હતો, ત્યારે તેની ચોરી થઈ હતી.
ਮੋਰੇ ਭਾਗ ਸੁ ਜਿਯਤ ਉਬਰਿਯੋ ॥
more bhaag su jiyat ubariyo |પરંતુ હું માત્ર સારા કાર્યો કરીને જ બચ્યો છું.
ਕੌਨਹੂੰ ਕਾਜ ਦੇਸ ਇਹ ਆਯੋ ॥
kauanahoon kaaj des ih aayo |તે (આ) દેશમાં માત્ર કોઈ કામ માટે આવ્યો હતો.
ਸੋ ਹਮ ਆਜੁ ਖੋਜ ਤੇ ਪਾਯੋ ॥੨੦॥
so ham aaj khoj te paayo |20|તો આજે મેં શોધ્યું અને મળ્યું. 20.
ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕੋ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥
geh geh taa ko gare lagaavai |તેણીએ તેને પકડી લીધો અને તેને ગળે લગાડ્યો
ਦੇਖਤ ਰਾਵ ਚੂੰਬਿ ਮੁਖ ਜਾਵੈ ॥
dekhat raav choonb mukh jaavai |અને રાજાને જોતાં જ તે (તેના) ચહેરાને ચુંબન કરશે.
ਅਪਨੇ ਧਾਮ ਸੇਜ ਡਸਵਾਈ ॥
apane dhaam sej ddasavaaee |ઋષિએ પોતાના ઘરમાં નાખ્યો
ਤਾ ਸੌ ਰੈਨਿ ਬਿਰਾਜਤ ਜਾਈ ॥੨੧॥
taa sau rain biraajat jaaee |21|અને રાત્રે તેની સાથે બેસી ગયો. 21.
ਆਠੋ ਜਾਮ ਧਾਮ ਤਿਹ ਰਾਖੈ ॥
aattho jaam dhaam tih raakhai |તેણીએ તેને રાત્રે આઠ વાગ્યે ઘરે રાખ્યો
ਪੂਤ ਪੂਤ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਹ ਭਾਖੈ ॥
poot poot mukh te tih bhaakhai |અને મોઢે પુત્ર પુત્ર કહ્યો.
ਕਾਮ ਕੇਲ ਨਿਸਿ ਭਈ ਕਮਾਵੈ ॥
kaam kel nis bhee kamaavai |દિવસ-રાત તેની સાથે રમ્યા.