શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1311


ਆਗੇ ਕਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਮਿਤ੍ਰ ਨਿਕਾਰਾ ॥੧੨॥
aage kar triy mitr nikaaraa |12|

અને મહિલાએ મિત્રને સૌ પહેલા કાઢી મુક્યો. 12.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਅਠਾਵਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੫੮॥੬੫੬੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade teen sau atthaavan charitr samaapatam sat subham sat |358|6565|afajoon|

શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદનું 358મું ચરિત્ર અહીં સમાપ્ત થાય છે, બધું જ શુભ છે.358.6565. ચાલે છે

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਔਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ॥
sun raajaa ik aauar charitr |

ઓ રાજન! બીજા પાત્રને સાંભળો,

ਜਿਹ ਛਲ ਨਾਰਿ ਨਿਕਾਰਾ ਮਿਤ੍ਰ ॥
jih chhal naar nikaaraa mitr |

જે યુક્તિથી મહિલાએ પુરુષથી છુટકારો મેળવ્યો.

ਪੂਰਬ ਦੇਸ ਅਪੂਰਬ ਨਗਰੀ ॥
poorab des apoorab nagaree |

પૂર્વ દેશમાં એક મહાન શહેર હતું.

ਤਿਹੂੰ ਭਵਨ ਕੇ ਬੀਚ ਉਜਗਰੀ ॥੧॥
tihoon bhavan ke beech ujagaree |1|

(તે) ત્રણ લોકોમાં પ્રખ્યાત હતો. 1.

ਸਿਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੋ ਹੈ ॥
siv prasaad raajaa tah ko hai |

ત્યાંના રાજા શિવ પ્રસાદ હતા.

ਸਦਾ ਸਰਬਦਾ ਸਿਵ ਰਤ ਸੋਹੈ ॥
sadaa sarabadaa siv rat sohai |

(તે) હંમેશા માત્ર શિવની (પૂજા)માં જ મગ્ન રહેતો.

ਭਾਵਨ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਭਣਿਜੈ ॥
bhaavan de tih naar bhanijai |

તેમની પત્નીનું નામ ભવાન દે (દેઈ) હતું.

ਮਨ ਮੋਹਨਿ ਦੇ ਸੁਤਾ ਕਹਿਜੈ ॥੨॥
man mohan de sutaa kahijai |2|

તેમને મન મોહિની નામની પુત્રી હતી. 2.

ਸਾਹ ਮਦਾਰ ਪੀਰ ਤਹ ਜਾਹਿਰ ॥
saah madaar peer tah jaahir |

ત્યાં શાહ મદાર ઝહીરા પીર હતા,

ਸੇਵਤ ਜਾਹਿ ਭੂਪ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥
sevat jaeh bhoop nar naahar |

જેમની પૂજા પુરાના ભગવાને કરી હતી.

ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਤਹਾ ਸਿਧਾਰਾ ॥
ek divas nrip tahaa sidhaaraa |

એક દિવસ રાજા ત્યાં ગયો.

ਦੁਹਿਤਾ ਸਹਿਤ ਲਏ ਸੰਗ ਦਾਰਾ ॥੩॥
duhitaa sahit le sang daaraa |3|

તે તેની સાથે પુત્રી અને પત્ની (બંને)ને લઈ ગયો. 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਏਕ ਪੁਰਖ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹਿ ਭਾਇਯੋ ॥
ek purakh nrip kee duhitaa keh bhaaeiyo |

રાજાની પુત્રીને એક માણસ ગમ્યો.

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕਹ ਤਹੀ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥
patthai sahacharee taa kah tahee bulaaeiyo |

તેણે સખીને મોકલીને ત્યાં બોલાવી.

ਤਹੀ ਕਾਮ ਕੇ ਕੇਲ ਤਰੁਨਿ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ॥
tahee kaam ke kel tarun taa sau kiyo |

રાજ કુમારી ત્યાં તેની સાથે રમી હતી.

ਹੋ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਰਿ ਆਸਨ ਤਾ ਕੋ ਕਸਿ ਕਸਿ ਲਿਯੋ ॥੪॥
ho has has kar aasan taa ko kas kas liyo |4|

તે હસ્યો અને તેની સાથે બેઠક લીધી. 4.

ਪੀਰ ਚੂਰਮਾ ਹੇਤ ਜੁ ਭੂਪ ਬਨਾਇਯੋ ॥
peer chooramaa het ju bhoop banaaeiyo |

રાજાએ પીર માટે બનાવેલ ચુરમા,

ਅਧਿਕ ਭਾਗ ਕੌ ਤਾ ਮਹਿ ਤਰੁਨਿ ਮਿਲਾਇਯੋ ॥
adhik bhaag kau taa meh tarun milaaeiyo |

રાજ કુમારીએ તેમાં ઘણી ભાંગ ભેળવી હતી.

ਸਭ ਸੋਫੀ ਤਿਹ ਖਾਇ ਦਿਵਾਨੇ ਹ੍ਵੈ ਪਰੇ ॥
sabh sofee tih khaae divaane hvai pare |

તે ખાધા પછી બધા સૂફી (તપસ્વીઓ) પાગલ થઈ ગયા.

ਹੋ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਹਾਰ ਬਿਨਾ ਸਗਰੇ ਆਪੇ ਮਰੇ ॥੫॥
ho jaan prahaar binaa sagare aape mare |5|

(એવું લાગતું હતું) જાણે બધા સ્ટે.5 વગાડ્યા વિના મરી ગયા.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸੋਫੀ ਭਏ ਸਭੇ ਮਤਵਾਰੇ ॥
sofee bhe sabhe matavaare |

સૌ સોફી મતવાલા બની ગયા,

ਜਨੁ ਕਰ ਪਰੇ ਬੀਰ ਰਨ ਮਾਰੇ ॥
jan kar pare beer ran maare |

જાણે યુદ્ધના મેદાનમાં નાયકો મૃત હાલતમાં પડેલા હોય.

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਇਤ ਘਾਤ ਪਛਾਨਾ ॥
raaj sutaa it ghaat pachhaanaa |

રાજ કુમારીએ આ તક ઝડપી લીધી

ਉਠ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੰਗ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨਾ ॥੬॥
autth preetam sang kiyaa payaanaa |6|

અને ઉભો થઈને પ્રીતમની સાથે ગયો. 6.

ਸੋਫੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਆਂਖਿ ਉਘਾਰੀ ॥
sofee kinoo na aankh ughaaree |

ના સોફીએ તેની આંખો ખોલી. (હોય એવું લાગતું હતું)

ਲਾਤ ਜਾਨੁ ਸੈਤਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥
laat jaan saitaan prahaaree |

જાણે શેતાન લાત મારી હોય (બધા)

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਾਯੋ ॥
bhed abhed na kinahoon paayo |

કોઈને ભેદ સમજાયો નહીં.

ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਲੈ ਮੀਤ ਸਿਧਾਯੋ ॥੭॥
raaj kuar lai meet sidhaayo |7|

મિત્રરાજ કુમારીને લઈને ચાલ્યા ગયા.7.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਉਨਸਠਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੫੯॥੬੫੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade teen sau unasatth charitr samaapatam sat subham sat |359|6572|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદના 359મા ચરિત્રનો અંત થાય છે, તે બધા જ શુભ છે.359.6572. ચાલે છે

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਔਰ ਪ੍ਰਸੰਗਾ ॥
sun raajaa ik aauar prasangaa |

ઓ રાજન! બીજો (મુશ્કેલ) સંદર્ભ સાંભળો

ਜਸ ਕਿਯ ਸੁਤਾ ਪਿਤਾ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥
jas kiy sutaa pitaa ke sangaa |

દીકરીએ પિતા સાથે શું કર્યું.

ਪ੍ਰਬਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਇਕ ਅਤਿ ਬਲ ॥
prabal singh raajaa ik at bal |

પ્રબલ સિંહ નામનો એક ખૂબ જ શક્તિશાળી રાજા હતો

ਅਰਿ ਕਾਪਤ ਜਾ ਕੇ ਡਰ ਜਲ ਥਲ ॥੧॥
ar kaapat jaa ke ddar jal thal |1|

જેના ડરથી દુશ્મનો પાણીમાં ધ્રૂજતા હતા. 1.

ਸ੍ਰੀ ਝਕਝੂਮਕ ਦੇ ਤਿਹ ਬਾਰਿ ॥
sree jhakajhoomak de tih baar |

તેને ઝકઝુમક (દેઈ) નામની એક છોકરી હતી.

ਘੜੀ ਆਪੁ ਜਨੁ ਬ੍ਰਹਮ ਸੁ ਨਾਰ ॥
gharree aap jan braham su naar |

(એવું લાગતું હતું કે) જાણે બ્રહ્માએ પોતે જ એ સ્ત્રીની રચના કરી હોય.

ਤਹ ਥੋ ਸੁਘਰ ਸੈਨ ਖਤਿਰੇਟਾ ॥
tah tho sughar sain khatirettaa |

ત્યાં સુગર સેન નામના ખત્રી રહેતા હતા.

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥੨॥
eisak musak ke saath lapettaa |2|

(તે) ઇશ્ક મુશ્કામાં લપેટાયેલો હતો. 2.

ਜਗੰਨਾਥ ਕਹ ਭੂਪ ਸਿਧਾਯੋ ॥
jaganaath kah bhoop sidhaayo |

(જ્યારે) રાજા જગન્નાથ (મંદિર યાત્રા) ગયા.

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੰਗ ਲੈ ਆਯੋ ॥
putr kalatr sang lai aayo |

તેથી તે તેના પુત્રો અને પત્નીઓને સાથે લાવ્યો.

ਜਗੰਨਾਥ ਕੋ ਨਿਰਖ ਦਿਵਾਲਾ ॥
jaganaath ko nirakh divaalaa |

જગનનાથનું મંદિર જોયું

ਬਚਨ ਬਖਾਨਾ ਭੂਪ ਉਤਾਲਾ ॥੩॥
bachan bakhaanaa bhoop utaalaa |3|

રાજા ઝડપથી બોલ્યો. 3.