શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 410


ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਰਾਮ ਕੀ ਓਰਿ ਧਵਾਇ ਤਹਾ ਰਥੁ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥
kab sayaam nihaar kai raam kee or dhavaae tahaa rath jaae pariyo |

કવિ કહે છે કે બલરામ તરફ જોઈને તેમણે તેમનો રથ તેમની તરફ દોડ્યો અને પછી તેમના પર પડ્યો

ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਹੁਇ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਾ ਤਿਨ ਯੌ ਉਚਰਿਯੋ ॥
taj sank nisank hue judh kariyo jadubeer kahaa tin yau uchariyo |

કૃષ્ણએ કહ્યું, તે ધન સિંહ છે, જે નિર્ભયતાથી લડ્યા હતા

ਧਨਿ ਹੈ ਧਨ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹਰਿ ਕੇ ਸਮੁਹੇ ਲਰਿ ਕੈ ਭਵ ਸਿੰਧ ਤਰਿਯੋ ॥੧੧੨੧॥
dhan hai dhan singh balee har ke samuhe lar kai bhav sindh tariyo |1121|

તેમને બ્રાવો, જેઓ તેમની સાથે સામસામે લડ્યા અને વિશ્વ-સમુદ્રને પાર કરી ગયા.���1121.

ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਸੁ ਲੋਕ ਰਹੇ ਸੁ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
prem so yau keh kai mukh te paralok su lok rahe su bichaariyo |

પ્રેમથી આમ કહીને, કૃષ્ણે તેમના આ અને પછીના જગતના જીવન વિશે વિચાર્યું

ਤੇਜ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਡੋ ਬਰਛਾ ਰਿਸ ਕੈ ਕਰਿ ਮੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
tej prachandd baddo barachhaa ris kai kar mai gaj singh sanbhaariyo |

આ બાજુ ગજસિંહે ભારે ક્રોધમાં પોતાનો ભયંકર લેન્સ હાથમાં લીધો.

ਜਾਹੁ ਕਹਾ ਬਲਭਦ੍ਰ ਅਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jaahu kahaa balabhadr abai kab sayaam kahai ih bhaat uchaariyo |

કવિ શ્યામ કહે છે, 'હવે બલરામ (તું) ક્યાં જાય છે', આમ કહ્યું.

ਸੋ ਬਰ ਕੈ ਕਰ ਕੋ ਤਨ ਕੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭ੍ਰਾਤ ਕੇ ਊਪਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੨੨॥
so bar kai kar ko tan ko jadubeer ke bhraat ke aoopar ddaariyo |1122|

અને બલરામને એમ કહીને પ્રહાર કર્યો કે, હે બલરામ! હવે તમે તમારી સુરક્ષા માટે ક્યાં જશો?���1122.

ਆਵਤ ਇਉ ਬਰਛਾ ਗਹਿ ਕੈ ਬਲਦੇਵ ਸੁ ਏਕ ਉਪਾਇ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥
aavat iau barachhaa geh kai baladev su ek upaae kariyo hai |

આવી રીતે આવીને બલરામે ભાલો પકડીને માપ લીધું.

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਨਿਹੁਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਛਤ੍ਰੀ ਤਰਿ ਹੁਇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥
sayandan pai nihuriyo tab hee chhatree tar hue ih bhaat ariyo hai |

આવનાર ભાલાને પકડીને, બલરામે આ માપ લીધું: ઘોડાઓ તરફ જોઈને, તે છત્રની જેમ પોતાને ત્યાં ફેલાવ્યો.

ਫੋਰਿ ਕੈ ਪਾਰਿ ਭਯੋ ਫਲ ਯੌ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਯੌ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥
for kai paar bhayo fal yau tih kee upamaa kab yau uchariyo hai |

(તે ભાલાનું) ફળ તેને ફાડીને છત્રને ઓળંગી ગયું, તેનો ઉપમા કવિએ આ રીતે ઉચ્ચાર્યો છે,

ਮਾਨਹੁ ਕਲਿੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ ਨਿਕਸਿਯੋ ਅਹਿ ਕੋ ਫਨੁ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੨੩॥
maanahu kalindr ke sringahu te nikasiyo eh ko fan kop bhariyo hai |1123|

શરીરને બીજી બાજુ ફાડી નાખતી લાન્સનું વેધન બિંદુ પર્વતની ટોચ પરથી જોઈ રહેલા ગુસ્સે ભરાયેલા સાપની જેમ દેખાય છે.1123.

ਬਲ ਸੋ ਬਲਿ ਖੈਚ ਲਯੋ ਬਰਛਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਰ ਸੋ ਤਿਰਛਾ ਸੁ ਭ੍ਰਮਾਯੋ ॥
bal so bal khaich layo barachhaa tih ke kar so tirachhaa su bhramaayo |

પોતાની તાકાતથી ભાલાને બહાર કાઢીને, બલરામે તેને ત્રાંસી રીતે ફેરવ્યો

ਯੌ ਚਮਕਿਯੋ ਦਮਕਿਯੋ ਨਭ ਮੈ ਚੁਟੀਆ ਉਡ ਤੇਜੁ ਮਨੋ ਦਰਸਾਯੋ ॥
yau chamakiyo damakiyo nabh mai chutteea udd tej mano darasaayo |

તે આકાશમાં એવી રીતે લહેરાતું હતું કે જાણે કોઈની ટોચની ગાંઠ લહેરાતી હોય

ਸ੍ਰੀ ਬਲਭਦ੍ਰ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥
sree balabhadr ayodhan mai ris kai gaj singh kee or chalaayo |

બલરામે ગજસિંહ પર ભારે ક્રોધમાં આવીને યુદ્ધના મેદાનમાં એ જ લાંસ મારી

ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪਰੀਛਤ ਕਉ ਜਮਦੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕਿਧੋ ਚਮਕਾਯੋ ॥੧੧੨੪॥
maanahu kaal pareechhat kau jamadandd prachandd kidho chamakaayo |1124|

એ જ લાન્સ મારવામાં આવી રહી હતી જે શક્તિશાળી મૃત્યુ દ્વારા રાજા પરીક્ષતને મારવા માટે મોકલવામાં આવેલી ઘાતક અગ્નિ જેવી દેખાતી હતી.1124.

ਗਜ ਸਿੰਘ ਅਨੇਕ ਉਪਾਇ ਕੀਏ ਨ ਬਚਿਯੋ ਉਰਿ ਆਇ ਲਗਿਯੋ ਬਰਛਾ ਬਰਿ ॥
gaj singh anek upaae kee na bachiyo ur aae lagiyo barachhaa bar |

ગજસિંહે અનેક પગલાં ભર્યા, પણ તે પોતાને બચાવી શક્યા નહીં

ਭੂਪ ਬਿਲੋਕਤ ਹੈ ਸਿਗਰੇ ਧੁਨਿ ਸੀਸ ਹਹਾ ਕਹਿ ਮੀਚਤ ਹੈ ਕਰ ॥
bhoop bilokat hai sigare dhun sees hahaa keh meechat hai kar |

ભાલો તેની છાતીમાં ઘૂસી ગયો, બધા રાજાઓએ તે જોયું અને તેઓએ હાથ વીંટાળી વિલાપ કર્યો.

ਘਾਉ ਪ੍ਰਚੰਡ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮੁਰਛਾਇ ਪਰਿਯੋ ਨ ਤਜ੍ਯੋ ਕਰ ਤੇ ਸਰ ॥
ghaau prachandd lagiyo tih ko murachhaae pariyo na tajayo kar te sar |

તેને ભયંકર ઘા થયો અને તે બેભાન થઈ ગયો, પણ તેણે પોતાના હાથમાંથી તીર છોડવા ન દીધું.

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਗਿਰਿਯੋ ਗਿਰਿ ਊਪਰਿ ਜਿਉ ਗਜਰਾਜ ਕਲੇਵਰ ॥੧੧੨੫॥
sayandan pai gaj singh giriyo gir aoopar jiau gajaraaj kalevar |1125|

ગજસિંહ પર્વત પર પડેલા હાથીના શરીરની જેમ રથના ઘોડાઓ પર પડ્યો.1125.

ਚੇਤ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਗਜ ਸਿੰਘ ਸੰਭਾਰਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਚਲਾਯੋ ॥
chet bhayo tab hee gaj singh sanbhaar prachandd kuvandd chalaayo |

ગજસિંહ ભાનમાં આવતાં જ (તેમજ) તેણે શક્તિશાળી ધનુષ્યને પકડીને ચુસ્તપણે દોર્યું.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਂਚ ਕੇ ਆਨਿ ਸੁ ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਪ੍ਰਕੋਪ ਚਲਾਯੋ ॥
kaan pramaan lau khainch ke aan su taan kai baan prakop chalaayo |

જ્યારે તે હોશમાં આવ્યો, ત્યારે ગજસિંહે તેનું ભયંકર ધનુષ્ય ખેંચ્યું અને તેની દોરી તેના કાન સુધી ખેંચી, ભારે ગુસ્સામાં તીર છોડ્યું.

ਏਕ ਤੇ ਹੁਇ ਕੈ ਅਨੇਕ ਚਲੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਹੁ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
ek te hue kai anek chale tih kee upamaa kahu bhaakh sunaayo |

(તે તીરો) એકથી અનેક તરફ જાય છે, તેમની ઉપમા (કવિ) સંભળાવે છે.

ਪਉਨ ਕੇ ਭਛਕ ਤਛਕ ਲਛਕ ਲੈ ਬਲਿ ਕੀ ਸਰਨਾਗਤਿ ਆਯੋ ॥੧੧੨੬॥
paun ke bhachhak tachhak lachhak lai bal kee saranaagat aayo |1126|

આ બાણમાંથી ઘણા તીરો નીકળ્યા અને આ તીરોનો પ્રકોપ સહન ન કરતા તકાશક, સર્પોનો રાજા અન્ય તમામ સર્પો સાથે બલરામ પાસે શરણ લેવા ગયો.1126.

ਬਾਨ ਨ ਏਕ ਲਗਿਯੋ ਬਲਿ ਕੋ ਗਜ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
baan na ek lagiyo bal ko gaj singh tabai ih bhaat kahiyo hai |

બલરામને એક પણ તીર વાગ્યું ન હતું, તે સમયે ગજસિંહે આ રીતે કહ્યું,

ਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਧਨੇਸ ਦਿਨੇਸ ਮਹੇਸ ਨਿਸੇਸ ਖਗੇਸ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥
ses sures dhanes dines mahes nises khages gahiyo hai |

યુદ્ધના મેદાનમાં ગર્જના કરતા ગજ સિંહે કહ્યું, “મેં શેષનાગ, ઇન્દ્ર, સૂર્ય (સૂર્ય દેવ), કુબેર, શિવ, ચંદ્ર (ચંદ્ર-દેવ), ગરુડ વગેરે જેવા તમામ દેવતાઓને પકડી લીધા છે.

ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਅਬ ਲਉ ਸੁਨਿ ਲੈ ਸੋਊ ਬੀਰ ਹਨ੍ਯੋ ਮਨ ਮੈ ਜੁ ਚਹਿਯੋ ਹੈ ॥
judh bikhai ab lau sun lai soaoo beer hanayo man mai ju chahiyo hai |

���મને સ્પષ્ટપણે સાંભળો કે મેં યુદ્ધના મેદાનમાં માર્યો છે.

ਏਕ ਅਚੰਭਵ ਹੈ ਮੁਹਿ ਦੇਖਤ ਤੋ ਤਨ ਮੈ ਕਸ ਜੀਵ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੨੭॥
ek achanbhav hai muhi dekhat to tan mai kas jeev rahiyo hai |1127|

હું જેને પણ મારવા માંગતો હતો, પણ મને આશ્ચર્ય થાય છે કે તમે હજી કેમ બચી ગયા છો?���1127.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਬਲਿ ਸੋ ਬਰਛਾ ਧੁਜ ਸੰਜੁਤ ਖੈਂਚਿ ਚਲਾਯੋ ॥
yau keh kai bateeyaa bal so barachhaa dhuj sanjut khainch chalaayo |

બલરામ સાથે આ રીતે વાત કર્યા પછી, તેણે ધુજા સાથે સંયુક્ત ભાલો ખેંચ્યો અને ભગાડી ગયો.

ਤਉ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ ਮੁਸਲੀ ਸੋਊ ਆਵਤ ਨੈਨਨ ਸੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥
tau dhan lai kar mai musalee soaoo aavat nainan so lakh paayo |

આટલું કહીને તેણે પોતાની લાંસ ખેંચી અને ફેંકી દીધી, જે બલરામે જોયું જે તેના હાથમાં ધનુષ્ય પકડીને બેઠા હતા.

ਉਗ੍ਰ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਕੈ ਸੰਗ ਬਾਨ ਅਚਾਨਕ ਸੋ ਕਟਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
augr paraakram kai sang baan achaanak so katt bhoom giraayo |

ખૂબ હિંમતથી તેણે અચાનક તેને તીરથી કાપીને જમીન પર ફેંકી દીધું. (હોય એવું લાગે છે)

ਮਾਨਹੁ ਪੰਖਨ ਕੋ ਅਹਿਵਾ ਖਗਰਾਜ ਕੇ ਹਾਥਿ ਪਰਿਯੋ ਰਿਸਿ ਘਾਯੋ ॥੧੧੨੮॥
maanahu pankhan ko ahivaa khagaraaj ke haath pariyo ris ghaayo |1128|

પોતાની મહાન શક્તિથી, તેણે તે ભાલાને અટકાવી અને તેને જમીન પર પડવા દીધો, જેમ કે ગરુડ પક્ષીઓનો રાજા ઉડતા સર્પને પકડીને મારી નાખે છે.1128.

ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਗਜ ਸਿੰਘ ਲਯੋ ਬਰਛਾ ਅਰਿ ਓਰ ਚਲਾਯੋ ॥
kop bhariyo at hee gaj singh layo barachhaa ar or chalaayo |

ભારે ક્રોધમાં, ગજસિંહે દુશ્મન પર લાંસનો પ્રહાર કર્યો, જે બલરામના શરીર પર વાગ્યો

ਜਾਇ ਲਗਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਕੇ ਤਨਿ ਲਾਗਤ ਤਾ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥
jaae lagiyo musaleedhar ke tan laagat taa at hee dukh paayo |

ભાલાનો ફટકો મળતાં બલરામને ભારે યાતના વેઠવી પડી

ਪਾਰਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭਯੋ ਫਲ ਯੌ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਆਯੋ ॥
paar prachandd bhayo fal yau jas taa chhab ko man mai ih aayo |

તેનું પ્રચંડ ફળ પસાર થયું, તેની છબીની સફળતા આમ (કવિના) મનમાં આવી.

ਮਾਨਹੁ ਗੰਗ ਕੀ ਧਾਰ ਕੇ ਮਧਿ ਉਤੰਗ ਹੁਇ ਕੂਰਮ ਸੀਸ ਉਚਾਯੋ ॥੧੧੨੯॥
maanahu gang kee dhaar ke madh utang hue kooram sees uchaayo |1129|

તે લાન્સ શરીરમાંથી બીજી તરફ વીંધાઈ ગઈ હતી અને તેની દૃશ્યમાન બ્લેડ કાચબા જેવી દેખાતી હતી જે ગંગાના પ્રવાહ દ્વારા તેનું માથું બહાર કાઢે છે.1129.

ਲਾਗਤ ਸਾਗ ਕੀ ਸ੍ਰੀ ਬਲਭਦ੍ਰ ਸੁ ਸਯੰਦਨ ਤੇ ਗਹਿ ਖੈਚ ਕਢਿਯੋ ॥
laagat saag kee sree balabhadr su sayandan te geh khaich kadtiyo |

સંગ (st) આવતાની સાથે જ બલરામે તેને પકડીને રથમાંથી બહાર ફેંકી દીધો.

ਮੁਰਝਾਇ ਕੈ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਨ ਮਰਿਯੋ ਸੁਰ ਬ੍ਰਿਛ ਗਿਰਿਯੋ ਮਨੋ ਜੋਤਿ ਮਢਿਯੋ ॥
murajhaae kai bhoom pariyo na mariyo sur brichh giriyo mano jot madtiyo |

બલરામે પોતાના શરીરમાંથી ભાલો ખેંચી લીધો અને નીચે પડીને તે પૃથ્વી પર પડ્યો, જેમ સંપૂર્ણ પ્રબુદ્ધ, એલિસિયન વૃક્ષ પૃથ્વી પર પડે છે.

ਜਬ ਚੇਤ ਭਯੋ ਭ੍ਰਮ ਛੂਟਿ ਗਯੋ ਉਠਿ ਠਾਢੋ ਭਯੋ ਮਨਿ ਕੋਪੁ ਬਢਿਯੋ ॥
jab chet bhayo bhram chhoott gayo utth tthaadto bhayo man kop badtiyo |

જ્યારે તે તેના હોશમાં આવ્યો, ત્યારે તે પરિસ્થિતિને સમજીને ખૂબ જ ગુસ્સે થઈ ગયો

ਰਥ ਹੇਰ ਕੈ ਧਾਇ ਚੜਿਯੋ ਬਰ ਸੋ ਗਿਰਿ ਪੈ ਮਨੋ ਕੂਦ ਕੈ ਸਿੰਘ ਚਢਿਯੋ ॥੧੧੩੦॥
rath her kai dhaae charriyo bar so gir pai mano kood kai singh chadtiyo |1130|

રથને જોઈને તેણે કૂદકો માર્યો અને સિંહની જેમ કૂદકો માર્યો અને પર્વત પર ચઢ્યો.1130.

ਪੁਨਿ ਆਇ ਭਿਰਿਯੋ ਗਜ ਸਿੰਘ ਸੋ ਬੀਰ ਬਲੀ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥
pun aae bhiriyo gaj singh so beer balee man mai nahee naik ddariyo |

પછી પરાક્રમી સુરમા આવીને ગજસિંહ સાથે યુદ્ધ કર્યું અને તેના હૃદયમાં જરાય ડર નહોતો.

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਰਿਸਿ ਬੀਚ ਅਯੋਧਨ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥
dhan baan sanbhaar kripaan gadaa ris beech ayodhan judh kariyo |

તે ફરી આગળ આવ્યો અને ગજસિંહ સાથે યુદ્ધ કર્યું અને ધનુષ-બાણ, તલવાર, ગદા વગેરેને કાબૂમાં રાખીને મારામારી કરવા લાગ્યો.

ਜੋਊ ਆਵਤ ਭਯੋ ਸਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਸੰਗਿ ਬਾਨਨ ਕੇ ਸੋਊ ਕਾਟਿ ਡਰਿਯੋ ॥
joaoo aavat bhayo sar satran ko sang baanan ke soaoo kaatt ddariyo |

તેણે પોતાના તીર વડે દુશ્મનના તીરોને અટકાવ્યા

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਲਦੇਵ ਮਹਾ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਨਹੀ ਪੈਗ ਟਰਿਯੋ ॥੧੧੩੧॥
kab sayaam kahai baladev mahaa ran kee chhit te nahee paig ttariyo |1131|

કવિ કહે છે કે બલરામે યુદ્ધના મેદાનમાં એક ડગલું પણ પાછું ખેંચ્યું ન હતું.1131.

ਬਹੁਰੋ ਹਲ ਮੂਸਲ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਸਿਉ ਅਰ ਕੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
bahuro hal moosal lai kar mai ar siau ar kai at judh machaayo |

પછી હાથમાં મોહલા અને હળ લઈને દુશ્મનો સાથે યુદ્ધ કર્યું.

ਲੈ ਬਰਛਾ ਗਜ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਬਲਿ ਸਿਉ ਬਲਿਦੇਵ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥
lai barachhaa gaj singh balee bal siau balidev kee or chalaayo |

હળ અને ગદા લઈને બલરામે ભયંકર યુદ્ધ કર્યું અને આ બાજુ ગજસિંહે પણ બલરામ તરફ પોતાની લાંસ ફેંકી.

ਆਵਤ ਸੋ ਲਖਿ ਕੈ ਫਲ ਕੋ ਹਲ ਕਟਿ ਕੈ ਪੁਨ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
aavat so lakh kai fal ko hal katt kai pun bhoom giraayo |

આવનાર ભાલાને જોઈને બલરામે તેના હળ વડે તેને અટકાવી અને તેની છરી જમીન પર ફેંકી દીધી.

ਸੋ ਫਲ ਹੀਨ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਕਸ ਕੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਕੇ ਗਾਤਿ ਲਗਾਯੋ ॥੧੧੩੨॥
so fal heen bhayo jab hee kas kai balibhadr ke gaat lagaayo |1132|

અને તે બ્લેડલેસ લાન્સ આવીને બલરામના શરીર પર અથડાયો.1132.

ਖਗ ਕਰੰ ਗਹਿ ਕੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਅਨੰਤ ਕੇ ਊਪਰਿ ਕੋਪਿ ਚਲਾਯੋ ॥
khag karan geh kai gaj singh anant ke aoopar kop chalaayo |

ગજસિંહે હાથમાં તલવાર લઈને બલરામ ('અનંત') પર હુમલો કર્યો.