ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 665
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸੁਭੰ ॥
at ujal ang surang subhan |એકાગ્ર મનથી તે આકાશમાં એક જગ્યાએ સ્થિર હતો અને તેના અંગો અત્યંત સફેદ અને સુંદર હતા.
ਨਹੀ ਆਨਿ ਬਿਲੋਕਤ ਆਪ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥
nahee aan bilokat aap drigan |તેણે પોતાની આંખોથી બીજા કોઈને જોયા નહીં.
ਇਹ ਭਾਤਿ ਰਹ੍ਯੋ ਗਡ ਮਛ ਮਨੰ ॥੩੬੭॥
eih bhaat rahayo gadd machh manan |367|તેનું મન માછલીમાં સમાઈ ગયું હતું અને તે બીજા કોઈને જોતો ન હતો.367.
ਤਹਾ ਜਾਇ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮਜਨ ਕੈ ॥
tahaa jaae mahaa mun majan kai |મહા મુનિ ત્યાં ગયા અને સ્નાન કર્યું
ਉਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਲਗਾ ਸੁਚ ਕੈ ॥
autth kai har dhiaan lagaa such kai |આ ગુરુ ગયા અને સ્નાન કર્યું અને ભગવાનની મધ્યસ્થી કરી,
ਨ ਟਰੋ ਤਬ ਲੌ ਵਹ ਮਛ ਅਰੀ ॥
n ttaro tab lau vah machh aree |માછલીનો તે દુશ્મન આટલા લાંબા સમય સુધી ત્યાંથી ગયો ન હતો.
ਰਥ ਸੂਰ ਅਥਿਓ ਨਹ ਡੀਠ ਟਰੀ ॥੩੬੮॥
rath soor athio nah ddeetth ttaree |368|પરંતુ માછલીના તે દુશ્મને સૂર્યાસ્ત સુધી તેનું ધ્યાન માછલી પર કેન્દ્રિત કર્યું.368.
ਥਰਕੰਤ ਰਹਾ ਨਭਿ ਮਛ ਕਟੰ ॥
tharakant rahaa nabh machh kattan |માછલી કાપનાર (દુધીરા) ત્યાં સતત મારતો રહ્યો.
ਰਥ ਭਾਨੁ ਹਟਿਓ ਨਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟੰ ॥
rath bhaan hattio nahee dhayaan chhuttan |તે આકાશમાં અડીખમ રહ્યો અને સૂર્યાસ્તનો વિચાર પણ ન કર્યો
ਅਵਿਲੋਕ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ॥
avilok mahaa mun mohi rahio |(તેને) જોઈને મહાન ઋષિ મુગ્ધ થઈ ગયા.
ਗੁਰੁ ਸਤ੍ਰਸਵੋ ਕਰ ਤਾਸੁ ਕਹਿਓ ॥੩੬੯॥
gur satrasavo kar taas kahio |369|તેમને જોઈને મહાન ઋષિએ મૌન પાળ્યું અને તેમને સત્તરમા ગુરુ તરીકે સ્વીકાર્યા.369.
ਇਤਿ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਦੁਧੀਰਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੭॥
eit sataaravo guroo dudheeraa samaapatan |17|સત્તરમા ગુરુ તરીકે માછીમારી પક્ષીને દત્તક લેવાના વર્ણનનો અંત.
ਅਥ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਅਠਾਰਸਵੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ॥
ath mrigahaa atthaarasavo guroo barananan |હવે અઢારમા ગુરુ તરીકે શિકારીને દત્તક લેવાનું વર્ણન શરૂ થાય છે
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |ટોટક સ્ટેન્ઝા
ਕਰਿ ਮਜਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇ ਗੁਨੰ ॥
kar majan gobind gaae gunan |સ્નાન અને ગોવિંદના ગુણનો જપ,
ਉਠਿ ਜਾਤਿ ਭਏ ਬਨ ਮਧਿ ਮੁਨੰ ॥
autth jaat bhe ban madh munan |સ્નાન કરીને ભગવાનના ગુણગાન ગાતા ઋષિ વનમાં ગયા,
ਜਹ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਮਢਾਲ ਲਸੈ ॥
jah saal tamaal madtaal lasai |જ્યાં સાલ, તમાલ અને માધલને બ્રિચથી શણગારવામાં આવ્યા હતા અને
ਰਥ ਸੂਰਜ ਕੇ ਪਗ ਬਾਜ ਫਸੈ ॥੩੭੦॥
rath sooraj ke pag baaj fasai |370|જ્યાં સાલ અને તમાલના વૃક્ષો હતા અને તે વૃક્ષોની ગાઢ છાયામાં સૂર્યનો પ્રકાશ પહોંચી શકતો ન હતો.370.
ਅਵਿਲੋਕ ਤਹਾ ਇਕ ਤਾਲ ਮਹਾ ॥
avilok tahaa ik taal mahaa |ત્યાં (તેણે) એક મોટું તળાવ જોયું.
ਰਿਖਿ ਜਾਤ ਭਏ ਹਿਤ ਜੋਗ ਜਹਾ ॥
rikh jaat bhe hit jog jahaa |ઋષિ ત્યાં યોગાભ્યાસ કરવા ગયા.
ਤਹ ਪਤ੍ਰਣ ਮਧ ਲਹ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥
tah patran madh lahayo mrigahaa |ત્યાં (દત્ત મુનિ)એ એક શિકારીને પત્રો છુપાવતા જોયા.
ਤਨ ਸੋਭਤ ਕੰਚਨ ਸੁਧ ਪ੍ਰਭਾ ॥੩੭੧॥
tan sobhat kanchan sudh prabhaa |371|ત્યાં ઋષિએ એક કુંડ અને પર્ણસમૂહની અંદર એક શિકારીને સોના જેવો ભવ્ય દેખાતો જોયો.371.
ਕਰਿ ਸੰਧਿਤ ਬਾਣ ਕਮਾਣ ਸਿਤੰ ॥
kar sandhit baan kamaan sitan |(તેના) હાથમાં ધનુષ્યમાં કંપતું તીર હતું.
ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਤ ਕੋਟ ਕਰੋਰ ਕਿਤੰ ॥
mrig maarat kott karor kitan |તેના હાથમાં સફેદ રંગનું ધનુષ્ય અને તીર હતું, જેના વડે તેણે અનેક હરણોને મારી નાખ્યા હતા
ਸਭ ਸੈਨ ਮੁਨੀਸਰ ਸੰਗਿ ਲਏ ॥
sabh sain muneesar sang le |(દત્તા) નોકરોની આખી પાર્ટીને સાથે લાવ્યા
ਜਹ ਕਾਨਨ ਥੋ ਤਹ ਜਾਤ ਭਏ ॥੩੭੨॥
jah kaanan tho tah jaat bhe |372|ઋષિ તેમના લોકો સાથે જંગલની તે બાજુથી બહાર આવ્યા.372.
ਕਨਕੰ ਦੁਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸਨੇ ॥
kanakan dut ujal ang sane |(તેના) સોનેરી અંગો ચમકતા હતા,
ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਮਨੰ ਰਿਤੁ ਰਾਜ ਬਨੇ ॥
mun raaj manan rit raaj bane |સોનાની ભવ્યતાના ઘણા લોકો,
ਰਿਖਿ ਸੰਗ ਸਖਾ ਨਿਸਿ ਬਹੁਤ ਲਏ ॥
rikh sang sakhaa nis bahut le |રાત્રે ઋષિની સાથે ઘણા સેવકો હતા
ਤਿਹ ਬਾਰਿਧ ਦੂਜ ਬਿਲੋਕਿ ਗਏ ॥੩੭੩॥
tih baaridh dooj bilok ge |373|ઋષિ દત્ત સાથે ગયા અને બધાએ તે શિકારીને જોયો.373.
ਰਿਖਿ ਬੋਲਤ ਘੋਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
rikh bolat ghorat naad navan |ઋષિ મોટેથી (ગીધની જેમ) જપ કરતા.
ਤਿਹ ਠਉਰ ਕੁਲਾਹਲ ਉਚ ਹੂਅੰ ॥
tih tthaur kulaahal uch hooan |તે ઋષિઓએ તે જગ્યાએ ગર્જનાનો અવાજ ઉઠાવ્યો અને ભયંકર કોલાહલ કર્યો
ਜਲ ਪੀਵਤ ਠਉਰ ਹੀ ਠਉਰ ਮੁਨੀ ॥
jal peevat tthaur hee tthaur munee |મ્યુનિ.ના લોકો જગ્યાએ જગ્યાએ પાણી પી રહ્યા હતા.
ਬਨ ਮਧਿ ਮਨੋ ਰਿਖ ਮਾਲ ਬਨੀ ॥੩੭੪॥
ban madh mano rikh maal banee |374|વિવિધ સ્થળોએ છૂટાછવાયા તેઓ તેમના ખાવા પીવા લાગ્યા.374.
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਧਰੈ ॥
at ujal ang bibhoot dharai |(ઋષિ) તેમના શરીર પર પ્રકાશ વિભૂતિ હતી.
ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਨ੍ਯਾਸ ਅਨਾਸ ਕਰੈ ॥
bahu bhaat nayaas anaas karai |તે ઋષિઓએ તેમના શ્વેત શરીરને ભસ્મથી મઢ્યું, વિવિધ મુદ્રાઓનો અભ્યાસ કર્યો અને
ਨਿਵਲ੍ਰਯਾਦਿਕ ਸਰਬੰ ਕਰਮ ਕੀਏ ॥
nivalrayaadik saraban karam kee |નિયુલી બધા કામ કરતી.
ਰਿਖਿ ਸਰਬ ਚਹੂੰ ਚਕ ਦਾਸ ਥੀਏ ॥੩੭੫॥
rikh sarab chahoon chak daas thee |375|ચારેય દિશામાં ભટકતી વખતે નિયોલી (આંતરડાને શુદ્ધ કરવું) જેવા વિવિધ કર્મો કર્યા.375.
ਅਨਭੰਗ ਅਖੰਡ ਅਨੰਗ ਤਨੰ ॥
anabhang akhandd anang tanan |(તેનું) શરીર કામદેવના જેવું અખંડ અને અખંડ હતું.
ਬਹੁ ਸਾਧਤ ਨ੍ਯਾਸ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਬਨੰ ॥
bahu saadhat nayaas sanayaas banan |તેઓ વાસનાના તત્વ વિના સંપૂર્ણપણે વિવિધ વ્યવહારોમાં પોતાને લીન કરી લે છે
ਜਟ ਸੋਹਤ ਜਾਨੁਕ ਧੂਰ ਜਟੀ ॥
jatt sohat jaanuk dhoor jattee |જટાઓ સુંદર હતી, જાણે શિવ હોય. (હોય એવું લાગતું હતું)
ਸਿਵ ਕੀ ਜਨੁ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੀ ॥੩੭੬॥
siv kee jan jog jattaa pragattee |376|તેમના મેટ તાળાઓ શિવના મેટ તાળાઓનું સ્વરૂપ દેખાય છે.376.
ਸਿਵ ਤੇ ਜਨੁ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ਛੁਟੇ ॥
siv te jan gang tarang chhutte |(જટાઓ) જાણે શિવના મસ્તકમાંથી નીકળતી ગંગાની ધારાઓની જેમ ફેલાતી હોય છે.
ਇਹ ਹੁਇ ਜਨ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੇ ॥
eih hue jan jog jattaa pragatte |તેમના યોગિક મેટ તાળાઓ શિવમાંથી નીકળતી ગંગાના તરંગોની જેમ લહેરાતા હતા.
ਤਪ ਸਰਬ ਤਪੀਸਨ ਕੇ ਸਬ ਹੀ ॥
tap sarab tapeesan ke sab hee |બધા તપસ્વીઓએ (દત્ત સહિત) મહાન તપસ્યા કરી.
ਮੁਨਿ ਜੇ ਸਬ ਛੀਨ ਲਏ ਤਬ ਹੀ ॥੩੭੭॥
mun je sab chheen le tab hee |377|તેઓએ અગાઉના તપસ્વીઓની પ્રથાને અનુસરીને વિવિધ પ્રકારની તપસ્યા કરી હતી.377.
ਸ੍ਰੁਤ ਜੇਤਿਕ ਨ੍ਯਾਸ ਉਦਾਸ ਕਹੇ ॥
srut jetik nayaas udaas kahe |વેદોમાં યોગના જેટલાં માધ્યમોનો ઉલ્લેખ છે,
ਸਬ ਹੀ ਰਿਖਿ ਅੰਗਨ ਜਾਨ ਲਏ ॥
sab hee rikh angan jaan le |શ્રુતિઓ (વેદોમાં) જે વિવિધ પ્રથાઓ વર્ણવવામાં આવી છે, તે તમામ આ ઋષિઓ દ્વારા કરવામાં આવી હતી.