ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 167
ਚਿਤਿ ਚੌਕ ਰਹਿਯੋ ਸੁਭਿ ਦੇਖਿ ਸੁਤੰ ॥
chit chauak rahiyo subh dekh sutan |એક દિવસ રાજા શાળામાં ગયો અને તેના પુત્રને જોઈને તે ચોંકી ગયો.
ਜੋ ਪੜਿਯੋ ਦਿਜ ਤੇ ਸੁਨ ਤਾਹਿ ਰੜੋ ॥
jo parriyo dij te sun taeh rarro |(તેણે કહ્યું) "સાંભળો, (તમે) બ્રાહ્મણ પાસેથી શું વાંચ્યું છે તે સાંભળો.
ਨਿਰਭੈ ਸਿਸੁ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਪੜੋ ॥੫॥
nirabhai sis naam gupaal parro |5|જ્યારે રાજાએ પૂછ્યું, ત્યારે બાળકે જે કંઈ શીખ્યા તે કહ્યું અને નિર્ભયતાથી ભગવાન-ભગવાનનું નામ વાંચવાનું શરૂ કર્યું.5.
ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਰਿਸ੍ਰਯੋ ਅਸੁਰੰ ॥
sun naam gupaal risrayo asuran |ગોપાલનું નામ સાંભળીને રાક્ષસ ગુસ્સે થઈ ગયો.
ਬਿਨੁ ਮੋਹਿ ਸੁ ਕਉਣੁ ਭਜੋ ਦੁਸਰੰ ॥
bin mohi su kaun bhajo dusaran |ભગવાન-ભગવાનનું નામ સાંભળીને રાક્ષસ ક્રોધે ભરાયો અને બોલ્યો, મારા સિવાય બીજું કોણ છે જેનું તમે ધ્યાન કરો છો?
ਜੀਯ ਮਾਹਿ ਧਰੋ ਸਿਸੁ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ॥
jeey maeh dharo sis yaeh hano |(હિરંકશપા)એ મન બનાવી લીધું કે આ બાળકને મારી નાખવો છે.
ਜੜ ਕਿਉ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਨਾਮ ਭਨੋ ॥੬॥
jarr kiau bhagavaan ko naam bhano |6|તેણે આ વિદ્યાર્થીને મારવાનું નક્કી કર્યું અને કહ્યું, ‘હે મૂર્ખ, તું ભગવાન-ભગવાનનું નામ કેમ બોલે છે?
ਜਲ ਅਉਰ ਥਲੰ ਇਕ ਬੀਰ ਮਨੰ ॥
jal aaur thalan ik beer manan |હું એકલો જ જળ અને જમીનમાં હીરો છું.
ਇਹ ਕਾਹਿ ਗੁਪਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਭਨੰ ॥
eih kaeh gupaal ko naam bhanan |માત્ર હિરણાયકશિપુને જ પાણીમાં અને જમીનમાં મિથ્યા ગણાય છે, તો પછી તમે ભગવાન-ભગવાનનું નામ કેમ ઉચ્ચારો છો?
ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਬਾਧਤ ਥੰਮ ਭਏ ॥
tab hee tih baadhat tham bhe |પછી જ તેને થાંભલા સાથે બાંધી દીધો.
ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨਨ ਦਾਨਵ ਬੈਨ ਧਏ ॥੭॥
sun sravanan daanav bain dhe |7|પછી, રાજાની આજ્ઞા મુજબ, રાક્ષસોએ તેને સ્તંભ સાથે બાંધી દીધો.7.
ਗਹਿ ਮੂੜ ਚਲੇ ਸਿਸੁ ਮਾਰਨ ਕੋ ॥
geh moorr chale sis maaran ko |તેઓ બાળકને મારવા માટે મૂર્ખ દૈત્યને લઈ ગયા.
ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਬ ਗੁਪਾਲ ਉਬਾਰਨ ਕੋ ॥
nikasrayo b gupaal ubaaran ko |જ્યારે તે મૂર્ખ લોકો આ વિદ્યાર્થીને મારવા આગળ વધ્યા, ત્યારે ભગવાન તેમના શિષ્યની રક્ષા કરવા માટે તે જ સમયે સ્વયં પ્રગટ થયા.
ਚਕਚਉਧ ਰਹੇ ਜਨ ਦੇਖਿ ਸਬੈ ॥
chakchaudh rahe jan dekh sabai |બધા માણસો તેને જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા,
ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਹਰਿ ਫਾਰਿ ਕਿਵਾਰ ਜਬੈ ॥੮॥
nikasrayo har faar kivaar jabai |8|તે સમયે ભગવાનને જોનારા બધા આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા, ભગવાન દરવાજા ફાડીને પ્રગટ થયા હતા.
ਲਖਿ ਦੇਵ ਦਿਵਾਰ ਸਬੈ ਥਹਰੇ ॥
lakh dev divaar sabai thahare |(નરસિંહ) સર્વ દેવોને જોયા
ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰ ਹੂੰਹਿ ਹਿਰੇ ॥
avilok charaachar hoonhi hire |તેને જોઈને બધા દેવતાઓ અને દાનવો ધ્રૂજી ઊઠ્યા અને તમામ સજીવ અને નિર્જીવ પદાર્થો તેમની હૃદયમાં ભયભીત થઈ ગયા.
ਗਰਜੇ ਨਰਸਿੰਘ ਨਰਾਤ ਕਰੰ ॥
garaje narasingh naraat karan |નરસિંહ, પુરૂષોના ફિનિશર, ગર્જના કરી
ਦ੍ਰਿਗ ਰਤ ਕੀਏ ਮੁਖ ਸ੍ਰੋਣ ਭਰੰ ॥੯॥
drig rat kee mukh sron bharan |9|નરસિંહ (પુરુષ-સિંહ) ના રૂપમાં ભગવાન, લાલ આંખો અને લોહીથી ભરેલા મોં સાથે, ભયંકર રીતે ગર્જના કરતા હતા.9.
ਲਖਿ ਦਾਨਵ ਭਾਜ ਚਲੇ ਸਬ ਹੀ ॥
lakh daanav bhaaj chale sab hee |જ્યારે નરસિંહ અરણ્યમાં ગર્જના કરતો હતો
ਗਰਜਿਯੋ ਨਰਸਿੰਘ ਰਣੰ ਜਬ ਹੀ ॥
garajiyo narasingh ranan jab hee |આ જોઈને અને નરસિંહની ગર્જના સાંભળીને બધા રાક્ષસો ભાગી ગયા
ਇਕ ਭੂਪਤਿ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਰਣ ਮੈ ॥
eik bhoopat tthaadt rahiyo ran mai |એકમાત્ર રાજા (હિર્નાક્ષપા).
ਗਹਿ ਹਾਥਿ ਗਦਾ ਨਿਰਭੈ ਮਨ ਮੈ ॥੧੦॥
geh haath gadaa nirabhai man mai |10|ફક્ત સમ્રાટ, નિર્ભયતાથી તેની ગદા હાથમાં પકડીને, તે યુદ્ધના મેદાનમાં મક્કમતાથી ઉભો હતો.10.
ਲਰਜੇ ਸਬ ਸੂਰ ਨ੍ਰਿਪੰ ਗਰਜੇ ॥
laraje sab soor nripan garaje |જ્યારે રાજાએ (હિર્નાક્ષપા) પડકાર ફેંક્યો
ਸਮੁਹਾਤ ਭਏ ਭਟ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ॥
samuhaat bhe bhatt kehar ke |જ્યારે સમ્રાટ જોરથી ગર્જના કરી, ત્યારે બધા બહાદુર યોદ્ધાઓ ધ્રૂજી ઉઠ્યા અને તે બધા યોદ્ધાઓ જૂથોમાં તે સિંહની આગળ આવ્યા.
ਜੁ ਗਏ ਸਮੁਹੇ ਛਿਤ ਤੈ ਪਟਕੇ ॥
ju ge samuhe chhit tai pattake |જે પણ લડવા આગળ આવ્યો,
ਰਣਿ ਭੈ ਰਣਧੀਰ ਬਟਾ ਨਟ ਕੇ ॥੧੧॥
ran bhai ranadheer battaa natt ke |11|જે લોકો નરસિંહની સામે ગયા હતા, તેમણે તે બધા યોદ્ધાઓને એક જાદુગરની જેમ પકડીને જમીન પરથી નીચે પછાડી દીધા હતા.11.
ਬਬਕੇ ਰਣਧੀਰ ਸੁ ਬੀਰ ਘਣੇ ॥
babake ranadheer su beer ghane |મોટા ભાગના યોદ્ધાઓ પડકાર ફેંકતા
ਰਹਿਗੇ ਮਨੋ ਕਿੰਸਕ ਸ੍ਰੋਣ ਸਣੇ ॥
rahige mano kinsak sron sane |યોદ્ધાઓ એક બીજા પર જોરથી બૂમો પાડીને લોહીથી સંતૃપ્ત થવા લાગ્યા.
ਉਮਗੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਰਿਪੁ ਯੌ ॥
aumage chahoon oran te rip yau |ચારે બાજુથી દુશ્મનો આવ્યા
ਬਰਸਾਤਿ ਬਹਾਰਨ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਯੋ ॥੧੨॥
barasaat bahaaran abhran jiyo |12|ચારે બાજુથી દુશ્મનો વરસાદની ઋતુમાં વાદળો જેવી તીવ્રતા સાથે આગળ વધ્યા.12.
ਬਰਖੈ ਸਰ ਸੁਧ ਸਿਲਾ ਸਿਤਿਯੰ ॥
barakhai sar sudh silaa sitiyan |યોદ્ધાઓ દસ દિશાઓથી આવતા હતા અને શિલા (તેના પર ઘસીને)
ਉਮਡੇ ਬਰਬੀਰ ਦਸੋ ਦਿਸਿਯੰ ॥
aumadde barabeer daso disiyan |બધી દસ દિશાઓથી આગળ વધીને, યોદ્ધાઓએ તીર અને પથ્થરો વરસાવવાનું શરૂ કર્યું
ਚਮਕੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਸੁ ਬਾਣ ਜੁਧੰ ॥
chamakant kripaan su baan judhan |યુદ્ધમાં તીર અને તલવારો ચમકતા હતા.
ਫਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਜਨੁ ਬੀਰ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੩॥
faharant dhujaa jan beer krudhan |13|યુદ્ધના મેદાનમાં તલવારો અને તીરો ચમક્યા અને બહાદુર લડવૈયાઓ તેમના ધ્વજ લહેરાવા લાગ્યા.13.
ਹਹਰੰਤ ਹਠੀ ਬਰਖੰਤ ਸਰੰ ॥
haharant hatthee barakhant saran |જોરથી બૂમો પાડતા સતત યોદ્ધાઓ આ રીતે તીરોની વોલી વરસાવી રહ્યા છે,
ਜਨੁ ਸਾਵਨ ਮੇਘ ਬੁਠਿਯੋ ਦੁਸਰੰ ॥
jan saavan megh butthiyo dusaran |જાણે કે હંસના મોન્ટમાં તે બીજો વાદળ ફાટ્યો હોય
ਫਰਹੰਤ ਧੁਜਾ ਹਹਰੰਤ ਹਯੰ ॥
farahant dhujaa haharant hayan |ધ્વજ લહેરાતા હોય છે અને ઘોડાઓ પડખે છે
ਉਪਜਿਯੋ ਜੀਅ ਦਾਨਵ ਰਾਇ ਭਯੰ ॥੧੪॥
aupajiyo jeea daanav raae bhayan |14|અને આ બધું દૃશ્ય જોઈને રાક્ષસ-રાજાનું હૃદય ભયથી ભરાઈ ગયું.14.
ਹਿਹਨਾਤ ਹਯੰ ਗਰਜੰਤ ਗਜੰ ॥
hihanaat hayan garajant gajan |ઘોડાઓ પડોશી પાડી રહ્યા છે અને હાથીઓ ગર્જના કરી રહ્યા છે
ਭਟ ਬਾਹ ਕਟੀ ਜਨੁ ਇੰਦ੍ਰ ਧੁਜੰ ॥
bhatt baah kattee jan indr dhujan |યોદ્ધાઓના કાપેલા લાંબા હાથ ઈન્દ્રના ધ્વજ જેવા દેખાય છે
ਤਰਫੰਤ ਭਟੰ ਗਰਜੰ ਗਜੰ ॥
tarafant bhattan garajan gajan |યોદ્ધાઓ ધ્રૂજી રહ્યા છે અને હાથીઓ એવી રીતે ગર્જના કરી રહ્યા છે,
ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ ਸਾਵਣ ਮੇਘ ਲਜੰ ॥੧੫॥
sun kai dhun saavan megh lajan |15|કે સાવન મહિનાના વાદળો સંકોચ અનુભવે છે.15.
ਬਿਚਲ੍ਰਯੋ ਪਗ ਦ੍ਵੈਕੁ ਫਿਰਿਯੋ ਪੁਨਿ ਜਿਯੋ ॥
bichalrayo pag dvaik firiyo pun jiyo |હિરણાયકશિપુનો ઘોડો થોડો વળ્યો કે તરત જ તે પોતે ભટકી ગયો અને બે ડગલાં પાછળ ફરી ગયો.
ਕਰਿ ਪੁੰਛ ਲਗੇ ਅਹਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਜਿਯੋ ॥
kar punchh lage eh krudhat jiyo |પરંતુ તેમ છતાં તે સાપની રીતે ગુસ્સે હતો જે તેની પૂંછડીને પગથી કચડી નાખે ત્યારે ગુસ્સે થાય છે.
ਰਣਰੰਗ ਸਮੈ ਮੁਖ ਯੋ ਚਮਕ੍ਯੋ ॥
ranarang samai mukh yo chamakayo |યુદ્ધના મેદાનમાં તેનો ચહેરો ચમકતો હતો,
ਲਖਿ ਸੂਰ ਸਰੋਰਹੁ ਸੋ ਦਮਕ੍ਰਯੋ ॥੧੬॥
lakh soor sarorahu so damakrayo |16|સૂર્યને જોઈને કમળના ખીલા જેવું.16.
ਰਣ ਰੰਗ ਤੁਰੰਗਨ ਐਸ ਭਯੋ ॥
ran rang turangan aais bhayo |ઘોડાએ મેદાનમાં આવી હંગામો કર્યો