શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1029


ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਜਿਯਤ ਤਿਹਾਰੇ ਪੂਤ ਦੋ ਸਦਾ ਰਹੈ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥
jiyat tihaare poot do sadaa rahai jag maeh |

તમારા બંને પુત્રો આ જગતમાં કાયમ જીવે.

ਉਨ ਕੋ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ਜਿਯਤ ਅਜੌ ਤਵ ਨਾਹ ॥੫॥
aun ko sok na keejiyai jiyat ajau tav naah |5|

તેના દુઃખને સ્વીકારશો નહીં, તમારા પતિ હજી જીવે છે. 5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਜੋ ਕੋਊ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
jo koaoo triyaa tahaa chal aavai |

કોઈપણ સ્ત્રી જે ત્યાં જાય છે (અફસોસ કરવા માટે),

ਯਹੈ ਆਹਿ ਪਰਬੋਧ ਜਤਾਵੈ ॥
yahai aaeh parabodh jataavai |

એ જ વાત સમજાવે છે

ਜਿਯੌ ਚਾਰਿ ਜੁਗ ਪੂਤ ਤਿਹਾਰੇ ॥
jiyau chaar jug poot tihaare |

તમારા પુત્રો ચાર યુગો સુધી જીવે

ਦੋਊਅਨ ਕੋ ਨਹਿ ਸੋਕ ਬਿਚਾਰੇ ॥੬॥
doaooan ko neh sok bichaare |6|

અને તે બંને માટે ક્યારેય કોઈ દુ:ખ વિશે વિચારશો નહીં. 6.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਪੰਜਾਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੫੦॥੨੯੯੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau panjaah charitr samaapatam sat subham sat |150|2995|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદના 150મા અધ્યાયનું સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 150.2995. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਕੁਪਿਤ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਰਹੈ ਰਾਜੌਰੀ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥
kupit singh raajaa rahai raajauaree ke maeh |

રાજૌરીમાં કુપિત સિંહ નામનો રાજા રહેતો હતો.

ਸਦਾ ਸੀਲ ਸੁ ਤਾਹਿ ਅਤਿ ਰੋਹ ਤਵਨ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੧॥
sadaa seel su taeh at roh tavan mai naeh |1|

તે હંમેશા ખૂબ જ દયાળુ હતો અને ક્યારેય ગુસ્સે થતો નહોતો. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਤ੍ਰਿਯਾ ਗੁਮਾਨ ਮਤੀ ਤਿਹ ਜਨਿਯਤ ॥
triyaa gumaan matee tih janiyat |

તેમની પત્નીનું નામ ગુમાન મતી હતું.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹੁ ਲੋਕ ਬਖਨਿਯਤ ॥
at sundar tihu lok bakhaniyat |

(તેમને) ત્રણ લોકોમાં સૌથી સુંદર કહેવામાં આવતું હતું.

ਪਤਿ ਕੇ ਸੰਗ ਨੇਹ ਤਿਹ ਭਾਰੋ ॥
pat ke sang neh tih bhaaro |

તે તેના પતિને ખૂબ પ્રેમ કરતી હતી

ਵਾ ਕੋ ਰਹਤ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥੨॥
vaa ko rahat praan te payaaro |2|

અને તેણી તેને નશ્વર કરતાં વધુ પ્રિય માનતી હતી. 2.

ਜਬ ਰਾਜਾ ਰਨ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰੈ ॥
jab raajaa ran kaaj sidhaarai |

જ્યારે રાજા યુદ્ધમાં ગયો

ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੈ ॥
tab raanee ih bhaat uchaarai |

તો રાણી આમ કહે છે,

ਹੌ ਨਹਿ ਤੁਮੈ ਛੋਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਰਹਿਹੋ ॥
hau neh tumai chhor grih rahiho |

(હે નાથ!) હું તને છોડીને ઘરે નહિ રહીશ

ਪ੍ਰਾਨਨਾਥ ਕੇ ਚਰਨਨ ਗਹਿਹੋਂ ॥੩॥
praananaath ke charanan gahihon |3|

અને હું પ્રાણનાથના ચરણ પકડીશ. 3.

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਰਨ ਬਨਿ ਕਹੂੰ ਆਵੈ ॥
jab nrip ko ran ban kahoon aavai |

જ્યારે રાજાને યુદ્ધના મેદાનમાં ક્યાંક જવાનું હતું,

ਤ੍ਰਿਯ ਆਗੈ ਹ੍ਵੈ ਖੜਗ ਬਜਾਵੈ ॥
triy aagai hvai kharrag bajaavai |

તેથી રાની તલવાર ચલાવીને આગળ વધતી.

ਬੈਰਿਨ ਜੀਤਿ ਬਹੁਰਿ ਘਰ ਆਵੈ ॥
bairin jeet bahur ghar aavai |

(જ્યારે રાજા) દુશ્મનોને હરાવીને ઘરે પાછા ફરતા હતા

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੪॥
bhaat bhaat ke bhog kamaavai |4|

(તેથી તેની સાથે) તે વિવિધ વસ્તુઓમાં વ્યસ્ત રહેતી હતી. 4.

ਇਕ ਦਿਨ ਜੁਧ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥
eik din judh nripeh ban aayo |

એક દિવસ રાજાને યુદ્ધમાં જવું પડ્યું

ਚੜਿ ਗੈ ਪੈ ਤ੍ਰਿਯ ਸਹਿਤ ਸਿਧਾਯੋ ॥
charr gai pai triy sahit sidhaayo |

(તેથી તે) તેની પત્ની સાથે હાથી પર બેસીને ચાલ્યો ગયો.

ਜਾਤਹਿ ਪਰਿਯੋ ਭੇਰ ਰਨ ਭਾਰੀ ॥
jaateh pariyo bher ran bhaaree |

તે જતાની સાથે જ ઘમસાણ યુદ્ધમાં ગયો

ਨਾਚੇ ਸੂਰਬੀਰ ਹੰਕਾਰੀ ॥੫॥
naache soorabeer hankaaree |5|

અને ગૌરવપૂર્ણ યોદ્ધાઓ ઉભા થયા. 5.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਨ ਸੁਭਟ ਸੰਘਾਰੇ ਕੋਪ ਕਰਿ ॥
bhaat bhaat ran subhatt sanghaare kop kar |

(રાજા) ક્રોધિત થઈને યુદ્ધના મેદાનમાં યોદ્ધાઓને મારી નાખ્યા.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਥ ਬਾਜ ਬਿਦਾਰੇ ਸਰ ਪ੍ਰਹਰਿ ॥
bhaat bhaat rath baaj bidaare sar prahar |

તેણે વિવિધ પ્રકારના તીરો ચલાવીને રથ અને ઘોડાઓનો નાશ કર્યો.

ਨਿਰਖਿ ਜੁਧ ਕੋ ਸੂਰ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ਕੈ ॥
nirakh judh ko soor pare araraae kai |

યુદ્ધ જોઈને સૈનિકોએ ચીસો પાડી

ਹੋ ਮੰਦਲ ਤੂਰ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਮੁਚੰਗ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥੬॥
ho mandal toor mridang muchang bajaae kai |6|

અને ઢોલ, રણશિંગડા અને મૃદંગ-મુચંગ વગાડ્યા. 6.

ਪਠੇ ਪਖਰਿਯਨ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਜਿਯ ਮੈ ਜਗ੍ਯੋ ॥
patthe pakhariyan kop adhik jiy mai jagayo |

ઘોડેસવારો તેમના હૃદયમાં ભારે ક્રોધ સાથે (યુદ્ધના મેદાનમાં) ગયા.

ਸਜੇ ਸੰਜੋਅਨ ਸੈਨ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ ਉਮਗ੍ਰਯੋ ॥
saje sanjoan sain duhoon dis umagrayo |

બખ્તરબંધ-બખ્તરબંધ સૈન્ય બંને બાજુથી દોડી આવ્યું.

ਬਜੇ ਜੁਝਊਆ ਨਾਦ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ਕੈ ॥
baje jujhaooaa naad pare araraae kai |

લડાઈનો અવાજ સંભળાયો અને (યોદ્ધાઓ) સંપૂર્ણ બળ સાથે આવ્યા

ਹੋ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਜੁਝੇ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ॥੭॥
ho ttook ttook hvai jujhe subhatt samuhaae kai |7|

અને સામે લડતા યોદ્ધાઓના ટુકડા થઈ ગયા. 7.

ਚਟਪਟ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟਿ ਕਟਿ ਕਟਿ ਕੇ ਭੂ ਪਰੈ ॥
chattapatt subhatt bikatt katt katt ke bhoo parai |

ટૂંક સમયમાં ભયંકર યોદ્ધાઓ પૃથ્વી પર નીચે આવશે.

ਖੰਡਿ ਖੰਡਿ ਕਿਤੇ ਅਖੰਡਿਯਨ ਖਹਿ ਖਗਨ ਮਰੈ ॥
khandd khandd kite akhanddiyan kheh khagan marai |

ઘણા અદમ્ય યોદ્ધાઓ તલવારો દ્વારા ટુકડા કરવામાં આવ્યા હતા.

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਨ ਮੋਰੈ ਨੈਕ ਮਨ ॥
ttook ttook hvai gire na morai naik man |

(તેઓ) ટુકડાઓમાં પડી શકે છે, પરંતુ મન (યુદ્ધમાંથી) સહેજ પણ વિચલિત થતું નથી.

ਹੋ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਸੋ ਕਿਯੋ ਬਿਧਾਤੈ ਬਹੁਰਿ ਜਨੁ ॥੮॥
ho pralai kaal so kiyo bidhaatai bahur jan |8|

(એવું લાગતું હતું) જાણે વિધાદાતા ફરી પૂર લાવ્યો હોય. 8.

ਜਬ ਰਾਨੀ ਕੈ ਸਹਿਤ ਰਾਵ ਜੂ ਰਿਸਿ ਭਰੈ ॥
jab raanee kai sahit raav joo ris bharai |

જ્યારે રાણીની સાથે રાજા પણ ક્રોધથી ભરાઈ ગયા.

ਦੋਊ ਕੈ ਬਰ ਕਠਿਨ ਕਮਾਨਨ ਕਰ ਧਰੈ ॥
doaoo kai bar katthin kamaanan kar dharai |

તેથી બંનેએ હાથમાં સખત ધનુષ અને તીર લીધા.

ਦਛਿਨ ਬਿਸਿਖ ਦਿਖਾਇ ਬਾਮ ਅਰਿ ਮਾਰਹੀ ॥
dachhin bisikh dikhaae baam ar maarahee |

દક્ષિણ દિશામાં દુશ્મનને જોઈને સ્ત્રીએ તીર ચલાવ્યું

ਹੋ ਏਕ ਘਾਇ ਕੈ ਸੰਗ ਚੂਰ ਕਰਿ ਡਾਰਹੀ ॥੯॥
ho ek ghaae kai sang choor kar ddaarahee |9|

અને એક જ તીરથી દુશ્મનને કચડી નાખ્યો. 9.

ਜਨੁਕ ਜੇਠ ਕੇ ਮਾਸ ਅਦਿਤ ਅਧ ਦਿਨ ਚੜਿਯੋ ॥
januk jetth ke maas adit adh din charriyo |

(એવું લાગતું હતું) જાણે જેઠ માસમાં બપોરના સમયે સૂરજ ઉગ્યો હોય.

ਜਨੁਕ ਕਰਾਰਨ ਛੋਰਿ ਨੀਰ ਨਾਯਕ ਹੜਿਯੋ ॥
januk karaaran chhor neer naayak harriyo |

(અથવા) જાણે સમુદ્ર કિનારો પૂરથી ધોવાઈ ગયો હોય.