તેણે પોતાના હાથમાં ધનુષ અને તીર પકડ્યા, તેના મનમાં ભારે ગુસ્સો આવ્યો
કાન તરફ ધનુષ્ય ખેંચીને, દુશ્મનના હૃદયને તીરથી વીંધી નાખ્યું.
તેના ધનુષને તેના કાન સુધી ખેંચીને, તેણે દુશ્મનના હૃદયને તેના છિદ્રમાં પ્રવેશતા સાપની જેમ વીંધી નાખ્યું.1411.
પોતાના તીરોથી દુશ્મનને માર્યા પછી, તેણે તેની તલવારથી હત્યા કરી
યુદ્ધને કારણે પૃથ્વી પર લોહી વહેવા લાગ્યું અને શરીરને નિર્જીવ બનાવીને તેણે તેમને જમીન પર પછાડી દીધા.
એ દ્રશ્યની સુંદરતાની ઉપમા કવિએ (તેમના) મુખમાંથી આ રીતે ઉચ્ચારી છે,
આ તમાશોનું વર્ણન કરતા કવિ કહે છે કે એવું લાગે છે કે તેઓને તલવારનો માર પડ્યો ન હતો અને તેના બદલે તેઓ યમની સજાને કારણે પછાડવામાં આવ્યા હતા.1412.
જ્યારે આ રાક્ષસ માર્યો ગયો, ત્યારે તેમના ક્રોધમાં રાક્ષસોની સેના તેના પર પડી
તેમના આગમન પર, તેણે વિવિધ પ્રકારના શસ્ત્રો સાથે યુદ્ધની શરૂઆત કરી
તે જગ્યાએ ઘણા રાક્ષસો ઘાયલ થયા હતા અને ખડગ સિંહને પણ ઘણા ઘા થયા હતા
ઘાવની વેદના સહન કરીને, રાજા લડ્યા અને તેના ઘા ખુલ્લા ન કર્યા.1413.
બધા રાક્ષસો વધુ પડતા ક્રોધ સાથે તેના પર પડ્યા
ધનુષ્ય, તીર, ગદા, ખંજર વગેરે ઉપાડીને, તેઓએ તેમની તલવારો પણ ખંજવાળમાંથી બહાર કાઢી.
ક્રોધની અગ્નિમાં, તેમની જીવન-શક્તિ વધી અને તેમના અંગો ભગવાનને ઉશ્કેર્યા
તેઓ સુવર્ણના ફેશનેબલ સોનાની જેમ રાજા પર મારામારી કરી રહ્યા હતા.1414.
રાજા (ખડગ સિંહ) સાથે યુદ્ધ કરનારા બધા (રાક્ષસો)નો (ત્યાં) વિનાશ થઈ ગયો છે.
રાજા સાથે યુદ્ધ કરનારા બધા માર્યા ગયા અને બાકીના દુશ્મનોને મારવા માટે, તેણે તેના હથિયારો તેના હાથમાં પકડ્યા.
પછી તે રાજાએ પોતાના હાથમાં ધનુષ અને બાણ લીધા અને દુશ્મનોના શરીરને વંચિત કર્યા.
પોતાના હાથમાં ધનુષ અને તીર લઈને, રાજાઓએ તેમના શરીરને મસ્તક વિનાનું બનાવી દીધું અને જેઓ હજી પણ તેમની સાથે લડવા માટે મક્કમ હતા તેઓ બધા નાશ પામ્યા.1415.
એક ખૂબ જ મોટો રાક્ષસ યોદ્ધો હતો, જે અત્યંત ક્રોધે ભરાયેલો હતો અને તેણે રાજા પર ઘણા તીરો છોડ્યા
આ તીરો અંતિમ છેડા સુધી રાજાના શરીરમાં ઘૂસી ગયા
ત્યારે રાજાએ ભારે ક્રોધમાં આવીને દુશ્મન પર પોતાની લાંસ મારી, જે તેના શરીરમાં વીજળીની જેમ ઘૂસી ગઈ.
એવું જણાયું કે ગરુડના ડરને લીધે, નાગનો રાજા પોતાને જંગલમાં છુપાવવા આવ્યો.1416.
સંગ દેખાતાની સાથે જ (તેણે) પોતાનો જીવ આપી દીધો અને (ત્યાં) બીજો (વિશાળ) પણ હતો, તેણે તેને પણ તલવારથી કાપી નાખ્યો.
તેણે છેલ્લો શ્વાસ લીધો, જ્યારે તેને ભાલો વાગ્યો અને રાજા ખડગ સિંહે ભારે ક્રોધે ભરાઈને તેની તલવારથી અન્ય લોકો પર મારામારી કરી.
તેણે ત્રીસ રાક્ષસોને તે જગ્યાએ મારી નાખ્યા, જ્યાં તેઓ યુદ્ધના મેદાનમાં ઉભા હતા
તેઓ ઇન્દ્રના વજ્ર દ્વારા અથડાતા મૃત પર્વતોની જેમ નિર્જીવ ઊભા હતા.1417.
કબિટ
ઘણા રાક્ષસોના હાથ કાપી નાખવામાં આવ્યા હતા અને ઘણા દુશ્મનોના માથા કાપવામાં આવ્યા હતા
ઘણા દુશ્મનો ભાગી ગયા, ઘણા માર્યા ગયા,
પરંતુ તેમ છતાં આ યોદ્ધા પોતાની તલવાર, કુહાડી, ધનુષ્ય, ગદા, ત્રિશૂળ વગેરે હાથમાં લઈને દુશ્મનની સેના સાથે આગળ વધી રહ્યો હતો.
તે આગળ વધતી વખતે લડી રહ્યો છે અને એક ડગલું પણ પાછળ હટતો નથી, રાજા ખડગ સિંહ એટલો ઝડપી છે કે ક્યારેક તે દેખાય છે અને ક્યારેક તે દેખાતો નથી.1418.
કવિનું વક્તવ્ય:
ARIL
ખડગ સિંહે ગુસ્સે થઈને ઘણા રાક્ષસોને મારી નાખ્યા
ખડગ સિંહે ક્રોધમાં ઘણા રાક્ષસોને મારી નાખ્યા અને તેઓ બધા નશામાં અને યુદ્ધના મેદાનમાં સૂતા દેખાયા
(જેઓ) બચી ગયા તેઓ ડરીને ભાગી ગયા
જેઓ બચી ગયા, તેઓ ભયભીત થઈને ભાગ્યા અને બધાએ આવીને કૃષ્ણ સમક્ષ વિલાપ કર્યો.1419.
કૃષ્ણનું ભાષણ:
દોહરા
ત્યારે શ્રી કૃષ્ણે સમગ્ર સેનાને કહ્યું અને આ રીતે કહ્યું,
ત્યારે કૃષ્ણે તેની સુનાવણીમાં જ સેનાને કહ્યું, મારી સેનામાં તે વ્યક્તિ કોણ છે, જે ખડગ સિંહ સાથે લડવામાં સક્ષમ છે?
સોર્થા
કૃષ્ણના બે યોદ્ધાઓ ભારે ગુસ્સામાં બહાર આવ્યા
તે બંને ઇન્દ્ર જેવા પ્રતાપી, બહાદુર અને પરાક્રમી યોદ્ધાઓ હતા.1421.
સ્વય્યા
ઝર્જર સિંહ અને જુઝાન સિંહ, તેમની સાથે સારી સેના લઈને, તેમની સામે ગયા
ઘોડાઓના ખુરના અવાજથી સાતેય પાતાળ જગત અને પૃથ્વી ધ્રૂજી ઉઠ્યા.