શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1004


ਪਕਰਿ ਰਾਵ ਕੋ ਤਰੇ ਦਬਾਯੋ ॥੧੮॥
pakar raav ko tare dabaayo |18|

જ્યારે રાજાએ તેને સ્નેહ આપવાનું શરૂ કર્યું, ત્યારે તેણે તેને પકડી લીધો અને તેને નીચે દબાવી દીધો.(I8)

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
nrip ko pakar bhujan te liyo |

રાજાને હાથથી પકડી લીધો

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਤਾ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥
gudaa bhog taa ko drirr kiyo |

તેને તેના હાથથી પકડીને, તેણે સેક્સને રદિયો આપીને તેને બરબાદ કર્યો.

ਤੋਰਿ ਤਾਰਿ ਤਨ ਰੁਧਿਰ ਚਲਾਯੋ ॥
tor taar tan rudhir chalaayo |

રાજાના શરીરમાંથી (એટલે કે ગુદા) તોડ્યા પછી લોહી વહેતું હતું.

ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਾਯੋ ॥੧੯॥
adhik raav man maajh lajaayo |19|

તેણે તેને ફાડીને લોહી વહેવડાવ્યું અને રાજાને પોતાની જાત પ્રત્યે અત્યંત શરમ આવી.(19)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਭੇ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਜਾਇ ॥
gudaa bhog bhe te nripat man meh rahiyo lajaae |

રદબાતલ સેક્સ સાથે; રાજાએ પોતાને ખૂબ જ અપમાનિત અનુભવ્યું હતું.

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਕਾਹੂੰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਯੋ ਨ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੨੦॥
taa din te kaahoon triyeh layo na nikatt bulaae |20|

અને ત્યારથી અન્ય સ્ત્રીની સદ્ગુણોને બગાડવાનું છોડી દીધું.(20)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੪॥੨੬੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauateesavo charitr samaapatam sat subham sat |134|2672|afajoon|

રાજા અને મંત્રીની શુભ ચરિત્રની વાર્તાલાપની 134મી ઉપમા, આશીર્વાદ સાથે પૂર્ણ. (134)(2670)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਦੁਹਿਤਾ ਸਾਹੁ ਫਿਰੰਗ ਕੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
duhitaa saahu firang kee jaa ko roop apaar |

શાહ ફરંગને એક પુત્રી હતી, જે અત્યંત સુંદર હતી.

ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਨਾਰਿ ॥੧॥
teen bhavan bheetar kahoon taa sam aauar na naar |1|

ત્રણેય ડોમેન્સમાં, તેની સરખામણીમાં કોઈ નહોતું.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਅਬਦੁਲ ਨਾਮ ਮੁਲਾਨਾ ਭਾਰੋ ॥
abadul naam mulaanaa bhaaro |

અબ્દુલ નામના એક મહાન મુલાના હતા.

ਸਹਿਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
sahir jahaanaabaad ujiyaaro |

અબ્દુલ નામના એક મૌલાના (મુસ્લિમ) પાદરી હતા, જે જેહાનબાદ શહેરમાં રહેતા હતા.

ਹਾਜਰਾਤਿ ਜਬ ਬੈਠਿ ਮੰਗਾਵੈ ॥
haajaraat jab baitth mangaavai |

જ્યારે તે બેસીને 'હજરતી' (જીન ભૂત)ને બોલાવતો હતો.

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
dev bhoot jinaan bulaavai |2|

જ્યારે ધ્યાનમાં હોય ત્યારે, તે શેતાન, રાક્ષસો અને ભૂતોને બોલાવશે.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਤ ਕਹ ਲੇਵੈ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
dev bhoot jinaat kah levai nikatt bulaae |

તે શેતાન, રાક્ષસો અને ભૂતોને તેની નજીક આવવા કહેશે.

ਜੌਨ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰੁਚੈ ਤਿਨ ਤੇ ਲੇਤ ਮੰਗਾਇ ॥੩॥
jauan baat chit mai ruchai tin te let mangaae |3|

અને તેણે જે પણ આયોજન કર્યું હતું, તે તેને અમલમાં મુકશે.(3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਤਾ ਪੈ ਪਰੀ ਬਹੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
taa pai paree bahut chal aavai |

ઘણી પરીઓ તેની મુલાકાત લેતી.

ਕੋਊ ਨਾਚਿ ਉਠ ਕੋਊ ਗਾਵੈ ॥
koaoo naach utth koaoo gaavai |

એક નંબર ઓફ એરરી તેની પાસે આવતો હતો; કેટલાકે તેના માટે ગાયું અને કેટલાકે નૃત્ય કર્યું.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭਾਵ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
bhaat bhaat ke bhaav dikhaaveh |

ભંત અલગ અલગ હાવભાવ બતાવતો.

ਦੇਖਨਹਾਰ ਸਭੇ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥੪॥
dekhanahaar sabhe bal jaaveh |4|

તેઓએ કોક્વેટ્રી પ્રદર્શિત કરી, જેને દર્શકોએ વખાણી.(4)

ਲਾਲ ਪਰੀ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
laal paree ik bachan uchaaro |

લાલ પરીએ કહ્યું

ਸਾਹ ਪਰੀ ਸੁਨੁ ਬੈਨ ਹਮਾਰੋ ॥
saah paree sun bain hamaaro |

એકવાર લાલ-પરીએ ખુલાસો કર્યો અને કાળી-પરીએ જવાબ આપ્યો.

ਸੁੰਦਰਿ ਕਲਾ ਕੁਅਰਿ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
sundar kalaa kuar ik bhaaree |

કાલા કુરી નામની એક ખૂબ જ સુંદર સ્ત્રી છે,

ਜਨੁਕ ਰੂਪ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸਵਾਰੀ ॥੫॥
januk roop kee raas savaaree |5|

'કાલા કુંવર એક સુંદર છોકરી છે, જાણે તે ભવ્યતાની ખાણ છે.(5)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਲੈ ਕੀਨੇ ਰੂਪ ਅਨੇਕ ॥
taahee te bidh roop lai keene roop anek |

'તેની પાસેથી વશીકરણ ઉધાર લઈને, બ્રહ્માએ અનેક પ્રેમીઓનું સર્જન કર્યું છે.

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਮੈ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਸਹਿਤ ਬਿਬੇਕ ॥੬॥
reejh rahee mai nirakh chhab man kram sahit bibek |6|

તેણીને જોઈને, શરીર અને આત્મા બંને દ્વારા, હું તૃપ્ત થઈ રહ્યો છું. (6)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥
taa kee prabhaa jaat neh kahee |

તેની સુંદરતા વર્ણવી શકાતી નથી.

ਜਾਨੁਕ ਫੂਲਿ ਮਾਲਿਤੀ ਰਹੀ ॥
jaanuk fool maalitee rahee |

'તે આરાધનાથી ઉપર છે અને ફૂલોની છોકરીઓની પ્રિય હોવાનું જણાય છે.

ਕਵਨ ਸੁ ਕਬਿ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
kavan su kab tih prabhaa uchaarai |

કવિ પોતાની દીપ્તિના વખાણ કરી શકે.

ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
kott soor jan charre savaare |7|

'તેના ગુણોને કોણ સાંકળી શકે કારણ કે તેણી હજારો સૂર્યનું પ્રતીક છે?'(7)

ਮੁਲਾ ਬਾਤ ਸ੍ਰਵਨ ਯਹ ਸੁਨੀ ॥
mulaa baat sravan yah sunee |

મુલ્લાએ પોતાના કાનથી બધું સાંભળ્યું

ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
birah bikal hvai moonddee dhunee |

જ્યારે મૌલાનાએ આવો શબ્દશઃ સાંભળ્યો ત્યારે તે ઉન્માદ બની ગયો.

ਏਕ ਦੇਵ ਭੇਜਾ ਤਹ ਜਾਈ ॥
ek dev bhejaa tah jaaee |

(તેણે) ત્યાં એક દેવ મોકલ્યો

ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਈ ॥੮॥
taa kee khaatt utthaae mangaaee |8|

તેણે તેની પાસે એક રાક્ષસ મોકલ્યો અને તેની પથારી લઈ ગઈ.(8)

ਵਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
vaa sundar ko kachh na basaayo |

તે સુંદરતા જીવી ન હતી

ਮੁਲਾ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
mulaa ke sang bhog kamaayo |

તે અસુરક્ષિત હતી અને તેણે મૌલાના સાથે પ્રેમ કરવો પડ્યો.

ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭੋਰ ਜਬ ਭਯੋ ॥
beetee rain bhor jab bhayo |

જ્યારે રાત વીતી ગઈ અને સવાર થઈ

ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਤਹੀ ਤਿਨ ਦਯੋ ॥੯॥
tih pahuchaae tahee tin dayo |9|

જ્યારે રાત વીતી ગઈ, ત્યારે તેણીને પરત લઈ જવામાં આવી.(9)

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
aaisee bidh tih roj bulaavai |

આ રીતે (મુલ્લા) તેને રોજ બોલાવતા હતા.

ਹੋਤ ਉਦੋਤ ਫਿਰੰਗ ਪਠਾਵੈ ॥
hot udot firang patthaavai |

તે જ રીતે, તે દરરોજ રાત્રે તેણીને મેળવતો અને પછી તેને ફરાંગ શાહ પાસે પાછો આપતો.

ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਕੇਲਨ ਕਰੈ ॥
man maanat ke kelan karai |

તે તેના હૃદયની સામગ્રી માટે રમે છે