શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 841


ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੋਕ ਸਕਲ ਹੀ ਧਾਏ ॥
yau sun lok sakal hee dhaae |

આ સાંભળીને લોકોના ટોળા સ્થળ પર આવી ગયા.

ਛੇਰਾ ਸਕਰ ਕੁਚਾਰੂ ਲ੍ਯਾਏ ॥
chheraa sakar kuchaaroo layaae |

અને તેમની સાથે તેઓ મીઠાઈ અને નાસ્તો લાવ્યા હતા

ਦੂਧ ਭਾਤ ਆਗੇ ਲੈ ਧਰਹੀ ॥
doodh bhaat aage lai dharahee |

તેઓએ તેને દૂધ અને ચોખા આપ્યા,

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਪਾਇਨ ਪਰਹੀ ॥੨੫॥
bhaat bhaat sau paaein parahee |25|

અને, અસંખ્ય રીતે, તેમના ચરણોમાં પ્રણામ કર્યા.(25)

ਦਰਸ ਦਯੋ ਤੁਮ ਕੌ ਜਦੁਰਾਈ ॥
daras dayo tum kau jaduraaee |

(લોકોએ કહ્યું) 'તમને કૃષ્ણનું દર્શન હતું,

ਗੁਰੂ ਭਾਖਿ ਦੈ ਗਯੋ ਬਡਾਈ ॥
guroo bhaakh dai gayo baddaaee |

'અને, આમ તમે અગ્રણી ગુરુ બન્યા છો.

ਤਾ ਤੇ ਸਭ ਉਸਤਤਿ ਹਮ ਕਰਹੀ ॥
taa te sabh usatat ham karahee |

'હવે, અમે તમને ખૂબ જ માન આપીએ છીએ,

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਬੰਦ ਨ ਪਰਹੀ ॥੨੬॥
mahaa kaal kee band na parahee |26|

'તમે અમને મૃત્યુ (ડર)માંથી મુક્તિ આપો.(26)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਬੰਦ ਤੇ ਸਭ ਕੋ ਲੇਹੁ ਛੁਰਾਇ ॥
mahaa kaal kee band te sabh ko lehu chhuraae |

'કૃપા કરીને અમને મૃત્યુની ગુલામીમાંથી મુક્ત કરો.

ਤਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬਿਚਰਹਿ ਸੁਰਗ ਪਰਹਿ ਨਰਕ ਨਹਿ ਜਾਇ ॥੨੭॥
tav prasaad bichareh surag pareh narak neh jaae |27|

'આપણે બધા, તમારા પરોપકારથી, સ્વર્ગમાં જઈ શકીએ અને અમને નરકમાંથી બચાવી શકીએ.' (27)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਚਲੀ ਕਥਾ ਪੁਰਿ ਭੀਤਰਿ ਆਈ ॥
chalee kathaa pur bheetar aaee |

આ વાત નગર સુધી પહોંચી

ਤਿਨ ਰਾਨੀ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
tin raanee sravanan sun paaee |

અને રાણીએ વિચારપૂર્વક સાંભળ્યું.

ਚੜਿ ਝੰਪਾਨ ਤਹਾ ਕਹ ਚਲੀ ॥
charr jhanpaan tahaa kah chalee |

પાલખીમાં બેસીને તે તે જગ્યાએ જવા લાગી,

ਲੀਨੇ ਬੀਸ ਪਚਾਸਿਕ ਅਲੀ ॥੨੮॥
leene bees pachaasik alee |28|

અને તેણી તેના પચીસ પચીસ મિત્રો સાથે લઈ ગઈ.(28)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਚਲੀ ਚਲੀ ਆਈ ਤਹਾ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਨਿਜੁ ਮੀਤ ॥
chalee chalee aaee tahaa jahaa hute nij meet |

ચાલતા ચાલતા તે તે જગ્યાએ પહોંચી જ્યાં તેનો મિત્ર હતો.

ਭਾਖਿ ਗੁਰੂ ਪਾਇਨ ਪਰੀ ਅਧਿਕ ਮਾਨ ਸੁਖ ਚੀਤ ॥੨੯॥
bhaakh guroo paaein paree adhik maan sukh cheet |29|

તેના પગ પર નમીને તેણીએ મનની શાંતિ માટે વિનંતી કરી.(29)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਦਰਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਤੁਹਿ ਦੀਨੋ ॥
kih bidh daras sayaam tuhi deeno |

(મિત્રને પૂછવામાં આવ્યું) શ્રી કૃષ્ણએ તમને કેવી રીતે દર્શન આપ્યા છે

ਕਵਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਗੁਰ ਕੀਨੋ ॥
kavan kripaa kar kai gur keeno |

'તમે સિયામ (કૃષ્ણ)ના દર્શનથી સંપન્ન થયા છો,

ਸਕਲ ਕਥਾ ਵਹੁ ਹਮੈ ਸੁਨਾਵਹੁ ॥
sakal kathaa vahu hamai sunaavahu |

મને આખી વાર્તા કહો

ਮੋਰੇ ਚਿਤ ਕੋ ਤਾਪ ਮਿਟਾਵਹੁ ॥੩੦॥
more chit ko taap mittaavahu |30|

મારા હૃદયને સાંત્વના આપવા કૃપા કરીને મને તમારી ટુચકાઓ સાંભળવા દો.(30)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਜੋ ਕਛੁ ਕਥਾ ਤੁਮ ਪੈ ਭਈ ਸੁ ਕਛੁ ਕਹੌ ਤੁਮ ਮੋਹਿ ॥
jo kachh kathaa tum pai bhee su kachh kahau tum mohi |

'મને કહો, મને કહો, તમારી વચ્ચે જે કંઈ પણ થયું,

ਤੁਹਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕੈਸੇ ਮਿਲੇ ਕਹਾ ਦਯੋ ਬਰ ਤੋਹਿ ॥੩੧॥
tuhi jadupat kaise mile kahaa dayo bar tohi |31|

'તમે કૃષ્ણને કેવી રીતે મળ્યા, અને તેમણે શું વરદાન આપ્યું.'(31)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਮਜਨ ਹੇਤ ਇਹਾ ਮੈ ਆਯੋ ॥
majan het ihaa mai aayo |

(મિત્રાએ જવાબ આપ્યો) હું અહીં સ્નાન કરવા આવ્યો છું

ਨ੍ਰਹਾਇ ਧੋਇ ਕਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥
nrahaae dhoe kar dhayaan lagaayo |

(તેણે જવાબ આપ્યો) 'હું અહિયાં અશુદ્ધ કરવા આવ્યો હતો, અને' સ્નાન કર્યા પછી મેં વિચાર કર્યો.

ਇਕ ਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਦ੍ਰਿੜ ਜਪੁ ਜਬ ਕਿਯੋ ॥
eik chit hvai drirr jap jab kiyo |

જ્યારે મન નિશ્ચિતપણે એકાગ્ર થાય છે,

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਦਿਯੋ ॥੩੨॥
tab jadupat darasan muhi diyo |32|

'જ્યારે મેં ખૂબ જ નિશ્ચય સાથે તેમનું ભવિષ્યકથન શોધ્યું, ત્યારે શ્રી કૃષ્ણ મારા દર્શનમાં આવ્યા. (32)

ਸੁਨੁ ਅਬਲਾ ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੋ ॥
sun abalaa mai kachhoo na jaano |

ઓ સ્ત્રી! સાંભળો, મને કંઈ ખબર નથી

ਕਹਾ ਦਯੋ ਮੁਹਿ ਕਹਾ ਬਖਾਨੋ ॥
kahaa dayo muhi kahaa bakhaano |

'સાંભળો, તમે સંકટમાં પડેલી સ્ત્રી, મને યાદ નથી કે તેણે મારા પર શું ગુસ્સો કર્યો.

ਮੈ ਲਖਿ ਰੂਪ ਅਚਰਜ ਤਬ ਭਯੋ ॥
mai lakh roop acharaj tab bhayo |

(તેનું) સ્વરૂપ જોઈને હું વિસ્મય પામી ગયો

ਮੋ ਕਹ ਬਿਸਰਿ ਸਭੈ ਕਿਛੁ ਗਯੋ ॥੩੩॥
mo kah bisar sabhai kichh gayo |33|

'તેની તેજસ્વી દૃષ્ટિથી હું આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો અને મેં મારી બધી હોશ ગુમાવી દીધી.(33)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਬਨਮਾਲਾ ਉਰ ਮੈ ਧਰੀ ਪੀਤ ਬਸਨ ਫਹਰਾਇ ॥
banamaalaa ur mai dharee peet basan faharaae |

'આજુબાજુ જંગલી ફૂલોની માળા અને પીળા કપડાં પહેરીને તે આવ્યો.

ਨਿਰਖ ਦਿਪਤ ਦਾਮਨਿ ਲਜੈ ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਬਰਨੀ ਜਾਇ ॥੩੪॥
nirakh dipat daaman lajai prabhaa na baranee jaae |34|

'તેની દૃષ્ટિ પર વીજળી પણ ઝબકી ગઈ, હું તેને જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો.(34)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਅਧਿਕ ਜੋਤਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਸੋਹੈ ॥
adhik jot jadupat kee sohai |

ભગવાન કૃષ્ણનો પ્રકાશ ખૂબ જ સુંદર હતો

ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਜਛ ਭੁਜੰਗਨ ਮੋਹੈ ॥
khag mrig jachh bhujangan mohai |

'કૃષ્ણનો મોહ એટલો ઊંચો હતો કે, પક્ષીઓ, કાળિયારો અને સરિસૃપોએ પણ તેમની મૂર્તિ બનાવી હતી.

ਲਹਿ ਨੈਨਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਗ ਸਕੁਚਾਨੇ ॥
leh nainan ko mrig sakuchaane |

આંખો જોઈ હિરણ શરમાઈ ગઈ

ਕਮਲ ਜਾਨਿ ਅਲਿ ਫਿਰਤ ਦਿਵਾਨੇ ॥੩੫॥
kamal jaan al firat divaane |35|

'હરણને સાધારણ લાગ્યું અને કાળી મધમાખીઓ તેની કમળ જેવી મુદ્રામાં પાગલ થઈ ગઈ.(35)

ਛੰਦ ॥
chhand |

છંદ

ਪੀਤ ਬਸਨ ਬਨਮਾਲ ਮੋਰ ਕੋ ਮੁਕਟ ਸੁ ਧਾਰੈ ॥
peet basan banamaal mor ko mukatt su dhaarai |

'પીળો ઝભ્ભો, ગળામાં ફૂલોની માળા અને માથા પર મોર મુગટ, ઉત્કૃષ્ટ હતા.

ਮੁਖ ਮੁਰਲੀ ਅਤਿ ਫਬਤ ਹਿਯੇ ਕੌਸਤਭ ਮਨਿ ਧਾਰੈ ॥
mukh muralee at fabat hiye kauasatabh man dhaarai |

'તેના મોં પર વાંસળી સાથે, તેના હૃદયમાં કૌસ્તિક (સમુદ્રમાંથી શુભ મંથન)નું (સુપ્રસિદ્ધ) રત્ન હતું.

ਸਾਰੰਗ ਸੁਦਰਸਨ ਗਦਾ ਹਾਥ ਨੰਦਗ ਅਸਿ ਛਾਜੈ ॥
saarang sudarasan gadaa haath nandag as chhaajai |

'તેના હાથમાં સુંદર ધનુષ્ય, ભવ્ય ક્વોટ્સ અને બેધારી તલવાર હતી

ਲਖੇ ਸਾਵਰੀ ਦੇਹ ਸਘਨ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜੈ ॥੩੬॥
lakhe saavaree deh saghan ghan saavan laajai |36|

'તેનો કાળો રંગ જોઈને, વરસાદી ઋતુના વાદળને પણ ડરપોકનો અનુભવ થયો.(36)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਚਤੁਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਆਯੁਧ ਚਤੁਰ ਚਹੂੰ ਬਿਰਾਜਤ ਹਾਥ ॥
chatur kaanrah aayudh chatur chahoon biraajat haath |

'તેના ચારેય હાથોમાં, ચાર હાથ બંધાયેલા હતા,

ਦੋਖ ਹਰਨ ਦੀਨੋ ਧਰਨ ਸਭ ਨਾਥਨ ਕੈ ਨਾਥ ॥੩੭॥
dokh haran deeno dharan sabh naathan kai naath |37|

'જેઓ દુ:ખો નાબૂદી માટે ગુનેગાર હતા.(37)

ਨਵਲ ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੋਪੀ ਨਵਲ ਨਵਲ ਸਖਾ ਲਿਯੇ ਸੰਗ ॥
naval kaanrah gopee naval naval sakhaa liye sang |

'સુંદર કહાન (કૃષ્ણ) પાસે સુંદર સ્ત્રી-સાથીઓ એક દાસી હતી.

ਨਵਲ ਬਸਤ੍ਰ ਜਾਮੈ ਧਰੇ ਰੰਗਿਤ ਨਾਨਾ ਰੰਗ ॥੩੮॥
naval basatr jaamai dhare rangit naanaa rang |38|

'તે બધાએ સુંદર અને નવાં કપડાં પહેર્યાં હતાં.'(38)

ਇਹੈ ਭੇਖ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਯਾ ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਭੇਦ ॥
eihai bhekh bhagavaan ko yaa mai kachhoo na bhed |

(તેણીએ કહ્યું) 'એમાં કોઈ શંકા નથી કે તે ભગવાનનું રૂપ હતું.

ਇਹੈ ਉਚਾਰਤ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਭ ਇਹੈ ਬਖਾਨਤ ਬੇਦ ॥੩੯॥
eihai uchaarat saasatr sabh ihai bakhaanat bed |39|

અને વેદો અને શાસ્ત્રો તેની સાક્ષી પૂરે છે.(39)

ਇਹੈ ਭੇਖ ਪੰਡਿਤ ਕਹੈ ਇਹੈ ਕਹਤ ਸਭ ਕੋਇ ॥
eihai bhekh panddit kahai ihai kahat sabh koe |

આ વેશધારી પંડિતો કહે છે અને આ બધા લોકો કહે છે.

ਦਰਸੁ ਦਯੋ ਜਦੁਪਤਿ ਤੁਮੈ ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥੪੦॥
daras dayo jadupat tumai yaa mai bhed na koe |40|

જેમ કે પંડિતોએ કહ્યું હતું કે, જેમ કે, બીજા બધા દ્વારા પુષ્ટિ મળી છે.'(40)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਸਭ ਬਨਿਤਾ ਪਾਇਨ ਪਰ ਪਰੀ ॥
sabh banitaa paaein par paree |

બધી સ્ત્રીઓ (તે માણસના) પગે પડી

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਕਰੀ ॥
bhaat bhaat so binatee karee |

ઉપસ્થિત તમામ મહિલાઓએ તેમના પગે પડીને પ્રણામ કર્યા અને અસંખ્ય વિનંતીઓ રજૂ કરી.

ਨਾਥ ਹਮਾਰੇ ਧਾਮ ਪਧਾਰਹੁ ॥
naath hamaare dhaam padhaarahu |

કે હે નાથ ! અમારા ઘરમાં પગ મુકો

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਨਾਮ ਉਚਾਰਹੁ ॥੪੧॥
sree jadupat ko naam uchaarahu |41|

તેઓએ તેમને તેમના ઘરે આવવા અને શ્રી કૃષ્ણના ગુણગાન ગાવા વિનંતી કરી.(41)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਧਾਮ ਚਲੋ ਹਮਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਕਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਪਾਰ ॥
dhaam chalo hamare prabhoo kar kai kripaa apaar |

(તેઓએ વિનંતી કરી) 'કૃપા કરીને પરોપકારી બનો અને અમારા ડોમેન્સમાં આવો.

ਹਮ ਠਾਢੀ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ਏਕ ਚਰਨ ਨਿਰਧਾਰ ॥੪੨॥
ham tthaadtee sevaa karai ek charan niradhaar |42|

'અમારે અમારા એક પગ પર ઊભા રહીને પ્રદર્શન કરવું પડે તો પણ અમે સેવા આપીશું.' (42)

ਰਾਨੀ ਸੁਤ ਤੁਮਰੇ ਜਿਯੈ ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਤਬ ਦੇਸ ॥
raanee sut tumare jiyai sukhee basai tab des |

(તેણે કહ્યું) હે રાણી! તમારા સંતાનો લાંબુ જીવો અને તમારો દેશ ખૂબ જ સમૃદ્ધ બનો.

ਹਮ ਅਤੀਤ ਬਨ ਹੀ ਭਲੇ ਧਰੇ ਜੋਗ ਕੋ ਭੇਸ ॥੪੩॥
ham ateet ban hee bhale dhare jog ko bhes |43|

'અમે અહીં સંન્યાસીની જેમ જીવીને સંતુષ્ટ છીએ.'(43)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗ੍ਰਿਹ ਚਲਹੁ ਹਮਾਰੇ ॥
kripaa karahu grih chalahu hamaare |

(રાણીએ કહ્યું) કૃપા કરીને મારા ઘરે આવો.

ਲਗੀ ਪਾਇ ਮੈ ਰਹੋ ਤਿਹਾਰੇ ॥
lagee paae mai raho tihaare |

(તેણીએ કહ્યું) 'કૃપા કરીને અમારા ઘરે આવો, હું હંમેશા તમારા ચરણોમાં જોડાયેલી રહીશ.