શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 994


ਤੁਰਤੁ ਏਕ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥
turat ek tah sakhee patthaaee |17|

ટૂંક સમયમાં (સાહિબાનની જગ્યા પર પહોંચી ગયો.(17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਸੁਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਨੁ ਨਿਸਿ ਭਈ ਹ੍ਯਾਂ ਨ ਪਹੂਚਹੁ ਆਇ ॥
suno mitr bin nis bhee hayaan na pahoochahu aae |

'સાંભળો મિત્ર; રાત પડે તે પહેલાં અહીં આવશો નહીં.

ਜਿਨ ਕੋਊ ਸੋਧਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹੈ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥
jin koaoo sodh pachhaan kai tin prat kahai na jaae |18|

'કેટલાક શરીર તમને ઓળખી શકે છે અને મારા માતાપિતાને કહેવા જઈ શકે છે.(18)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਬਹੁਰਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਆਨਿ ਜਤਾਯੋ ॥
bahur sakhee tih aan jataayo |

ત્યારે સખીએ આવીને તેને સમજાવ્યો.

ਬੈਠਿ ਬਾਗ ਮੈ ਦਿਵਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥
baitth baag mai divas bitaayo |

મિત્ર આવ્યો, તેને સમજાવ્યો અને પછી બગીચામાં બેસીને દિવસ પસાર કર્યો.

ਸੂਰਜ ਛਪਿਯੋ ਰੈਨਿ ਜਬ ਭਈ ॥
sooraj chhapiyo rain jab bhee |

જ્યારે સૂરજ આથમી ગયો અને રાત થઈ ગઈ

ਬਾਟ ਗਾਵ ਤਾ ਕੇ ਕੀ ਲਈ ॥੧੯॥
baatt gaav taa ke kee lee |19|

જ્યારે સૂર્ય અસ્ત થયો, ત્યારે અંધારું થઈ ગયું, તે તેના ગામ તરફ જવા લાગ્યો.(19)

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਤਬ ਗਯੋ ॥
rain bhee taa ke tab gayo |

રાત્રે, તે માસ્ટર્સ પાસે ગયો

ਡਾਰਤ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥
ddaarat baaj prisatt tih bhayo |

જ્યારે સંપૂર્ણ અંધારું થઈ ગયું, ત્યારે તે તેની પાસે ગયો અને તેને તેના ઘોડાની પીઠ પર લઈ ગયો.

ਹਰਿ ਤਾ ਕੋ ਦੇਸੌਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
har taa ko desauar sidhaariyo |

તેને હરાવીને તે પોતાના દેશ ગયો.

ਜੋ ਪਹੁਚਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥
jo pahuchiyo taa ko sar maariyo |20|

તેણીને લઈ ગયા પછી તે બીજા દેશમાં જવાનું શરૂ કર્યું અને જે ક્યારેય તેની પાછળ ગયો તેણે તેને તીરોથી મારી નાખ્યો (20)

ਰੈਨਿ ਸਕਲ ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਗਯੋ ॥
rain sakal taa ko lai gayo |

(તે) તેને (ઘોડા પર) આખી રાત લઈ ગયો.

ਉਤਰਤ ਚੜੇ ਦਿਵਸ ਕੇ ਭਯੋ ॥
autarat charre divas ke bhayo |

તે આખી રાત મુસાફરી કરતો રહ્યો અને જ્યારે દિવસ પડ્યો ત્યારે તે નીચે ઉતરી ગયો.

ਥੋ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਅਧਿਕ ਤਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥
tho su kumaar adhik tan haariyo |

પોતે થાકી ગયો હતો અને સાહિબાનને પણ સાથે લઈ જતો હતો.

ਔਰ ਸਾਹਿਬਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
aauar saahibaa saath bihaariyo |21|

તે થાકી ગયો હતો અને સૂઈ ગયો હતો અને બીજી બાજુ તેના બધા સંબંધીઓને ભાન થયું હતું.(21)

ਸ੍ਰਮਤ ਭਯੋ ਤਹ ਕਛੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
sramat bhayo tah kachh svai rahiyo |

કેટલાક થાકને કારણે સૂઈ ગયા.

ਤਬ ਲੌ ਸਭ ਸਮਧਿਨ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥
tab lau sabh samadhin sun layo |

ત્યાં સુધી, બધા સંબંધીઓ (સાહેબોના) સાંભળ્યા.

ਚੜੇ ਤੁਰੈ ਸਭ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥
charre turai sabh soor risaae |

બધા યોદ્ધાઓ ગુસ્સે થયા અને તેમના ઘોડા પર બેસી ગયા.

ਬਾਧੇ ਗੋਲ ਤਹਾ ਕਹ ਧਾਏ ॥੨੨॥
baadhe gol tahaa kah dhaae |22|

ગુસ્સે થઈને, તેઓએ ટીમો બનાવી અને તે દિશામાં કૂચ કરી.(22)

ਤਬ ਸਾਹਿਬਾ ਦ੍ਰਿਗ ਛੋਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
tab saahibaa drig chhor nihaaraa |

પછી પ્રભુઓએ તેમની આંખો ખોલી અને જોયું

ਹੇਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਅਸਵਾਰਾ ॥
herai chahoon or asavaaraa |

જ્યારે સાહિબાને આંખો ખોલી તો તેણે ચારે બાજુ સવારો જોયા.

ਸੰਗ ਭਾਈ ਦੋਊ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
sang bhaaee doaoo taeh nihaare |

તેણે તેની સાથે તેના બે ભાઈઓને પણ જોયા

ਕਰੁਣਾ ਬਹੇ ਨੈਨ ਕਜਰਾਰੇ ॥੨੩॥
karunaa bahe nain kajaraare |23|

તેમની સાથે, જ્યારે તેણીએ તેના બે ભાઈઓને જોયા, ત્યારે તેણી તેના આંસુને રોકી શકી નહીં (23)

ਜੌ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਇਨੇ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ॥
jau hamare pat ine nihar hai |

જો મારા પતિ (મિર્ઝા) આ (બે ભાઈઓને) જોશે.

ਦੁਹੂੰ ਬਾਨ ਦੁਹੂਅਨੰ ਕਹ ਹਰਿ ਹੈ ॥
duhoon baan duhooanan kah har hai |

'જો મારા પતિએ તેમને જોયા તો તે બંનેને બે તીરથી મારી નાખશે.

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
taa te kachhoo jatan ab keejai |

તેથી વ્યક્તિએ પ્રયત્ન કરવો જોઈએ

ਜਾ ਤੇ ਰਾਖਿ ਭਾਇਯਨ ਲੀਜੈ ॥੨੪॥
jaa te raakh bhaaeiyan leejai |24|

'કંઈક કરવું જોઈએ, જેથી મારા ભાઈઓ બચી જાય.'(24)

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਮੀਤ ਨ ਜਗਾਯੋ ॥
sovat huto meet na jagaayo |

તેણે સૂતેલા મિત્ર (મિર્ઝા)ને જગાડ્યો નહીં.

ਜਾਡ ਭਏ ਤਰਕਸ ਅਟਕਾਯੋ ॥
jaadd bhe tarakas attakaayo |

તેણીએ તેના મિત્રને જગાડ્યો ન હતો પરંતુ તેનો તરંગ લીધો અને તેને ઝાડ પર લટકાવી દીધો.

ਔਰ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕਹੂੰ ਦੁਰਾਏ ॥
aauar sasatr lai kahoon duraae |

તેણે અન્ય હથિયારો પણ લીધા અને તેને ક્યાંક છુપાવી દીધા.

ਖੋਜੇ ਹੁਤੇ ਜਾਤ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥੨੫॥
khoje hute jaat neh paae |25|

તેણીએ તેના અન્ય શસ્ત્રો પણ છુપાવી દીધા જેથી તે તેને શોધી ન શકે.(25)

ਤਬ ਲੌ ਆਇ ਸੂਰ ਸਭ ਗਏ ॥
tab lau aae soor sabh ge |

ત્યાં સુધીમાં બધા હીરો આવી ગયા હતા

ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥
maaro maar pukaarat bhe |

આ દરમિયાન તમામ બહાદુરો આવ્યા અને 'તેને મારી નાખો, તેને મારી નાખો'ની બૂમો પાડી.

ਤਬ ਮਿਰਜਾ ਜੂ ਨੈਨ ਉਘਾਰੇ ॥
tab mirajaa joo nain ughaare |

પછી મિર્ઝાએ આંખો ખોલી (અને કહ્યું)

ਕਹਾ ਗਏ ਹਥਿਯਾਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੬॥
kahaa ge hathiyaar hamaare |26|

પછી મિર્ઝાએ તેની આંખો ખોલી અને પૂછ્યું કે તેના હથિયારો ક્યાં છે (26)

ਭੌਡੀ ਰਾਡ ਕਹਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੋ ॥
bhauaddee raadd kahiyo kayaa kariyo |

અને કહેવા લાગ્યા, હે અધમ સ્ત્રી! તમે શું કર્યું છે?

ਤਰਕਸ ਟਾਗਿ ਜਾਡ ਪੈ ਧਰਿਯੋ ॥
tarakas ttaag jaadd pai dhariyo |

'ઓહ, તમે મીન સ્ત્રી, તમારી પાસે કેમ છે. આ કર્યું અને ઝાડ પર મારી કંપારી લટકાવી દીધી?

ਪਹੁਚੇ ਆਨਿ ਪਖਰਿਯਾ ਭਾਰੇ ॥
pahuche aan pakhariyaa bhaare |

મજબૂત ઘોડેસવારો આવી પહોંચ્યા.

ਕਹਾ ਧਰੇ ਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੭॥
kahaa dhare te sasatr hamaare |27|

'સવારો નજીક આવી ગયા છે, તમે મારા હથિયારો ક્યાં મૂક્યા છે? (27)

ਸਸਤ੍ਰਨ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਕਿਹ ਮਾਰੋ ॥
sasatran binaa kaho kih maaro |

શસ્ત્રો વિના કહો (મને) કેવી રીતે (હું) મારી નાખું

ਕਹੁ ਨਾਰੀ ਕ੍ਯਾ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
kahu naaree kayaa mantr bichaaro |

'કંઈક બોલો સ્ત્રી, હથિયારો વિના, તેમને કેવી રીતે મારી શકે?

ਸਾਥੀ ਕੋਊ ਸੰਗ ਮੈ ਨਾਹੀ ॥
saathee koaoo sang mai naahee |

મારી સાથે કોઈ ભાગીદાર નથી.

ਚਿੰਤਾ ਅਧਿਕ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੨੮॥
chintaa adhik ihai chit maahee |28|

'ડર, મારી સાથે મારો કોઈ મિત્ર નથી.'(28)

ਹੇਰ ਰਹਿਯੋ ਆਯੁਧ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
her rahiyo aayudh neh paae |

શોધ થાકી ગઈ હતી, (પરંતુ ક્યાંય) શસ્ત્રો મળ્યા નથી.

ਤਬ ਲਗ ਘੇਰ ਦੁਬਹਿਯਾ ਆਏ ॥
tab lag gher dubahiyaa aae |

ખૂબ શોધ કરવા છતાં, તે તેના હથિયારો શોધી શક્યા નહીં;

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥
triy ko baaj prisatt par ddaariyo |

(તેના ભાઈએ) સ્ત્રીને ઘોડાની પીઠ પર ફેંકી દીધી