Sri Dasam Granth

Leathanach - 994


ਤੁਰਤੁ ਏਕ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥
turat ek tah sakhee patthaaee |17|

go luath shroich sé an áit (na Sahiban.(17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸੁਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਨੁ ਨਿਸਿ ਭਈ ਹ੍ਯਾਂ ਨ ਪਹੂਚਹੁ ਆਇ ॥
suno mitr bin nis bhee hayaan na pahoochahu aae |

'Éist mo chara; ná tar anseo sula dtiteann an oíche.

ਜਿਨ ਕੋਊ ਸੋਧਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹੈ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥
jin koaoo sodh pachhaan kai tin prat kahai na jaae |18|

‘Seans go n-aithneodh corp éigin thú agus b’fhéidir go rachaidh sé chun insint do mo thuismitheoirí.(18)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਬਹੁਰਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਆਨਿ ਜਤਾਯੋ ॥
bahur sakhee tih aan jataayo |

Ansin tháinig Sakhi agus mhínigh sé dó.

ਬੈਠਿ ਬਾਗ ਮੈ ਦਿਵਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥
baitth baag mai divas bitaayo |

Tháinig an cara, rinne sé é a thuiscint agus ansin ag suí sa ghairdín, chaith sé an lá.

ਸੂਰਜ ਛਪਿਯੋ ਰੈਨਿ ਜਬ ਭਈ ॥
sooraj chhapiyo rain jab bhee |

Nuair a chuaigh an ghrian síos agus bhí an oíche

ਬਾਟ ਗਾਵ ਤਾ ਕੇ ਕੀ ਲਈ ॥੧੯॥
baatt gaav taa ke kee lee |19|

Nuair a bhí an Ghrian ar lasadh, tháinig sé dorcha, chuaigh sé go dtí a sráidbhaile.(19)

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਤਬ ਗਯੋ ॥
rain bhee taa ke tab gayo |

San oíche, chuaigh sé go dtí na máistrí

ਡਾਰਤ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥
ddaarat baaj prisatt tih bhayo |

Nuair a bhí sé iomlán dorcha, chuaigh sé chuici agus thóg sé ar chúl a chapaill í.

ਹਰਿ ਤਾ ਕੋ ਦੇਸੌਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
har taa ko desauar sidhaariyo |

Iar m-buaidh forra dó, do chuaid a thíre.

ਜੋ ਪਹੁਚਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥
jo pahuchiyo taa ko sar maariyo |20|

Tar éis í a thabhairt uaidh thosaigh sé ag dul go tír eile agus cé a lean mar sin ariamh mharaigh sé leis na saigheada é.(20)

ਰੈਨਿ ਸਕਲ ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਗਯੋ ॥
rain sakal taa ko lai gayo |

Thóg (sé) leis (ar muin capaill) ar feadh na hoíche.

ਉਤਰਤ ਚੜੇ ਦਿਵਸ ਕੇ ਭਯੋ ॥
autarat charre divas ke bhayo |

Choinnigh sé ar shiubhal na h-oíche ar fad agus nuair a bhris an lá chuaidh sé amach.

ਥੋ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਅਧਿਕ ਤਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥
tho su kumaar adhik tan haariyo |

É féin a bhí tuirseach agus bhí sé ag iompar Sahiban leis freisin,

ਔਰ ਸਾਹਿਬਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
aauar saahibaa saath bihaariyo |21|

Mhothaigh sé traochta agus chuaigh sé a chodladh agus, ar an taobh eile, thuig na gaolta go léir í.(21)

ਸ੍ਰਮਤ ਭਯੋ ਤਹ ਕਛੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
sramat bhayo tah kachh svai rahiyo |

Thit cuid acu ina gcodladh de bharr ídithe.

ਤਬ ਲੌ ਸਭ ਸਮਧਿਨ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥
tab lau sabh samadhin sun layo |

Go dtí sin, chuala na gaolta go léir (na Sahibs).

ਚੜੇ ਤੁਰੈ ਸਭ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥
charre turai sabh soor risaae |

D'éirigh na laochra go léir feargach agus chuaigh siad ar a gcapall.

ਬਾਧੇ ਗੋਲ ਤਹਾ ਕਹ ਧਾਏ ॥੨੨॥
baadhe gol tahaa kah dhaae |22|

Ar an gcrosadh, bhunaigh siad foirne agus mháirseáil siad i dtreo na treo sin.(22)

ਤਬ ਸਾਹਿਬਾ ਦ੍ਰਿਗ ਛੋਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
tab saahibaa drig chhor nihaaraa |

Ansin d'oscail na tiarnaí a súile agus d'fhéach sé

ਹੇਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਅਸਵਾਰਾ ॥
herai chahoon or asavaaraa |

Nuair a d'oscail Sahiban a súile, chonaic sí na marcaigh ar gach taobh.

ਸੰਗ ਭਾਈ ਦੋਊ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
sang bhaaee doaoo taeh nihaare |

Chonaic sé a bheirt dheartháir in éineacht leis freisin

ਕਰੁਣਾ ਬਹੇ ਨੈਨ ਕਜਰਾਰੇ ॥੨੩॥
karunaa bahe nain kajaraare |23|

In éineacht leo, nuair a chonaic sí a beirt deartháireacha, ní raibh sí in ann cabhrú lena deora.(23)

ਜੌ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਇਨੇ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ॥
jau hamare pat ine nihar hai |

Má fheicfidh m'fhear céile (Mirza) iad seo (beirt dheartháir).

ਦੁਹੂੰ ਬਾਨ ਦੁਹੂਅਨੰ ਕਹ ਹਰਿ ਹੈ ॥
duhoon baan duhooanan kah har hai |

‘Má chonaic m’fhear céile iad, maróidh sé iad araon le dhá shaighead.

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
taa te kachhoo jatan ab keejai |

Mar sin ba chóir ceann a dhéanamh iarracht

ਜਾ ਤੇ ਰਾਖਿ ਭਾਇਯਨ ਲੀਜੈ ॥੨੪॥
jaa te raakh bhaaeiyan leejai |24|

‘Caithfear rud éigin a dhéanamh ionas go mbeidh mo dheartháireacha slán.’(24)

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਮੀਤ ਨ ਜਗਾਯੋ ॥
sovat huto meet na jagaayo |

Níor dhúisigh sé an Mitra codlata (Mirza).

ਜਾਡ ਭਏ ਤਰਕਸ ਅਟਕਾਯੋ ॥
jaadd bhe tarakas attakaayo |

Níor dhúisigh sí a cara ach thóg sé a chuisle agus chroch sí Os cionn an chrainn é.

ਔਰ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕਹੂੰ ਦੁਰਾਏ ॥
aauar sasatr lai kahoon duraae |

Thóg sé airm eile freisin agus chuir i bhfolach áit éigin iad.

ਖੋਜੇ ਹੁਤੇ ਜਾਤ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥੨੫॥
khoje hute jaat neh paae |25|

Chomh maith leis sin chuir sí a airm eile i bhfolach ionas nach bhféadfadh sé iad a fháil.(25)

ਤਬ ਲੌ ਆਇ ਸੂਰ ਸਭ ਗਏ ॥
tab lau aae soor sabh ge |

Faoin am sin bhí na laochra go léir tagtha

ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥
maaro maar pukaarat bhe |

Idir an dá linn, tháinig na daoine cróga go léir agus scairt siad 'marbh é, marbh é'.

ਤਬ ਮਿਰਜਾ ਜੂ ਨੈਨ ਉਘਾਰੇ ॥
tab mirajaa joo nain ughaare |

Ansin d'oscail Mirza a súile (agus dúirt)

ਕਹਾ ਗਏ ਹਥਿਯਾਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੬॥
kahaa ge hathiyaar hamaare |26|

Ansin d’oscail Mirza a súile agus d’fhiafraigh sé cá raibh a chuid airm.(26)

ਭੌਡੀ ਰਾਡ ਕਹਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੋ ॥
bhauaddee raadd kahiyo kayaa kariyo |

Agus thosaigh á rá, O bhean uasal! Cad atá déanta agat?

ਤਰਕਸ ਟਾਗਿ ਜਾਡ ਪੈ ਧਰਿਯੋ ॥
tarakas ttaag jaadd pai dhariyo |

'Ó, tusa an bhean mheánach, cén fáth a bhfuil tú. déanta seo agus crochadh mo chuisle ar an gcrann?

ਪਹੁਚੇ ਆਨਿ ਪਖਰਿਯਾ ਭਾਰੇ ॥
pahuche aan pakhariyaa bhaare |

Tá na marcach láidir tagtha.

ਕਹਾ ਧਰੇ ਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੭॥
kahaa dhare te sasatr hamaare |27|

'Tá na marcaigh tar éis teacht níos gaire, cár chuir tú m'airm?(27)

ਸਸਤ੍ਰਨ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਕਿਹ ਮਾਰੋ ॥
sasatran binaa kaho kih maaro |

Gan airm inis (dom) conas (mé) marú

ਕਹੁ ਨਾਰੀ ਕ੍ਯਾ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
kahu naaree kayaa mantr bichaaro |

'Abair bean rud éigin, gan airm, conas is féidir iad a mharú?

ਸਾਥੀ ਕੋਊ ਸੰਗ ਮੈ ਨਾਹੀ ॥
saathee koaoo sang mai naahee |

Níl aon pháirtí liom.

ਚਿੰਤਾ ਅਧਿਕ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੨੮॥
chintaa adhik ihai chit maahee |28|

‘Ar eagla na heagla, níl cara ar bith agam liom.’(28)

ਹੇਰ ਰਹਿਯੋ ਆਯੁਧ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
her rahiyo aayudh neh paae |

Bhí an cuardach ídithe, (ach ní bhfuarthas aon áit) airm.

ਤਬ ਲਗ ਘੇਰ ਦੁਬਹਿਯਾ ਆਏ ॥
tab lag gher dubahiyaa aae |

Ar a nadhbharsin do chuardaigh sé go dian, níor fhéad sé teacht ar a chuid airm;

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥
triy ko baaj prisatt par ddaariyo |

Chaith (a dheartháir) an bhean ar dhroim an chapaill