શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 478

ਘਨਿਯੋ ਹਾਥ ਕਾਟੇ ਗਿਰੇ ਪੇਟ ਫਾਟੈ ਫਿਰੈ ਬੀਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੈ ਬਾਨ ਲਾਗੇ ॥

ghaniyo haath kaatte gire pett faattai firai beer sangraam mai baan laage |

ઘણાના હાથ કાપી નાખવામાં આવ્યા હતા, ઘણા ફૂટેલા પેટ સાથે જમીન પર પડ્યા હતા, અને તીરોથી વીંધેલા લોકો યુદ્ધના મેદાનમાં ફરતા હતા.

ਘਨਿਯੋ ਘਾਇ ਲਾਗੇ ਬਸਤ੍ਰ ਸ੍ਰਉਨ ਪਾਗੇ ਮਨੋ ਪਹਨਿ ਆਏ ਸਬੈ ਲਾਲ ਬਾਗੇ ॥੧੮੦੬॥

ghaniyo ghaae laage basatr sraun paage mano pahan aae sabai laal baage |1806|

ઘણા ઘાયલો લાલ વસ્ત્રો પહેરીને આવ્યા હોય તેવું જણાય છે.1806.

ਜਬੈ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿ ਰਾਮ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮ੍ਯਾਨੇ ਲੀਯੋ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਚਕ੍ਰ ਭਾਰੀ ॥

jabai sayaam bal raam sangraam mayaane leeyo paan sanbhaar kai chakr bhaaree |

જ્યારે કૃષ્ણ અને બલરામે હાથમાં તલવાર અને તલવાર લીધી, ત્યારે કોઈ તેમનું ધનુષ્ય ખેંચીને ગયું

ਕੇਊ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕੋ ਤਾਨ ਧਾਏ ਕੇਊ ਢਾਲ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਮੁਗਦ੍ਰ ਕਟਾਰੀ ॥

keaoo baan kamaan ko taan dhaae keaoo dtaal trisool mugadr kattaaree |

કોઈ કવચ, ત્રિશૂળ, ગદા કે ખંજર પકડીને ગયું

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੀ ਫਉਜ ਮੈ ਚਾਲ ਪਾਰੀ ਬਲੀ ਦਉਰ ਕੈ ਠਉਰਿ ਸੈਨਾ ਸੰਘਾਰੀ ॥

jaraasandh kee fauj mai chaal paaree balee daur kai tthaur sainaa sanghaaree |

જરાસંધની સેનામાં ખળભળાટ મચી ગયો હતો, કારણ કે પરાક્રમી કૃષ્ણ સૈન્યને મારવા અત્રે-ત્યાં દોડ્યા હતા.

ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਸਾਰ ਪੈ ਸਾਰ ਬਾਜਿਯੋ ਛੁਟੀ ਮੈਨ ਕੇ ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਨੈਨ ਤਾਰੀ ॥੧੮੦੭॥

duhoon or te saar pai saar baajiyo chhuttee main ke satru kee nain taaree |1807|

સ્ટીલ બંને બાજુએ સ્ટીલ સાથે અથડાઈ અને યુદ્ધની ભયાનકતાને કારણે શિવનું ધ્યાન પણ ખોરવાઈ ગયું.1807.

ਮਚੀ ਮਾਰਿ ਘਮਕਾਰਿ ਤਲਵਾਰਿ ਬਰਛੀ ਗਦਾ ਛੁਰੀ ਜਮਧਰਨ ਅਰਿ ਦਲ ਸੰਘਾਰੇ ॥

machee maar ghamakaar talavaar barachhee gadaa chhuree jamadharan ar dal sanghaare |

તલવારો, ભાલા, ગદા, ખંજર, કુહાડી વગેરેથી ભયંકર વિનાશ થઈ રહ્યો હતો અને દુશ્મનની સેના મારવામાં આવી રહી હતી.

ਬਢੀ ਸ੍ਰਉਨ ਸਲਤਾ ਬਹੇ ਜਾਤ ਗਜ ਬਾਜ ਰਥ ਮੁੰਡ ਕਰਿ ਸੁੰਡ ਭਟ ਤੁੰਡ ਨਿਆਰੇ ॥

badtee sraun salataa bahe jaat gaj baaj rath mundd kar sundd bhatt tundd niaare |

લોહીની ધારા વહેતી હતી, તેમાં હાથી, ઘોડા, રથ, માથા અને થડ વહેતી દેખાતી હતી.

ਤ੍ਰਸੇ ਭੂਤ ਬੈਤਾਲ ਭੈਰਵਿ ਭਗੀ ਜੁਗਨੀ ਪੈਰ ਖਪਰਿ ਉਲਟਿ ਉਰਿ ਸੁ ਧਾਰੇ ॥

trase bhoot baitaal bhairav bhagee juganee pair khapar ulatt ur su dhaare |

ભૂત, વૈતાલ અને ભૈરવો તરસ્યા થઈ ગયા અને યોગિનીઓ પણ પલટી ગયેલા કટોરા લઈને ભાગી ગયા.

ਭਨੈ ਰਾਮ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਅਤਿ ਤੁਮਲ ਦਾਰੁਨ ਭਯੋ ਮੋਨ ਤਜਿ ਸਿਵ ਬ੍ਰਹਮ ਜੀਅ ਡਰਾਰੇ ॥੧੮੦੮॥

bhanai raam sangraam at tumal daarun bhayo mon taj siv braham jeea ddaraare |1808|

કવિ રામ કહે છે કે આ ભયંકર યુદ્ધમાં શિવ અને બ્રહ્માએ પણ એકાગ્રતા છોડી દેતા ભયભીત થઈ ગયા હતા.1808.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਜਬ ਸਾਮ ਸੁ ਪਉਰਖ ਏਤੋ ਕੀਯੋ ਅਰਿ ਸੈਨਹੁ ਤੇ ਭਟ ਏਕ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥

jab saam su paurakh eto keeyo ar sainahu te bhatt ek pukaariyo |

જ્યારે શ્રી કૃષ્ણે આટલી બહાદુરી બતાવી (ત્યારે) તેણે દુશ્મન સેનામાંથી એક વીરને બોલાવ્યો.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਬਲਵੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਘਮੰਡ ਕੀਯੋ ਅਤਿ ਨੈਕੁ ਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥

kaanrah baddo balavandd prachandd ghamandd keeyo at naik na haariyo |

જ્યારે કૃષ્ણે આટલી બહાદુરી બતાવી ત્યારે દુશ્મનની સેનાના એક યોદ્ધાએ બૂમ પાડી, “કૃષ્ણ બહુ શક્તિશાળી વીર છે અને યુદ્ધમાં સહેજ પણ હારતા નથી.

ਤਾ ਤੇ ਅਬੈ ਭਜੀਐ ਤਜੀਐ ਰਨ ਯਾ ਤੇ ਨ ਕੋਊ ਬਚਿਯੋ ਬਿਨੁ ਮਾਰਿਯੋ ॥

taa te abai bhajeeai tajeeai ran yaa te na koaoo bachiyo bin maariyo |

“હવે યુદ્ધભૂમિ છોડીને ભાગી જાઓ, કારણ કે બધા મરી જશે અને કોઈ બચશે નહીં

ਬਾਲਕ ਜਾਨ ਕੈ ਭੂਲਹੁ ਰੇ ਜਿਨਿ ਕੇਸ ਤੇ ਗਹਿ ਕੰਸ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥੧੮੦੯॥

baalak jaan kai bhoolahu re jin kes te geh kans pachhaariyo |1809|

તે છોકરો છે એવા ભ્રમમાં ન પડો, તે એ જ કૃષ્ણ છે, જેમણે કંસને તેના વાળમાંથી પકડીને પછાડી દીધો હતો.” 1809.

ਐਸੋ ਉਚਾਰ ਸਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਸੰਕਤਿ ਮਾਨ ਭਏ ਹੈ ॥

aaiso uchaar sabai sun kai chit mai at sankat maan bhe hai |

આવા શબ્દો સાંભળીને દરેકના મનમાં શંકા થઈ ગઈ છે.

ਕਾਇਰ ਭਾਜਨ ਕੋ ਮਨ ਕੀਨੋ ਹੈ ਸੂਰਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋਪਿ ਤਏ ਹੈ ॥

kaaeir bhaajan ko man keeno hai sooran ke man kop te hai |

આ શબ્દો સાંભળીને બધાના મનમાં સસ્પેન્સ ઊભો થયો, ડરપોકને યુદ્ધના મેદાનમાંથી ભાગી જવાનો વિચાર આવ્યો, પણ યોદ્ધાઓ ગુસ્સે થયા.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਲੈ ਕਰਿ ਮਾਨ ਭਰੇ ਭਟ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥

baan kamaan kripaanan lai kar maan bhare bhatt aae khe hai |

ધનુષ, તીર, તલવાર વગેરે હાથમાં લઈને તેઓ ગર્વથી (તેમના વિરોધીઓ સાથે) લડવા લાગ્યા.

ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰ ਹਕਾਰ ਬਿਦਾਰ ਸੰਘਾਰਿ ਦਏ ਹੈ ॥੧੮੧੦॥

sayaam layo as paan sanbhaar hakaar bidaar sanghaar de hai |1810|

કૃષ્ણે પોતાની તલવાર હાથમાં લીધી, બધાને પડકાર્યા અને થામને મારી નાખ્યો.1810.

ਏਕ ਭਜੇ ਲਖਿ ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੀ ਬਲਿਬੀਰ ਸੰਭਾਰੋ ॥

ek bhaje lakh bheer paree jadubeer kahee balibeer sanbhaaro |

(યુદ્ધમાં) જ્યારે કટોકટીની સ્થિતિ ઊભી થાય છે, ત્યારે ઘણા યોદ્ધાઓ ભાગી જતા હોય છે. (પછી) શ્રીકૃષ્ણએ બલરામને કહ્યું, સંભાળજો.

ਸਸਤ੍ਰ ਜਿਤੇ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਹੈ ਜੁ ਅਰੇ ਅਰਿ ਤਾਹਿ ਹਕਾਰਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥

sasatr jite tumare peh hai ju are ar taeh hakaar sanghaaro |

આ આપત્તિજનક પરિસ્થિતિમાં યોદ્ધાઓને ભાગતા જોઈને કૃષ્ણએ બલરામને કહ્યું, "તમે આ પરિસ્થિતિને નિયંત્રિત કરી શકો છો અને તમારા બધા શસ્ત્રો પકડી શકો છો.

ਧਾਇ ਨਿਸੰਕ ਪਰੋ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਸੰਕ ਕਛੂ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰੋ ॥

dhaae nisank paro tih aoopar sank kachhoo chit mai na bichaaro |

ઉન્માદમાં તેમના પર નીચે જાઓ અને તમારા મનમાં તેના વિશે વિચારશો નહીં.

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਜਿਤੇ ਰਿਪੁ ਹੈ ਤਿਹ ਪਾਸਿ ਕੇ ਸੰਗ ਗ੍ਰਸੋ ਜਿਨਿ ਮਾਰੋ ॥੧੮੧੧॥

bhaajat jaat jite rip hai tih paas ke sang graso jin maaro |1811|

"દુશ્મનને પડકાર આપો અને તેને મારી નાખો, તેમના પર વિના સંકોચે પડો અને તે બધા દુશ્મનો કે જેઓ ભાગી રહ્યા છે, તેમને ફસાવો અને તેમને માર્યા વિના પકડો."1811.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਕੇ ਆਨਨ ਤੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਬੈਨ ਇਹੈ ਸੁਨਿ ਪਾਏ ॥

sree brijaraaj ke aanan te musaleedhar bain ihai sun paae |

(જ્યારે) બલરામે શ્રીકૃષ્ણના મુખમાંથી આ શબ્દો સાંભળ્યા

ਮੂਸਲ ਅਉ ਹਲ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਲਿ ਪਾਸਿ ਸੁਧਾਰ ਕੈ ਪਾਛੇ ਹੀ ਧਾਏ ॥

moosal aau hal paan layo bal paas sudhaar kai paachhe hee dhaae |

કૃષ્ણના મુખમાંથી આ શબ્દો સાંભળીને બલરામ પોતાનું હળ અને ગદા લઈને દુશ્મનની સેનાનો પીછો કરવા દોડ્યા.

ਭਾਜਤ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਮਿਲ ਕੈ ਗਰਿ ਡਾਰਿ ਦਈ ਰਿਪੁ ਹਾਥ ਬੰਧਾਏ ॥

bhaajat satran ko mil kai gar ddaar dee rip haath bandhaae |

દોડતા શત્રુઓની નજીક પહોંચીને બલરામે તેમના હાથ પોતાના ફાંદાથી બાંધ્યા

ਏਕ ਲਰੇ ਰਨ ਮਾਝ ਮਰੇ ਇਕ ਜੀਵਤ ਜੇਲਿ ਕੈ ਬੰਧ ਪਠਾਏ ॥੧੮੧੨॥

ek lare ran maajh mare ik jeevat jel kai bandh patthaae |1812|

તેમાંના કેટલાક લડ્યા અને મૃત્યુ પામ્યા અને કેટલાકને કેદી તરીકે જીવતા લઈ જવામાં આવ્યા.1812.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਬੀਰ ਤਬੈ ਅਰਿ ਸੈਨ ਕੇ ਪਾਛੇ ਪਰੇ ਅਸਿ ਧਾਰੇ ॥

sree jadubeer ke beer tabai ar sain ke paachhe pare as dhaare |

કૃષ્ણના યોદ્ધાઓ પોતાની તલવારો લઈને દુશ્મનની સેનાની પાછળ દોડ્યા

ਆਇ ਖਏ ਸੋਊ ਮਾਰਿ ਲਏ ਤੇਊ ਜਾਨਿ ਦਏ ਜਿਨਿ ਇਉ ਕਹਿਯੋ ਹਾਰੇ ॥

aae khe soaoo maar le teaoo jaan de jin iau kahiyo haare |

જેઓ લડ્યા, માર્યા ગયા, અને જેણે શરણાગતિ સ્વીકારી, તેને મુક્ત કરવામાં આવ્યો

ਜੋ ਨ ਟਰੇ ਕਬਹੂੰ ਰਨ ਤੇ ਅਰਿ ਤੇ ਬਲਿਦੇਵ ਕੇ ਬਿਕ੍ਰਮ ਟਾਰੇ ॥

jo na ttare kabahoon ran te ar te balidev ke bikram ttaare |

જે શત્રુઓએ યુદ્ધમાં કદી પણ પોતાનાં પગલાં પાછાં ખેંચ્યાં નહોતાં, તેઓએ બલરામની તાકાત પહેલાં પાછાં વળવું પડ્યું.

ਭਾਜਿ ਗਏ ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਏ ਗਿਰ ਗੇ ਕਰ ਤੇ ਕਰਵਾਰਿ ਕਟਾਰੇ ॥੧੮੧੩॥

bhaaj ge bisanbhaar bhe gir ge kar te karavaar kattaare |1813|

તેઓ ડરપોક બન્યા અને પૃથ્વી પર બોજ બની ગયા, ભાગી ગયા અને તેમના હાથમાંથી તલવારો અને ખંજર છૂટી ગયા.1813.

ਜੋ ਭਟ ਠਾਢੇ ਰਹੇ ਰਨ ਮੈ ਤੇਊ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥

jo bhatt tthaadte rahe ran mai teaoo daur pare tih tthaur risai kai |

યુદ્ધના મેદાનમાં ઉભા રહેલા યોદ્ધાઓ ક્રોધિત થઈને તે જગ્યાએ ભાગી જાય છે.

ਚਕ੍ਰ ਗਦਾ ਅਸਿ ਲੋਹਹਥੀ ਬਰਛੀ ਪਰਸੇ ਅਰਿ ਨੈਨ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥

chakr gadaa as lohahathee barachhee parase ar nain chitai kai |

જે યોદ્ધાઓ યુદ્ધના મેદાનમાં ઉભા રહેતા હતા, તેઓ હવે ક્રોધિત થઈને પોતાની તલવારો, ભાલા, કુહાડી વગેરે હાથમાં લઈને એકઠા થઈને મોરચા પર દોડી ગયા.

ਨੈਕੁ ਡਰੈ ਨਹੀ ਧਾਇ ਪਰੈ ਭਟ ਗਾਜਿ ਸਬੈ ਪ੍ਰਭ ਕਾਜ ਜਿਤੈ ਕੈ ॥

naik ddarai nahee dhaae parai bhatt gaaj sabai prabh kaaj jitai kai |

તે બધા નિર્ભયતાથી ગર્જના કરતા કૃષ્ણને જીતવા દોડ્યા

ਅਉਰ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸ ਜੁਧ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁਰ ਧਾਮ ਹਿਤੈ ਕੈ ॥੧੮੧੪॥

aaur duhoon dis judh karai kab sayaam kahai sur dhaam hitai kai |1814|

સ્વર્ગની પ્રાપ્તિ માટે બંને પક્ષે ભયંકર યુદ્ધ થયું.1814.

ਪੁਨਿ ਜਾਦਵ ਧਾਇ ਪਰੇ ਇਤ ਤੇ ਉਤ ਤੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਅਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥

pun jaadav dhaae pare it te ut te mil kai ar saamuhe dhaae |

પછી આ બાજુથી યાદવો અને તે બાજુના દુશ્મનોએ વિરોધીઓનો મુકાબલો કર્યો

ਆਵਤ ਹੀ ਤਿਨ ਆਪਸਿ ਬੀਚ ਹਕਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਏ ॥

aavat hee tin aapas beech hakaar hakaar prahaar lagaae |

અને પરસ્પર તાળા મારી એક બીજાને પડકાર ફેંકતા મારામારી શરૂ કરી હતી

ਏਕ ਮਰੇ ਇਕ ਸਾਸ ਭਰੇ ਤਰਫੈ ਇਕ ਘਾਇਲ ਭੂ ਪਰ ਆਏ ॥

ek mare ik saas bhare tarafai ik ghaaeil bhoo par aae |

તેમાંના ઘણા મૃત્યુ પામ્યા હતા અને ઘાયલ થવા પર રખડ્યા હતા અને ઘણા પૃથ્વી પર સુતેલા હતા

ਮਾਨੋ ਮਲੰਗ ਅਖਾਰਨ ਭੀਤਰ ਲੋਟਤ ਹੈ ਬਹੁ ਭਾਗ ਚੜਾਏ ॥੧੮੧੫॥

maano malang akhaaran bheetar lottat hai bahu bhaag charraae |1815|

એવું દેખાતું હતું કે કુસ્તીબાજો વધુ પડતા શણ પીતા હતા.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

કબિટ

ਬਡੇ ਸ੍ਵਾਮਿਕਾਰਜੀ ਅਟਲ ਸੂਰ ਆਹਵ ਮੈ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਤੇ ਪੈਗੁ ਨ ਟਰਤ ਹੈ ॥

badde svaamikaarajee attal soor aahav mai satran ke saamuhe te paig na ttarat hai |

મહાન યોદ્ધાઓ મક્કમતાથી લડવામાં રોકાયેલા છે અને દુશ્મનનો મુકાબલો કરતી વખતે તેમના પગલાં પાછળ હટતા નથી.

ਬਰਛੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੈ ਕਮਾਨ ਬਾਨ ਸਾਵਧਾਨ ਤਾਹੀ ਸਮੇ ਚਿਤ ਮੈ ਹੁਲਾਸ ਕੈ ਲਰਤ ਹੈ ॥

barachhee kripaan lai kamaan baan saavadhaan taahee same chit mai hulaas kai larat hai |

પોતાના ભાલા, તલવાર, તીર વગેરે હાથમાં લઈને, તેઓ એકદમ સજાગ થઈને આનંદપૂર્વક લડી રહ્યા છે.

ਜੂਝ ਕੈ ਪਰਤ ਭਵਸਾਗਰ ਤਰਤ ਭਾਨੁ ਮੰਡਲ ਕਉ ਭੇਦ ਪ੍ਯਾਨ ਬੈਕੁੰਠ ਕਰਤ ਹੈ ॥

joojh kai parat bhavasaagar tarat bhaan manddal kau bhed payaan baikuntth karat hai |

તેઓ સંસારના ભયાનક મહાસાગરને પાર કરવા માટે શહીદીને ભેટી રહ્યા છે

ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਾਨ ਅਗੇ ਕਉ ਧਸਤ ਐਸੇ ਜੈਸੇ ਨਰ ਪੈਰ ਪੈਰ ਕਾਰੀ ਪੈ ਧਰਤ ਹੈ ॥੧੮੧੬॥

kahai kab sayaam praan age kau dhasat aaise jaise nar pair pair kaaree pai dharat hai |1816|

અને સૂર્યના ગોળાને સ્પર્શ કર્યા પછી, તેઓ સ્વર્ગમાં રહે છે, જેમ પગ ઊંડી જગ્યાએ આગળ ધકેલે છે, તેવી જ રીતે, કવિ અનુસાર, યોદ્ધાઓ આગળ વધી રહ્યા છે.1816.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਇਹ ਭਾਤਿ ਕੋ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਲਖਿ ਕੈ ਭਟ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਰਿਪੁ ਓਰਿ ਚਹੈ ॥

eih bhaat ko judh bhayo lakh kai bhatt krudhat hvai rip or chahai |

આવી લડાઈ જોઈને યોદ્ધાઓ ક્રોધિત થઈને શત્રુ તરફ જોઈ રહ્યા છે

ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਪਰਸੇ ਤਿਰਸੂਲ ਗਹੈ ॥

barachhee kar baan kamaan kripaan gadaa parase tirasool gahai |

તેઓ હાથમાં ભાલા, તીર, ધનુષ, તલવાર, ગદા, ત્રિશૂળ વગેરે ધારણ કરીને નિર્ભયતાથી પ્રહારો કરે છે.

ਰਿਪੁ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰੈ ਨ ਟਰੈ ਬਰ ਤੀਰ ਸਰੀਰ ਸਹੈ ॥

rip saamuhe dhaae kai ghaae karai na ttarai bar teer sareer sahai |

દુશ્મનો સામે જઈને પોતાના શરીર પર માર પણ સહન કરી રહ્યા છે

સૂચિ (1 - 1428)

જાપ પાન: 1 - 10

અਕਾਲ ઉસ્તਤ પાન: 11 - 38

બચિત્તર નાટક પાન: 39 - 73

ચાંદી ચરિત્તર ઉકાત બિલાસ પાન: 74 - 99

ચાંદી ચરિત્તર પાન: 100 - 118

વાર શ્રી ભૌગૌતિ જી કી પાન: 119 - 126

જ્ઞાન પ્રબોધ પાન: 127 - 154

ચૌબીસ અવતાર પાન: 155 - 610

બ્રહ્મ અવતાર પાન: 611 - 634

રુદ્ર અવતાર પાન: 635 - 708

શબ્દ હજારે પાન: 709 - 712

૩૩ સ્વૈયાય પાન: 712 - 716

ખાલસા મહિમા પાન: 716 - 716

શસ્ત્ર નામ માળા પાન: 717 - 808

ચરિત્રોપાખ્યાણ પાન: 809 - 1388

જફરનામા પાન: 1389 - 1394

હિકાયત પાન: 1394 - 1428