શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1340


ਸ੍ਰੀ ਮਦ ਮੋਕਲ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
sree mad mokal de tih naaree |

મોકલની (દેઈ) તેની રાણી હતી.

ਬਿਧਿ ਸੁ ਨਾਰ ਸਾਚੇ ਜਨੁ ਢਾਰੀ ॥੧॥
bidh su naar saache jan dtaaree |1|

(તે એટલી સુંદર હતી) જાણે કલાકારે તે સ્ત્રીને બીબામાં ઢાળી દીધી હોય. 1.

ਦੇਹ ਕੁਰੂਪ ਭੂਪ ਕੌ ਭਾਰਾ ॥
deh kuroop bhoop kau bhaaraa |

રાજાનું શરીર ભારે અને કદરૂપું હતું

ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਥ ਨ ਰਾਖਤ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥
nij triy saath na raakhat payaaraa |

અને તેની પત્નીને પ્રેમ કરતો ન હતો.

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਜੋਗਿਯਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥
rain divas jogiyan bulaavai |

(તે) રાત-દિવસ જોગીઓને બોલાવતા

ਜੋਗ ਸਾਧਨਾ ਚਹੈ ਕਿ ਆਵੈ ॥੨॥
jog saadhanaa chahai ki aavai |2|

અને ઈચ્છતા હતા (કે) જોગ સાધના તેમની પાસે આવે. 2.

ਯਾ ਤੇ ਨਾਰਿ ਅਧਿਕ ਰਿਸਿ ਠਾਨੀ ॥
yaa te naar adhik ris tthaanee |

જોગીઓના આવા શબ્દો સાંભળીને

ਸੁਨਤ ਜੋਗਿਯਨ ਕੀ ਅਸਿ ਬਾਨੀ ॥
sunat jogiyan kee as baanee |

રાણી ખૂબ ગુસ્સે થઈ ગઈ (એવું ધાર્યું)

ਐਸਾ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ਬਨਾਊ ॥
aaisaa kachhoo upaae banaaoo |

ચાલો એવું કંઈક કરીએ

ਭੂਪਤਿ ਸਹਿਤ ਅਜੁ ਇਨ ਘਾਊ ॥੩॥
bhoopat sahit aj in ghaaoo |3|

કે મારે રાજાની સાથે આ જોગીઓને મારી નાખવા જોઈએ. 3.

ਦੇਉਾਂ ਆਪਨੋ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਰਾਜਾ ॥
deauaan aapano mitreh raajaa |

તમારા મિત્રને બળવો આપો

ਜੋਗੀ ਹਨੌ ਭੂਪ ਜੁਤ ਆਜਾ ॥
jogee hanau bhoop jut aajaa |

અને રાજાની સાથે જોગીઓને મારી નાખો.

ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਹਿ ਇਨ ਮਾਰਿ ਦਿਖਾਊਾਂ ॥
sakal prajeh in maar dikhaaooaan |

તેમને મારી નાખો અને લોકોને બતાવો

ਮਿਤ੍ਰ ਸੀਸ ਪਰ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਊਾਂ ॥੪॥
mitr sees par chhatr firaaooaan |4|

અને મિત્રના માથા પર છત્રી ઝૂલવી. 4.

ਜਬ ਰਾਜਾ ਨਿਸ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
jab raajaa nis kau grih aayo |

રાત્રે જ્યારે રાજા ઘરે આવ્યો,

ਬਹੁਰਿ ਜੋਗਿਯਨ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
bahur jogiyan bol patthaayo |

તેથી જોગીઓને ફરીથી બોલાવવામાં આવ્યા.

ਤਿਮਿ ਤਿਮਿ ਨਾਰਿ ਫਾਸ ਗਰ ਡਾਰਿ ॥
tim tim naar faas gar ddaar |

(તે જોગર્સ આવતા જ રહ્યા) ત્રણ વાર મહિલાએ તેમના ગળામાં ફાંસો નાખ્યો

ਭੂਪ ਸਹਿਤ ਸਭ ਦਏ ਸੰਘਾਰ ॥੫॥
bhoop sahit sabh de sanghaar |5|

રાજા સહિત બધાને મારી નાખ્યા. 5.

ਭੂਪਤਿ ਮਾਰਿ ਖਾਟ ਤਰ ਪਾਯੋ ॥
bhoopat maar khaatt tar paayo |

રાજાને મારીને પલંગ નીચે સુવડાવી દેવામાં આવ્યો

ਦੁਹੂੰ ਅਤੀਤਨ ਤਰੇ ਡਸਾਯੋ ॥
duhoon ateetan tare ddasaayo |

અને બંને જોગીઓને નીચે ફેંકી દીધા.

ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਰਾਖਾ ॥
singhaasan par mitreh raakhaa |

મિત્રાને ગાદી પર બેસાડવામાં આવ્યા

ਬੋਲਿ ਪ੍ਰਜਾ ਸਭ ਸੋ ਇਮਿ ਭਾਖਾ ॥੬॥
bol prajaa sabh so im bhaakhaa |6|

અને બધા લોકોને બોલાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું. 6.

ਜਬ ਰਾਜਾ ਨਿਸੁ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
jab raajaa nis kau grih aayo |

રાત્રે જ્યારે રાજા ઘરે આવ્યો,

ਦੁਹੂੰ ਜੋਗਿਯਨ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਯੋ ॥
duhoon jogiyan nikatt bulaayo |

(તેથી તેણે) બે જોગીઓને બોલાવ્યા.

ਅਤਭੁਤ ਨਾਗਾ ਤਹਾ ਇਕ ਨਿਕਸਾ ॥
atabhut naagaa tahaa ik nikasaa |

ત્યાં એક વિચિત્ર સાપ દેખાયો.

ਰਾਵਲ ਹੇਰਿ ਤਵਨ ਕੌ ਬਿਗਸਾ ॥੭॥
raaval her tavan kau bigasaa |7|

જોગી તેને જોઈને ખુશ થયો.7.

ਸਾਪਹਿ ਮਾਰਿ ਤਬੈ ਤਿਨ ਲਿਯੋ ॥
saapeh maar tabai tin liyo |

તેઓએ તરત જ સાપને મારી નાખ્યો

ਫਰੂਆ ਬੀਚ ਡਾਰਿ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥
farooaa beech ddaar kar diyo |

અને મુશ્કેલીમાં મુકાય છે.

ਘੋਟਿ ਭਾਗ ਜਿਮਿ ਦੁਹੂੰਅਨ ਪੀਯੋ ॥
ghott bhaag jim duhoonan peeyo |

બંનેએ તેને ગાંજાની જેમ પીધું

ਅਤਿ ਅਸਥੂਲ ਦੇਹ ਕਹ ਕੀਯੋ ॥੮॥
at asathool deh kah keeyo |8|

અને તેના શરીરમાં ખૂબ વધારો કર્યો.8.

ਤਾ ਤੇ ਅਧਿਕ ਫੂਲਿ ਜਬ ਗਏ ॥
taa te adhik fool jab ge |

આમ કરવાથી, જ્યારે (તેઓ) ખૂબ સમૃદ્ધ બન્યા,

ਕੁੰਜਰ ਸੋ ਧਾਰਤ ਬਪੁ ਭਏ ॥
kunjar so dhaarat bap bhe |

પછી તેમના શરીર હાથીઓ જેવા થઈ ગયા.

ਦ੍ਵੈ ਘਟਿਕਾ ਬੀਤੀ ਤਬ ਫੂਟੇ ॥
dvai ghattikaa beetee tab footte |

બે કલાક પસાર થયા પછી (તેઓ) ફાટી ગયા

ਆਵਨ ਜਾਨ ਜਗਤ ਤੇ ਛੂਟੇ ॥੯॥
aavan jaan jagat te chhootte |9|

અને (તેઓ) સંસારની ગતિવિધિઓથી મુક્ત થઈ ગયા. 9.

ਬਰਖ ਬਾਰਹਨ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥
barakh baarahan ke hvai ge |

તે હવે બાર વર્ષનો હતો

ਤ੍ਯਾਗਤ ਦੇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਭਏ ॥
tayaagat deh puraatan bhe |

અને પ્રાચીન દેહનો ત્યાગ કર્યો હતો.

ਸ੍ਵਰਗ ਲੋਕ ਕਹ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨ ॥
svarag lok kah kiyaa payaan |

લોકો સ્વર્ગમાં ગયા

ਤ੍ਯਾਗਿ ਆਪੁਨੀ ਦੇਹ ਪੁਰਾਨਿ ॥੧੦॥
tayaag aapunee deh puraan |10|

તેઓએ તેમના જૂના શરીરનો ત્યાગ કર્યો. 10.

ਭੂਪ ਨਿਰਖਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਰਹਾ ॥
bhoop nirakh chakrit chit rahaa |

(આ બધું) જોઈને રાજાને મનમાં આઘાત લાગ્યો

ਮੁਹਿ ਸੇਤੀ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਕਹਾ ॥
muhi setee aaisee bidh kahaa |

અને મને કહ્યું,

ਹਮ ਤੁਮ ਆਵ ਸਾਪ ਦੋਊ ਖਾਹਿ ॥
ham tum aav saap doaoo khaeh |

આવો! તમે અને હું બંને સાપ ખાઈએ છીએ

ਦੇਹ ਧਰੇ ਸੁਰਪੁਰ ਕੋ ਜਾਹਿ ॥੧੧॥
deh dhare surapur ko jaeh |11|

અને શરીર છોડીને સ્વર્ગમાં જાઓ. 11.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਪ ਚਬਾਯੋ ॥
yau keh kai nrip saap chabaayo |

એમ કહીને રાજાએ સાપને ઉઠાવી લીધો.

ਮੈ ਡਰਤੇ ਨਹਿ ਤਾਹਿ ਹਟਾਯੋ ॥
mai ddarate neh taeh hattaayo |

મેં તેને રોક્યો નહિ કારણ કે હું ડરતો હતો.

ਥੋਰਾ ਭਖ੍ਰਯੋ ਉਡਾ ਨਹਿ ਗਯੋ ॥
thoraa bhakhrayo uddaa neh gayo |

(તેણે) થોડું ખાધું, તેથી તે ઉડી ન ગયો.

ਤਾ ਤੇ ਤਨ ਸੁੰਦਰ ਇਹ ਭਯੋ ॥੧੨॥
taa te tan sundar ih bhayo |12|

આમ કરવાથી તેનું શરીર સુંદર બની ગયું છે. 12.

ਦੇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਤ੍ਯਾਗਨ ਕਰੀ ॥
deh puraatan tayaagan karee |

તેણે વૃદ્ધ શરીરનો ત્યાગ કર્યો

ਔਖਧ ਬਲ ਨੌਤਨ ਤਨ ਧਰੀ ॥
aauakhadh bal nauatan tan dharee |

અને દવાની શક્તિથી નવું શરીર ધારણ કર્યું.